το μυστ δεν το αντεχω κι εγω... προσπαθησα να το ξεκινησω μια δυο φορες, αλλά δεν.
ΩΣΤΟΣΟ, υπαρχουν καταπληκτικα "myst clones", με απιστευτη ατμοσφαιρα, εξυπνους γριφους και ΓΑΜΑΤΑ ειδικα για την εποχη που ειχαν βγει, γραφικα.
οπως εχεις πει μπορατσε, ολοι ειμαστε αδερφια, πιστοι της μητερας - πλατφορμας, που ολα τα χωραει.
εγω παλι ας πουμε δεν νιωθω ολοκληρωμενο το adventure, αν δεν εχει καποιου ειδους παζλ απ αυτα τα φουλσκρήν που σιχαινεται ο μπορ. γουσταρω ρε παιδι μου να ενωσω τα κομματια της σκισμενης επιστολης, να συμπληρωσω σωστα το γαμωslide puzzle που ολο περισευει ενα κομματι σε λαθος θεση, να σκεφτω τη σχεση αναμεσα στις 3 ημερομηνιες γεννησης του ηρωα και του σογιού του για ν ανοιξω το χρηματοκιβωτιο, γιου γκετ δε πικτσερ.
και οι λεξεις που με τοση αυστηροτητα χρησιμοποιουνται για τον ορισμο ειδων και κατηγοριων παιχνιδιων, για μενα ειναι απλα κάποια γραμματάκια στη σειρα. δεν ειμαι "purist", ουτε γουσταρω κανονες και περιορισμους στην ψυχαγωγια μου....
δε με νοιαζει αν το λενε adventure, myst clone, interactive movie η οτι αλλο. θελω να στυβω το μυαλο μου, να ζοριζομαι κι οταν λυνω τον γριφο να νιωθω ομορφα και να προχωραω την ιστορια.
by the way, μου ρθε τωρα στο μυαλο οτι ο gk και ο tm, τα 2 αγορια που μ εκαναν ν αγαπησω το ειδος περισσοτερο απο καθε αλλο, ειχαν συνδυασμο γριφων ολων των "κατηγοριων" και ειδων. logical, slide, inventory based, συναρμολογηση σκισμενων χαρτοντοκουμεντων, γριφων "διαλόγου" κι ολα αυτα σε μια θαυμαστη ισορροπια.
αρα, συμπεραίνω, το θεμα ειναι να γαμεί το παιγνιδι. τα υπολοιπα περισεύουν.
" title="
