Τι Παίζετε Αυτόν τον Καιρό - Part II

[maximum armor]

Χεμχουμ τα μετά ποντίκια;;

Μπορεί να πει κανείς ότι τα πρώτα rats με έκαναν άνθρωπο...

Κατά τα λοιπά, δυστυχώς το Dungeon Rats δεν έπαιζε! Έμπαινε στο παιχνίδι, πατούσες new game και σου έβγαζε τις επιλογές δυσκολίας και μόλις πατούσες start και άρχιζε η πρώτη loading screen, σε πετούσε στο desktop με μήνυμα λάθους που σε παρέπεμπε να στείλεις e-mail στην εταιρία (εννοώ τους developers, όχι το GOG). Δεν βρήκα λύση στο ίντερνετ και refund... Δεν είναι για το 1€, είναι the principle (που λένε και στις ταινίες). Για να πάρουν το "μήνυμα" να δουν "τί φταίει και το παιχνίδι μας δεν δούλεψε;" Και δεν το λέω κοροϊδευτικά. Σας λέω ότι πέρα απ' το αρχείο του παιχνιδιού 0,9 GB που σου έδινε το GOG, υπήρχαν και 5 αρχεία updates! Φυσικά το αρχείο του παιχνιδού έχει κατευθείαν το τελευταίο. Και χάρηκα επειδή συνεχίζουν να είναι κοντά στο παιχνίδι τους, παρόλο που πια κοστίζει τόσο λίγο. Ε, τόσο πολύ πια να μη μου δουλεύει το τελευταίο update;!! Και επειδή δεν είμαι και πολύ του ψαξίματος διορθώσεων (θέλω να το βάζω και να παίζει), refund...

Στη συνέχεια (και επειδή παρόλο που πήρα σχεδόν απανωτά απ' τον Απρίλιο Dungeon Siege 1-3 και Drakensang, εντούτοις ακόμα δεν χόρτασα RPG!) διάβασα τα reviews του @Admiral για τα δύο Blackguards και το σκεφτόμουν, αλλά και ο ίδιος αναφέρει 80% μάχη! Ε, αυτά δεν είναι RPG, πιο πολύ strategy είναι!

 

[maladroid]

Χμμ, τότε ίσως το Banner Saga να είναι πιο κοντά στα γούστα σου. Έχω παίξει ελάχιστα αλλά νομίζω οι μάχες είναι tactical όπως στο Blackguards, ωστόσο το role-playing στοιχείο -τουλάχιστον στο storytelling- είναι δυνατότερο.
Ίσως κάποιος που το έχει παίξει να μπορεί να μας διαφωτίσει περισσότερο.

 

[Adhan]

Μπορεί να πει κανείς ότι τα πρώτα rats με έκαναν άνθρωπο...

Ίσως να μην κατάλαβες τι ήθελα να πω. Είπες δύσκολες μάχες. Και ανέφερες και κάτι ποντίκια στην αρχή. Αλλά δεν ανέφερες μία από τις πιο δύσκολες μάχες. Anyway το βάζω σε spoilers

Spoiler

To παιχνίδι σε τρολάρει αλύπητα με ένα quest τύπου σκότωσε τα ποντίκια που μου ρημάζουν το βιός, κατεβαίνεις στην υπόγα, η υπόγα αποδεικνύεται βαθιά όσο η Μόρια και τελικά... κλάμα για το ανυποψίαστο low level party



Ρατζίσκι, Ραζβεντσίκι χμμμ... τίποτα κάτι δικά μου.

 

[maximum armor]

Ίσως να μην κατάλαβες τι ήθελα να πω. Είπες δύσκολες μάχες. Και ανέφερες και κάτι ποντίκια στην αρχή. Αλλά δεν ανέφερες μία από τις πιο δύσκολες μάχες. Anyway το βάζω σε spoilers

Spoiler

To παιχνίδι σε τρολάρει αλύπητα με ένα quest τύπου σκότωσε τα ποντίκια που μου ρημάζουν το βιός, κατεβαίνεις στην υπόγα, η υπόγα αποδεικνύεται βαθιά όσο η Μόρια και τελικά... κλάμα για το ανυποψίαστο low level party



Ρατζίσκι, Ραζβεντσίκι χμμμ... τίποτα κάτι δικά μου.

Ναι, κάπως έτσι ονομαζόταν η ... Mother αυτή. Πολύ δύσκολη μάχη. Και λίγο πριν, στην ίδια περιοχή, και που είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο κατεβαίνεις εκεί, υπάρχει ένα φοβερό easter egg με τον Dranor!

 

[Stamatimenos]

Χμμ, τότε ίσως το Banner Saga να είναι πιο κοντά στα γούστα σου. Έχω παίξει ελάχιστα αλλά νομίζω οι μάχες είναι tactical όπως στο Blackguards, ωστόσο το role-playing στοιχείο -τουλάχιστον στο storytelling- είναι δυνατότερο.
Ίσως κάποιος που το έχει παίξει να μπορεί να μας διαφωτίσει περισσότερο.

Θα το χαρακτήριζα πρώτα resource management, μετά strategy, μετά "choices matter", και έχει λίγα στοιχεία RPG. To Blackguards ακούγεται όντως πιο κοντά.
@maximum armor ακόμα πιο κοντά όμως είναι το Age of Decadence, οι ίδιοι που έκαναν το Dungeon Rats το έφτιαξαν, αλλά είναι αρκετά πιο RPG, μπορείς να φτιάξεις και χαρακτήρα που θα skipαρει μάχες με ομιλία κτλ.

 

[manofsorrows]

@maximun armor
Το Blackguards έχει ενδιαφέρον σύστημα levelling (φαντάζομαι αυτούσιο του Dark Eye) με μπόλικα skills να διαλέξεις. Θέλει λίγο μελέτη για να κατανοήσεις πως λειτουργεί. Αναφέρονται φυσικά όλα in-game λεπτομερώς. Το πως είναι στημένο στις turn based μάχες σε hexes, αφήνει ωραία περιθώρια για "τσαχπινιές". Μου έσπασε λίγο τα νευράκια σε κάποιες από αυτές, είπα ουφ επιτέλους το τέλειωσα μετά από 30 ώρες αν θυμαμαι καλά, αλλά αμέσως μετά τσίμπησα και το 2. Role playing δεν θυμάμαι να έχει ιδιαίτερο με την έννοια των αποφάσεων που θα αλλάξουν την ροή της ιστορίας. Πως θα στήσεις τον κάθε χαρακτήρα όμως και συνολικά την ομάδα, έχει ζουμί.

Στα δικά μου, τέλειωσα τα Armikrog και Darkside Detective.

Το πρώτο, μεγάλο κρίμα, ουσιαστικά επαναλαμβάνεται καθένα από τα 4 "levels", μάλιστα και με τους ίδιους γρίφους! Το story που λέει, ΟΚ, δεν είναι κακό και αφήνει και παράθυρο για συνέχεια που δεν νομίζω να δούμε ποτέ, αλλά μάλλον δεν το περιμένει / νοιάζεται και κανείς. Τα γραφικά όμορφα και ιδιαίτερα, ο ήχος όταν αποφασίσει να ακούγεται λόγω bugs, δεν σου μένει. Μου φάνηκαν κάπως παράταιρα και τα voiceovers. Έχει τις καλές στιγμές του, αλλά η επανάληψη και τα bugs το κρατάνε χαμηλά. 6/10

Το Darkside Detective, από την άλλη ήταν για μια εβδομάδα το καθημερινό μου point & click φιξάκι. Ωραίες, γεμάτες χιούμορ, φαινομενικά αυτόνομες υποθέσεις που σχετίζονται με το παραφυσικό. 6 βασικές και 3 bonus ιστορίες που χρειάζονται 20-60 λεπτά η καθεμία. Το pixel art λειτουργεί πολύ καλά εδώ και είναι στα συν του τίτλου. 8/10

 

[Myrmidonas]

Τα banner saga είναι παιχνιδαρες αλλά δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που θέλει ο μάξιμουμ αρμορ. Μπορεί να τα βρει ο καθένας για ψίχουλα πλέον αλλά ούτως ή άλλως αξίζουν 100%

 

[pornostars]

Ξεκίνησα το Stray και επίτηδες δεν έχω διαβάσει το ριβιού, διότι θέλω να το απολαύσω χωρίς να ξέρω απολύτως τίποτα.

Συμπαθητικούλι είναι· ξεκούραστο. Με υπέροχα γραφικά και ωραίο soundtrack.

Σκέφτομαι να υιοθετήσω ένα γατάκι.

Δεν ξέρω γιατί

 

[maximum armor]

Τα banner saga είναι παιχνιδαρες αλλά δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που θέλει ο μάξιμουμ αρμορ. Μπορεί να τα βρει ο καθένας για ψίχουλα πλέον αλλά ούτως ή άλλως αξίζουν 100%

Διάβασα τα review των 2 και 3 στο σάιτ και ένα review του 1 στο techgear που μ' έβγαλε η αναζήτηση, και εντυπωσιάστηκα. Μου μοιάζουν σαν την έξοδο των Ισραηλιτών απ' την Αίγυπτο με το Μωυσή! Σίγουρα υπόψη μου για μελλοντική αγορά.

 

[bald_killer]

Τέλος και το Blasphmous με Unworthy (ασφαλως) Ending. Δε ξέρω για σας, αλλά εμένα τα bosses δε μου φάνηκαν και τόσο δύσκολα. Παίζει να είναι το πρώτο game του οποίου το τελευταίο boss το βγάζω με την μία. Δλδ, ή το game ήταν σχετικά ευκολο ή εγώ είμαι πολύ pro!

Η Isidora με δυσκόλεψε μονάχα μπορώ να πω αλλά το συγκεκριμένο boss fight το καταυχαριστήθηκα

Τώρα το έβαλα NG+ χωρίς όμως κάποιο Penitence.

Είχα ένα μικρό θέμα UI πάντως, όπου όταν η περιγραφή ενός αντικειμένου ήταν μεγάλη, δεν μπορούσα να κάνω scroll down. Δοκίμασα όλα τα πλήκτρα, την ροδέλα του mouse αλλά τίποτα, οπότε αναγκαστηκά άνοιγα Wiki και έβλεπα τις ιδιότητες των Beads, Relics, Mea Culpa Hearts.

Ανακάλυψα μία πόρτα ακριβώς πάνω από την Brotherhood of the silent sorrow αλλά στο ιντερνετ δε βρίσκω κάποια πληροφορία για αυτήν. Είναι μέρος καποιου DLC? Αν κατάλαβα καλά πρέπει να τα έχω όλα διότι ανακάλυψα κάτι Platform Challenges τα οποία φτιάχνουν ένα σπασμένο τζάμι.

EDIT:

 

[Chronomancy]

Το Thronebreaker στο iPad τα σπάει! Όλο το ανέβαλα στο PC και να που ήρθε η ώρα του τελικώς.
Μήκα και λίγο στο diablo immortal αλλά μέχρι τώρα δεν με έχει κερδίσει ο χειρισμός μέσω της οθόνης, ίσως παρά είμαι μπάρμπας και έχω συνηθίσει στο κλικι κλικι.

 

[manofsorrows]

Μεταξύ της περιπλάνησης στα λαγούμια του Stonekeep και του Curse of The Dead Gods, τελείωσα τα εξής αυτή την εβδομάδα:

Rise Of Insanity: Ηοrror σφηνάκι 100 λεπτών, στα χνάρια του Layers Of Fear. Ψυχίατρος με πειραματικές θεραπείες βιώνει την απώλεια της γυναίκας του και του παιδιού του. Λίγο φτωχό σε τεχνικό τομέα, αλλά περνάει την ατμόσφαιρα που πρέπει, κι αν και ψιλιάζεσαι που το πάει από νωρίς, η διάρκεια είναι τόσο - όσο για ένα διασκεδαστικό απόγευμα ψυχολογικού τρόμου με λίγα jump scares. 6,5 / 10

Bioshock Remastered: Το είχα ξεκινήσει πέρυσι, αλλά το είχα αφήσει γιατί με είχε εκνευρίσει ο χειρισμός. το πρήξιμο με τις κάμερες και τα bots και γενικά έχανα στο medium πολύ εύκολα με συνέπεια να μην βρίσκω ρυθμό και κάθε λίγα δευτερόλεπτα να είμαι με save / load. Είπα κάποια στιγμή να το πάρω λίγο πιο σοβαρά κι έτσι έριξα για λίγο δυσκολία στο easy ώστε να μπω στο κλίμα και διάβασα λίγο στο ίντερνετ πως να αντιμετωπίζω καλύτερα τις κάμερες. Μπήκα στο κλίμα του παιχνιδιού και το γύρισα στο medium πάλι. Έτσι τον Ιούλιο επιτέλους απόλαυσα το παιχνίδι κι έπαιξα το υπόλοιπο 60% του παιχνιδιού που είχε μείνει. Όταν βγήκε φαντάζομαι πόσο εντύπωση θα πρέπει να είχε κάνει. Στέκει εξαιρετικά ακόμα και σήμερα. Μπαίνουν στο πρόγραμμα και τα επόμενα. 8/10

Metro 2033 Redux: Δεν έχω λόγια για αυτόν τον παιχνίδαρο! Μάλλον ότι πιο immersive έχω παίξει. Εξαιρετική κλιμάκωση στην δράση κι αδιανόητη ατμόσφαιρα! Φοβερή η αίσθηση πιέσης στα επίπεδα που πρέπει να φοράς μάσκα. Κάποιες πολύ μικρές λεπτομέρειες όπως το όχι και τόσο ξεκάθαρο, αλλά ρεαλιστικό, σύστημα με τα όπλα και τα upgrades τους, το αμίλητο νερό που έχει πιει ο Artyom όταν συναντά χαρακτήρες και η... λάθος απεικόνιση της εκκλησίας που κοιτά νότια αντί ανατολικά του στερούν το 10άρι. Ναι, το τσέκαρα, γιατί ήθελα να δώ σε τι level λεπτομέρειας το έχουν φτάσει αυτό το άψογο παιχνίδι! Ανυπομωνώ για το Last Light, άλλα θα προηγηθεί το Prey μετά τις διακοπές. 9.5/10

Tώρα στις διακοπές το μενού θα έχει να τελειώσουμε το Syberia 2 με την γυναίκα μου, κι εγώ θα ασχοληθώ σόλο με το πρώτο Atlantis.

 

[pornostars]

Ασχολούμαι με ένα υπέροχο adventurάκι, που λέγεται Nightmare Frames.

Υπέροχο soundtrack, συνεχές name dropping ονομάτων από το Hollywood των 80's (ο ήρωας είναι σεναριογράφος), καθηλωτικό, τίμιο, αγωνιώδες, καλοφτιαγμένο, με εύκολους γρίφους και περισσότερο επικεντρωμένο στην ιστορία, χωρίς όμως να είναι μόνο αυτό.

Δεν υπάρχει speech (στα μείον αυτό), αλλά του το συγχωρείς, καθώς ξεκινάς χαλαρά και καταλήγεις σε πολύ σκοτεινά μονοπάτια, καθώς τα θέματα που πραγματεύεται, ισχύουν και στον 21ο αιώνα.

Πολύ καλό για ένα σουκού.

 

[Admiral]

Ασχολούμαι με ένα υπέροχο adventurάκι, που λέγεται Nightmare Frames

Ενδιαφέρον φαίνεται, wishlisted.

 

[shredder]

Τεολος και το asterix and obelix xxl romaster. Ηταν καλυτερο απο το xxl3 και το xll2.Τους τσακισα τους Ρωμαιους. Τωρα παω να βγω με φιλους και το βραδυ αφου γυρισω ξεκιναω Scarlet Nexus.

 

[Sugamoto Panagia]

Τι παιχνιδαρα που ήταν το Xenoblade Chronicles. Σιγά σιγά περνάω στο 2.

 

[Pain]

Όσο μεγαλώνουν οι δαίμονες, τόσο μειώνεται ο ήδη ελάχιστος gaming χρόνος. min-maxing λοιπόν και αγορά nintendo switch για εκείνες τις μαγικές στιγμές που τα έχει πάρει και τα δύο ο ύπνος

Ήταν καιρός να πιάσω το Breath of the Wild που τόσα χρόνια ήθελα.

 

[nitro912gr]

Ξαναπαίζω Doom 2016, μετά το πρώτο playthrough που είχε γίνει με το παλιό σύστημα και την 7850 σε low-medium settings και 30φεύγα FPS το απολαμβάνω σε φουλ settings πλέον και ανακαλύπτω διάφορα πράγματα που μου ξέφυγαν στην αρχή, όπως πχ τα classic levels.

 

[maximum armor]

Θα τελείωνα (*) το Blacksite: Area 51, απ’ το myabandonware. Το έπαιζα το 3ήμερο Σ-Κ-Δ. Πνευματική μόνο συνέχεια του Area 51 απ’ την ίδια εταιρία. Πολύ αμυδρή η αναφορά στο προηγούμενο. Για όποιους δεν θυμούνται, στο Area 51 ο David Duchovny έκανε το voice over για τον πρωταγωνιστή και ο Marilyn Manson για τον εξωγήινο που βοηθούσε τον πρωταγωνιστή. Πάντως, το Blacksite: Area 51 μ’ άρεσε περισσότερο απ’ το προηγούμενο. Καλύτερη ιστορία και πιο κινηματογραφική, gameplay ομάδας παρόμοιο με τα Call of Duty (και με τα άλλα μέλη να είναι καλοί σ’ αυτό που κάνουν, και όχι όπως γίνεται συνήθως σε τέτοια παιχνίδια…). Επίσης, δεν πυροβολάς και προχωράς μόνο, αλλά κατά καιρούς κάνεις και κάτι άλλο, όπως οδήγηση και πυροβολητό από σταθερά turrets αλλά και κινητά (πάνω σε οχήματα και ελικόπτερα). Πολλές δυνατές στιγμές. Saving με checkpoints και δεν υπάρχει μπάρα health, αλλά κοκκινίζει η οθόνη αν δεχθείς πολλά χτυπήματα και αυτόματα γιατρεύεσαι αν κρυφτείς για λίγη ώρα, όπως γίνεται σε πολλά τέτοια shooters.

