Έκανα κι εγώ ένα mini-binge τα τελευταία 3-4 επεισόδια της σεζόν και αποχαιρέτησα το Castlevania (σχεδόν) απόλυτα ικανοποιημένος. Το animation στις μάχες των πρώτων επεισοδίων της σεζόν μου φάνηκε λίγο ελλιπές αλλά στις μεγάλες μάχες, εκεί που πραγματικά χορταίνει το μάτι αίμα, χορογραφία και spectacle, ήταν σκέτη απόλαυση. Ακόμα και χωρίς να έχω παίξει τα original, ήταν εμφανές ότι κάποια σκηνικά ήταν στημένα ως κλείσιμο του ματιού στους φανς των Castlevania και των videogames γενικότερα. Ειδικά το τελευταίο boss fight
Όσον αφορά το σενάριο και τους χαρακτήρες, η σεζόν κινήθηκε σε υψηλά επίπεδα αλλά κάποια πράγματα θα μπορούσαν να είναι λίγο καλύτερα. Υπήρχε ώρες ώρες μια φλυαρία και μια τάση επαναληψιμότητας στους διαλόγους, ίσως σε μια προσπάθειας αληθοφάνειας; Οι χαρακτήρες επαναλάμβαναν το ίδιο point ξανά και ξανά μέσα στην ίδια σκηνή, ώσπου να το εμπεδώσουμε. Τα arcs του Isaac και του Hector επίσης δεν με ικανοποίησαν απόλυτα, κυρίως επειδή τους είχε δοθεί τόσο μεγάλο βάρος στην τρίτη σεζόν. Τέλος, το φινάλε παραήταν
ζαχαρένιο για μια τόσο σκοτεινή σειρά και με έκανε ν' ανασηκώσω ελαφρώς το φρύδι.
Συνολικά, πάντως, η σειρά τελείωσε όταν έπρεπε, όπως έπρεπε, και για μένα θα μείνει στην ιστορία ως μία από τις κορυφαίες στιγμές του Δυτικού animation και του Netflix. Ελπίζω να εμπνεύσει κι άλλες παρόμοιες προσπάθειες, είτε από τους ίδιους δημιουργούς είτε από άλλους.