The Last of Us (Ναι, ξέρω. Αλλά Φρίσκο/PS Now)

[Borracho]

Ναι, πραγματικά δεν είχε κάτι το διαφορετικό, το εξαιρετικό. Σαν ένα άρτια εκτελεσμένο μπλοκμπάστερ της 'σειράς'. Το έχεις ξαναδεί παλιότερα και καλύτερα, πας γιατί σε πήγε η παρέα και σε τέσσερα χρόνια που το βλέπεις επανάληψη στην τηλεόραση, αναφωνείς 'Ναι μωρέ, το τάδε, πωπώ....περάσανε τόσα χρόνια; Κοίτα πόσο πιτσιρικάς είναι ο ΧΥ'.

Το Until Dawn έπιασα λίγο για να συμπληρώσω τη θέαση του σπαρταριστού Scream Queens (Πάθορι, αν δεν έχεις ασχοληθεί, να επανορθώσεις. Σπλατεροκωμωδία ποιοτική) αλλά απαιτύσε Dualshock χειριστήριο για τα QTE's, έβαλα τα γέλια και το έβγαλα. GG Sony, PC για πάντα.

 

[Bathory]

Βάλε και λίγο Days Gone αν έχεις τη δυνατότητα, και πάμε να βρούμε διαφορές μεταξύ των παιχνιδιών. Γιατί πάει τόσο μέτρια στις "κριτικές" και στο metacritic; Γιατί μάλλον βγήκε στην δύση του ps4 και με ήδη ανακοινωμένο το 5, υποθέτω δεν είχε κανά λόγο η Sony να τα σκάσει.

Έβλεπα Scream Queens όταν είχε βγει, το παράτησα όμως όταν ανακοίνωσαν ότι κόπηκε.

 

[j_lynx]

Εγώ δεν το έχω παίξει το παιχνίδι, αλλά δεν βρίσκω τι το κακό έχουν τα μπλοκμπάστερ. Πολλές φορές θέλω απλώς να παίξω ένα παιχνιδάκι για αγνή διασκέδαση, και αν το gameplay του είναι καλό, δεν χρειάζομαι κάτι διαφορετικό και εξαιρετικό για να διασκεδάσω. Όπως και να το κάνουμε, παιχνίδια που βρίσκονται στην ίδια κατηγορία μεταξύ τους είναι λογικό να έχουν πολλά κοινά στοιχεία, οπότε αν δεν έχω μπουχτίσει από αυτού του είδους το gameplay δεν με πειράζει να παίξω κάτι που θα του μοιάζει. Επίσης, μήπως υπερβάλουμε λίγο για το story; Σίγουρα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο, αλλά μιλάμε για παιχνίδι, οπότε πρωτεύον ρόλος για μένα είναι το gameplay. Αν ήθελα να δω κάτι που θα είχε τόσο καλό story είτε θα άνοιγα netflix, είτε story rich παιχνίδι. Λες και παλιά που παίζαμε Pacman και Arkanoid μας ενδιέφερε το story τους. Μην παρεξηγηθώ, και εγώ προτιμώ ένα παιχνίδι να έχει την επική ιστορία, αλλά μπορώ να διασκεδάσω και αν περάσει σε δεύτερη μοίρα.

Όσο για το χειριστήριο, όσο περίεργο και αν φαίνεται είναι θέμα συνήθειας. Την εποχή του 360 έπαιζα μέχρι και fps με χειριστήριο. Εξάλλου τα περισσότερα παιχνίδια της κονσόλα έχουν ένα μικρό autoaim για να βοηθάνε την κατάσταση. Φυσικά, όσο είμαι στο pc δεν αλλάζω με τίποτα το πληκτρολόγιο, αλλά για τους κονσολάδες που το έχουν συνηθίσει δεν είναι θέμα.

 

[Borracho]

Λύγκα κοίτα, η κολοκυθόπιτα είναι στο τραπέζι και κρατάμε τα μαχαίρια. Αν σε 'φτιάχνει' να παίζεις κάτι με ευχάριστο έτσι και καλο-οργανωμένο 'παιχνιδένιο' gameplay, πάσο, σίγουρα θα το γουστάρεις. Προσωπικά, όσο μεγαλώνω τόσο 'παραξενεύω', αναζητώ εμπειρίες που όχι μόνο θα καφρεφτίσουν ένα κομμάτι των βιωμάτων μου, αλλά θα μου δείξουν και το δρόμο για το 'μετά', όπως τα παιχνίδια που έπαιζα πιτσιρικάς. Αυτό είναι προσωπική λόξα και πετριά και το αναγνωρίζω ως 'κουσούρι' μου 100%. Δεν αποτελεί κάποιο θέσφατο.

