Το Myst και λοιπά first-person adventures

[Borracho]

Το Amerzone ήταν όντως μια φιέστα μετριότητας, 20 λεπτά το είδα Γκογκίσιο και εγκατέλειψα <img src="/smile.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" />

 

[Adhan]

Δεν ρώτησα υπό τη μορφή quiz, απλά ήθελα να δω αν έχω παίξει κάποιο που να θεωρείται Myst clone, btw δεν ξέρω αν τα Lighthouse και Odyssey: The Search for Ulysses μετράνε ως τέτοια.
Από αυτά που αναφέρεις, έχω παίξει μόνο το πρώτο και δε νομίζω ότι είναι myst clone.
EDIT: Το amerzone μάλλον είναι το πιο αδύναμο από τα sokalοειδή adventure, αλλά προσωπικά η ιστορία του μου άρεσε. <img src="/smile.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" />

 

[Borracho]

Το κόνσεπτ ωραίο ήταν, η υλοποίηση όμως, άστα.

 

[Northlander]

Μιλάμε για το ίδιο Amerzone που πήρε 99% από τον ΑΠΤ (αν θυμάμαι καλά) και είχε χαρακτηριστεί ως ανυπέρβλητο?

Με αυτά που ακούω είμαι πολύ τυχερός που ποτέ μου δεν το άγγιξα. Σε αντίθεση με τα δύο πρώτα Dracula τα οποία λάτρεψα.

Edit: Περιττό να πω πώς τα Myst (Riven κτλ.) τα είχα σιχαθεί, ένιωθα πώς ήμουν ο απόκληρος που δεν καταλάβαινε γιατί όλοι τα ανεβοκατέβαζαν ως έπη. Εξαιτίας του Myst θα παρατούσα τα adventures ανεπιστρεπτί. Ευτυχώς δεν το έκανα.

 

[Borracho]

Το ίδιο Πάβελ. Και 'γω νόμιζα ότι θα 'ταν άντε λίγο χειρότερο από Syberia, αλλά καμία επαφή, ξεκινούσε βαρετά και απρόσωπα και δεν την πάλαιψα να το δω ούτε για την "ιστορική αξία" του θέματος. Τα δυο πρώτα Dracula ήταν *πάρα* πολύ ευχάριστα, όπως τα λες, και το τρίτο ακόμα αρκετά συμπαθές!

 

[Tony Corvus]

Northlander wrote:
Μιλάμε για το ίδιο Amerzone που πήρε 99% από τον ΑΠΤ (αν θυμάμαι καλά) και είχε χαρακτηριστεί ως ανυπέρβλητο?

Με αυτά που ακούω είμαι πολύ τυχερός που ποτέ μου δεν το άγγιξα. Σε αντίθεση με <u>τα δύο πρώτα Dracula τα οποία λάτρεψα</u>.

Edit: Περιττό να πω πώς τα Myst (Riven κτλ.) τα είχα σιχαθεί, ένιωθα πώς ήμουν ο απόκληρος που δεν καταλάβαινε γιατί όλοι τα ανεβοκατέβαζαν ως έπη. Εξαιτίας του Myst θα παρατούσα τα adventures ανεπιστρεπτί. Ευτυχώς δεν το έκανα.</blockquote> :worship: :worship: :worship:

 

[Adhan]

Παύλο παίξε αυτό το http://en.wikipedia.org/wiki/Dracula_3:_The_Path_of_the_Dragon" class="bbcode_url">έπος (χαλαρά ένα από τα πιο ώριμα και υποβλητικά adventure που κυκλοφόρησαν στα '00s), δυστυχώς αρκετοί αγνόησαν την υπαρξη του, μηδενική προώθηση και προβολή σε σχέση με τους προκατόχους του.
EDIT: λολ ο Τόνυ μου έδωσε thank you πριν προλάβω να βάλω το link στη λέξη... ρε μήπως είσαι απόγονος του Κάλχα? :lol:

 

[Brother Bruce]

goo, δεν ξερω αν ειναι κλωνος, παντως το shivers (το πρωτο) ειναι ΠΑΙΧΝΙΔΑΡΑ.
κι η μουσικη του γαμοδέρνει, επισης.
ωστοσο, τι υπονοεις με το κουιζ?
το ομπσιντιαν δεν το εχω παιξει.

ανταν, εχω στο προγραμμα το path of the dragon. τι διαλο ακριβως συμβαινει? ειναι 3 "χωριστα" επεισοδια? εχουν σχεση μεταξυ τους? γιατι το κυκλοφορησαν ετσι, εχεις ιδεα?

 

[Hellion]

To Schism το θυμάται κανένας? Κι αυτό λίγο-πολύ στο δρόμο των Myst και Riven προχωρούσε, με περιήγηση σε πρώτο πρόσωπο και γρίφους στο ίδιο πνεύμα των παραπάνω.

Θυμάμαι είχε δωθεί και ως δώρο σε ένα PCM Gold, και είχε γίνει μεγάλος "ντόρος" τότε από τον ΑΠαΤσου επειδή η έκδοση αυτή διέθετε και Ελληνικούς υπότιτλους... Χαρά στην οικουμένη.

 

[Adhan]

Μπράδερ μη σε μπερδεύει η βικιπαίδεια, σε ios βγήκε σπαστό :cheer: Ενα ενιαίο παιχνίδι είναι στο pc, το '08 δεν υπήρχε episodic gaming (αν θυμάμαι σωστά τότε άρχισε να κάνει την εμφάνισή του με το Sam and Max στα adventure). <img src="/tongue.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" />
Εγώ το είχα πάρει από e-bay και ειχε μέσα και τα 2 προηγούμενα (αν και τα είχα ήδη παίξει δε με χάλασε), γύρω στα 11 ευρω. Υπάρχει και από gog, πάλι ως τριλογία, το έχει μάλιστα για ΣΚ στα 4 δολάρια, επένδυσε άφοβα.
http://www.gog.com/game/dracula_trilogy

EDIT: Αν εννοείς γιατί το έχει ως τριλογία, είναι επειδή είναι τριλογία. 3 αυτόνομα παιχνίδια είναι, δεν είναι επεισόδια όπως γίνεται στο 4ο της σειράς.
EDIT 2: To 2 πρώτα σχετίζονται μεταξύ τους, το 3ο όχι και τόσο, γι' αυτό η έκπληξη όταν θα πας σε αυτό θα είναι μεγαλύτερη!

 

[skoros]

Επειδή με αυτά που διαβάζω εδώ πέρα θα μου πέσουν τα μαλλιά μου.. :blink: :blink: :blink: :blink: . θα φτιάξω ένα mega post να απαντήσω σε όλους τους "ιερόσυλους"

ΥΓ. Άντε Elessar κοιτάχτε να ανοίξετε πάλι το adv adv και γρήγοραααααα

 

[Great0ldOne]

Brother Bruce, το quiz δεν είχε σκοπό να υπονοήσει κάτι, αλλά να διευρευνήσει προς δική μου επιμόρφωση την αντίληψη που έχει ο λαός του gaming για τον όρο Myst-clone, γιατί έχω την αίσθηση πως χρησιμοποιείται αβέρτα και λάθος ακόμα και από σημαντική μερίδα των adventure gamers (σε ξένα κυρίως forum), σαν στάμπα πασπαρτού, σε στυλ "είναι πρώτου προσώπου και δε μου άρεσε, άρα είναι Myst-clone".

Από τα τρία, ξεκάθαρo και περήφανο myst-clone είναι μόνο το Obsidian, το οποίο όπως και ο ΑΠαΤσου θεωρώ ως το καλύτερο στο είδος του, μαζί με το Zork Nemesis (είμαι στην τέρμα ειδική συνομοταξία που αν και το ίδιο το Myst και το Riven ποτέ δε τα χώνεψα, φχαριστήθηκα αρκετούς από τους κλώνους τους, Obsidian, Zork Nemesis, Timelapse, Amber: Journeys Beyond, Morpheus...)

Καλά, το Grim Fandango ήταν για να γελάσουμε.

Το Shivers τώρα, το έβαλα ακριβώς επειδή είναι το είδος του παιχνιδιού που συχνά αναφέρεται ως myst-clone, ενώ στο 99% της δράσης του, δεν είναι. Μοιάζει πολύ περισσότερο με το 7th Guest, δηλαδή αυτόνομα puzzles διάσπαρτα στον κόσμο του παιχνιδιού, χωρίς να απαιτείται να αποκτήσεις μια γενικότερη κατανόηση του κόσμου ώστε να λύσεις γρίφους που διέπονται από μια οικουμενική λογική.

Χαίρομαι που βλέπω αγάπη για τα Dracula, θεωρώ το 3 φοβερά αδικημένο.

 

[Brother Bruce]

γκου, δεν ειναι τερμα ειδικη η συνομοταξια σου, οπως βλεπεις αρκετος κοσμος ανηκει εκει. και κυριως εγω (αρα δε χρειαζεσαι κανεναν αλλο). καλα, τι μου θυμισες τωρα. Timelapse με τον anasazi πολιτισμο και την ινδιανικη μουσικουλα, ωραιες εποχες.... και το ζορκ νεμεσις, φουλ ατμοσφαιρικο και ζορικο στους γριφους..

σ ενα διαφωνω μαζι σου. το shivers θεωρω οτι ειχε εσωτερικη λογικη στους γριφους. ενταξει, ηταν μερικοι ξεκαρφωτοι, αλλα οι περισσοτεροι ειχαν σχεση με το δωματιο - πολιτισμο στο οποιο βρισκονταν, αν η μνημη μου δεν εχει παρει τα ψηλα βουνα...

μα που ειναι ο μανος σε μια τοσο ωραια αντβεντσουριστικη κουβεντα? φημες λενε (και οι πηγες μου στα τορενταδικα) οτι βγηκε ηδη το τελευταιο ντεπονια.. μαλλον λοιπον αδραξε χωρις πολλα πολλα το ρηβιου code και θ αργησει να τον δει παλι το φορουμ... :lol:

 

[f2bnp]

Διακρίνω μία τρελή αγάπη για Cryo σε αυτό το thread. Χμμ...
Αν μη τι άλλο τα παιχνίδια της ήταν περίεργα...

 

[nest]

