The Last of Us (Ναι, ξέρω. Αλλά Φρίσκο/PS Now)

[Borracho]

Μετά την σκληρή απογοήτευση του Red Dead Redemption, είπα να ρεφάρω με το The Last of Us για το οποίο είχε γίνει κακός χαμός και φραμπαλάς μεγάλος στα κέημινκ μήδια προ ετών.

Είμαι ίσως λίγο πριν τα μισά του παιχνιδιού και ως τώρα...έχουμε ένα Walking Dead της Telltale με κονσολάδικο gameplay (stealth takedowns, πιστολίδια με φρικτό χειρισμό, παραπλάνηση ζομπεχθρών) και καμία επιλογή ως προς το σενάριό του. Συνεχίζω σε πολύ χαλαρούς ρυθμούς ως το τέλος, αλλά με αυτά που έχω δει έως τώρα, πραγματικά αδυνατώ να καταλάβω προς τί ο ντόρος. ΟΚ. Οι διάλογοι είναι καλογραμμένοι. Κλισέ και εντός πλαισίου 100%, αλλά καλογραμμένοι. Στον καιρό του τα γραφικά σίγουρα θα ήταν φοβερά. Ακόμη στέκονται.

Αλλά σεναριακά/αφηγηματικά, δεν έχω δει ως τώρα κάτι που να μην έχει κάνει το The Walking Dead (στα καλά του) δέκα φορές πιο συναισθηματικά/δυνατά. Ίσως από τα μισά του παιχνιδιού και μετά να έρχονται τα πάντα τούμπα και θα έρθω εδώ να μασουλήξω δημόσια το καπέλο μου, αλλά πραγματικά, η αρχή του είναι ο ορισμός του κλισεδιάρικου 'Μουντρούχος τύπος βλαστημάει την ώρα και τη στιγμή που πρέπιε να βοηθάει την τσαχπίνα και καπάτσα έφηβη, δένονται, εκδηλώνει πατρικά αισθήματα και κουβαλάει άπειρα σανίδια για να βοηθάει τη μικρή, καθώς εκείνη δεν κολυμπάει/σκαρφαλώνει/λαλαλαλά'. Πρώτη εντύπωση, σκληρό ΜΕΧ.

Κάρα, έχεις το μικρόφωνο, σταύρωσέ με

 

[Tony Corvus]

παιξε bloodborne...

 

[Borracho]

Διαβάζω πολλά για την ατμόσφαιρα του Bloodborne Τόνεχ, αλλά δυστυχώς δεν έχω πια το χρόνο να κάθομαι με τις ώρες να πασχίζω να κερδίσω 20 μέτρα χώμα σε ένα παιχνίδι. Ακόμα και οι γιωτοθάνατοί μου στο Last of Us (είναι αληθινή μιζέρια να προσπαθείς να σημαδέψεις με χειριστήριο) πλέον με κάνουν να τσινάω άσκημα. Έχω αποδεχτεί πως τα παιχνίδια της From Software είναι για να τα θαυμάζω από μακριά, ως εικαστικές δημιουργίες. Όχι για τα γέρικα και ροζιασμένα χέρια μου!

 

[soad667]

Το έχω ξαναπεί, εδώ, μπορεί και στο πισί μάστερ, αλλά δε γαμιέται. Όταν το ανεψάκι πήρε PS3 μου το έφερε για να του το σετάρω, να περάσω λειτουργικό, απντέητς, κατέβασμα των παιχνιδιών, να τα πατσάρω κιόλας, να του κάνω κι ένα τρισάγιο κι ότι άλλο απαιτεί το κονσόλ γκέημινγκ του σήμερα. Δύο γκέημς μου είχε φέρει, Τζιτιέι 5 και Λαστ οφ Ας, σχετικά φρεσκαδούρες τότε και τα δύο. Μου το παράτησε και καναδυό μέρες, οπότε λέω ευκαιρία να λιώσω μιας και το Τζιτιέι 5 δεν μας είχε κάνει τη τιμή ακόμα και το άλλο γινόταν ντόρος και ήθελα να δω γιατί.

Το Τζιτιέι μου προκάλεσε εγκεφαλικό με το πόσο άσχημο ήταν οπτικά, χειρισμός, όλα. Με αποτέλεσμα να το παρατήσω στο τέταρτο πάνω και να πω ότι αν ήταν να το παίξουμε έτσι, μη σώσει και βγει σε πισί ποτέ. Ευτυχώς η πραγματική έκδοση ήρθε στα πισί παρέα με τις κονσόλες της επόμενης γενιάς και επανήλθε η ισορροπία στο σύμπαν.

Το Λαστ οφ Ας από την άλλη το έπαιξα κανένα μισάωρο με σαράντα λεπτά πριν το παρατήσω. Δεν ήξερα τι να περιμένω, αλλά το κόνσεπτ φαινόταν αρκετά ενδιαφέρον. Αλλά δε περίμενα να είναι τόσο τελτεηλιά και με κούρασε ξάπλα στη πολυθρόνα και να παίζω σχεδόν με το ένα χέρι. Πέντε βήματα, πάτα κύκλο, άλλα πέντε, τώρα πάτα τρίγωνο για να δούμε αν προσέχεις. Βασικά περίμενα κάτι πιο διαδραστικό με στοιχεια στελθ/άξιον κάτι και αυτό το πράγμα στην αρχή τουλάχιστον δεν έλεγε να πάρει μπρος με τίποτα. Οπότε έκλεισα και αυτό κι έκατσα να δω καμιά ταινία.

 

[Borracho]

Σόδα μετά το σαραντάλεπτο παίρνει μπρος...μόνο μηχανικά. Δηλαδή είναι φάση στέλθαρε εδώ, κράφταρε εκείνο, τουφέκα αυτόνε πριν πατήσεις τρίγωνο/τετράγωνο για να δεις την επόμενη κάτσιν. Αλλά με τόσα που ακούγονταν, νόμιζα πως θα είχε έτσι κανά κλαψομούνικο στόρι δυνατό αλλά δεεεε. Το Life Is Strange 2 είναι χιλιόμετρα μπροστά στην τέχνη του 'πολυθρονάτου' κέημινκ δηλαδή (με ξέρεις πια τί χούγια έχω). Θα ενημερώσω αν κάπου 'ξυπνήσει' το στόρι ή παρουσιάσει κάτι που δεν έχουμε ήδη δει δεκάδες φορές. Και αυτοί οι κακόμοιροι οι κονσολάδες, είναι δυνατόν να έχουν ευχαριστηθεί ποτέ μια πιστολιά έστω χωρίς Auto Aim; Τί στερημένη ύπαρξη τα παιδιά γαμώτο...

 

[Adhan]

[quote quote=514540]και καμία επιλογή ως προς το σενάριό του[/quote]
Καλά μην προσποιούμαστε πάντως ότι τα WD και που έχουν, καταλήγουν (συνήθως) σε διαφορετικά αποτελέσματα. Από κει και πέρα, για μένα μόνο και μόνο ότι έχει φουλ gameplay σε σχέση με τα πρώτα το καθιστά ανώτερο.

 

[soad667]

Kαλά με τα πολυθρονάτα κι εγώ δεν έχω πρόβλημα πλέον, απλά από αυτό και τότε δεν περίμενα ούτε κατά διάνοια κάτι τέτοιο. Δεν είχα εντρυφήσει και στο υποτζενρέ ακόμα. Και άκουγα τριγύρω να λένε για στελθ μηχανισμούς κτλ και λέω πότε θα γίνουν αυτά ρε, έστω κάτι σε τουτόριαλ που να σε προϊδεάζει ότι τώρα θα τα βάλουμε στο παιχνίδι. Μάλλον είχα γαμάτο συγχρονισμό και το σταμάτησα ακριβώς πριν ξεδιπλώσει και αυτή την πτυχή του γκέημπλεϊ του.

Φίλος πήρε gtav και ps3 τότε, το gtav εκτός του ότι του φάνηκε μλκ δεν την πάλεψε και με το (ημιαυτόματο σημάδι, οπότε το πούλησε και το πήρε μερικά μηνάκια μετά στο πισί. Και κράτησε το ps3 μόνο για ποδοσφαιράκια κι nba. Είχαμε δει κι ένα call of duty και ένα από τα uncharted. Kαι τα δύο απάλευτα λόγω χειρισμού, ακόμα θυμάμαι να προσπαθούμε να χωνέψουμε πως όχι μόνο παλεύονται, αλλά θριαμβεύουν κιόλας αυτά τα τζενρέ με τέτοιο χειρισμό. Είτε ανεγκέφαλο auto aim, είτε μπαίνεις ο ίδιος σε φουλ ανάπηρο μοντ προσπαθώντας να σημαδέψεις με το γκέημπαντ. Όπως δύο φίλοι που παίζαμε παλιά μούλτι Κουέηκ στα νετ καφέ και αυτοί μαθημένοι από το Ντουμ και λόγω συνήθειας παίζανε μόνο με κήμπορντ. Είχαν πλάκα τα ματς και πως προσπαθούσαν να σημαδέψουν σε δυο άξονες ένα πράγμα.

