Μόλις τελείωσα το Firewatch. Σύμφωνα με το Steam, μου πήρε 4.8 ώρες. Θα μπορούσε να διαρκέσει πιο πολύ, αν ήθελαν οι devs. Το πρόβλημα δεν είναι οι διάρκεια (έχω παίξει tripleA τίτλους που έχουν παραπλήσια διάρκεια, αλλά 5πλάσια τιμή...), αλλά το φινάλε, το τέλος το παιχνιδιού. Δεν είναι κακό, αλλά... διαφορετικό, ίσως κάπως βιαστικό, αλλά όλα εξαρτώνται εν τέλει από τις προσδοκίες/επιθυμίες του παίκτη. <br><br> Για όσους δεν γνωρίζουν το Firewatch, τυπικά θεωρείται "walking simulator" (ένας όρος που με εκνευρίζει :anger
, όπως για παράδειγμα το Vanishing of Ethan Carter και το Everybody's gone to the Rapture. Ελέγχουμε τον Henry, έναν 40άρη από το Boulder του Colorado, που το καλοκαίρι του 1989, αποφασίζει να καλύψει την θέση ενός forest ranger στο (τεράστιο) δάσος Shoshone στο Wyoming. Η προσωπική του ζωή πάει κατά διαόλου, αφου η γυναίκα του πάσχει από νεανική άνοια, ο γάμος του έχει διαλυθεί πρακτικά, και ψάχνει εναγωνίως κάτι διαφορετικό, κάτι που θα του επιτρέψει να απομονωθεί, να ξεφύγει από πιέσεις και τις ευθύνες της καθημερινότητας.<br> Ζει σε ένα lookout (σαν πύργος ένα πράμα), όπου παρακολουθεί από ψηλά το δάσος σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά - ας πούμε κάποια πυρκαγιά. Εφόσον χρειαστεί, ο Henry μπορεί να τριγυρίσει στο δάσος, προκειμένου να λύσει κάποιο πρόβλημα ή για να πάει να φέρει supplies. Ωστόσο, σε αντίθεση με ό,τι πολλοί πίστευαν όταν πρωτοκυκλοφόρησαν εικόνες και νέα για το Firewatch, το παιχνίδι ΔΕΝ είναι κάποιο survival simulator ή κάτι παρεμφερές. Θα έλεγα ότι πρόκειται για adventure/story driven game, με ελάχιστο gameplay (επίλυση γρίφων κτλ), που αποτελεί μία ενδοσκόπηση στον μικρόκοσμο των προσωπικών σχέσεων και της ανθρώπινης συμπεριφοράς. <br> Ο Henry περνά ατελείωτες ώρες μοναξιάς και η μοναδική του επαφή με κάποιον άλλον άνθρωπο είναι μέσω ασυρμάτου με την Delilah, μια ranger σε γειτονικό lookout - και προισταμένη μας. Την Delilah δεν την βλέπουμε ποτέ, όπως και ποτέ δεν βλέπουμε τον Henry. Ακούμε μόνο τις φωνές των δύο πρωταγωνιστών, καθορίζουμε τις απαντήσεις που δίνει ο Henry και γινόμαστε μάρτυρες στην γέννηση και εξέλιξη μίας σχέσης μεταξύ δύο απομονωμένων ανθρώπων, που δεν μπορούν να επηρεαστούν από ζητήματα όπως το θέμα της εξωτερικής εμφάνισης. Υπάρχει κάτι το μαγικό στο να βιώνεις αυτήν την σχέση - απλά και μόνο ακούγοντας τις συζητήσεις τους. Επίσης, οι περιπλανήσεις στο δάσος και το όλο στυλ των γραφικών κυριολεκτικά κόβουν την ανάσα. Μιλάμε για ένα πανέμορφο παιχνίδι, που προσφέρει και κάποιο μυστήριο, για το οποίο δεν θα προβώ σε αποκαλύψεις.<br><br>Και λίγα λόγια για το φινάλε:<br><br><span class="bbcode_spoiler">Καταρχήν, δεν γνωρίζω αν υπάρχουν πολλαπλά/εναλλακτικά φινάλε - αν και έχω βάσιμη υποψία ότι το τέλος δεν αλλάζει ουσιαστικά, ασχέτως των επιλογών του παίκτη. <br>Στο φινάλε, λοιπόν, ο Henry καταφέρνει να φτάσει στο lookout της Delilah, προκειμένου να δραπετεύσει από το δάσος (που φλέγεται) με ελικόπτερο. Παρά τις εκκλήσεις μου, η Delilah έφυγε πριν φτάσω εκεί και έτσι, δεν γνωριστήκαμε ποτέ από κοντά - κάτι που νομίζω ότι είναι προκαθορισμένο (εξ ου και η πίστη μου ότι δεν υπάρχουν πολλαπλά φινάλε). Μιλήσαμε λίγο μέσω ασυρμάτου (ξανά) και συζητήσαμε για το μέλλον (μας<img src="/wink.gif" width="" height="" alt="