Ας μου επιτραπεί να καταθέσω και εγώ μια άποψη επί του θέματος. Δεν ξέρω αν το έχει σκεφτεί κανείς έτσι, αλλά πιστεύω ότι τα Myst/Riven και τα clones αυτών (που δεν νομίζω ότι τελικά είναι τόσα πολλά, εν συγκρίσει π.χ. με τα Doom-clones της ίδιας εποχής) ΔΕΝ θα έπρεπε να κατατάσσονται στο είδος των adventures. Η συζήτηση που άνοιξε με αφορμή το review του Στέφανου για το Wolf και κατά πόσο αποτελεί adventure, κατά τη γνώμη μου μπορεί να μεταφερθεί αυτούσια και στην περίπτωση των Myst/Riven/clones.
Προσωπικά θα κατέτασσα τα τελευταία στο αρκετά ολιγομελές είδος των exploration games, και αυτό δεν είναι απόρροια της προοπτικής πρώτου προσώπου η οποία φυσικά ευνοείται από το συγκεκριμένο είδος.
First-person προοπτική υπήρχε πολύ πριν το Myst σε παιχνίδια όπως τα Uninvited, Deja Vu, Personal Nightmare, Chrono Quest, Rise of the Dragon, Heart of China, τα οποία δεν νομίζω να υπάρχει κανείς που να μην τα κατατάσσει στα παραδοσιακά adventures (μάλιστα θα έλεγα ότι σε οποιοδήποτε third-person adventure αν τυχόν σβήσει κανείς το sprite του πρωταγωνιστή από την οθόνη, θα αποκτήσει πάλι ένα adventure σε προοπτική πρώτου προσώπου με πρωταγωνιστή τον ίδιο τον παίκτη – βέβαια τότε θα απολέσει την προσωπικότητα του πρωταγωνιστή η οποία μερικές φορές είναι εμπνευσμένη και καλά δουλεμένη όπως π.χ. του Gabriel Knight).
Τι είναι, λοιπόν, εκείνο που διαφοροποιεί τα adventures από τα exploration games (στα οποία κατατάσσω το Myst και τους κλώνους του); Κατά τη γνώμη μου τα πρώτα δίνουν έμφαση στην ιστορία/σενάριο και τους χαρακτήρες, και για να προσφέρουν και gameplay στον παίκτη (ώστε να διαφοροποιηθούν από τα βιβλία και τις ταινίες) εισάγουν τους γρίφους οι οποίοι συνήθως είναι inventory-based ή/και character interaction-based. Τα exploration games αντίθετα βασίζονται στον ΚΟΣΜΟ τους και την εξερεύνηση αυτού από τον παίκτη. Το όποιο σενάριο και οι όποιοι χαρακτήρες απλά υπάρχουν για να δικαιολογήσουν την υπόσταση του κόσμου. Μάλιστα, θεωρώ ότι είναι μάλον καλύτερο να υπάρχουν λίγοι χαρακτήρες και να κάνουν ελάχιστες εμφανίσεις ώστε να μην διαταράσσουν τον παίκτη από το immersion του στον κόσμο (το οποίο προφανώς είναι κεφαλαιώδους σημασίας για την επιτυχία του παιχνιδιού, και πιστεύω ότι αυξάνεται κατακόρυφα από την αίσθηση και μόνο ότι είσαι ολομόναχος σε έναν παράξενο και αφιλόξενο κόσμο). Οι γρίφοι επίσης υπάρχουν σε τέτοια παιχνίδια για να προσφέρουν gameplay στον παίκτη, αλλά ιδανικά στηρίζονται στην παρατήρηση του κόσμου και σχετίζονται άμεσα από αυτόν (το Myst δεν είχε τέτοιους γρίφους και εδώ κυρίως έπασχε, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με το Riven και κάποιους κλώνους όπως το Morpheus). Υπό αυτό το πρίσμα, θα έλεγα ότι το Myst μάλλον έχει περισσότερα κοινά με τα λιγοστά first-person exploration games που προϋπήρχαν της έλευσης των shooters, όπως τα κλασικά Freescapes (Driller, Dark Side, Total Eclipse, Castle Master). Μάλιστα θα πρόσθετα ότι είναι πιο κοντά σε ορισμένα FPS όπου κυριαρχεί το exploration στοιχείο ή έχει ισότιμη σχέση με το shooting (όπως π.χ. τα System Shock ή τα Metroid Prime), και όπου αντί για γρίφους που έχουν σχέση με τον κόσμο (ή συμπληρωματικά με αυτούς) το gameplay προσφέρεται στον παίκτη μέσω του shooting. Έτσι, λοιπόν, ένα καλό Myst-clone (στο οποίο ο κόσμος έχει εσωτερική δομή και λογική, και οι γρίφοι έχουν άμεση σχέση με την παρατήρησή του) θα πρέπει να προσεγγιστεί από κάποιον όχι με την προδιάθεση να βιώσει μια ιστορία και να συναναστραφεί με χαρακτήρες, αλλά να εξερευνήσει και να βυθιστεί σε έναν φανταστικό κόσμο, προκειμένου να ικανοποιηθεί από την εμπειρία.
Εν κατακλείδι (και in retrospect) πιστεύω ότι ήταν εξαρχής λάθος η κατάταξη του Myst στα παραδοσιακά adventures. Ίσως να το ενθάρρυνε (ή ακόμη και να το προκάλεσε) η Cyan προκειμένου να καρπωθεί τα οφέλη της δημοτικότητας των adventures που ήταν τότε στο απόγειό τους. Γεγονός είναι πάντως ότι ήταν κάτι που βόλεψε πρόσκαιρα και τα δύο στρατόπεδα (δεν θυμάμαι πολλές φωνές διαμαρτυρίας από παραδοσιακούς adventurers μόλις κυκλοφόρησε το Myst, παρά μόνο όταν έγινε μεγάλη επιτυχία και εμφανίστηκαν οι διάφοροι κλώνοι του), αλλά σε βάθος χρόνου μάλλον έβλαψε και για τα δύο (τα παραδοσιακά adventures πέρασαν μια μεγάλη περίοδο παρακμής ενώ το Myst έμεινε με τη ρετσινιά ότι συνετέλεσε τα μέγιστα σε αυτό).

 

[Borracho]

Πάρα πολύ καλογραμμένο Νέστ (θα μπορούσε να γίνει ένα φανταστικό guest post) και ουσιαστικά συμφωνώ 102% μαζί σου.

 

[skoros]

Ένεκα της επαναλειτουργίας του adventure advocate καθυστέρησα λίγο αυτό το mega post, αλλά ύστερα από απαίτηση μερικών here it is!
Καταρχήν να ξεκαθαρίσω ότι αναφέρομαι στα Myst & Riven. Τα υπόλοιπα της σειράς δεν τα αναγνωρίζω, είναι νόθα...
Φυσικά και δέχομαι ότι σε πολλούς μπορεί να μην αρέσουν (υποκειμενικότητα), αλλά κάποια πράγματα που λέγονται δεν ισχύουν (αντικειμενικότητα). Εγώ θα σταθώ στα δεύτερα.


Borracho wrote:
Μαζί σου Αδερφέ Ελέσαρ. Ανέκαθεν απεχθανόμουν αυτά τα first person, δήθεν μυστήρια και γεμάτα φρικτούς full screen γρίφους παιχνίδια. Το ΚΣ πάντως σίγουρα θα χρηματοδοτηθεί, καθώς οι τύποι έχουν ήδη τεράστιο fan base.</blockquote>
Full screen γρίφους είχαν λίγους. Tο κυριότερο χαρακτηριστικό τους ήταν οι full world γρίφοι, τους οποίους για να τους λύσεις ήθελε πολλή εξερεύνηση και παρατήρηση.
Τι έγινε;;; Μας ζόρισε το Riven Dome puzzle και νομίσαμε ότι είναι ένα απλό full screen puzzle;;;; <img src="/tongue.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" />


elessar wrote:
Χμ, δεν έχετε βάλει κουμπάκι "Favorite Friends" στο forum να σε κάνω add ε;

Όταν επανέλθει το advocate, θα ποστάρω ένα σχετικό κείμενο που είχα γράψει για το Myst. Το κακό με τα Myst δεν ήταν ότι απλά ήταν εντελώς ανούσια αλλά η επιρροή τους στο είδος, για πόσα χρόνια βγαίναν εκατοντάδες κλώνοι τους;

Myst lovers, don't hate me please.

EDIT: Ωπ, δουλεύει το http://adventureadvocate.gr/phpBB3/viewtopic.php?f=7&t=616" class="bbcode_url">link.</blockquote>
Εσένα σου απαντάει κατάλληλα ο qrious λίγα ποστ παρακάτω.
http://adventureadvocate.gr/phpBB3/viewtopic.php?f=7&t=616#p4949
Συμφωνώ μαζί του σε όλα


Borracho wrote:
Word, δεν θα μπορούσα να το γράψω καλύτερα για το Μύστ και τους κλώνους του. Μια μαζοχιστική, παράλογη και βαρετή Οδύσσεια στο πουθενά, άνευ λόγού και αιτίας ύπαρξης.

