Βιβλία

Welcome!

By registering with us, you'll be able to discuss, share and private message with other members of our community.

SignUp Now!
Χθες τέλειωσα κι εγώ τη σειρά "Λαουρα" του Peter Freund!! Πολύ ενδιαφέρουσα σειρά και πολύ ενδιαφέρον ο τρόπος που γράφει ο συγγραφέας, ίσως λίγο παιδικός σαν του χάρι πότερ (επίσης μερικές φορές επαναλαμβάνει μερικά πράγματα για κάποιους χαρακτήρες, αλλά από ένα σημείο και μετά το συνήθισα και δεν με ενοχλούσε καθόλου)!!
Πάντως σε όποιον του άρεσε ο χάρυ πότερ, λογικά θα του αρέσει κι αυτή η σειρά!!
 
Ghostrider1993, εγώ πρόσφατα τελείωσα το πρώτο, νταξ, καλό αλλά δεν ξετρελάθηκα κιόλας. Φαντάσου ότι ακόμα δεν με έχει ψήσει να αρχίσω το δεύτερο. Καλυτερεύει να υποθέσω ε; Πόσα βιβλία είναι σύνολο;
 
Bathory όντως το πρώτο είναι το λιγότερο καλό για μένα γιατί ουσιαστικά γίνεται μόνο μια εισαγωγή στον κόσμο του βιβλίου!! Στα επόμενα αρχίζει και μπαίνει στο ζουμί της υπόθεσης και αρχίζει η περιπέτεια!! Γενικά εμένα μου άρεσε πολύ ο κόσμος στον οποίο βασίζεται (όχι ότι είναι προτότυπος, απλά τον περνάει με πολύ ωραίο τρόπο ο συγγραφέας)!! Συνολικά μέχρι τώρα έχουν ήδη βγει έξι βιβλία και τώρα απ' ότι είδα πρέπει να βγαίνει και το έβδομο, αλλά υποθέτω ότι θα αργήσει να μεταφραστεί...
 
Προσωπικά προτιμώ τα γνωστά και παλαιομοδίτικα ονόματα.

Stephen King , έχει μερικές φόλες όμως σε γενικές γραμμές είναι πολύ κάλος.
Η μεταφορά των βιβλίων του σε ταινίες (με αρκετές εξαιρέσεις) είναι απλά άθλιες.
το tommyknockers ξεκιναει από την μέση του βιβλίου και είναι τρανταχτό παράδειγμα απαράδεκτης μεταφοράς.

Clive barker, ειδικα με τα βιβλία του αίματος είχα φάει χοντρό κολημα.
Αυτή η φραση ακομα στριφογυρναει στο μυαλο μου "ολοι μας ειμαστε βιβλια του αιματος, οπου και αν μας ανοιξεις ειμαστε κοκκινοι".

jean jacques rousseau, γουσταρα (και ακόμα) πολύ το βιβλίο του ονειροπολήσεις ενός μοναχικού περιπατητή, απίστευτη αυτοβιογραφία.
Έβγαζε ένα μείγμα μανίας καταδίωξης, αηδίας και φόβο για τους ανθρώπους.
"αφήστε τους λοιπόν να μου κάνουν καλό ή κακό, οι πράξεις τους με αφήνουν αδιάφορο".
Yeah!!! F*** THEM ποιος τους έχει ανάγκη; θα βρουμε αλλα ζωα για να επικοινωνουμε.
<img src="/tongue.gif" width="" height="" alt=":p" title=":p" class="bbcode_smiley" />

Wilhelm Reich, έχει μερικά βιβλία ύμνους για την ανθρωπινή ποταπότητα. διαβαζοντας και αυτον, εισαι ετοιμος να μαθεις νιαουριστικα και γαβγιστικα.

δεν ξεχναμε και τον πατερα ιουλιο βερν...
 
Ghostrider είχα την αίσθηση πως τα βιβλία ήταν έξι και τελείωσε η σειρά. Έγραψε και έβδομο ο φρόυντ?
 


Eidolon wrote:


c3rberoz wrote:
Λοιπον εγω αρχισα Εντγκαρ Αλλαν Ποε-Ιστοριες τρομου γιατι εδω και πολυ καιρο ηθελα να διαβασω Εντκγαρ και ειναι στη σειρα το Φαρεναιτ 451</blockquote>

Όχι, άσε το Φάρεναιτ και πιάσε με την σειρά:

1) "1984" του George Orwell (επιβάλλεται στα αγγλικά. Ο Orwell περιγράφει ανατριχιαστικά έξοχα τον κατακρεουργισμό της αγγλικής γλώσσας από το απολυταρχικό καθεστώς και όλες οι σημαντικές έννοιες όπως η Newspeak, Doublethink κτλ. δεν μεταφέρονται όπως θα έπρεπε στην ελληνική. Άμα δεν τα παίρνεις τα αγγλικά, τότε fuck you, ας μην χαράμιζες όλο τον χρόνο σου με βιντεοπαιχνίδια.)


Δεν υπάρχει λόγος να διαβάσεις το Fahrenheit- το όποιο είναι απλώς καλό- όταν μπορείς να διαβάσεις τρία πολύ καλύτερα έργα λογοτεχνίας.</blockquote>

πραγματικα το σημειο που ο 'φιλο' του, του μιλα για το τι ονειρευεται να κανει με την νεα γλωσσα ειναι το highlight του βιβλιου και με εκανε να συνιδιτοποιησω πολλα σε σχεση με το μαθημα της εκθεσης και να το εκτιμησω περισσοτερο.
Α, και συγκινηθηκα και στο τελος, ανετα απο τα καλυτερα βιβλια που εχω διαβασει
αλλα σαν την Φαρμα των Ζωων κανενα,



 
Η φάρμα των ζώων γ*εί και ελπίζω να επαληθευτώ όσον αφορά στις αναφορές που περιμένω στο επερχόμενο Amnesia...<img src="/smile.gif" width="" height="" alt=":)" title=":)" class="bbcode_smiley" />
 


Adhan wrote:
Η φάρμα των ζώων γ*εί και ελπίζω να επαληθευτώ όσον αφορά στις αναφορές που περιμένω στο επερχόμενο Amnesia...<img src="/smile.gif" width="" height="" alt=":)" title=":)" class="bbcode_smiley" /></blockquote>ουτε που μου ειχε περασει απο το μυαλο για το amnesia (δεν εχω ψαξει το σικουελ εκτος απο τον τιτλο), αμα εχει οφειλω να το δω γιατι λατρευω το βιβλιο. Θα επρεπε να μας το διδασκουν στο σχολειο αντι για θρησκευτικα

 
Βγάλε τα δικά σου συμπεράσματα (δες κι άκου μέχρι τέλος)... <img src="/smile.gif" width="" height="" alt=":)" title=":)" class="bbcode_smiley" />
http://www.youtube.com/watch?v=vxwAGB6Tos0
 


MaverickStrange wrote:
Ghostrider είχα την αίσθηση πως τα βιβλία ήταν έξι και τελείωσε η σειρά. Έγραψε και έβδομο ο φρόυντ?</blockquote>

Κι εγώ μέχρι σήμερα το πρωί πίστευα ότι ήταν εξαλογία και ότι είχα ξεμπερδέψει με αυτή τη σειρά... Όμως μπήκα στο σάιτ του Φρόυντ και λέει για καινούργια περιπέτεια... http://www.freund-peter.de/ δεξιά άμα κοιτάξεις το πρώτο πρώτο πρέπει να είναι καινούργιο...

 
Τελείωσα το Μετρό 2034 και μπορώ να πω πως μου άρεσε περισσότερο από το πρώτο. Ίσως, όμως, φταίει το ότι έχει αρκετό καιρό που διάβασα το 2033. Παρόλο που είναι κάπως μικρότερο του πρώτου, είναι πολύ ωραίο και συνδέεται με την ιστορία του Αρτιόμ.

Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλους.
 
Ειδωλε πηρα σημερα το 1984 μετα τον Θειο Πετρο και την Εικασια του Γκολντμαχ που διαβαζω τωρα θα το διαβασω οπωσδηποτε :thumbsup:
 


c3rberoz wrote:
Ειδωλε πηρα σημερα το 1984...θα το διαβασω οπωσδηποτε :thumbsup:</blockquote>

Good, good. Δεν θα το μετανιώσεις.


