Υπερεκτιμημένα Games

Welcome!

By registering with us, you'll be able to discuss, share and private message with other members of our community.

SignUp Now!
<blockquote><br>Τα περισσότερα από τα walking sims, ρηχό ως μηδαμινό input από τον παίκτη, έχουν κάνει τον κύκλο τους εδώ και καιρό πιστεύω.<br></blockquote><br><br>Διαφωνώ ως προς το δεύτερο σκέλος. Μετά την "γέννηση" του είδους με το τραγικό Dear Esther, είδαμε διαμαντάκια όπως Gone Home και Ethan Carter και πιο πρόσφατα Oxenfree και Firewatch. Επίσης ακούω τα καλύτερα για το Edith Finch αλλά δεν έχω προσωπική άποψη (περιμένω γενναία έκπτωση για να το χτυπήσω).<br>Εκτός αν βάζεις στο τσουβάλι και την Telltale, οπότε εκεί δεν μιλάμε για γενικευμένη παρακμή κάποιου sub-genre αλλά του συγκεκριμένου στούντιο.
 
Τα Ethan Carter και Oxenfree δεν είναι (για τα δικά μου κριτήρια τουλάχιστον) walking sims, εξέλιξη τους ναι.<br><br>Gone home διαμαντάκι; Dead Esther τραγικό; Sorry, agree to disagree. <br>Ανώτερη ιστορία το δεύτερο. Κατά τ&#039; άλλα δεν το θεωρώ διαμάντι ή κάτι τέτοιο, απλά αξιόλογο, ίσως επειδή ήταν και κάτι φρέσκο τότε.<br><br>Telltale δεν έχω δει κάποιο ακόμη, αλλά είμαι σχεδόν βέβαιος ότι μετά τα πρώτα 1-2 παιχνίδια θα αρχίσει το crunch διασκέδασης.<br><span class="bbcode_spoiler">Με εκθετική πτώση.  <img src="/bigsmile.gif" width="" height="" alt=":D" title=":D" class="bbcode_smiley" /></span>
 
<blockquote><br>Όχι και τραγικό το Dear Esther.<br></blockquote><br><br>Για μένα η πλέον ανούσια gaming δηθενιά μαζί με το Superbrothers: Sword & Sworcery EP (αλλά αυτό δεν το τερμάτισα, οπότε κρατάω και μια πισινή).<br>Το Gone Home μπορεί να είχε πολύ απλή κεντρική ιστορία (όπως και το Firewatch άλλωστε) αλλά το delivery ήταν πολύ εύστοχο με μπόλικα παράπλευρα μυστικά για ν&#039; ανακαλύψεις στην πορεία και με έκανε να νοιαστώ για τους χαρακτήρες. Οι ντεμέκ φιλοσοφημένες αρλούμπες του Dear Esther με τα τέσσερα gestalt προσωπικά με άφησαν παγερά αδιάφορο.
 
<img src="/surprise.gif" width="" height="" alt=":O" title=":O" class="bbcode_smiley" /><br><br>Το superbrothers μου άρεσε αρκετά, ως ένα απλό και φουλ ατμοσφαιρικό (η μουσική του ακόμη με στοιχειώνει) adventure σφηνάκι που έκλεινε το μάτι στα quest for glory.<br>Θα ήθελα πολύ να δω κάποια στιγμή ένα με μεγαλύτερο scope, sequel.<br><br>EDIT: αυτό το ρημάδι το Below τι απέγινε...  <img src="/irritated.gif" width="" height="" alt=":/" title=":/" class="bbcode_smiley" />
 
<blockquote>η πλέον ανούσια gaming δηθενιά</blockquote><br><br>The Stanley Parable. Δεν πρόκειται να χάσει ποτέ αυτά τα σκήπτρα.<br><br>Ένα διαφορετικό τέλος θα μπορούσε να βοηθήσει το Gone Home να ξεφύγει από την μετριότητα.<br><br>Το Ethan Carter νομίζω το αδικεί ο χαρακτηρισμός walking sim.
 
<blockquote><br><blockquote>η πλέον ανούσια gaming δηθενιά</blockquote><br>The Stanley Parable. Δεν πρόκειται να χάσει ποτέ αυτά τα σκήπτρα.<br></blockquote><br><br>Πωπω κόντεψα να το ξεχάσω αυτό. Δεν θα διαφωνήσω με τον χαρακτηρισμό, αν και προσωπικά μού άρεσε πολύ το παιχνίδι.
 
