Από πλευράς πωλήσεων ίσως, όσον αφορά τους επαίνους των "ειδικών" όμως είχε σαρώσει. Προσωπικά θεωρώ ότι πέρα από το γνωστό Playstation bonus που απολαμβάνουν σχεδόν όλα τα Sony exclusives, χρησιμοποιήθηκε τότε από απεγνωσμένους αρθρογράφους και gamers για να υποστηρίξει το αιώνιο επιχείρημα "τα παιχνίδια μπορούν να είναι τέχνη". Κάτι που γενικά θεωρώ προβληματικό, ειδικά όταν μιλάμε για games που αντιγράφουν τόσο εξώφθαλμα άλλες μορφές τέχνης (σινεμά) προκειμένου να πάρουν την πολυπόθητη επιβεβαίωση. Το LoU2, βέβαια, είχε και το τρικάκι να χειρίζεσαι έναν μισητό χαρακτήρα και σταδιακά να σου αλλάζει(?) τη γνώμη, που όντως είναι αποκλειστικό εργαλείο των games (έχουν υπάρξει και άλλα έργα από την οπτική γωνία του "ανταγωνιστή" εκτός games, αλλά εκεί δεν τους χειρίζεσαι ο ίδιος).
Ίσως το πιο διχαστικό παιχνίδι όλων των εποχών, δεν μου κάνει εντύπωση που το ίδιο συμβαίνει και με τη σειρά, τώρα που μπήκε στα χωράφια του sequel. Περισσότερο εντύπωση μού κάνει ότι αυτή τη φορά της γύρισαν -εν μέρει- την πλάτη και οι "ειδικοί". Αναρωτιέμαι αν με αυτά τα νούμερα παραμένει βιώσιμο το σχέδιό τους για άρμεγμα τεσσάρων(!) σεζόν ή θα αναγκαστούν να αναπροσαρμόσουν τα πλάνα τους.