Τι Παίζετε Αυτόν τον Καιρό - Part II

[Admiral]

Το πρώτο πάντως παιδιά, δε μπορώ να πω ότι με ξετρέλανε. Συμπαθητικός/τίμιος διάδοχος του Dig Dug, δε λέω είχε τη φάση του να βρεις πως θα ανοίξεις στοές ανάμεσα σε απόβλητα, εκρηκτικά και λοιπούς κινδύνους και να μαζέψεις όλα τα πετράδια, αλλά μέχρι εκεί. Από αυτά που διαβάζω και λέτε κι εσείς για τα επόμενα, πρέπει να είναι μεγάλη αναβάθμιση από το gameplay του αρχικού. Ειδικά το 2ο που είναι και πιο εύκολα συγκρίσιμο.

Δεν έτυχε να ασχοληθώ με το πρώτο Steamworld Dig αλλά το δεύτερο είναι πραγματικά πολύ καλό.

Lords of the Fallen ή Lies of P;

Το ευρύ κονσένσους της Soulslike community λέει ξεκάθαρα Lies of P. Συνήθως σε όλα τα soulslikes η κριτική καταλήγει στο "δεν φτάνει με τίποτα την From" αλλά για το Lies of P λένε ότι όντως την πλησιάζει. Οχι ότι το Lords of the Fallen είναι κακό, αλλά οι περισσότεροι συμφωνούν ότι το Lies of P είναι ένα επίπεδο πάνω.

 

[tommas]

Όσον αφορά αυτό, έχω ένα δίλλημα (καλά όχι ότι θα βρω χρόνο και - κυρίως - υπομονή, για να τα παίξω):

Lords of the Fallen ή Lies of P;

Παίζω αυτές τις μέρες το Lord s of the Fallen. Είναι πάρα πολύ κοντά στα 3 DS με το σχετικά κλειστό map design, δηλαδή όχι σαν το Elden Ring. Έχει αυτό το γνώριμο feeling με ένα κόσμο ρημαγμένο τα quest που εξελίσσονται χωρίς να ξέρεις τι γίνεται άμα δε παίζεις με κάποιο guide κλπ κλπ.

Πάντως έχει το gimmic ότι "εναλλάσσεσαι" μεταξύ 2 διαστάσεων για να λύσεις γρίφους, βρεις μυστικά ή να ανοίξεις κάποια shortcuts το οποίο αλλάζει αρκετά τη συνταγή για μένα και έχοντας περάσει αρκετός χρόνο από το DS3 είναι ενδιαφέρον.

Έχει mixed κριτικές αυτή τη στιγμή λόγω legit performance issues (classic UE5 τίτλος) στο launch και της (ακατανόητης ομολογουμένως) επιλογής να ενσωματώσει Ray Tracing μέσα σε κλασσικές επίλογες για lightning/shadows και να ξενερώσει αρκετό κόσμο γιατί "δεν τρέχει με όλα στο τέρμα". Βγαίνουν πάντως patch με καταιγιστικό ρυθμό, σχεδόν κάθε μέρα που διορθώνουν προβλήματα και βελτιώνουν το performance.

Για το Lies of P -ΛΕΝΕ- ότι είναι κοντά στο Bloodborne και σε συνδυασμό με το setting είναι, για τη master race έστω, μια πιο φρέσκια entry στο genre.

Προσωπικά και σε βάθος χρόνου?


ειδάλλως αποφασίζεις βάση του κατά πόσο "souls-like" θέλεις να είναι το souls-like σου.

 

[Bathory]

Εγώ παίζω Lies of P τις τελευταίες μέρες μπας και περάσουν πιο αβασάνιστα τα δευτερόλεπτα που μετράω μέχρι να βγει το νέο Γιάκουζα.
Not bad not great η φάση. Να σημειώσω ότι απεχθάνομαι το Bloodborne, δεν θα έλεγα ότι μοιάζει και τόοοοσο όσο λένε, είναι πιο steampunk κατάσταση σε φάση ατμόσφαιρας. Καλούλι μωρέ και γλυκούλι, δεν κάνει κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί, αλλά έχει μεράκι μέσα του. Στα πολύ αρνητικά ότι είναι πολύ πολύ εύκολο και πολύ γραμμικό level design.
Το THE LORDS από την άλλη όσο είδα δεξιά και αριστερά μου φαίνεται μια απ τα ίδια.