Και μένα μου είχε αρέσει το Stanley Parable, αλλά το είχα παίξει όταν ήταν ακόμα mod. Είναι πως το βλέπει κανείς.<br><br>Το Gone Home με είχε ξαφνιάσει, το είχαν προμοτάρει ως horrorάκι κατά κύριο λόγο ή τουλάχιστον αυτό μου είχε περαστεί εμένα. Παίζοντας όμως σταδιακά αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι τι ακριβώς παίζει και είναι μία αρκετά όμορφη ιστορία που οι δημιουργοί επέλεξαν να μην σου την τρίψουν στην μούρη αλλά να σε αφήσουν να την ανακαλύψεις σιγά σιγά. Ίσως έγινε υπερβολικά πολύς ντόρος, αλλά αυτό ξεκίνησε και από ομάδες ανθρώπων που είχαν πολύ έντονες διαφωνίες με το θέμα που πραγματευόταν το παιχνίδι και κατηγόρησαν σε μεγάλο βαθμό τα gaming sites για κάποια εξωπραγματικά σκορ που είχαν βάλει, λέγοντας πως προωθούν κάποιου είδους αντζέντα.<br><br>Στο τέλος χάθηκε η ουσία.
 
<blockquote><br>Κυριολεκτικά υπερεκτιμημένα games: Όλες οι late 90s μούφες (Battlespire, Redguard κλπ.) που τότε ούτε να φτύσουμε δεν θέλαμε, και τώρα κοστίζουν μια περιουσία στο εβαυ...<br></blockquote><br><br>BURN THE HERETIC
 
Witcher 3 και για μένα και μπορείτε να με κάψετε. Το τελείωσα μόνο και μόνο γιατί το έπαιζα ταυτόχρονα με την τότε κοπέλα μου (και ήθελα να το τελειώσω εγώ πρώτος :p). Βαρετό όσο δεν πάει. Εκείνη είχε γράψει 180+ ώρες κι έπαιζε και εχώ είχα τελειώσει το game + το 1ο expansion στο 90ωρο. Καλό παιχνίδι αλλά για μια βαθμολογία κοντά στο 85. Το πρώτο Witcher το θεωρώ ανώτερο από τις δύο συνέχειές του. Ρίξτε μου τις ανάλογες κατάρες και συνεχίστε το thread...  :pP
 
Πες μας και τους λόγους όμως να ξέρουμε να σε κάψουμε ή να σε παλουκώσουμε;
 
Είναι όλοι εκείνοι που σε άλλα παιχνίδια τού είδους κατακεραυνώνονται, αλλά εδώ θάβονται αδιάκριτα.  :pP
 
Ίσως αλλά αν υπολογίσουμε ότι το ποσοστό που κατακεραυνώνει το Witcher για τους ίδιους λόγους είναι πολύ μικρότερο σε σχέση με άλλα παιχνίδια, ε κάτι θα σημαίνει αυτό. Εκτός πια και αν χρωστάμε όλοι κάτι στη CDPR και δε θέλουμε να την κακολογήσουμε. <img src="/tongue.gif" width="" height="" alt=":p" title=":p" class="bbcode_smiley" />
 
Όχι, τίποτα δεν χρωστάτε. Με το σπαθί της έχει κερδίσει όλη αυτή την συμπάθεια προφανώς. Και γω τη γουστάρω όσο λίγες εταιρείες. Αλλά εξαιτίας αυτής της συμπάθειας δεν βλέπετε (ή δεν θέλετε να δείτε - μην παίξουμε με τις λέξεις) τα οφθαλμοφανή στραβοπατήματά της στο Witcher 3.<br><br><span class="bbcode_spoiler">Πέφτουμε σε λούπα όμως, η συζήτηση αυτή έχει γινει πολλάκις.</span>
 
To For Honor είναι ο ορισμός του υπερεκτιμημένου, όταν υπάρχει εκεί έξω το Chivalry.
 
Το Σϊβαλρι ειναι για πέταμα. Μόλις φτάσεις στα πιο μεγαλα λεβελς είναι ολοι με τους λαστιχενιους καρκπυς και αντι για ξύλο παίζεις ποιος εχει τον πιο σπασμένο κάρπο
 
Ε όπως και στα περισσότερα multiplayer, ανεβαίνει η δυσκολία και ο ανταγωνισμός όσο ανεβαίνεις επίπεδα.
 
Δεν ανεβαίνει τίποτα. Αλλάζει το παιχνίδι και από μεσαιωνικό ξυλικι γίνεται ζογκλερικος διαφωνισμος για το ποιός έχει πιο ελαστική μέση.
 
Θα συμφωνήσω. Tο  For Honor ήταν ένα σαφώς ανώτερο παιχνίδι από το  Chivalry από πλευράς mechanics καθώς, παρά τα στραβά του, τουλάχιστον δεν επέτρεπε τις γελοιότητες τύπου γύρω-γύρω κάνω, λες να πεθάνω.
 
Παίζω Undertale και πραγματικά στις 2 ώρες που το παίζω με φαίνεται υπερεκτιμημένο. Γενικά ούτε τα αστεία του  είναι του γούστου μου και απλά δεν με κάθεται καλά μέχρι στιγμής
 
Back
Top