Λείπουν όλες αυτές οι σαχλαμάρες.
Έχεις τακτική, προπονήσεις, κουβέντες με όσους σχετίζονται με την ομάδα, σκάουτινγκ και μεταγραφές.
Οι τακτικές είναι κάπως πιο απλές, όπως και οι προπονήσεις, οπότε κάπου νιώθεις ότι το παιχνίδι το παίρνει και λίγο επάνω του, βέβαια σε αυτό βάζω έναν αστερίσκο διότι ο Λεβαδειακός είναι κυριολεκτικά αχταρμας και οι παίκτες συνεχώς με αμφισβητούν και είναι νευριασμένοι με την διοίκηση.
Απλοποιημένα είναι και τα στατιστικά των παικτών, κάτι που προσωπικά μου αρέσει γιατί η αλήθεια είναι ότι κάπου το παρακαναν.
Από τις καλές νέες ιδέες που κράτησαν είναι το μεντορινγκ των μικρών παικτών και η χημεία της ομάδας.
Οπότε καταλήγει να είναι κάπως χοντροκομμένο μεν, αγνό στον πυρήνα του δε, ως μάνατζερ. Μπορείς να ασχοληθείς με τα ουσιώδη χωρίς πολύ σπαμ από δω κι από κει. Μέσα στην αγωνιστική εβδομάδα, θα ασχοληθείς κατά 90% με τα αγωνιστικά ζητήματα και 10% με τα εξωαγωνιστικά.
Μεγάλο αρνητικό όπως ειπώθηκε είναι ο χειρισμός και το γενικότερο interface, ειδικά αν δεν έχεις μπαμπατσικη οθόνη. Τα υπόλοιπα τα τοποθετώ στα υποκειμενικά κριτήρια του καθενός.
Ψήθηκα τώρα να κάτσω να γράψω ένα ωραίο συγκριτικό μεταξύ των τριών εκδόσεων.
ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΑΡΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ!