Έφτασα και στο τέλος του B&W επιτέλους. Και λέω έφτασα στο τέλος και όχι ότι το τελείωσα γιατί πραγματικά δεν έχω την υπομονή και την όρεξη να ασχοληθώ με το final boss. Συγγνώμη, αλλά πραγματικά δεν ξέρω τι σκέφτονταν όταν σχεδίαζαν αυτήν τη μάχη. Είναι δυνατόν να είσαι level 52 και να σε κάνει one-shot μέσα από το quen; Άλλο δύσκολο και άλλο άδικο. Δεν ξέρω, ίσως να φταίνε τα αντανακλαστικά μου, αλλά όπως και να έχει κάτι τέτοια καταστρέφουν κάθε αίσθηση character progression. Τέλος πάντων, αρκετά με το ranting. Ας πω δυο λόγια για το κάθε game ξεχωριστά τώρα που η σειρά έχει ολοκληρωθεί (τουλάχιστον το story του Geralt).<br><br>Witcher 1: Το πρώτο game είναι πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση. Ήταν εξαιρετική εισαγωγή στον κόσμο του Sapkowski και έκανε πολύ καλή δουλειά στο να εξοικειώσει τους παίκτες με το lore και τους χαρακτήρες. Δεν ήταν βέβαια ιδιαίτερα φιλικό, δεν τραβούσε εύκολα το μέσο παίκτη. Γενικά είχε όλα τα χαρακτηριστικά μίας indie δημιουργίας, με τα καλά της και τα κακά της. Το σημαντικότερο όμως που έκανε σωστά ήταν να κάνει establish τον κόσμο του Witcher, πετυχαίνοντας απόλυτα τον τόνο και το moral ambiguity και προσφέροντας ατμόσφαιρα που τα περισσότερα games δε θα φανταζόντουσαν ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα. Σαν RPG έπασχε ξεκάθαρα στη μάχη (ίσως και να είχε potential εκείνο το σύστημα πάντως, δεν ξέρω, ίσως με περισσότερα stances κτλ.), ενώ το character development ήταν decent (αν θυμάμαι καλά γιατί πάνε και χρόνια, έπρεπε να εστιάσεις σε ένα build ή το πολύ σε δύο "μισά"). Με alchemy δεν είχα ασχοληθεί πολύ, αλλά νομίζω δεν ήταν πολύ διαφορετικό από ότι στα μετέπειτα games. Το writing ήταν αρκετά καλό, ενώ σου δινόταν και μία κάποια ψευδαίσθηση επιλογής στο main story (το οποίο ήταν ΟΚ). All in all ήταν ένα game, το οποίο αν και unpolished σε κρατούσε καρφωμένο στο PC με την εξαιρετική του ατμόσφαιρα, τον πολύ ενδιαφέρον κόσμο του, τους χαρακτήρες και το lore του.<br><br>Witcher 2: Το W2 είναι τελείως άλλη ιστορία. Η CDP ανέβασε κατακόρυφα τα production values, άλλαξε πολλά πράγματα στο game και παρουσίασε κάτι τελείως διαφορετικό. Έχοντας μπάσει πλέον τους παίκτες στον κόσμο του παιχνιδιού, το W2 επέλεξε να ασχοληθεί με τα politics της continent (βασικό συστατικό και των βιβλίων) και μας έδωσε ένα από τα καλύτερα stories (και storytellings) που έχουμε δει κατά τη γνώμη μου, πηγαίνοντας το C&C σε άλλο επίπεδο. Έχανε σε ατμόσφαιρα σε σχέση με τον προκάτοχό του, αλλά εισήγαγε τριπλάσιους χαρακτήρες από το saga, πολλοί εκ των οποίων είχαν πολύ σημαντικό ρόλο στην continent. Η μάχη του ήταν υπερβολικά action με steep learning curve, κάτι το οποίο αν και ταιριάζει στο χαρακτήρα του Geralt, αφαιρεί από το role playing, καθώς υποβαθμίζει έως ένα βαθμό το ρόλο του charater development. Το οποίο αν θυμάμαι καλά ήταν πιο forgiving από το προηγούμενο game (αν και μπορεί να κάνω και λάθος εδώ). Με alchemy και bombs πάλι δεν ασχολήθηκα ιδιαίτερα, αλλά νομίζω είχαν λίγο περισσότερο βάθος από το W1. Συνεπώς, το W2 ήταν κατώτερο σε ατμόσφαιρα από το W1, αλλά είχε πολύ καλύτερο γράψιμο, επεκτάθηκε ακόμη περισσότερο στον κόσμο του Witcher, ενώ η μάχη του ήταν πιο συμβατική (αυτό το παίρνει ο καθένας όπως θέλει). Ένα άλλο στοιχείο ήταν ότι περιείχε περισσότερο χιούμορ, το οποίο ήταν λιγότερο dark από το W1.