 

[pornostars]

Τίτλοι τέλους για το Monolith, και οφείλω να πω, ότι αισθάνομαι χαρούμενος και έμπλεος ελπίδας για τα adventure παιχνίδια, τα οποία όχι μόνο δεν έχουν ημερομηνία λήξεως, όπως κάποιοι προπετείς επιμένουν να λένε, αλλά τουναντίον, κάποιοι δημιουργοί, επιμένουν να μας χαρίζουν ποιότητα, δυσκολία και όμορφες ιστορίες με εκπληκτικά φινάλε.

Όπως αναφέρει στο πολύ καλό ριβιού του ο Γιώργης ο Δεμπεγιώτης, το παιχνίδι θυμίζει 2008, αλλά, believe it or not, αυτό είναι και το μεγάλο του ατού. Επιτέλους, η καρδιά του παιχνιδιού αποπνέει αυτήν την αίσθηση της περιπέτειας, η οποία, και θα σε βάλει στον κόσμο της, και θα σε ταλαιπωρήσει μέχρι το φινάλε της, το οποίο είναι εξαιρετικό, αν και προς το τέλος, καταλαβαίνεις στο περίπου τι έχει συμβεί και γιατί.

Τα mini-games μου άρεσαν πολύ. Προτείνω να απενεργοποιήσετε την επιλογή skip και να ασχοληθείτε με αυτά επισταμένως, καθώς είναι πλήρως ενταγμένα στους βασικούς γρίφους και δεν είναι καθόλου ξεκάρφωτα. Είναι μάλιστα από τις λίγες φορές, που αισθανόμουν πλήρως ικανοποιημένος και αγαλιασμένος με την επίλυσή τους. Η φωνή του CORE μού φάνηκε επίπεδη και ανέμπνευστη, η διάρκεια ικανοποιητική, ενώ οι γρίφοι, εξυπηρετούν πλήρως την ιστορία και έχουν την δυσκολία τους. Βρήκα επίσης γουστόζικο το ενσωματωμένο walkthrough, το οποίο αχρείαστο να είναι, λειτουργεί μια χαρά, καθώς δεν χρειάζεται να κάνεις quit για να ψάξεις στο ίντερνετ την λύση. Άχαρη διαδικασία, πράγματι. Οι Secret Files: Tunguska, ήταν ένα πολύ καλό adventure παίγνιο, αλλά αυτό εδώ, το ξεπερνάει σχεδόν σε όλα τα επίπεδα και τομείς.

Η πρωταγωνίστρια δε, αξίζει πολλά σε προσωπικό επίπεδο, καθώς νομίζω, αντιπροσωπεύει πολλές γυναίκες, οι οποίες θυσιάζουν πολλά από την προσωπική τους ζωή, για να κυνηγήσουν όχι μόνο την καριέρα τους αλλά την περιπέτεια καθεαυτήν, που θα τις κάνει ήρεμες, πλήρεις και ευτυχισμένες. Οι απόψεις διίστανται και οι επιλογές πληρώνονται.

Συστήνεται ασυζητητί.

7.5/10

 

[dio666]

Εγώ παίζω Lies of P τις τελευταίες μέρες μπας και περάσουν πιο αβασάνιστα τα δευτερόλεπτα που μετράω μέχρι να βγει το νέο Γιάκουζα.
Not bad not great η φάση. Να σημειώσω ότι απεχθάνομαι το Bloodborne, δεν θα έλεγα ότι μοιάζει και τόοοοσο όσο λένε, είναι πιο steampunk κατάσταση σε φάση ατμόσφαιρας. Καλούλι μωρέ και γλυκούλι, δεν κάνει κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί, αλλά έχει μεράκι μέσα του. Στα πολύ αρνητικά ότι είναι πολύ πολύ εύκολο και πολύ γραμμικό level design.
Το THE LORDS από την άλλη όσο είδα δεξιά και αριστερά μου φαίνεται μια απ τα ίδια.

κοιτα εγω ειμαι κοντα στο τελος στο LORDS of the fallen ( το παιζω στο ps5 ) και θεωρω οτι ειναι παρα πολυ καλο παιχνιδι και οτι πιο κοντα σε αυθεντικη εμπειρια souls - θα ελεγα οτι ειναι πιο κοντα στο DS3 το οποιο ειναι απο τα αγαπημενα μου- ( ειμαι φανατικος εχω λιωσει ολα τα souls και το bloodborne k Elden ring εκτος απο sekiro που με χαλαγε το combat) με βασικα θετικα σημεια τα εξης

1. απιστευτο exploration με φοβερα shortcuts και κοσμος με interconnectivity που δεν εχει να ζηλεψει τιποτα απο DARK Souls ( φανταζομαι υπερτερει πολυ σε σχεση με το lies of p αφου διαβαζω παντου οτι ειναι τελειως γραμμικο )

2. πολυ καλο και μεστο combat οπου καθε επίθεση εχει το σωστο "βαρος " και αντικτυπο στους εχθρους

3. απιστευτη πληθωρα απο πολυ δυνατα builds θες strength θες paladin θες agility caster οτι μπορεις να φανταστεις υπαρχει και ειναι VIABLE ανετα. προσωπικα για μενα αυτο ειναι βασικο σημειο για να με τραβηξει ενα souls και εδω οι τυποι εχουν κανει φοβερη δουλεια!

4. τεραστια ποικιλια απο οπλα και πανοπλιες για ολα τα γουστα με τυπικο συστημα αναβαθμισης σε στυλ dark souls

μερικα αρνητικα

1. αρκετα ευκολα boss battles τα πιο πολλα τα εβγαλα με 3-4 προσπαθειες μαξ

2. υπερβολικα μεγαλο αριθμο εχρθων που σε κανουν gang bang σε καποιες πιστες το εχουν τερματισει αν κ λενε οτι θα τους μειωσουνε

3. μερικα performance issues και σε PC και σε PS5 εχει συχνα frame drops


για μενα ειναι λιγο πιο κατω απο DS3 το LORDS και σιγουρα το καλυτερο souls like απο οσα εχω παιξει σιγουρα.

 

[munkinnousu]

Τίτλοι τέλους για το Monolith, και οφείλω να πω, ότι αισθάνομαι χαρούμενος και έμπλεος ελπίδας για τα adventure παιχνίδια, τα οποία όχι μόνο δεν έχουν ημερομηνία λήξεως, όπως κάποιοι προπετείς επιμένουν να λένε, αλλά τουναντίον, κάποιοι δημιουργοί, επιμένουν να μας χαρίζουν ποιότητα, δυσκολία και όμορφες ιστορίες με εκπληκτικά φινάλε.

Όπως αναφέρει στο πολύ καλό ριβιού του ο Γιώργης ο Δεμπεγιώτης, το παιχνίδι θυμίζει 2008, αλλά, believe it or not, αυτό είναι και το μεγάλο του ατού. Επιτέλους, η καρδιά του παιχνιδιού αποπνέει αυτήν την αίσθηση της περιπέτειας, η οποία, και θα σε βάλει στον κόσμο της, και θα σε ταλαιπωρήσει μέχρι το φινάλε της, το οποίο είναι εξαιρετικό, αν και προς το τέλος, καταλαβαίνεις στο περίπου τι έχει συμβεί και γιατί.

Τα mini-games μου άρεσαν πολύ. Προτείνω να απενεργοποιήσετε την επιλογή skip και να ασχοληθείτε με αυτά επισταμένως, καθώς είναι πλήρως ενταγμένα στους βασικούς γρίφους και δεν είναι καθόλου ξεκάρφωτα. Είναι μάλιστα από τις λίγες φορές, που αισθανόμουν πλήρως ικανοποιημένος και αγαλιασμένος με την επίλυσή τους. Η φωνή του CORE μού φάνηκε επίπεδη και ανέμπνευστη, η διάρκεια ικανοποιητική, ενώ οι γρίφοι, εξυπηρετούν πλήρως την ιστορία και έχουν την δυσκολία τους. Βρήκα επίσης γουστόζικο το ενσωματωμένο walkthrough, το οποίο αχρείαστο να είναι, λειτουργεί μια χαρά, καθώς δεν χρειάζεται να κάνεις quit για να ψάξεις στο ίντερνετ την λύση. Άχαρη διαδικασία, πράγματι. Οι Secret Files: Tunguska, ήταν ένα πολύ καλό adventure παίγνιο, αλλά αυτό εδώ, το ξεπερνάει σχεδόν σε όλα τα επίπεδα και τομείς.

Η πρωταγωνίστρια δε, αξίζει πολλά σε προσωπικό επίπεδο, καθώς νομίζω, αντιπροσωπεύει πολλές γυναίκες, οι οποίες θυσιάζουν πολλά από την προσωπική τους ζωή, για να κυνηγήσουν όχι μόνο την καριέρα τους αλλά την περιπέτεια καθεαυτήν, που θα τις κάνει ήρεμες, πλήρεις και ευτυχισμένες. Οι απόψεις διίστανται και οι επιλογές πληρώνονται.

