Τι Παίζετε Αυτόν τον Καιρό - Part II

[chek2fire]

το τελευταίο διάστημα παίζω στο playstation αυτόν εδώ το τίτλο

Arkham Horror: Mother's Embrace

Arkham Horror: Mother's Embrace on Steam

Inspired by the award-winning board game franchise, Arkham Horror: Mother’s Embrace is an investigation game served with turn-based combat, set in the cult universe of H.P. Lovecraft.

store.steampowered.com

είναι indie και δεν το κρύβει αλλά μου αρέσει και η θεματολογία του και έτσι όπως την παρουσιάζει και το story του αλλά και το gameplay του. Από τι βλέπω στο steam έχει μικτές κριτικές και είναι κατανοητό καθώς το game έχει indie καταβολές αν και είναι προσεγμένη δημιουργία ήθελα και ένα ρετουσάρισμα παραπάνω. Eμένα πάντως με έχει κολήσει σαν game. Δεν υπάρχουν και πολλά ckthulu turn based game έτσι και αλλιώς.

 

[kara]

Dark Souls III

Τέλος. Είχα γράψει πως στην αρχή πήγαινε ύποπτα καλά, ε έτσι και συνέχισε. Είχα πολύ όμορφο playthrough. Θα το χαρακτήριζα πολύ πιο γενναιόδωρο σε σχέση με τα προηγούμενα. Γενναιόδωρο ως προς τα items (πολλά σημαντικά items πολύ νωρίς, upgrade items με το κιλό), ως προς την πυκνότητα των bonfires (η κάθε περιοχή είχε πολλές και πολύ κοντά τοποθετημένες μεταξύ τους). Χαίρομαι που επιστρέψαμε στο πολύ καλό level design. Αγαπημένες περιοχές Irithyll, Lothric Castle, Grand Archives, Cathedral of The Deep . Αγαπημένα boss fights Pontiff Sulyvahn, Abyss Watchers και Nameless King.

Σε αντίθεση με τα δυο προηγούμενα παιχνίδια δημιούργησα καθαρό Quality build (str/dex) για να συνοδέψω το "boss slayer" claymore, δεν έμαθα μισό spell ή miracle ή pyro. Όλα τα ποντάκια επενδύθηκαν εκεί που έπρεπε. Με τα weapon arts δεν ασχολήθηκα καθόλου. Το ||| παρουσίασε αρκετά δεμένο αποτέλεσμα και βελτίωσε υφιστάμενους μηχανισμούς, όμως δεν πρόσθεσε και πολύ νέο περιεχόμενο πέραν των νέων bosses. (υπάρχει ανακύκλωση περιοχών, εχθρών, items (αυτά κι αν είναι αυτούσια). Δε θα ήθελα να βγει ΙV και στο μεγαλύτερο μέρος του να είναι μια από τα ίδια, νομίζω είναι καλό σημείο να σταματήσουν (όπως και έχουν πει) και να παρουσιάσουν άλλα πράγματα.

Και κάπως έτσι έκλεισα με την Dark Souls τριλογία. Ήταν παιχνίδια εκτός της comfort ζώνης μου και χαίρομαι που τα κατάφερα. Μοίρασα περισσότερο ξύλο από όσο έφαγα

​

 

[maximum armor]

Παιδιά, στο Bloοd & Wine μόλις έβγαλα την αποστολή που ο Geralt επιλύει με τον Roach. Δεν γίνονται αυτά, δεν υπάρχουν αυτά σε άλλο παιχνίδι. Μέχρι τώρα, η καλύτερη αποστολή ΟΛΟΥ του παιχνιδιού.

 

[mits@kos]

*Την Roach, φοράδα είναι! Ναι, μιλάμε για τρελά κέφια της συγγραφικής ομάδας.

 

[maladroid]

Τελείωσα τα δύο expansions του Control και έμεινα με μια ελαφρώς πικρή γεύση στο στόμα.
Τα έπιασα με τη σειρά που βγήκαν, πρώτα κατέβηκα στο Foundation κι έκανα όλες τις πιθανές αποστολές, και για το τέλος άφησα την περιπέτεια-crossover με το Alan Wake.

Tο Foundation μου φάνηκε υπερβολικά μεγάλο για DLC και λίγο μετά τη μέση άρχισε να κουράζει. Ωστόσο, έχει ενδιαφέρον story που σχετίζεται με θεμελιώδη (ZING) μυστήρια του Control κι επεκτείνει το lore. Αποκτάς δύο νέες ικανότητες που χρησιμεύουν για να ανοίγεις διαδρόμους και να λύνεις puzzles μόνο εντός της νέας περιοχής, πράγμα ελαφρώς απογοητευτικό, αλλά προσθέτουν μια έξτρα ευπρόσδεκτη νότα στο gameplay. Αρκετά καλοφτιαγμένο DLC, θα μπορούσε να διαρκεί λιγότερο ή να διαθέτει μεγαλύτερη ποικιλία.
7.5/10

Στο AWE οι προσδοκίες ήταν σαφώς μεγαλύτερες, επειδή επρόκειτο για το event που θα έφερνε και επίσημα τον αλαφροΐσκιωτο (δεν αντιστάθηκα) Alan Wake στο σύμπαν του Control, ανοίγοντας προοπτικές για μια δυνατή συνέχεια του κοινού αυτού σύμπαντος. Δυστυχώς μόνο το τελευταίο κομμάτι υλοποιείται σχετικά καλά. Copy-paste αίθουσες που ουσιαστικά έχουμε ξαναδεί και επαναλαμβανόμενη δράση, μέτρια υλοποίηση του darkness mechanic που ήρθε φυσικά από το Alan Wake, αδιάφορα side-quests κι εκνευριστικά ασαφές storytelling που δεν καταλήγει πουθενά. Όπως διάβασα και σ'ένα σχόλιο στο ίντερνετ, περισσότερο λειτουργεί ως teaser του επόμενου project της Remedy παρά ως standalone περιπέτεια. Κρίμα, γιατί ως concept ήταν το DLC που περίμεναν όλοι ώστε να επανέλθει δυναμικά ο Alan στο προσκήνιο. Μόνο τα διάσπαρτα lore pieces που βρίσκεις αξίζουν τον κόπο. Προχειροδουλειά.
5.5/10

 

[Hellion]

Η στιγμή που συνειδητοποιείς πως ο Warriv στο Diablo 2 είχε προφητεύσει εν έτει 2000 την εμφάνιση και την ηθική παρακμή του Twitter.

 

[maximum armor]

Σας προτείνω απ’ το itchio το πολύ καλά φτιαγμένο, ας το πούμε horror visual adventure (όχι visual novel, καθώς έχει λίγα adventure στοιχεία και έχει hand-drawn εικόνες), The Doll Shop (by Atelier Sento).

 

[maladroid]

Ρε συ πρόσφατα το έπαιξα το The Doll Shop και... περίμενα περισσότερα

Το βρήκα εντελώς προβλέψιμο κι ενοχλητικά creepy (αλλά όχι με την καλή έννοια). Γενικά μου φάνηκε κάτι σαν art project από edgy φοιτητές παρά σαν ολοκληρωμένη αφηγηματική προσπάθεια. Βέβαια, για δωρεάν παιχνίδι και με -υποτυπώδη έστω- διακλάδωση στο story, δεν είναι κακό αλλά πριν από αυτό είχα παίξει πολύ καλύτερα free adventurάκια στο itch.io και οι απαιτήσεις μου ήταν κομματάκι αυξημένες

 

[maximum armor]

Ρε συ πρόσφατα το έπαιξα το The Doll Shop και... περίμενα περισσότερα

Το βρήκα εντελώς προβλέψιμο κι ενοχλητικά creepy (αλλά όχι με την καλή έννοια). Γενικά μου φάνηκε κάτι σαν art project από edgy φοιτητές παρά σαν ολοκληρωμένη αφηγηματική προσπάθεια. Βέβαια, για δωρεάν παιχνίδι και με -υποτυπώδη έστω- διακλάδωση στο story, δεν είναι κακό αλλά πριν από αυτό είχα παίξει πολύ καλύτερα free adventurάκια στο itch.io και οι απαιτήσεις μου ήταν κομματάκι αυξημένες

Σήμερα το έβγαλα και δεν σηκώθηκα απ' την καρέκλα πριν δω και τους τρεις τερματισμούς (και, ως εκ τούτου, και το μυστικό τερματισμό).
Δεν το βρήκα προβλέψιμο. Ιδιαίτερα μ' άρεσε το ότι ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ένα horror game που έχει σχέση με κούκλες και ΔΕΝ είναι οι κούκλες το horror στοιχείο.
ΥΓ: Έχεις να μου προτείνεις κάτι άλλο (απ' αυτά που θεωρείς top); Αλλά να μην είναι... πιξελωτά!

 

[maladroid]

Δυστυχώς όσα adventures δοκίμασα στο itch.io και μου άρεσαν ήταν ρετροπιξελωτά, οπότε δεν έχω κάποιο άλλο να σου προτείνω

Ωστόσο δεν έψαξα σε βάθος, σίγουρα θα έχει κι άλλα διαμαντάκια για ανακάλυψη.