<br><br>Witcher 3: Το W3,συνδυάζοντας πολλά από τα χαρακτηριστικά των άλλων δύο μας πήγε ένα (αρκετά μεγάλο) ταξιδάκι στα Northern Realms και το Toussaint. Πολύ πιο ανάλαφρο σε σχέση με τα W1&2, με περισσότερο out of place humor, αλλά με έναν τεράστιο και γεμάτο ανοικτό κόσμο και μερικά από τα καλύτερα side quests που έχουμε δει. Ακόμη περισσότεροι βασικοί χαρακτήρες εισάγονται εδώ, το main story είναι decent και δίνεται πολύ όμορφα (αν και το παράκαναν λίγο με τα cinematics), αλλά δεν είναι κάτι εξαιρετικό. Η μάχη (στην action κατεύθυνση πάντα) είναι αρκετά βελτιωμένη σε σχέση με το 2, αλλά τα rp elements είναι σαφώς υποβαθμισμένα (με κυριότερο το character development). To alchemy και το crafting έχουν πολύ περισσότερο βάθος (όχι ότι ασχολήθηκα ιδιαίτερα και πάλι) προσφέροντας πολύ περισσότερες επιλογές στον παίκτη. Το Hearts of Stone ήταν ένα καταπληκτικό expansion. Το writing ήταν πολύ καλό, οι χαρακτήρες εξαιρετικοί, τα quests απίστευτα. Γενικά βελτίωσε πολύ το original game προσφέροντας ένα εξαιρετικό main sotry. Το Blood & Wine πάλι...δεν ξέρω. Και δεν το λέω μόνο για την τελική μάχη. Γενικά ο τρόπος που ξετυλίγεται το κουβάρι του μυστηρίου δε μου άρεσε καθόλου, κι ενώ υπάρχουν ενδιαφέροντα side quests κι η Land of a Thousand Fables είναι ένα εξαιρετικό grim spin στους μύθους που ζουν εκεί, το main story μοιάζει βιαστικό και πρόχειρο, ενώ δε νομίζω ότι πρόσφερε κάτι άλλο ουσιαστικό. Εισήγαγε βέβαια και άλλους δύο σημαντικούς χαρακτήρες και μας έδωσε μια γεύση από Toussaint. Σε γενικές γραμμές το W3 αποτέλεσε άνοιγμα της CDP στο ευρύτερο κοινό και νομίζω ότι επιτέλεσε το σκοπό του. Όπως και το W2 είναι μάλλον περισσότερο action παρά RPG, αλλά δε νομίζω ότι παίζει κανείς Witcher για τους RPG μηχανισμούς του.<br><br>Συμπερασματικά, το κάθε game πρόσφερε κάτι τελείως διαφορετικό. Το W1 ήταν ένα τρομερά ατμοσφαιρικό παιχνίδι που σε έπιανε από τα μούτρα και σε βύθιζε σε έναν εξαιρετικά ενδιαφέρον fantasy κόσμο. Το 2 σου έδειχνε πως λειτουργεί και διοικείται αυτός ο κόσμος, καθώς και την ισορροπία δυνάμεων, βάζοντάς σε στη μέση ενός εξαιρετικού branching story. Το 3 σου έδινε τη δυνατότητα να περιπλανηθείς σε μεγάλα κομμάτια του κόσμου αυτού, δίνοντάς σου μια γεύση από την κάθε περιοχή και δείχνοντας τις αντιθέσεις μεταξύ των κατοίκων τους. Προσωπικά λάτρεψα κάθε στιγμή της τριλογίας. Ποτέ δε με απασχόλησε το πόσο καλό RPG ήταν το Witcher, απλά έμπαινα στον κόσμο του και χανόμουν. Ειδικά από τη στιγμή που διάβασα και τα βιβλία και κατάλαβα πόση δουλειά είχαν ρίξει οι developers στον κόσμο και πόσο σεβασμό είχαν δείξει στο lore, αφού μπορούσες να βρεις διάσπαρτα στον κόσμο του παιχνιδιού βιβλία που ανέφεραν τη λεπτομέρεια της λεπτομέρειας, την οποία μπορεί να μη θυμόσουν καν. Αν έπρεπε να τα κατατάξω βάσει προσωπικής προτίμησης και θεωρώντας τα expansions ξεχωριστά games, η κατάταξή μου θα ήταν κάπως έτσι: Hearts of Stone, Witcher 1, Wild Hunt, Witcher 2, Blood and Wine.<br><br>EDIT: Αν το διαβάσει κανείς, πραγματικά συγγνώμη για το μέγεθος. :blush1: :blush1: