Τι Παίζετε Αυτόν τον Καιρό - Part II

[nitro912gr]

Τελείωσα το Unreal Tournament 3 αλλά δεν μετράει αφού το είχα τελειώσει και στα νιάτα του. Βέβαια εντυπωσιάστηκα από το πόσο ευκολότερο μου φάνηκε μετά από τόσα χρόνια. Τελικά η εμπειρία μένει και ας είμαι ακόμα άχρηστος στο σημάδι.

 

[maladroid]

Χμ, το έχω στη wishlist [το Vanquish] αλλά με προβλημάτισες πολύ.

Ειλικρινά δεν βρίσκω ιδιαίτερο λόγο να το πάρει κανείς, εκτός κι αν του έχουν τελειώσει τα action games από το backlog.
Ωστόσο, να σημειώσω ότι η ανοχή μου στις Γιαπωνεζοαμερικάνικες ποζεριές είναι ιδιαίτερα χαμηλή, οπότε σε κάθε διάλογο και cutscene έτριζαν τα δόντια μου απ΄το cringe. Αν γουστάρεις τέτοιες φάσεις, μπορεί και να περάσεις καλά.

 

[lelos kounelos]

Ξεθαψα το cossacks - art of war, ειμαι και πολυ πολεμαρχος ναουμε, που ειναι το ultimate παιχνιδαραλεμε της κατηγοριας.
Το ξεθαψα επειδη βγαζω τα ψυχολογικα μου στην φορα και αδειαζει η κεφαλα μου.

Αν κανω video capture, θα με πανε μεσα με λευκο πουκαμισο, φορεμενο αναποδα.

 

[maximum armor]

Σας προτείνω απ' το itchio το The Parking και το Ginkgo.

 

[maximum armor]

Για όσους δεν το έχετε δει, πάρα πολύ ωραίο το Divinity 2: Director's Cut. Τόσο εθιστικό όσο και ανάλαφρο. Παίζεται ευχάριστα. Τις αποστολές του θα τις θυμάστε για καιρό! Και ξανά στο παιχνίδι ο Zandalor! Πόσο χρονών είναι αυτός;! Και επιτέλους σε RPG: 1) οι εχθροί (τουλάχιστον στο κυρίως παιχνίδι, δεν έφτασα στο expansion) δεν επανεμφανίζονται, και 2) επιτέλους πέφτεις από οποιοδήποτε ύψος (εννοώ, ως άνθρωπος, ακόμα δεν έγινα και dragon) και δεν παθαίνεις τίποτα!

Edit: Αυτό το δεύτερο θα μπορούσε να εξηγηθεί (χωρίς να αναφέρεται στο παιχνίδι) λόγω της εκπαίδευσης των Dragon Slayers. Αυτό θα έπρεπε να ισχύει και στο Witcher 3, καθώς και σε άλλα RPG στα οποία ο πρωταγωνιστής έχει μια ανώτερη εκπαίδευση.

 

[maximum armor]

Κι όμως φίλε, δεν σταματάω να παίζω. Στενοχωριέμαι που αύριο θα φύγω για το πατρικό μου!

 

[lelos kounelos]

επεσα με τα μουτρα στην σουπερ προσφορα του Adhan Prison Architect. Ευχαριστω φιλτατε.
Μπουκαρα χυμα, κλασσικα, και εφαγα ενα περιεργο κολημα.
Με λιγο ψαξιμο θα την βρω την λυση αλλα επειδη ειναι μερες περιεργες, ειπα να μην ρισκαρω μπαναγιες.
Αυτο που προλαβα να παιξω, μου αρεσε πολυ.

 

[Great0ldOne]

Κι όμως φίλε, δεν σταματάω να παίζω. Στενοχωριέμαι που αύριο θα φύγω για το πατρικό μου!

To not sure if serious πήγαινε στην προτίμηση για έλλειψη fall damage σε RPG. Το Divinity 2 είναι παιχνιδάρα.