 

[Borracho]

Πάνο μαζί σου, δεν είναι πως τα interactive movies προσφέρουν ιδιαίτερες 'επιλογές' αλλά και μόνο η ψευδαίσθηση πως μπορούμε ρε παιδί μου ΚΑΠΩΣ να αντιδράσουμε στα γεγονότα και τους διαλόγους ενός παιχνιδιού, προσθέτει πόντους στην εμπειρία του εμβαπτισμού. Και στην Καγκουρειάδα όλοι οι διάλογοι είναι ΛΟΛΕΝ-ΜΠΟΛΕΝ-ΜΑΛΑΚΑ αλλά ύπουλα και σε βάθος χρόνου, χτίζουν το δέσιμό σου ως παίκτη με τον Καγκουραλέξη της Καρδιάς.

Το Last of Us ως τώρα δεν μου έχει δείξει σεναριακά πάντως τί το έκανε να ξεχωρίσει τόσο και να αφηνιάσει ο κονσολικός τύπος για πάρτη του. Αν σάρωσε 95άρια και 100άρια, το Γουίτσερ Τρία δηλαδής, έπρεπε να είναι στο 151-152%.

 

[steel_havoc]

Σαν ιστορία δεν ήταν κάτι τρελά πρωτότυπο αλλά κρατούσε το ενδιαφέρον τουλάχιστον, η εισαγωγή επίσης είναι πολύ καλή, προσωπικά από της καλύτερες που έχω δει τολμώ να πω. Η ατμόσφαιρα του δελάστοφα  είναι το δυνατό του χαρτί και η έντονη αίσθηση επιβίωσης που προσφέρει σε αυτόν τον τομέα μπορώ να πω οτι τα πάει πολύ καλά. Τώρα για τον χειρισμό που λέτε εντάξει δεν είναι και ο ιδανικότερος όπως και στα πρώτα uncharted το shooting ήθελε λίγη δουλειά ακόμα αλλα δεν τον λες και φρικτό, στο δεύτερο μέρος ειδικά και με το shooting του uncharted 4 σίγουρα θα είναι πολύ καλύτερα.

 

[Borracho]

Μέσα για την εισαγωγή και μένα με άρπαξε από τα μούτρα, ανατρίχιασα. Είπα 'Ωχ έχουμε κάτι ξεχωριστό εδώ'. Δυστυχώς μετά πέσαμε σε γνώριμες λούπες 'Πέτα μπουκάλι-μαχαίρωσε νεφρό-τρέχα μακριά' και επήλθε η ξενέρα.

 

[Dim Gian Bot]

[quote quote=514566]‘Πέτα μπουκάλι-μαχαίρωσε νεφρό-τρέχα μακριά’.[/quote]

Γιατί νεφρό συγκεκριμένα; Είναι κάποιου είδους ατσίβμεντ; :Ρ

 

[kara]

Είχα γράψει τις εντυπώσεις μου στο τι παίζουμε λίγες μέρες πριν

[quote quote=514006]
Τερμάτισα το The Last of Us σε χρόνο λιγότερο κι από το howlongtobeat(!). Εντάξει το έπαιξα σαν κυνηγημένη γιατί είχα λίγες μέρες για με το trial, αλλά και γιατί όντως δεν ήθελα να το αφήσω. Η ιστορία μου άρεσε πάρα πολύ τόσο αυτή καθαυτή όσο και η παρουσίασή της. Ο πρόλογος του είναι από τους καλύτερους που έχω δει σε παιχνίδι και το τέλος του ακριβώς αυτό που ήθελα. Πανηγύριζα και στεναχωρήθηκα αλλά πιο πολύ πανηγύριζα που τέλειωσε έτσι. Και χωρίς να έβγαινε το 2 που έχουν ανακοινώσει, βρήκα την ιστορία πολύ μεστή. Δεν είχα ψάξει και ιδιαίτερα το παιχνίδι πιο πριν και ξαφνιάστηκα με το πόσο stealth ήταν. Σε συνδιασμό με το gamepad/analog stick που δεν μπορούσα να σημαδέψω ούτε βουνό μπροστά μου αναγκάστηκα και έπαιξα ακόμα πιο stealth και μεθοδικά. Απλό και αποτελεσμαστικό crafting, μου θύμισε λίγο τα reboot Tomb Raider. Ενώ η αναλογία δράσης/cutscenes μου θύμισε το Max Payne 3 δίχως βέβαια να μου αλλάζει τα όπλα με το ζόρι μετά από κάθε cutscene. Γενικώς δηλώνω κατενθουσιασμένη, άψογη παραγωγή σε όλα της και είναι πολύ πολύ κρίμα που η Sony το κράτησε για πάρτη της. Αξίζει.
[/quote]