Ένα παράξενο που είδα είναι ότι τα επίπεδα δυσκολίας (επιλέξιμα στην αρχή καθώς και σε κάθε continue που κάνεις) αποκαλούνται Casual, Hard, Expert και φοβήθηκα πόσο hard θα είναι το Hard! Αλλά τελικά καμία σχέση, το Hard είναι το κανονικό Normal άλλων παιχνιδιών. Το άρχισα και το τελείωσα σ’ αυτό.

Ως μόνο αρνητικό θα έλεγα το ότι αυτή τη φορά δεν μιλάει ο πρωταγωνιστής.



(*) Θα τελείωνα = game-breaking bug καμιά ώρα πριν το τέλος (όπως είδα στο youtube). Το Area 51 το είχα κατεβάσει, και τελειώσει αυτή τη φορά, πάλι από εκεί. Έτσι είναι τα παιχνίδια απ’ το myabandonware. Δεν ξέρεις αν ξεκινήσει, ούτε αν θα τελειώσει!!

 

[nitro912gr]

Θα τελείωνα (*) το Blacksite: Area 51, απ’ το myabandonware. Το έπαιζα το 3ήμερο Σ-Κ-Δ. Πνευματική μόνο συνέχεια του Area 51 απ’ την ίδια εταιρία. Πολύ αμυδρή η αναφορά στο προηγούμενο. Για όποιους δεν θυμούνται, στο Area 51 ο David Duchovny έκανε το voice over για τον πρωταγωνιστή και ο Marilyn Manson για τον εξωγήινο που βοηθούσε τον πρωταγωνιστή. Πάντως, το Blacksite: Area 51 μ’ άρεσε περισσότερο απ’ το προηγούμενο. Καλύτερη ιστορία και πιο κινηματογραφική, gameplay ομάδας παρόμοιο με τα Call of Duty (και με τα άλλα μέλη να είναι καλοί σ’ αυτό που κάνουν, και όχι όπως γίνεται συνήθως σε τέτοια παιχνίδια…). Επίσης, δεν πυροβολάς και προχωράς μόνο, αλλά κατά καιρούς κάνεις και κάτι άλλο, όπως οδήγηση και πυροβολητό από σταθερά turrets αλλά και κινητά (πάνω σε οχήματα και ελικόπτερα). Πολλές δυνατές στιγμές. Saving με checkpoints και δεν υπάρχει μπάρα health, αλλά κοκκινίζει η οθόνη αν δεχθείς πολλά χτυπήματα και αυτόματα γιατρεύεσαι αν κρυφτείς για λίγη ώρα, όπως γίνεται σε πολλά τέτοια shooters.

Ένα παράξενο που είδα είναι ότι τα επίπεδα δυσκολίας (επιλέξιμα στην αρχή καθώς και σε κάθε continue που κάνεις) αποκαλούνται Casual, Hard, Expert και φοβήθηκα πόσο hard θα είναι το Hard! Αλλά τελικά καμία σχέση, το Hard είναι το κανονικό Normal άλλων παιχνιδιών. Το άρχισα και το τελείωσα σ’ αυτό.

Ως μόνο αρνητικό θα έλεγα το ότι αυτή τη φορά δεν μιλάει ο πρωταγωνιστής.



(*) Θα τελείωνα = game-breaking bug καμιά ώρα πριν το τέλος (όπως είδα στο youtube). Το Area 51 το είχα κατεβάσει, και τελειώσει αυτή τη φορά, πάλι από εκεί. Έτσι είναι τα παιχνίδια απ’ το myabandonware. Δεν ξέρεις αν ξεκινήσει, ούτε αν θα τελειώσει!!

μια χαρά μοντέρνο φαίνεται γιατί abandonware?