 

[maximum armor]

To not sure if serious πήγαινε στην προτίμηση για έλλειψη fall damage σε RPG. Το Divinity 2 είναι παιχνιδάρα.

Χρόνια πολλά στους εορτάζοντες κατ' αρχάς.

Κι όμως σε παιχνίδια που ο πρωταγωνιστής δεν είναι κάποιος τυχαίος που βρέθηκε στο λάθος σημείο τη λάθος στιγμή, το να μην υπάρχει fall damage έχει νόημα. Δηλαδή δεν ζητάω να γίνεται στα Gothic ή στα Risen. Στα Witcher, όμως, θα έπρεπε να γίνεται. Να θυμίσω μόνο το intro του 1, που ο Geralt πέφτει από παράθυρο κτηρίου πριν πετάξει πέτρα στη Striga, και λίγο αργότερα, αφού της έχει δώσει μπουνια σε μια ταράτσα, πέφτει και από εκεί στο έδαφος! Δηλαδή δεν είναι κακό να φαίνεται μ' αυτόν τον τρόπο ότι είναι κάτι ανθεκτικότερο από άνθρωπος (για να μη γράψω την κλισέ λέξη "υπεράνθρωπος").
Και κατά δεύτερον σε πολλά RPG καταλήγουμε, θέλοντας να πάμε κάπου χαμηλότερα, να υπολογίζουμε: έχω 100 ζωή, αν πέσω από εδώ μπορεί να γίνει 30, και μέχρι να φτάσω σε εκείνη την άγνωστη περιοχή, με το health regeneration, θα έχει γίνει τουλάχιστον 70. Καλά είναι!

 

[tinapeis]

Εχτες τερματησα το Dark Souls 1 : Remastered και οφειλω να ομολογησω οτι το μετανιωσα που δεν το ειχα παιξει τοσο καιρο...αρτιοτατο παιχνιδι οσον αφορα τις μαχες του, την ατμοσφαιρα, τη μουσικη του. Απλα απολαυση!

Αυτη η ομορφη αισθηση που μου αφησε το 1 με οδηγησε να εγκαταστησω καπακια το 2, ευελπιστωντας να εχω την ιδια εμπειρια. Δυστυχως
μετα απο 12 ωρες παιχνιδιου στο DS2 μπορω να πω οτι ειμαι απογοητευμενος. Φαινεται οτι εχει γινει προχειροδουλεια με τα hitboxes, με το aggro, με το λοκαρισμα και την αναλογια του adaptiveness με αποτελεσμα η μαχη να ειναι περισσοτερο βραχνας παρα challenge...το ΑΙ ειναι ψιλοχαζο, πολλες φορες αναγκαζομαι να τους cheesaρω σε γκρεμνα, η ενσωματωση των Lifegems ειναι προχειρη. Στα θετικα ειναι οτι το parry επιτελους εγινε πιο αξιολογο και υπαρχει fast travel

Προς το παρων το βαζω στο παγο, γιατι δεν το διασκεδαζω αν και δεν εχω κολλησει καπου

 

[Adhan]

Την scholar of the first sin παίζεις ε;
Τι κάναν οι αχρείοι εκεί... αύξησαν τη δυσκολία με χαζό τρόπο, δηλαδή περισσότερα mobs να κόβουν βόλτες.

 

[tinapeis]

Ναι ρε γμτ. Δεν μπορω να καταλαβω τι σκεφτοντουσαν

 

[Admiral]

Ναι ρε γμτ. Δεν μπορω να καταλαβω τι σκεφτοντουσαν

Το Dark Souls 2 έχει το αγαπημένο μου feature, να μπορείς να καθαρίσεις περιοχές από εχθρούς όταν τους φας αρκετές φορές. Το μόνο Dark Souls στο οποίο δεν με άγχωναν τα boss runs γιατί είχα μείνει μόνος μου

 

[tinapeis]

15 φορες καθε ξεχωριστο εχθρο, γιεπ! Καλο ειναι αλλα απο την αλλη αν πεθαινεις τοσες φορες ανα εχθρο σου τελειωνουν τα effigies που σε κανουν ανθρωπο και πασχιζεις μπας και πεσει κανα drop.

Επισης ειδα οτι οσο πεθαινεις συνεχως χωρις να χρησιμοποιεις τα effigies και μενεις hollow, ναι μεν σταματα να σου μειωνει το health (νομιζω 50%) αλλα αν'αυτου παρατηρησα οτι "λαγκαρουν" τα animations...παρατηρησα μπας και πεφτει το adaptiveness η κατι τετοιο αλλα δε δειχνει κατι στο character sheet...ισως ειναι καποιο "κρυφο" penalty...

 

[Admiral]

15 φορες καθε ξεχωριστο εχθρο, γιεπ! Καλο ειναι αλλα απο την αλλη αν πεθαινεις τοσες φορες ανα εχθρο σου τελειωνουν τα effigies που σε κανουν ανθρωπο και πασχιζεις μπας και πεσει κανα drop.

Μα δεν πεθαίνεις! Κάνεις ένα run σκοτώνοντας όσους μπορείς, γυρίζεις στη bonfire και πάλι από την αρχή! Αυτό έκανα σε πολλές περιοχές του Dark Souls 2, μιλάμε για extreme grinding!

 

[tinapeis]

Το μισω το grind...

 

[kara]

Υπαρχει παντα η επιλογη να πας καρφι για το boss της περιοχης χωρις να ασχοληθεις με τα mobs. Το grind ειναι επιλογη οχι μονοδρομος.

 

[Hank]

Τελείωσα τα cutscenes του Tomb Raider, το πρώτο της σειράς που έπαιξα ολόκληρο. Μου άρεσε πολύ που μετά από παρά πολύ καιρό έπαιξα ένα γραμμικό παιχνίδι και δεν ασχολιομουνα με το ποιον δρόμο να πάρω και ποιον διάλογο να διαλέξω. Ωραίο platforming με ελάχιστα προβλήματα, κυρίως λόγω της κάμερας που δεν έχεις πάντα τον πλήρη έλεγχό της (αυτό ήταν ίσως το μεγαλύτερό μου πρόβλημα).

Το σημείο που εμφάνιζε τα κουμπιά που έπρεπε να πατήσεις (Ε & F) μου φάνηκε τελείως άβολο. Με ανάγκαζε να μετακινήσω το βλέμμα μου στα άκρα της οθόνης και τις περισσότερες φορές καταλάβαινα ότι έπρεπε να πατήσω κάτι αφού είχα πεθάνει ήδη μια φορά. Δεν ξέρω αν μπορείς να παίξεις και με stealth, αλλά εγώ δεν το χρησιμοποίησα καθόλου.

Ελεγα να προχωρήσω κατευθείαν στο Rise of the Tomb Raider, αλλά το στόρι του ήταν υπερβολικά μεταφυσικό για τα γούστα μου (με έντονη εσάνς teenage horror movie στα voiceovers) και ξεκίνησα το Dishonored.

 

[maximum armor]

Τώρα κατάλαβα γιατί δεν έβαλαν fall damage στο Divinity 2: Director's Cut.

Spoiler

Κάποια στιγμή ένας μάγος, που με είχε βάλει στο μάτι, με πετάει στον αέρα και προσγειώνομαι κάπου που υπάρχουν σωροί ανθρώπων που τους είχε κάνει το ίδιο! Θα πέθαινα κι εγώ, αν υπήρχε fall damage!

Αν και είμαι ακόμα σχετικά στην αρχή, το θεωρώ ήδη ως το τρίτο καλύτερο τρίτου προσώπου RPG που έχω παίξει, μετά το Witcher 3 και το Gothic 2. Αλλά ΣΙΓΟΥΡΑ το πιο διασκεδαστικό.

 

[Great0ldOne]

το στόρι του ήταν υπερβολικά μεταφυσικό για τα γούστα μου

και ξεκίνησα το Dishonored.

This will end well.