Άνταν δεν υπάρχει φιξ λίστα πουθενά, αλλά εμπλουτίζεται διαρκώς και για τα 10Ε το μήνα που ζητάει, έχει αξιολογότατο περιεχόμενο. Άσε που σου παρέχει απίστευτη ευκολία με την τεχνολογία streaming του, ανά πάσα στιγμή, σε κινητό ή τάμπλετ. <br><br>Λοιπόν, επειδή συζητήθηκε πριν το θέμα του τιτανοτεράστιου King.<br><br>Ο άνθρωπος είναι στην ουσία ο Κάρολος Ντίκενς του 20ου αιώνα. Ναι, είναι αλήθεια πως οι μεταφορές των έργων του στον κινηματογράφο είναι από άθλιες έως τραγελαφικές, έχοντας πραγματικά ΕΛΑΧΙΣΤΗ σχέση με τα βιβλία στα οποία στηρίζονται.<br><br>Αλλά.<br><br>Αλλά υπάρχουν εξαιρέσεις. Και επίσης ο King, ΔΕΝ είναι ένας συγγραφέας τρόμου, απλά έτυχε να γράψει κάποια βιβλία με μεταφυσικά στοιχεία τα οποία προωθήθηκαν τοιουτοτρόπως προκειμένου να εκμεταλλευθούν το ρεύμα της εποχής. Ο King είναι ένας συγγραφέας που παρατηρεί τους ανθρώπους, τους κατανοεί σε βάθος και ειδικεύεται στο να χτίζει πιστευτούς ανθρώπους της διπλανής πόρτας. Κατόπιν τους πετά σε φρικτές καταστάσεις και τους βάζει να αντιδρούν φυσιολογικά και όχι σαν χάρτινοι, πανίβλακες υπερήρωες.<br><br>Τα Stand By Me και The Shawsank Redemption είναι ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΕΣ μεταφορές που μεταφέρουν απόλυτα το πνεύμα του διηγήματος και της νοβέλλας στα οποία βασίστηκαν αντίστοιχα. Αν σου άρεσε έστω και λίγο το Stranger Things, θα πάθεις πλάκα με το πολύ πιο αυθεντικό, Stand By Me. Το The Green Mile αν και φιλότιμη μεταφορά και πολύ καλογυρισμένο φιλμ με έκανε να κλάψω λίγο λιγότερο από το εκπληκτικό βιβλίο (η φάση με το χαμστεράκι στο φινάλε ήταν για ΠΟΛΛΑ κλάμματα στο βιβλίο, στο φίλμ την είχαν μετριάσει κάπως). Επίσης, το The Mist έχει μεταφερθεί άψογα και είναι όσο pulp χρειάζεται. Μάλιστα προς τιμήν τους, δεν έβαλαν σάπιο Χολιγουντιανό happy ending. <br><br>Γενικά τα βιβλία του King, μεταφέρονται χάλια. Διηγήματα/νουβέλλες έχουν πολύ υψηλότερο βαθμό επιτυχίας. Για το ανεκδιήγητο Dreamcatcher, τί να γράψει κανείς; Πως δεν είχε σχεδόν ΚΑΜΙΑ σχέση με το ευχάριστα pulpy και αξιοπρεπέστατο βιβλίο; Περίπου 300 σελίδες του Dreamcatcher εκτυλίσσονται ως εσωτερικός μονόλογος μεταξύ του πρωταγωνιστή και της εξωγήινης νοημοσύνης μέσα του. Στο φίλμ έχει δέντρα και πίου πίου, γαμώ. <br><br>Το Hearts In Atlantis επίσης, πανέμορφη ιστορία ενηλικίωσης, σπαρακτικό προεφηβικό ρομάντζο και τεράστιο μέρος του Έπους του Πύργου. Κινηματογραφική μεταφορά; Μια μπερδεμένη αδιαφορία.<br><br>Σάτς ιζ λάιφ.<br><br>Α και τώρα στο χωριό είδα τις πρώτες δυο σαιζόν του Λούθερ στο Νέτφλιξ. Εξαιρετικά καλογυρισμένο αστυνομικό Βρεττανικής σχολής. Ο Elba αρρενωπός, στιβαρός, μετρημένος. Μόνο λίγο όσο πάνε τα επεισόδια αρχίζει να γίνεται λίγο House, σε φάση "Επειδή είμαι διάνοια, είδα το Μουλινέξ του κακοποιού και ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΙ ΧΡΩΜΑ ΒΡΑΚΙ ΦΟΡΑΕΙ. Έτσι είναι επειδή έτσι λέω."<br><br>Αλλά γενικά πολύ ευχάριστο καλοκαιρινό θέαμα. Και μουσικάρα, όπως όλες οι Βρεττανικές παραγωγές.