Συμπληρωματικά θεωρώ πως είναι εντελώς άδικη η σύγκριση με interactive movies/walking simulator. Το The Last of Us έχει μεν cutscene ακόμα κι όταν απλώς ανεβαίνουμε σκάλα αλλά παραμένει παιχνιδένιο παιχνίδι. Στα Tomb Raider/Max Payne 3 που μου θύμησε δεν υπάρχουν επιλογές, δεν παίζουμε κάποιο rpg αλλά action με σφιχτό narrative. Θεωρώ πως μια χαρά στέκεται στην κατηγορία του. Το βρήκα ατμοσφαιρικότατο και μου άρεσε το minimal HUD, όπως και η προσθήκη διαφορετικών εχθών. Κι αυτόν τον "μουντρούχο" που χειριζόμαστε τον αγάπησα στο τέλος γιατί οι προτεραιότητές του είναι εντελώς λάθος. Γιατί μπαίνει αυτόματα στους μεγάλους "γκρίζους" gaming χαρ/ρες. Και ο πρόλογος και το τέλος κάθε άλλο παρά κλισέ είναι στο παιχνίδι.

 

[Borracho]

Να π.χ το Tomb Raider μου είχε αρέσει, το είχα βρει πολύ 'γεμάτο' κι ας με είχε αφήσει αδιάφορο σαν σενάριο. Το Max Payne 3 ήταν έρωτας τρελός και ακαριαίος. Ίσως να είναι όντως και θέμα προσωπικής προτίμησης ως προς το στόρι. Επαναλαμβάνω, η εισαγωγή ήταν δυνατή αλλά ναι, ίσως λόγω του μεγάλου hype όσο και αυτής, να περίμενα πολύ περισσότερο πράγματα από τον τίτλο σε επίπεδο αφήγησης. Σεναριακά προφανώς σκάλες πάνω από το Tomb Raider. Θα το συνεχίσω μέχρι το τέλος και θα επανέλθω.

ΥΓ Ομολόγησε, είναι το story mode του Division που δεν παρέδωσε ποτέ η Ubisoft, γι'αυτό και το αγάπησες περισσότερο!

 

[kara]

[quote quote=514574]
ΥΓ Ομολόγησε, είναι το story mode του Division που δεν παρέδωσε ποτέ η Ubisoft, γι’αυτό και το αγάπησες περισσότερο!
[/quote]

Χαχαχα ούτε καν. Σίγουρα παίζει ρόλο πως δεν έχω καμία σχέση με το franchise Walking Dead (κόμιξ, σειρά, games), οπότε δεν έχω κορεστεί στο setting. To οποίο setting δεν είναι πρωτότυπο, αλλά νομίζω έχει καλή παρουσίαση/προσέγγιση, ενώ από άποψη διάρκειας κρατάει τόσο ώστε να μην κουράζει.

 

[mits@kos]

Πες τα Kara, γιατί οι κύριοι φοράνε οπαδικά γυαλιά.

 

[Borracho]

Αυτό δίνει έναυσμα/πάσα για ωραία κουβέντα : σειρές/παιχνίδια παρόμοια σε ύφος και χαρακτήρα, όπου έτσι και τύχει να ασχοληθείς/βυθιστείς στο ένα και το απολαύσεις, θεωρείς αυτόματα το άλλο σαν υποδεέστερη κόπια.

Για παράδειγμα, μη έχοντας παίξει ποτέ κανένα Uncharted, το remake του Tomb Raider μου φάνηκε πολύ χορταστικό και 'κινηματογραφικό' χαζοάξιον (με την καλύτερη δυνατή έννοια). Αντίθετα, κόσμος που είχε παίξει τα δυο πρώτα Uncharted, το είδε λίγο και του φάνηκε μια καλή απομίμηση. Δεν ασχολήθηκε περισσότερο. Κάτι τέτοιο μου φαίνεται συμβαίνει και με το The Last of Us/Walking Dead (βάλτε εδώ και το I Am Alive οι πιο μερακλήδες). Αν έχεις καεί στην όλη 'Ο άνθρωπος είναι το χειρότερο ζώο της μετά-αποκάλυψης' φάση του The Walking Dead, τις περιμένεις τις σέχτες φαινομενικά καλόκαρδων ανθρωποφάγων στην μέση του πουθενά και τις υπερβάσεις κάθε λογικής στο όνομα των αγαπημένων. Δεν σου φαίνεται 'κάτι' ιδιαίτερο.

