φυγανε απ το τιβιμπακλογκ το suburra του σολίμα και το τεντ λασο.
το σουμπουρα (3 σαιζον και μια ταινια) οπως το περιμενα απ οσα ειχα διαβασει στο νετ ειναι το πιο γυαλισμενο και "εμπορικο" αδρεφάκι του gommorah. πιο φωτεινο, πιο αφελές, πιο "καλογυρισμενο" (θα δεις πολλα ομορφα σημεια της ρωμης, αντιθετα με το κλειστοφοβικο, ζοφερο οπτικό του γκομόρα) και γι αυτο λιγοτερο σημαντικο.
το γκομορα ειναι γροθια στο στομαχι και ζόρικη αλήθεια, το νιωθεις στο πετσι σου, σε τραβαει μεσα του.
το suburra ειναι για να το παρακολουθεις σαν τριτος τρωγοντας πατατακια στον καναπε. δεν σημαινει οτι ειναι κακο. καθε αλλο. απλα ειναι διαφορετικα εργα στον πυρηνα τους, οσο κι αν μοιαζουν πολυ θεματικα κι επιφανειακα. (3,9 στα 5)
ο τεντ λασο ειναι απολαυστικος. ειδικα αμα εισαι και ποδοσφαιροφιλος, και γουσταρεις τον τροπο που ζουν οι αγγλοι το αθλημα στις μικρες τοπικες κοινωνιες, εχει φτιαχτει για σενα. η μεγαλη του επιτυχια ειναι το σεναριο. σε καθε δευτερη φραση κονταροχτυπιουνται το αμερικανικο και το αγγλικο χιουμορ. θελει καλη γνωση της αργκο των 2 χωρων, και της γενικοτερης κουλτουρας και αναφορων των 2 τροπων ζωης, που ειναι η μερα με τη νυχτα. δεν ντρεπομαι να πω οτι επαιξε πολυ πωζ, και το γκουγκλ ειναι φιλος σου για να πιασεις ολα τ αστεια. το καστ ειναι ιδανικο. ο sudeikis ειναι απ τους καλους ηθοποιους της γενιας του κι ειναι αρκετα απαιτητικο να ισορροπει στον ρολο του αφελους ασχετου αμερικανου, που σε δευτερο επιπεδο παρατηρει, αξιολογει, και αφομοιωνει, ενω παραλληλα βιωνει και τα επαγγελματικα και προσωπικα του προβληματα.
αν και για μενα, το μυθικο Mike Bassett ειναι η κορυφη της μυθοπλασιας σε σχεση με το ποδοσφαιρο (κι ευτυχως εχει ξεκαθαρα επηρεασει το τεντ λασο) ο λάσος ειναι υπεροχος και περιμενω το τελος της 2ης σεζον για να τον ξανασυναντησω. (4,7 στα 5 (heiromalahtis approval))
το καταπληκτικο βασικο θεμα του τεντ λάσο απο Marcus Mumford (των Mumford and sons) και Tom Howe : (σας προλαβαινω, μπορει να μην φαινονται πολυ αστειες οι σκηνες απο πισω, αλλα ειπαμε, το σεναριο το απογειωνει)