Ο θρίαμβος του hype επάνω στην κοινή λογική και το καλό γούστο.</blockquote>
Έτσι, έτσι. Κακογουστιά, βαρεμάρα και έλλειψη λογικής είναι κυρίαρχα χαρακτηριστικά σε αυτά τα παιχνίδια. Φέρτε μου να σφάξω ζόμπι για να νιώσω αδρεναλίνη, να εξασκήσω το πνεύμα μου και να χαρώ αισθητική.


Hellion wrote:
To "ATLANTIS: THE LOST TALES" αν και Myst-clone κατάφερε να ξεπεράσει το Myst σαν συνολικό αισθητικό αποτέλεσμα.

Discuss.</blockquote>
Επειδή το Ατλάντις είναι πρώτου προσώπου δε σημαίνει ότι είναι και Μυστ clone.
To Atlantis έχει inventory, action sequences και λοιπές τσαχπινιές που δε βρίσκεις στο Μυστ. Επίσης μερικοί γρίφοι του είναι τελείως ξεκρέμαστοι. Επίσης τα γραφικά του για την εποχή ήταν εντυπωσιακά αλλά εμένα το Ριβεν μου φαίνεται αξεπέραστο και σε αυτόν τον τομέα. (εδώ έβαλα πινελιά υποκειμενικότητας)


Borracho wrote:
(Μπρους έλα στην αγκαλιά μου. Το GK3 ειδικά, παίζει να είχε τους καλύτερους γρίφους σαν σύνολο από κάθε αντβέντσουρ, έβερ. Ναι *και* τη φοβερή σεκάνς με το γατομουστάκι)

Χέλιον συμφωνώ και επαυξάνω. Θυμάμαι είχα δει το trailer για το Atlantis 3 νομίζω σε ένα CD του PCM και μου 'χε πέσει το σαγόνι. Εκπληκτική μουσική και σκηνοθεσία, έφτιαχνε τρελή ατμόσφαιρα!</blockquote>
Εντάξει το τρέιλερ να δεχτώ ότι σε εντυπωσιάσε. Αλλά μη μου πεις ότι το έπαιξες και δε σου φάνηκε τρελή μουφα...
Παρένθεση: Το GK3 δεν το χω παίξει ρε γαμώτο. Δεν την παλεύω με τα γραφικά και τον χειρισμό του. Πρέπει να με αναγκάσω.


elessar wrote:
Δε νομίζω ότι τα Atlantis ήταν καθαροί κλώνοι, μάλλον είχαν παρόμοια φιλοσοφία αλλά απείχαν αρκετά. Η Cryo είχε βγάλει πολλά first person adventures άλλωστε που δεν είχαν σχέση με τη λογική του Myst.

Όταν λέω 'Myst Clones' έχω στο μυαλό μου παιχνίδια τύπου Rhem, Schizm και Riddle of the Sphinx.</blockquote>
Σοφά εμίλησες. Προσυπογράφω.


Borracho wrote:
Σωστή η παρένθεση, τα Atlantis είχαν και στόρι και γρίφους και λογική.</blockquote>
Έλα πες, τρολλάρεις. Αν το εννοείς δεν υπάρχει κανένα σημείο επαφής.


Great0ldOne wrote:
Μη μπλέκουμε παιχνίδια. Το Atlantis III ήταν πράγματι πολύ μπροστά από άποψης αισθητικής, και αρκετά κοντά σχεδιαστικά με αυτό που ονομάζουμε Myst-clone.

To Atlantis 1 (aka Atlantis: The Lost Tales) από την άλλη, ήταν άλλο φασούλι.

Κατ' αρχάς, να πούμε πως στην εποχή του, ήταν ίσως το πιο εντυπωσιακό εικαστικά παιχνίδι ever. Μη κοιτάτε που σήμερα η χαμηλή ανάλυση μας κάνει να τα βλέπουμε με μισό μάτι, το 1997 ήταν αποκάλυψη και από καθαρά τεχνολογικής πλευράς. Οπότε συμφωνούμε με τον Hellion στο αισθητικό αποτέλεσμα που μας έδωσε η Cryo.