Τελικά μετά την αποψινή συνεδρία, το εγκατέλειψα οριστικά το παιχνίδι, απλώς δεν μου έκανε αίσθηση. Σε αντίστοιχη φάση με κυνηγητό, στέλθ και κράφτινγκ, πέρασα πολύ καλύτερα με το Evil Within 2 και εκεί είχα και ένα ενδιαφέρον παραπάνω για την τρύπια και γκάου ιστορία. Δεν με απογοήτευσε. Εδώ αισθανόμουν πως πάσχιζα με δεμένα χέρια να κάνω όσα έχω ήδη κάνει καλύτερα στο PC προ τριετίας.

<em>Ηθικόν δίδαγμα από την όλη εμπειρία του PS Now: Epic Store Exclusives και 4Κ/60FPS μέχρι να σβήσει ο ήλιος. #PCMasterRace #SweeneyMasterRace #TimIsOurDaddy #HaveCoordinatesNeedPelfe</em>

 

[Chosen Undead]

Προσωπικά από τα uncharted μόνο το 3 μου άρεσε πάρα πολύ. Αναμφίβολα πάντως αν τα είχαμε παίξει και μεις πριν τα νέα Tomb ίσως να τα βλέπαμε με άλλο μάτι.

Όσον αφορά το Last of us πραγματι Πιο overrated πεθαίνεις ειδικά αν το συγκρίνεις με το πρώτο Evil Within που βγήκε κοντά ίδια περίοδο και ήταν πολύ ανώτερο. Από την άλλη είναι ότι πιο κοντινό έχουμε πάρει στη σειρά του Walking Dead. Καλό σε γενικές γραμμές αλλά μέχρις εκεί. Δεν είναι το αριστούργημα που μας είχαν πρήξει και δεν ανακαλύπτει το τροχό

 

[Bathory]

[quote quote=514580]<em>Ηθικόν δίδαγμα από την όλη εμπειρία του PS Now: Epic Store Exclusives και 4Κ/60FPS μέχρι να σβήσει ο ήλιος.  #SweeneyMasterRace #TimIsOurDaddy #HaveCoordinatesNeedPelfe</em>[/quote]

<img src="https://thumbs.gfycat.com/SharpDecimalArthropods-size_restricted.gif" />

 

[Borracho]

Πάθορι, σε βρίσκω αντιδραστικό.

 

[Bathory]

Ο λαστοβάς παδιά ανήκει στην κατηγορία κονσολοπαίχνιδα, δηλαδή "παιχνίδι" που απευθύνεται στον μέσο κονσολά που θέλει να παίξει "παιχνίδι"-ταινία απ' την θαλπωρή του καναπέ του που να τον κρατά απ' το χεράκι, να βιώνει μια ιστορία χωρίς παραπάνω προεκτάσεις, να είναι γραμμικό και να έχει ανατροπές και καλά γραφικά. Δεν προσπαθώ να ακουστώ σνομπ, αλλά τι να κάνουμε τώρα, τα 80% των κονσολοαποκλειστικοτήτων έτσι είναι. Και συνοδεύονται προφανώς από ¨κριτικές" sponsored by sony/microsoft κυρίως ως τα καλύτερα παιχνίδια της χψ γενιάς κονσολών για να δικαιολογεί ο καθένας την αγορά του. Αφού τα ξέρετε, γιατί συνεχίζετε να αναρωτιέστε δεν καταλαβαίνω. Εγώ στο youtube που το είδα πάντως, διασκέδασα σε κάποια σημεία αλλά μέχρι εκεί. Όχι βέβαια για να πληρώσεις για να "παίξεις" αυτό το πράγμα πάντως.

Ήμουν πολύ περίεργος btw Στέφανε να ακούσω τη γνώμη σου για το παιχνίδι, περίμενα να το παίξεις κάποια στιγμή μιας και έβαλες το psnow. Έβαζα μέχρι και στοίχημα ότι παρόλο που έχουν αλλάξει τα γούστα σου τα τελευταία χρόνια, αποκλείεται να το εκθείαζες. Χαίρομαι που έπεσα μέσα.