Συστήνεται ασυζητητί.

7.5/10

Ωραίο κείμενο , θα αποκτηθεί κάποια στιγμή το Monolith , με το "προπετείς" με έκανες να ψάχνω τα λεξικά

 

[Admiral]

1. αρκετα ευκολα boss battles τα πιο πολλα τα εβγαλα με 3-4 προσπαθειες μαξ

Ρε συ όλοι βογκάνε online για την δυσκολία των bosses, δίδαξέ μας τα μυστικά της τέχνης σου! Προσωπικά δεν την παλεύω καθόλου με τα bosses των soulslikes.

 

[lucinos]

Ρε συ όλοι βογκάνε online για την δυσκολία των bosses, δίδαξέ μας τα μυστικά της τέχνης σου! Προσωπικά δεν την παλεύω καθόλου με τα bosses των soulslikes.

το «3-4 προσπαθειες μαξ» σε εμένα δεν λέει κάτι για το αν χαρακτηρίζονται εύκολοι. Εξαρτάται με τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά που έχει το παιχνίδι και με τον ρυθμό που παίζεις. Ως παράδειγμα έχω το Hollow Knight. Τις σφήκες τις προσπάθησα κάμποσες φορές και δεν έβγαιναν με τίποτα, τις άφησα για αργότερα, πήγα πολύ αργότερα και τότε τις έβγαλα με την πρώτη, Οπότε ήταν δύσκολες ή εύκολες;

 

[Adhan]

Δύσκολες. Το να γυρίσεις μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες, και με ένα μεγάλο κενό να έχει μεσολαβήσει, στο οποίο μπορεί να έχεις lvlάρει ή το skill σου είναι πιο ακονισμένο, δε λέει κάτι.
3-4 σερί προσπάθειες για να ρίξεις souslike boss, ναι, θεωρείται σχετικά εύκολο.

 

[Great0ldOne]

Το ενδιαφέρον μου για τα soulslikes είναι περιορισμένο, πάντως από όσα έχω ακούσει, αρκετοί θεωρούν τα boss fights πιο "δίκαια" από της From - τώρα τι ακριβώς σημαίνει αυτό για τον καθένα, δεν ξέρω.

 

[Bathory]

Το ενδιαφέρον μου για τα soulslikes είναι περιορισμένο, πάντως από όσα έχω ακούσει, αρκετοί θεωρούν τα boss fights πιο "δίκαια" από της From - τώρα τι ακριβώς σημαίνει αυτό για τον καθένα, δεν ξέρω.

Το boss fights ήταν δίκαια μόνο στο πρώτο Dark Souls.
Στα υπόλοιπα, γάμησέ τα, απ' το κακό στο χειρότερο

 

[captain kal]

Στα υπόλοιπα, γάμησέ τα, απ' το κακό στο χειρότερο

Όχι ρε γαμώτο!! Και αγόρασα το "Elden Ring"!!!!!!

 

[dio666]

Ρε συ όλοι βογκάνε online για την δυσκολία των bosses, δίδαξέ μας τα μυστικά της τέχνης σου! Προσωπικά δεν την παλεύω καθόλου με τα bosses των soulslikes.

χαχα κοιτα ρε συ ειναι απλο!!!, ειμαι καμμενος εχω γραψει απειρες ωρες ειδικα bloodborne και Elden ring αλλα και DS3 !!

δεν θεωρω οτι ειμαι ιδιαιτερα καλος στα souls απλα επειδη τα εχω λιωσει ολα μαθαινω παρα πολυ γρηγορα τα boss attack patterns

επισης στο Lords αλλα και στα souls γενικοτερα exploration is power. εκανα τα παντα explore σαν ψυχακιας οποτε συνηθως εχω αρκετα upgraded οπλο και πολλα consumables!!