Δε θα το κατέτασα στα Myst-clones όμως, εκτός πια και αν κάποιος πιστεύει πως το κύριο χαρακτηριστικό του Myst είναι η προοπτική πρώτου προσώπου, οπότε και το Doom, Myst-clone είναι.

Στο Atlantis: The Lost Tales, είχες συχνή αλληλεπίδραση με NPCs, δεν επισκεπτώσουν διακριτούς "κόσμους" όσο κι αν άλλαζες τοποθεσίες, οι λίγοι γρίφοι ήταν κυρίως inventory-based και όχι μηχανικοί, και πιο σημαντικό από όλα, δεν είχες την ησυχία σου να εξερευνήσεις.

Η πρόοδος βασιζόταν σε πολλά κομβικά σημεία στην σωστή και ταχύτατη αλληλουχία κινήσεων, συχνά αρκετά "κουφών", κάνοντας το gameplay να συγγενεύει περισσότερο με το Dragon's Lair παρά με το Myst.

Στην προ-internet εποχή, δεν ήταν εύκολο να έχεις εικόνα για την υποδοχή που είχε ένας τίτλος στο κοινό (κύρια πηγή πληροφόρησης για εμάς, ο AΠαΤσου, με την τάση του να τα βλέπει όλα τέλεια), αλλά η Cryo πρέπει να έφαγε αρκετό κράξιμο για αυτό το σχεδιασμό.

Δε μπορεί να είναι τυχαίο που η σειρά άλλαξε τελείως κατεύθυνση με το Atlantis 2, το οποίο ήταν Myst-clone μέχρι αηδίας.</blockquote>
Σε αυτά που λες για το Atlantis 1 και 2 συμφωνώ, αν και θεωρώ τα γραφικά του Riven καλύτερα. Για το 3 γράφω παραπάνω.


Adhan wrote:
Τα Riven και Amerzone που θα τα κατέτασσες?Όποιος θέλει απαντάει.</blockquote>
Το Riven δεν είναι Μyst clone, ξεπέρασε το Myst σε κάθε τομέα. Είναι από τα ελάχιστα sequel που καταφεραν κάτι τέτοιο.
Το Amerzone πάει προς Atlantis I μεριά. Αλλά σίγουρα πολύ πιο ευχάριστο (και απλοϊκό), χωρίς να είναι κάτι ιδιαίτερο.


Great0ldOne wrote:
Brother Bruce, το quiz δεν είχε σκοπό να υπονοήσει κάτι, αλλά να διευρευνήσει προς δική μου επιμόρφωση την αντίληψη που έχει ο λαός του gaming για τον όρο Myst-clone, γιατί έχω την αίσθηση πως χρησιμοποιείται αβέρτα και λάθος ακόμα και από σημαντική μερίδα των adventure gamers (σε ξένα κυρίως forum), σαν στάμπα πασπαρτού, σε στυλ "είναι πρώτου προσώπου και δε μου άρεσε, άρα είναι Myst-clone".

Από τα τρία, ξεκάθαρo και περήφανο myst-clone είναι μόνο το Obsidian, το οποίο όπως και ο ΑΠαΤσου θεωρώ ως το καλύτερο στο είδος του, μαζί με το Zork Nemesis (είμαι στην τέρμα ειδική συνομοταξία που αν και το ίδιο το Myst και το Riven ποτέ δε τα χώνεψα, φχαριστήθηκα αρκετούς από τους κλώνους τους, Obsidian, Zork Nemesis, Timelapse, Amber: Journeys Beyond, Morpheus...)

Καλά, το Grim Fandango ήταν για να γελάσουμε.
</blockquote>
Δεν έχω παίξει τα Obsidian & Shivers. Δεν έχω άποψη.
Το Grim Fandango μάλλον είναι το δεύτερο αγαπημένο μου.