Πάθορι το Scream Queens δεν έχει σενάριο, ούτε λογική. Είναι απολαυστική, απενοχοποιημένη καφρίλα για την καφρίλα. Στη δεύτερη σαιζόν ξεφεύγουν τελείως. Για κλείσιμο εγκεφάλου και ημιένοχη απόλαυση με πίτσα, είναι όλα τα λεφτά. Emma Roberts/Billie Lourde σε ρεσιτάλ μιλένιαλ απάθειας.

 

[Adhan]

Until Dawn είχα δει ολόκληρο playthrough όταν είχε ασχοληθεί ο αδερφός μου. Καλύτερο απ΄ότι περίμενα, κι ας ξεκινάει σαν τυπικό slasher, κρύβει εκπλήξεις και οι επιλογές του έχουν συνέπειες στους χαρακτήρες που σίγουρα χρειάζεται και 2ο πέρασμα να δεις τι γίνεται. Για μένα είναι η εξέλιξη της Cageικής/Telltaleικής συνταγής.

Το Days Gone απ΄ότι είδα δεν σάρωσε σε κριτικές (προϊδέαζε από τα βίντεο ότι δεν ειναι κάτι ξεχωριστό) - 72 btw δεν το λες μέτρια - γιατί σύμφωνα με τα reviews, πρώτον, έχει θέματα τεχνικής φύσεως με pop-up textures, frame drops κτλ. ειδικά στο απλό ps4 και δεύτερο, είναι ένα ακόμα open world και zombie apocalypse παιχνίδι με αρκετό περιττό λίπος στη μορφή των side activities, μέτρια A.I. ανθρώπων και γενικά ότι το έχουμε ξαναδεί το έργο (αυτό που έλεγε κι ο Στέφανος πιο πάνω). Παραδόξως, αναφέρουν ότι σενάριο και χαρακτήρες είναι καλογραμμένοι.

 

[soad667]

Tι να σε κλάσουν ο Λαστοφάς και ο Αντσιάρτας αν έχεις Τζένιταλ Τζάουστινγκ σε γκλόριους 8Κ 120FPS στον ατμό;

 

[kara]

Στέφανε μιας και το παράτησες θα σου σποιλάρω το τέλος. Διάβασέ το σε παρακαλώ.

Spoiler

Στο τέλος βρίσκουμε τους Fireflies σε ένα νοσοκομείο και παραδίδουμε την Ellie στην αρχηγό του που μας έδωσε την αποστολή. Εκεί ο Joel συνηδητοποιεί πως για να βρουν το αντίδοτο θα σκοτώσουν την πιτσιρίκα. Χωρίς δεύτερη σκέψη τους σκοτώνει όλους και κλέβει το κορίτσι πάνω από το χειρουργικό κρεβάτι. Όταν ξυπνάει η Ellie τον ρωτάει τη φάση; Ο Joel λέει πως οι Fireflies είχαν βρει και άλλους σαν εκείνη και δεν τη χρειάζονται πλέον για το αντίδοτο και πως γυρίζουν σπίτι. Αργότερα η Ellie του λέει πως όσους έχει γνωρίσει πεθαίνουν και τον ρωτάει αν σίγουρα λέει αλήθεια. Ο Joel χωρίς να ταραχτεί αποκρίνεται "Ι swear"  και... credits.

Spoiler

Πόσο γαμάτο που θυσιάζει μια ελπίδα για την ανθρωπότητα για να μην χάσει "δεύτερη" κόρη; Πόσο αντιήρωας;

Spoiler

Κάπου νωρίτερα το παιχνίδι έδειξε και απόπειρα βιασμού του κοριτσιού από έναν τυχαίο. Χαίρομαι που κινήθηκε σε ενήλικα μονοπάτια και δεν κυκλοφόρησε κάποια λογοκριμένη happy end με το στανιό version.