Kingslayer wrote:
Θα επρεπε να μας το διδασκουν στο σχολειο αντι για θρησκευτικα </blockquote>
Θέλεις να πεις μάλλον ότι πρέπει να μας το διδάσκουν στο <u>μάθημα της λογοτεχνίας</u>.

Τέσπα, αυτήν τη στιγμή έχω αφήσει στη μέση το "Για ποιόν χτυπάει η καμπάνα" του Hemmingway, ελέω εξεταστικής. Ισπανικός εμφύλιος κι έτσι, όποιος γουστάρει υπάρχει και του Homage to Catalonia του Orwell αν και είμαι της άποψης ότι ο "πολύς" Hemmingway γράφει καλύτερα από τον δεύτερο.



 
Για ποιον χτυπαει η καμπανα....;

Προσκυνω.. :worship:

<span class="bbcode_spoiler">την υπομονη σου και το ενδιαφερον σου να το διαβαζεις </span>

Οταν τελειωσεις ριξε κανενα ενθαρρυντικο σχολιο να το πιασω και εγω.

Στο μεταξυ.. ξεχειμωνιαζω με το "πολεμος και ειρηνη"
 
Τσαρλς Μπουκόβσκι
Σημειώσεις ενός πορνόγερου

Όταν έκλεισε το μαγαζί, φύγαμε μαζί-εγώ με το 1.80 και τα 83 κιλά μου,κι αυτή με το 1.58 και τα 150 κιλά της. Η μοναξιά και η γελοιότητα του ντουνιά στροβιλίζονταν αντάμα κάτω στο δρόμο.

<div class="bbcode_center" style="text-align:center">
...


Ανεβήκαμε στο δωμάτιο. Τα κατάφερε ν' ανέβει παρόλο που κάποιαστιγμή γλίστρησε και παρά λίγο να πέσει κι ο τοίχο; μαζί. Γδυθήκαμε κι έπεσα πάνω της.«Άντε, παιδί μου», είπα. «ΚΟΥΝΗΣΟΥ και λιγάκι να σε δούμε! Έτσι μεκάνεις να αισθάνομαι ότι ξάπλωσα πάνω σε μια τεράστια τούρτα!...Ξεδίπλωσε τα κλαδιά σου... Έλα, μάνα μου, δεν μπορώ να ΒΡΩ τηντρύπα!...


Εκτός του ότι είναι από τους αγαπημένους μου, τι άλλο να πεις για αυτον τον τυπο;
 
:worship:
ερωτας ο χανκ.
εχω άπαντα τα <b>απαραιτητα</b> (δηλ. οτι εβγαλε εν ζωη) κι εχω στην καβατζα και οσα βγηκαν μετα θανατον, που δεν τα εχω διαβασει ακομα και υποπτευομαι οτι θα ειναι κατωτερα (αν και τα "δευτερα" των Μεγαλων Καλλιτεχνων (κοινο σημειο τσαρλς και μπρους) θα μπορουσαν να χτισουν καριερες ολοκληρες για αλλους).
οποιος ενδιαφερεται πραγματικα να γνωρισει τον ανθρωπο μπουκοφσκι, υπαρχει το τελειο συμπληρωμα στη βιβλιογραφια του, το : "Sunlight, here I am" (εκδοσεις Sun Dog Press), οπου υπαρχουν μαζεμενες οι πιο ενδιαφερουσες συνεντευξεις του απο 1963 - 1993. Τεράστιος.
 
Παιδιά διαβάζω το "Το Τέλος του Εφιάλτη". Δε το έχω τελειώσει ακόμα αλλά τ βιβλίο είναι ανατριχιαστικό. Μιλάμε για φοβερή ατμόσφαιρα και πόρωση. Είναι must για κάθε άτομο που τρέφει σεβασμό προς τους Σπαρτιάτες και τη φυλοσοφία τους.

