Πρόσφατα παράτησα (με πόνο) το Dead Cells λόγω εθισμού αλλά λίγο αργότερα έπεσα στα πλοκάμια του Returnal.
Αφιέρωσα περισσότερες ώρες απ'όσες "έπρεπε" προκειμένου να δω το φινάλε του κυρίως game και του Tower of Sisyphus. Ωστόσο, σε κανένα από τα δύο δεν είχα την υπομονή για το true ending (στο κυρίως game είναι απλά θέμα επιπλέον grinding, το Tower όμως θέλει κάκαλα).
Συνολικές εντυπώσεις θετικές, το gameplay είναι γρήγορο κι εθιστικό, αν και βρήκα τα περιβάλλοντα κομματάκι επαναλαμβανόμενα (πέρα από τη run-based φύση του game).
Η πρώτη Act ήταν η πιο απολαυστική και την ολοκλήρωσα μάλλον γρήγορα, συνεπικουρούμενος κι από μια μικρή δόση τύχης. Η δεύτερη μού έβγαλε το λάδι. Αφενός η δυσκολία ανεβαίνει απότομα, αφετέρου υπεισέρχεται ένα σχετικά έντονο στοιχείο RNG που στην πρώτη Act είναι πολύ περιορισμένο. Το story είναι αρκετά νεφελώδες και αποσπασματικό, υπάρχουν δυνατές στιγμές, αλλά όταν καταλαβαίνεις(?) τι συμβαίνει, δεν μπορείς να μην κάνεις συγκρίσεις με Silent Hill 2 και ιστορίες τύπου "it was all a dream/in her head", που δεν είναι το φόρτε μου.
Στο τεχνικό κομμάτι, ενώ το παιχνίδι έτρεχε νερό σε υψηλά settings (χωρίς RT φυσικά), μου έτυχε κι εμένα το bug που μετά από κάποιο διάστημα (π.χ. 3-4 ώρες σερί), τα textures πέφτουν στο Low και όλα ρετροπιξελιάζουν, ώσπου να κάνεις quit και να ξαναμπείς. Επίσης, αρκετά εκνευριστικό ήταν ότι τα λίγα cinematics που συναντάς, την πρώτη φορά που τα έβλεπα έπαιζαν με choppy frames, σαν σε slow motion. Όταν τα έβλεπα ξανά ή με διαφορετικό μοντάζ, όλα καλά. Προφανώς το παιχνίδι δεν είναι και πολύ optimized, αν κι ευτυχώς σε μένα αυτό δεν επηρέασε το ίδιο το gameplay.
Πέρασα καλά παρά τα ζόρια που τράβηξα, Δεν θα το πρότεινα σε full price, γύρω στα 20-25 ευρώ είναι μια χαρά.
7.5/10
Αμέσως μετά ξεκίνησα το Hob's Barrow που στο πρώτο τρίωρο είναι ιδιαιτέρως ατμοσφαιρικό και καλοστημένο αλλά η πρόκληση των puzzles σχεδόν μηδαμινή. Ανυπομονώ να το συνεχίσω αλλά δυστυχώς θα πρέπει να περιμένω ένα διάστημα, ένεκα των διακοπών.