Great0ldOne wrote:
Το Shivers τώρα, το έβαλα ακριβώς επειδή είναι το είδος του παιχνιδιού που συχνά αναφέρεται ως myst-clone, ενώ στο 99% της δράσης του, δεν είναι. Μοιάζει πολύ περισσότερο με το 7th Guest, δηλαδή αυτόνομα puzzles διάσπαρτα στον κόσμο του παιχνιδιού, χωρίς να<b> απαιτείται να αποκτήσεις μια γενικότερη κατανόηση του κόσμου ώστε να λύσεις γρίφους που διέπονται από μια οικουμενική λογική</b>.</blockquote>
Α μπράβο. Στα bold περιγράφεις τέλεια τα Myst & Riven. Ουδεμία σχέση με τα υπόλοιπα single full screen puzzle όπως πχ αυτά που εμφανίζονται συνεχώς στο Testament of Sherlock Holmes.


f2bnp wrote:
Διακρίνω μία τρελή αγάπη για Cryo σε αυτό το thread. Χμμ...
Αν μη τι άλλο τα παιχνίδια της ήταν περίεργα...</blockquote>
Πες τα!!

@Nest
Σε γενικές γραμμές περιγράφεις αρκετά καλά την ιδιοσυγκρασία των Myst & Riven. Αυτό που δε μπορώ να καταλάβω είναι γιατί χρειάζεται να αναλύουμε τόσο τα είδη και υποείδη.
Κάθε παιχνίδι είναι μοναδικό. Σχεδόν κάθε παιχνίδι είναι μια κατηγορία μόνο του. Δεν υπάρχει ουσία σε αυτή την ατελείωτη συζήτηση περί genres.

Για μένα adventure = 3 πράγματα

ΙΣΤΟΡΙΑ
ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ
ΓΡΙΦΟΙ

Με βάση αυτά λοιπόν, τα Myst & Riven είναι adventure 100%.

 

[elessar]

Πραγματικά φίλε, αν και δεν μου αρέσουν τα ποστ-σεντόνια, αυτό ήταν απόλαυση να το διαβάζεις <img src="/smile.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" />

 

[Borracho]

Δεν είναι ότι τρελαίνομαι για τα Ατλάντις ή ότι τα θεωρώ ορόσημα στο χώρο των adventures (πέρα από το πρόσκαιρο εικαστικό) οπότε άφησα την τρολερή διάθεσή μου να παρασύρει το γράψιμο του πιο πάνω πόστ.

Κατανοώ πλήρως την τοποθέτησή σου Αδερφέ Σκώρε και θα σταθώ στο θέμα της υποκειμενικότητας που θίγεις. Πραγματικά, μια μερίδα παικτών βιώνουν την τέλεια ηδονή όταν τους αφήνεις σ'έναν έρημο κόσμο και τους λες βρέστα, χωρίς διαλόγους, αντικείμενα και τα σχετικά. Καταλαβαίνω τη λογική, γιατί μ'αρέσει και μένα πολύ να ανακαλύπτω ένα καινούριο και μαγικό κόσμο από την αρχή. Αν όμως δεν υπάρχουν οι χαρακτήρες, το συναίσθημα, ο λόγος για τον οποίο θα θέλω ν'ασχοληθώ, για μένα η εμπειρία είναι κενή και χάνει κάθε ενδιαφέρον.

Καθαρά θέμα προσωπικής προτίμησης δηλαδή. Το GK3 όντως τεχνικά είναι μαύρη απαλαιψιά, αλλά κρυμμένο βαθιά στα χάλια των γραφικών και του χειρισμού του, είναι το καλύτερο παιχνίδι της σειράς. Οι δε γρίφοι, είναι πραγματικά υποδειγματικοί και ίσως οι πιο ολοκληρωμένοι που έχω δει ποτέ σε adventure.

 

[skoros]

elessar wrote:
Πραγματικά φίλε, αν και δεν μου αρέσουν τα ποστ-σεντόνια, αυτό ήταν απόλαυση να το διαβάζεις <img src="/smile.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" /></blockquote>
Ε σχετικά δεν έγραψα και πολλά, τα περισσότερα ειναι quotes. Ευχαριστώ πάντως