Με ξάφνιασε πολύ ευχάριστα το ύφος του για made by Sony παιχνίδι.

 

[Borracho]

Το είχα διαβάσει το συγκεκριμένο στο Wiki του Last of Us πριν το εγκαταλείψω. Πράγματι είναι τίμιο και δυνατό. Επίσης, έχει εμφανιστεί (στην ίδια και άλλες είκοσι) παραλλαγές στο τηλεοπτικό The Walking Dead.  Σαν εύρημα στέκει και είναι ανθρώπινο, όντως κάνει τον χαρακτήρα του Joel απείρως πιο αγαπητό. Και πάλι ίσως φταίει όλο αυτό το χάιπ που έτρωγα τόσα χρόνια και τελικά είδα κάτι που είχα ήδη επεξεργαστεί μέσα από το The Walking Dead.

 

[mruseyourbrain]

Ας πω κι εγώ την γνώμη μου για το Last of Us. Κρίνοντας το με τα σημερινά δεδομένα λίγο δύσκολο να συμφωνήσει κανείς με την τόσο υψηλή βαθμολογία. Νομίζω μεγάλο ρόλο έπαιξε ότι έβαζε κάποια θέματα ρόλου των γυναικών όπως και σεξουαλικών προσανατολισμών μαζί και λίγο επιστροφή στη φύση, θέματα τα οποία όπως ξέρουμε έχουν αναδειχτεί σε κομβικά ζητήματα όσον αφορά το gaming από μεγάλα δημοσιογραφικά site. Από κει και πέρα το gameplay του είναι σχετικά μέτριο με καλύτερο στοιχείο του το stealth και λιγότερο το crafting. Δυνατά στοιχεία του οι χαρακτήρες και το πως τους εξελίσει στην πορεία του παιχνιδιού. Σίγουρα δεν είναι μονοδιάστατοι και σίγουρα εξελίσσονται στην πορεία και αυτόνομα και ως προς την μεταξύ τους σχέση κι αυτό νομίζω δεν το καταφέρνουν καλά πολλά παιχνίδια. Σου δίνει και κανά δυο σεναριακές σφαλιάρες οπότε για μένα κρίνεται ευχάριστη εμπειρία. Κι ένα γενικότερο σχόλιο. Πιστεύω πολλά game αναδεικνύονται ως καλά στις προτιμήσεις μας ακόμα κι αν έχουν μετριο gameplay λόγω του story τους είτε το αντίθετο λόγω του gameplay κι ας έχουν μέτριο story είτε ακόμα και μόνο την ατμόσφαιρα να πετυχαίνουν και τα άλλα να είναι μέτρια.

 

[kara]

[quote quote=514627]Πιστεύω πολλά game αναδεικνύονται ως καλά στις προτιμήσεις μας ακόμα κι αν έχουν μετριο gameplay λόγω του story τους είτε το αντίθετο λόγω του gameplay κι ας έχουν μέτριο story είτε ακόμα και μόνο την ατμόσφαιρα να πετυχαίνουν και τα άλλα να είναι μέτρια.[/quote]

Θα συμφωνήσω απόλυτα. Πρώτο στο μυαλό μου έρχεται το Speck Ops The Line όπου το gameplay δεν προσφέρει τίποτα καινούριο, ενώ ατμόσφαιρα, ιστορία και αφήγηση είναι αριστουργηματικά και ο μόνος λόγος για να το θυμόμαστε.

 

[Borracho]

+1 για το μοναδικό Spec Ops. Και μέχρι τότε (και ίσως ΑΠΟ τότε) δεν είχαμε δει να υλοποιείται κάποια αντίστοιχη αφήγηση στις οθόνες μας. Δηλαδή το πλησιέστερο σημείο αναφοράς ήταν το κινηματογραφικό Apocalypse Now!

Εδώ έγκειται η ένστασή μου αναφορικά με το Last of Us. Όχι πως είναι κακό ή μέτριο παιχνίδι, απλώς, σε αναλογία με το ντόρο που είχε γίνει σε βάθος χρόνου, δεν εντόπισα κάτι μοναδικό, που να το κάνει να σταθεί ως αφηγηματικός φάρος στο ψηφιακό μας πέλαγο. Άρτιο, σίγουρα.