<blockquote><br><u><b><span style="color:red">off-topic</span></b></u> Ακολουθούν 6 προτάσεις "κοινωνικής ανάλυσης" για το φαινόμενο της παρελθοντολαγνείας. Όποιος θέλεις τις διαβάζει με δική του ευθύνη.<br><span class="bbcode_spoiler">Γενικότερα, όμως στη χώρα που λέγεται Ελλάδα, διακρίνω μια ενδημική και τεραστίων διαστάσεων "παρελθοντολαγνεία" όπως έγραψε και ο αδελφός Μπρους. Δεν το έχω συναντήσει πουθενά αλλού, παρά μόνο σε πολύ μικρότερο βαθμό στο (προσωρινά<img src="/wink.gif" width="" height="" alt="

" title="

" class="bbcode_smiley" /> Ην. Βασίλειο. Για τις παλιές μπύρες, τους παλιούς καλούς δρόμους, τις παλιές γειτονιές, τους αρχαίους προγόνους, τον παλιό καλό κινηματογράφο, τη παλιά λαϊκή μουσική, τους παλιούς αγνούς ανθρώπους, την εποχή προ-Ίντερνετ, τη κρατικιστική οικονομία, το ορθόδοξο ΠΑΣΟΚ, και πλέον και στα videogames απαντάται το φαινόμενο αυτό που ισχυρίζεται ότι τα παλιά παιχνίδια ήταν καλύτερα, αγνότερα, τρου χαρντκορ και γκρρ και ροαρ. Ενώ έχει επέλθει νοσταλγία και για τα 80ς! Καταλαβαίνω ότι γερνάει μια γενιά, αλλά εγώ πιστεύω ακράδαντα ότι η προσκόλληση στο παρελθόν ισοδυναμεί με στασιμότητα και εκφυλισμό. Ο χρόνος κινείται μόνο προς τα μπροστά και τα παλιά θα γίνουν αναπόφευκτα απολιθώματα.</span></blockquote><br><br><span class="bbcode_spoiler">Η επιδίωξη να ξανα-αιχμαλωτίσει κάποιος την μαγεία-ελευθερία-ξεγνοιασιά της νιότης του είναι πανανθρώπινη τάση από καταβολής του γένους μας σε τούτη τη μπλε διαστημική σφαίρα, θεωρώ. Και ο ανθρώπινος νους έχει την τάση ούτως ή άλλως να ωραιοποιεί το παρελθόν. Ειδικά ως προς την Ελλάδα, βάλε στην συνάρτηση και το ότι Α) η ζωή των περισσότερων (σίγουρα όχι όλων) ήταν σε σαφώς καλύτερη οικονομική μοίρα τις περασμένες 10ετίες σε σχέση με την εποχή της κρίσης, αλλά και Β) ο σύγχρονος Ελληνικός πολιτισμός δεν έχει να επιδείξει σχεδόν τίποτα για το οποίο να μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι, οπότε αναγκαστικά καταφεύγουμε στο παρελθόν και στον Περικλή και τον Βουλγαροκτόνο και τον Νικηταρά τον Τουρκοφάγο... Ε δεν θέλει και πολύ, μετά. Το σήμερα είναι gtp, το παρελθόν ήταν ftw.<br><br>Ενδεχομένως βέβαια και να είμαστε από τις λίγες γενεές στην ανθρώπινη ιστορία οι οποίες έχουν πρόσβαση σε τόσες πολλές πληροφορίες για το παρελθόν, είτε το πρόσφατο είτε το πολύ μακρινό, και μάλιστα σε παγκόσμια κλίμακα. Οπότε δεν είναι να πεις πως υπάρχει και σαφές ιστορικό προηγούμενο για την παρελθοντολαγνεία.</span><br><br><br><blockquote><br><span style="color:red"><u><b>on-topic</b></u></span><br>Θα ήθελα μια απάντηση όσο πιο συνοπτική γίνεται, μιας και το Witcher 3 είναι open world, άρα φαντάζομαι δεν θα υπάρχουν εμπόδια μετακίνησης: Ελλοχεύει κίνδυνος να προσπεράσει κανείς τμήματα της ιστορίας ή άλλα σημαντικά γεγονότα ή side-missions άμα ακολουθήσει εναλλακτική πορεία; Υπάρχει μια ενδεδειγμένη πορεία/κατεύθυνση να ακολουθήσω εντός του παιχνιδιού; Επίσης να εξαντλώ τα πάντα στις πόλεις/χωριά προτού προχωρήσω στο εκάστοτε main mission;<br></blockquote><br><br>Τα Quests του κυρίως σεναρίου είναι σαφή, και σε πηγαίνουν σε συγκεκριμένα μέρη. Όμως μπορείς άνετα να εξερευνήσεις τα πάντα με τυχαία σειρά και μετά απλά να πιάσεις το κυρίως σενάριο όποτε σου καπνίσει (όπως γράφαμε παραπίσω, υπάρχουν quests όλων των βαθμίδων δυσκολίας σε ολόκληρο τον κόσμο, οπότε και το ίδιο το game ουσιαστικά επεδίωκε ο παίκτης να εξερευνήσει τα πάντα με ψιλο-ακανόνιστο τρόπο). Δεν θα χάσεις τίποτα σεναριακά αν εξερευνάς τα πάντα, ίσα-ίσα θα βρεις πολλά παραπάνω πράγματα. Έχε το απαιτούμενο level δυσκολίας των quests ως γενικότερο μπούσουλα.