 

[erevos]

Η αναπαράσταση του Λονδίνου στο Watch Dogs Legion είναι κορυφαία. Παντού γνώριμα μέρη με εξαιρετική μεταφορά στο game.
Πήγαινα πχ να συναντήσω κάποιον χαρακτήρα σε μια pub και μόλις την είδα, λέω "γνώριμο μου φαίνεται αυτό το μαγαζί". Και ναι, το είχα επισκευτεί σε ένα ταξίδι μου στο Λονδίνο.

https://www.artstation.com/artwork/28ZwoB

Prospect of Whitby - Wikipedia

en.wikipedia.org

 

[chek2fire]

συνεχίζω madden NFL21...



τώρα λέω να ξεκινήσω και baseball

 

[mits@kos]

Έχω 2-3 μέρες που ξεκίνησα στο χαλαρό Ni No Kuni II, μου έβγαλε κάτι από Wind Waker όταν το είδα (χρωματική παλέτα, μουσική, συνολικό art direction) και ψήθηκα. Πανέμορφο γενικά. Βέβαια ως gameplay απέχει αρκετά από οτιδήποτε ζελντοειδές, αφενός υπάρχει leveling και τυπικό loot system, αφετέρου μια σειρά από επιπρόσθετα mechanics, έχει από βασικό city/base building μέχρι και μιας μορφής action-oriented RTS μαχών με στοιχειώδες unit composition. Ενδιαφέρον και διασκεδαστικό μέχρι στιγμής, χρωματάκια, μουσικούλες, μια χαρά.

 

[maladroid]

Έχω βουτήξει στα ραδιενεργά απόβλητα του Metro: Exodus εδώ και 2-3 μέρες και δεν σηκώνω κεφάλι. Αρκετά διαφορετικό gameplay από τα δύο προηγούμενα, με δευτερεύουσες αποστολές σε ανοιχτούς χάρτες και crafting αντί για αγοραπωλησίες. Δεν έχω παίξει τη σειρά S.T.A.L.K.E.R. αλλά κάπως έτσι φαντάζομαι την εμπειρία από αυτά που έχω διαβάσει.
Πνιγηρή ατμόσφαιρα με το άγχος και την απελπισία να σε κυριεύουν καθώς κάνεις scavenging πολύτιμων υλικών με σπασμένη μάσκα και βουτηγμένος σε ραδιενεργή λάσπη, ελπίζοντας να μην σε ακούσει το κοπάδι τεράτων που μασουλάει πτώματα λίγο πιο πέρα. Το γράψιμο δεν είναι ιδιαίτερα προσεγμένο ή πρωτότυπο αλλά η post-apocalyptic Σοβιετίλα κάνει τη δουλειά της και το immersion χτυπάει κόκκινο. Επίσης τρέχει πολύ καλύτερα απ'όσο φοβόμουν και δείχνει πανέμορφο. Πάντως δεν κολλάει καθόλου που ο Artyom ενώ μας αφηγείται τα γεγονότα μεταξύ των κεφαλαίων, όποτε του απευθύνουν το λόγο άλλοι χαρακτήρες είναι μούγκα στη στρούγκα. Μάλλον κατάλοιπα του Half-life, όπως συνέβαινε αρχικά και στο Dead Space που τελικά έβαλε νερό στο κρασί του.

 

[captain kal]

Έχω 2-3 μέρες που ξεκίνησα στο χαλαρό Ni No Kuni II, μου έβγαλε κάτι από Wind Waker όταν το είδα (χρωματική παλέτα, μουσική, συνολικό art direction) και ψήθηκα. Πανέμορφο γενικά. Βέβαια ως gameplay απέχει αρκετά από οτιδήποτε ζελντοειδές, αφενός υπάρχει leveling και τυπικό loot system, αφετέρου μια σειρά από επιπρόσθετα mechanics, έχει από βασικό city/base building μέχρι και μιας μορφής action-oriented RTS μαχών με στοιχειώδες unit composition. Ενδιαφέρον και διασκεδαστικό μέχρι στιγμής, χρωματάκια, μουσικούλες, μια χαρά.

Να προσυπογράψω και εγώ για Ni No Kuni II. Πολύ καλό, ακόμα και για μένα που δεν έχω ασχοληθεί πολύ με jRPGs!!!

 

[chek2fire]

Έχω 2-3 μέρες που ξεκίνησα στο χαλαρό Ni No Kuni II, μου έβγαλε κάτι από Wind Waker όταν το είδα (χρωματική παλέτα, μουσική, συνολικό art direction) και ψήθηκα. Πανέμορφο γενικά. Βέβαια ως gameplay απέχει αρκετά από οτιδήποτε ζελντοειδές, αφενός υπάρχει leveling και τυπικό loot system, αφετέρου μια σειρά από επιπρόσθετα mechanics, έχει από βασικό city/base building μέχρι και μιας μορφής action-oriented RTS μαχών με στοιχειώδες unit composition. Ενδιαφέρον και διασκεδαστικό μέχρι στιγμής, χρωματάκια, μουσικούλες, μια χαρά.

το πρώτο είναι πολύ καλύτερο σε όλα

 

[Sephir]

Έτσι λένε οι περισσότεροι, παρ' όλα αυτά, το πρώτο το παράτησα πολύ γρήγορα. Δεν μου έκατσε καθόλου καλά το σύστημα μάχης και σε στιγμές ήταν πολύ εκνευριστικό.

Ίσως κάποια στιγμή να του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία.

 

[maximum armor]

Ο @maladroid είχε γράψει στο thread "Τσάμπα παιχνίδια" για ένα δωρεάν παιχνίδι απ' το itchio, το If on a winter's night, four travelers (by Laura Hunt). Αν και πιξελωτό, είπα να το δοκιμάσω. Το παιχνίδι είναι φοβερό, είναι ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ! Τέσσερις άγνωστοι μεταξύ τους, συναντιούνται σε ένα τρένο, χωρίς να θυμούνται πώς έφτασαν εκεί και διηγούνται ο ένας στον άλλο τί θυμούνται ως τελευταίο πράγμα. Διηγούνται οι τρεις εξ' αυτών. Η 4η είναι άλλη περίπτωση...
Μην το βλέπετε που είναι πιξελωτό, δώστε του μια ευκαιρία και δεν θα το μετανιώσετε. Μπορεί να είναι μεν πιξελωτό (μ' αρέσει αυτή η λέξη) όσον αφορά τη μηχανή γραφικών (εκεί μπορούσε ή ήθελε ο/η δημιουργός του, τί να κάνουμε; ) αλλά η νοοτροπία του μόνο των πιξελωτών παιχνιδιών adventure του παρελθόντος δεν είναι! Σε αντίθεση με εκείνα: δεν υπάρχει inventory (ό,τι βρίσκεις χρησιμοποιείται στην ίδια ή στη διπλανή περιοχή), η ιστορία του προχωράει γρήγορα καθώς δεν υπάρχουν περιττοί γρίφοι αλλά όλοι τους εξυπηρετούν και προχωρούν την ιστορία, και ο χειρισμός του δεν είναι "δεξί κλικ ανοίγει μενού talk-examine-use κλπ." (απορώ πώς έχω παίξει ορισμένα τέτοια παιχνίδια), αλλά όλα γίνονται εύκολα και κατανοητά.
Όσον αφορά τη δυσκολία του, χρειάστηκα 2-3 φορές να δω σημεία ενός βίντεο-walkthrough που υπάρχει στο youtube. Απορώ βέβαια που το βίντεο είναι 1,5 ώρας, εμένα με πήρε γύρω στις 3,5.
Το μόνο αρνητικό είναι ότι δεν ξέρω αν έχει save. O nitro912 περιγράφει πιο κάτω απ' το post του maladroid ότι δεν μπορούσε καν να βγει απ' το παιχνίδι, εγώ φοβόμουν να πατήσω το Esc επειδή φοβόμουν ότι το παιχνίδι θα με έβγαζε με τη μία στο desktop (όπως μου έχει συμβεί σε... παρόμοιας εμφάνισης free indie παιχνίδια) και θα έχανα όλη την πρόοδό μου. Αναγκάστηκα να κάτσω να το βγάλω σε μία μέρα και να αφήνω το PC ανοιχτό όταν έπρεπε να κάνω κάτι άλλο.
Αν βρείτε το συνεχόμενο χρόνο, δείτε το...

 

[nitro912gr]

Στο δεύτερο act ήθελα να αυτοκτονήσω πάντως και σταμάτησα. Όχι από την πιξελούμπα, αλλά από το πόσο με συνεπήρε το story

 

[chek2fire]

μια και το έβαλε το store στο switch έπιασα ξανά το fez. Tι απίστευτο game είναι αυτό. Αδικαιολόγητος όποιος μετά από τόσα χρόνια δεν έχει ασχοληθεί ακόμα.