στο συγκεκριμενο σιγουρα ειχα overpowered Οπλο και ημουν αρκετα καλο λεβελ μετα τα πρωτα 2-3 bossakia \m/ \m/

 

[dio666]

Το boss fights ήταν δίκαια μόνο στο πρώτο Dark Souls.
Στα υπόλοιπα, γάμησέ τα, απ' το κακό στο χειρότερο

εγω επαιξα το 1 τελευταιο και δεν τη παλευα με τα bosses γιατι μαλλον ειχα συνηθισει το πιο γρηγορο και αμεσο combat του DS3 και bloodborne !! ενταξει στο 3 θεωρω ηταν οκ τα πιο πολλα με εξαιρεση κανα 2 που ηταν για να παρεις ΖΑΝΑΞ

 

[Bathory]

εγω επαιξα το 1 τελευταιο και δεν τη παλευα με τα bosses γιατι μαλλον ειχα συνηθισει το πιο γρηγορο και αμεσο combat του DS3 και bloodborne !! ενταξει στο 3 θεωρω ηταν οκ τα πιο πολλα με εξαιρεση κανα 2 που ηταν για να παρεις ΖΑΝΑΞ

Για μένα έχει παραγίνει πλέον το κακό με τις 200 φάσεις του κάθε μπος, τα τραγικά hit boxes, οι επιθέσεις που σε κάνουν τράκινγκ καμιά φορά μέχρι και έξω απ' το fog wall και άλλα τέτοια ωραία.
Νομίζω ότι έχει χαθεί μέχρι ένα σημείο η έμπνευση για δημιουργία memorable bosses πχ όταν σκέφτομαι DS1 σκέφτομαι Artorias, OnS, Kalameet κλπ και αναπολώ ωραίες στιγμές, ενώ όταν σκέφτομαι Elden Ring το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι μια Μαλένια και μου έρχεται να πετάξω το πισί απ' το παράθυρο ας πούμε.

Τέσπα, για το Lords πάντως από αυτά που έγραψες, μου κίνησε πολύ την περιέργεια τα καλά που γράφεις για το Level Design. Μόνο και μόνο για αυτό ίσως το κοιτούσα κάαααποια στιγμή.

 

[Tony Corvus]

γάμησέ τα

Language βρε μαλάκα!

 

[Admiral]

Εμένα ομολογώ πως δεν μου αρέσουν καθόλου τα διάφορα phases. Δεν με πειράζει να αλλάζει patterns το Μπος αν το ρίξεις κάτω από κάποιο ποσοστό ΗΡ αλλά σιχαίνομαι, ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ να κατεβάζω την μπάρα της υγείας στο 0 και να ξαναγεμίζει. Δώσε μου μία μπάρα από την αρχή διάολε!

 

[Sephir]

Εμένα ομολογώ πως δεν μου αρέσουν καθόλου τα διάφορα phases. Δεν με πειράζει να αλλάζει patterns το Μπος αν το ρίξεις κάτω από κάποιο ποσοστό ΗΡ αλλά σιχαίνομαι, ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ να κατεβάζω την μπάρα της υγείας στο 0 και να ξαναγεμίζει. Δώσε μου μία μπάρα από την αρχή διάολε!

Git gud.

Πέρα από την πλάκα, ναι, είναι εκνευριστικό και αρκετά "φθηνός" ως μηχανισμός.

 

[Χειρομαλάχτης]

Δεν με πειράζει να αλλάζει patterns το Μπος

το ακουω. ουτε μενα. φυσιολογικη εξελιξη το θεωρω.

 

[Bathory]

Εμένα ομολογώ πως δεν μου αρέσουν καθόλου τα διάφορα phases. Δεν με πειράζει να αλλάζει patterns το Μπος αν το ρίξεις κάτω από κάποιο ποσοστό ΗΡ αλλά σιχαίνομαι, ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ να κατεβάζω την μπάρα της υγείας στο 0 και να ξαναγεμίζει. Δώσε μου μία μπάρα από την αρχή διάολε!

Α μπράβο πες τα. Άντε και όταν γίνεται, να γίνεται σαν το Lies of P που παίζω τώρα. Έχω κάνει ξέρω γω, 10 "main big bosses";
Ένα από αυτά στα μισά άλλαξε pattern, είχε όμως μια life bar, και άλλο ένα που οκ, είχε δύο phases/life bars.
Δεν το παρακάνει όμως, δεν σε μπουχτίζει, όπως κάνει η φρομ μετά το DS 1 και 2

edit: ΛΟΛ, το οποίο Lies of P μόλις είδα σε ένα βιντεάκι ότι το έκανε αυτό σχεδόν σε ΚΑΘΕ μπος, αλλά μετά από πολλά παράπονα αλλάξανε/"νερφάρανε" πολλά bosses ώστε να μην αντιμετωπίζεις δύο σε ένα.
Να κάτι ακόμα που δεν κάνει ποτέ η φρομ, να ακούει το community της.