Περιγραφή (από το οπισθόφυλλο)
Γιατί περιπολούσαν και ενέδρευαν δέκα χρόνια συνέχεια οι Σπαρτιάτες στο Καλλίδρομο; Γιατί ο Αθηνάδης δολοφόνησε τον Εφιάλτη το 469 π.Χ.; Ποιον ρόλο έπαιξε στη δολοφονία η Φοίβη, η πρώην σύζυγος του Εφιάλτη;

Ποιες ήταν οι απόψεις των Σπαρτιατών για τη ζωή και τον θάνατο, την αγάπη και τον έρωτα, τον πόλεμο και την τέχνη, τη μύηση και την αλήθεια; Ποιος ο δικός τους δρόμος για τη Γνώση;

<img src="http://www.fytrakis.gr/images/products/books/thumbnails/9789604900671_500x500_w_7acc6c7364c538cbe3b4ac547617faf1.jpg" alt="9789604900671_500x500_w_7acc6c7364c538cbe3b4ac547617faf1.jpg" class="bbcode_img" />
 


Eidolon wrote:


c3rberoz wrote:
Ειδωλε πηρα σημερα το 1984...θα το διαβασω οπωσδηποτε :thumbsup:</blockquote>

Good, good. Δεν θα το μετανιώσεις.


Kingslayer wrote:
Θα επρεπε να μας το διδασκουν στο σχολειο αντι για θρησκευτικα </blockquote>
Θέλεις να πεις μάλλον ότι πρέπει να μας το διδάσκουν στο <u>μάθημα της λογοτεχνίας</u>.

Τέσπα, αυτήν τη στιγμή έχω αφήσει στη μέση το "Για ποιόν χτυπάει η καμπάνα" του Hemmingway, ελέω εξεταστικής. Ισπανικός εμφύλιος κι έτσι, όποιος γουστάρει υlπάρχει και του Homage to Catalonia του Orwell αν και είμαι της άποψης ότι ο "πολύς" Hemmingway γράφει καλύτερα από τον δεύτερο.</blockquote>





 


lelos kounelos wrote:
Τσαρλς Μπουκόβσκι
Σημειώσεις ενός πορνόγερου

Όταν έκλεισε το μαγαζί, φύγαμε μαζί-εγώ με το 1.80 και τα 83 κιλά μου,κι αυτή με το 1.58 και τα 150 κιλά της. Η μοναξιά και η γελοιότητα του ντουνιά στροβιλίζονταν αντάμα κάτω στο δρόμο.

<div class="bbcode_center" style="text-align:center">
...


Ανεβήκαμε στο δωμάτιο. Τα κατάφερε ν' ανέβει παρόλο που κάποιαστιγμή γλίστρησε και παρά λίγο να πέσει κι ο τοίχο; μαζί. Γδυθήκαμε κι έπεσα πάνω της.«Άντε, παιδί μου», είπα. «ΚΟΥΝΗΣΟΥ και λιγάκι να σε δούμε! Έτσι μεκάνεις να αισθάνομαι ότι ξάπλωσα πάνω σε μια τεράστια τούρτα!...Ξεδίπλωσε τα κλαδιά σου... Έλα, μάνα μου, δεν μπορώ να ΒΡΩ τηντρύπα!...


Εκτός του ότι είναι από τους αγαπημένους μου, τι άλλο να πεις για αυτον τον τυπο;</blockquote>

ρε φιλε συγγνωμη αλλα πετας τον χρονο σου σε τετοια σκουπιδια?....
συγγνωμη κιολας, αλλα καλυτερα να κοιμωσουν...
ειπαμε να εχουμε 'ανοιχτα μυαλα', οχι να επιβραβευουμε την καθε απιθανη κοτσανα που κυκλοφορει...

 
Συμπτωματικά, το "Για ποιον χτυπά η καμπάνα;" το διάβασα λίγο μετά το 1984 (το βιβλίο ε, δεν είμαι και τόσο πουρό ακόμη) επειδή μας είχε αναγκάσει τότε μια καθηγήτρια στη Σχολή (λίγο βλαμμένη γενικά αλλά μεγάλο καλό μας έκανε). Ωραίο βιβλίο, μπλέκει σκληρές καταστάσεις με έναν γοητευτικό λυρισμό που βγάζει γνήσια ανθρωπιά. Προς το τέλος που κλιμακώνεται κάπως η δράση και την περιγράφει με λεπτομέρειες με κούρασε θυμάμαι, αλλά χαίρομαι που δεν το παράτησα.
 
Back
Top