" title="
" class="bbcode_smiley" />. Εκείνη αποφάσισε να πάει νότια στην αδερφή της κι εγώ της είπα να έρθει στο Boulder. Αρνήθηκε και προσπάθησε να με πείσει να πάω να δω την γυναίκα μου, που δεν με θυμάται καν. Τέλος.<br>Αναφορικά με το μυστήριο (ποιος με ακολουθεί κτλ) αποκαλύφθηκαν τα πάντα, αλλά δεν δίδεται κάποια λύση, κάποιο closure. Αλλά, δεν νομίζω ότι έχει να κάνει με το παιχνίδι. Νομίζω ότι έχει να κάνει κατά κόρον με τις προσδοκίες που έχουμε ως παίκτες, μαθημένοι στην δομή των περισσότερων story driven games: Υπάρχει κάποιο μυστήριο (έγκλημα πχ), ψάχνουμε στοιχεία, δημιουργούμε μία υπόθεση, βρίσκουμε τον ένοχο, ακολουθεί τιμωρία. Εδώ δεν υπάρχει το τελευταίο - ενώ και για το προτελευταίο σηκώνει πολλή κουβέντα. Θεωρώ ότι το Firewatch δεν θέλει να παρουσιάσει μία ιστορία στον παίκτη - θα μπορούσε να το κάνει πολύ εύκολα αν ήθελε, με βάση τα όσα διαδραματίζονται. <br>Αποσκοπεί να κάνει δύο πράγματα: Α) Να δώσει στον παίκτη μία εικονική διαφυγή, όπως και στον πρωταγωνιστή μας, τον Henry. Και Β) να δώσει στον παίκτη την ελευθερία να οδηγήσει την σχέση μεταξύ των δύο (Henry/Delilah) και να γίνει μάρτυρας της εξέλιξης. <br>Επιζητούμε την ανθρώπινη επαφή, όταν συνειδητά έχουμε επιλέξει την απομόνωση, την διαφυγή από την καθημερινότητα; Μπορείς να γνωρίσεις και να νιώσεις κάτι για έναν άνθρωπο που έχεις ακούσει μόνο την φωνή του; Πόσο μπορείς να ανοιχτείς σε έναν άνθρωπο, αποκαλύπτοντας του όλα εκείνα που σε βαραίνουν, όταν η σχέση σας είναι "επαγγελματική"; Ποια είναι η λεπτή γραμμή μεταξύ φιλίας και κάτι... παραπάνω; Πόσο "λογικά" σκεφτόμαστε όταν η μόνη διέξοδος επικοινωνίας μας είναι ένας ασύρματος; <br>Σε όλες εκείνες τις ερωτήσεις καλείται να δώσει απάντηση ο<i> παίκτης </i>-με όχημα το <i>παιχνίδι</i>- και αυτό πρέπει να περιμένουμε από το φινάλε, ενδεχομένως. Να μας προσφέρει τα ερεθίσματα να σκεφτούμε, να αναλογιστούμε τις επιλογές μας στις 5 ωρίτσες που διήρκεσε το παιχνίδι και πως ενδεχομένως θα αντιδρούσαμε στην πραγματικότητα. Δεν προσπαθεί το Firewatch να μας παρουσιάσει μία "τυπική" ιστορία μυστηρίου με ξεκάθαρο resolution, εξ ου και η απογοήτευση πολλών παικτών -πιστεύω- αναφορικά με το φινάλε και το "βιαστικό" κλείσιμο της ιστορίας.<br>Μπορεί σε μερικούς όλα αυτά να ακούγονται "δήθεν", κλισέ κτλ, αλλά θα ωθούσα τους πάντες να το δούνε έστω το παιχνίδι - εξάλλου, θα ήθελα να να ακούσω τις απόψεις κι άλλων σε σχέση με την όλη εμπειρία <img src="/smile.gif" width="" height="" alt="
" title="
" class="bbcode_smiley" /></span><br><br><br>