KERBAL SPACE PROGRAM

To Steam τελευταία, ειδικά μετά το άνοιγμα των πυλών του Greenlight, έχει υποδεχθεί αναρίθμητες πρωτοπόρες ιδέες από μικρά studios, που κατά κύριο λόγο υπόσχονται πολλά, καινοτόμα και ρηξικέλευθα. Δυστυχώς όμως, έχει δημιουργηθεί μια ζώνη απραξίας γεμάτη με τίτλους σε early access να θυμίζουν αδρανείς αστεροειδείς και ο αγοραστής ως επίδοξος…διαστημωρύχος, πρέπει να ξεχωρίσει τι αξίζει και τι όχι.

Οι κωμικές στιγμές αφθονούν στο παιχνίδι

Φαινομενικά το Kerbal Space Program (από εδώ και μπρος, KSP), προερχόμενο από την μικρή Μεξικάνικη Squad, όντας ουσιαστικά σε alpha από το 2011 και διαθέσιμο μέσω early access στο Steam από το 2013, δεν θα έδινε και τα καλύτερα σημάδια για την τελική του έκδοση. Παρόλα αυτά, με ένα δυνατό community από πίσω και μια ζωηρότατη modding σκηνή, η Squad αναβάθμιζε αργά αλλά ενεργά το KSP, ανοιχτή πάντα σε προτάσεις και ιδέες των fans. Έτσι η περίπτωσή του, είναι μια από τις λίγες στο θεσμό των early access που λειτούργησε όπως θα έπρεπε, καθώς οι παίκτες/beta testers βοήθησαν μέσω μιας δυναμικής σχέσης με τους προγραμματιστές, να διαμορφώσουν την τελική έκδοση.

KCS, we’ve got a problem…

Η ιδέα του KSP λοιπόν, ορμώμενη από τα sandbox games τύπου Minecraft αλλά και από κλασσικά flight sims, απευθύνεται κυρίως σε φίλους του διαστήματος και άγρια νέρντς της αστροφυσικής, που ως τρυφεροί νεανίες ονειρευόντουσαν το τελευταίο σύνορο της ανθρωπότητας εν μέσω εικονογραφήσεων του ηλιακού συστήματος και σχεδιαγραμμάτων του Apollo, όσο δεν ζητούσαν επίμονα για δώρο κάποιο τηλεσκόπιο. Το concept λοιπόν, δεν έμεινε στάσιμο, ως άλλο ένας Minecraft-clone, αλλά εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την θεματολογία του. Ένα διαστημικό πρόγραμμα, με τα όλα του. Τις αποτυχίες του, το budget του, τις αποστολές του και φυσικά τους αστροναύτες του.

Ο κόσμος του Kerbal είναι μια εναλλακτική εκδοχή του ηλιακού μας συστήματος. Ο πλανήτης- alter ego της Γης είναι ο Kerbin και οι κάτοικοι του είναι τα Kerbals τα οποία μοιάζουν με τα Μinions της Pixar. Η καρτουνιστική διάθεση των σχεδιαστών, βοηθά στο να δοθεί μια ιδιαίτερη προσωπικότητα και ένας κωμικός τόνος στο κύριο μέρος του παιχνιδιού, που είναι ένας άκρως σοβαρός εξομοιωτής.

Touchdown

Το επίσημο κομμάτι και ουσιαστικά το “ζουμί” του παιχνιδιού, είναι το career mode. Τα Kerbal κατάφεραν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες του κόσμου τους και να ιδρύσουν μια διαστημική βάση, το Kerbal Space Center. Ο σκοπός είναι η συλλογή χρημάτων από αποστολές που αναθέτει ένα κτήριο της βάσης σας ανάλογα με το στάδιο που βρίσκεστε και τους πόντους science από διάφορες δραστηριότητες σχετικές με το διάστημα και την πτήση που έχετε συγκεντρώσει, καθώς και η αναβάθμιση του Space Center. Βέβαια αυτό είναι κάπως ανοιχτό ανάλογα με την πορεία έρευνας που θέλει να επιλέξει ο καθένας, η οποία είναι ανοιχτή σε διάφορες προσεγγίσεις μέσω ενός διακλαδιζόμενου τεχνολογικού “δέντρου”. Στο κυρίως κτήριο-silo, ανάλογα με τις τεχνολογίες που ξεκλειδώνονται σιγά σιγά, με το ξόδεμα των πόντων science, μπορεί να γίνει ο σχεδιασμός ενός πυραύλου από επίπεδο σε επίπεδο, να επιλέξετε αν θα είναι επανδρωμένος ή όχι, να του βάλετε τα επιστημονικά όργανα που επιθυμείτε ή να φτιάξετε ένα lander ή rover για προσεδάφιση σε ένα άλλο ουράνιο σώμα.

Για όσους “βιάζονται”, υπάρχει και το sandbox mod όπου μπορείτε να φτιάξετε απεριόριστα ό,τι επιθυμείτε και να δοκιμάσετε την λειτουργικότητά του.

Από το μενού ρύθμισης του budget

Όταν είσαστε έτοιμοι, σας χωρίζει μόνο το πλήκτρο launch από την εκτόξευση. Σε αυτή τη φάση πλέον είστε ο πιλότος και ρόλο παίζουν τα orbital mechanics για να βάλετε το κατασκεύασμά σας σε τροχιά αφού βέβαια κάνετε το κατάλληλο staging του πυραύλου σας. Εκεί είναι και το εφαλτήριο για κάθε δραστηριότητα όπως η δημιουργία ενός διαστημικού σταθμού αλά ISS, η προσεδάφιση στο κοντινό φεγγάρι…Μun ή και σε άλλους μακρύτερους προορισμούς. Κάθε έρευνα και μελέτη των Kerbals σας δίνει πόντους science για να ξοδέψετε και να φτάσετε ακόμα πιο μακριά, αν στείλετε πίσω στον Kerbin τα δεδομένα ή αν επιστρέψετε την κάψουλα. Οπότε ο κύριος σκοπός είναι να βάλετε τη σημαία σας σε όσα περισσότερα ουράνια σώματα μπορείτε και να μαζέψετε science points που εξαρτώνται από την περιοχή που κάνετε τη συλλογή τους. Στη συνέχεια ξεκλειδώνονται νέες πιο αποδοτικές τεχνολογίες που σας πάνε ακόμα μακρύτερα και φυσικά υπάρχουν και τα πολλά easter eggs ,σκόρπια στους πλανήτες να περιμένουν να τα εντοπίσετε.

Βέβαια πριν φτάσετε να κάνετε ένα τεράστιο άλμα για το Kerbalkind θα είναι άπειρες και κωμικές οι αποτυχημένες σας προσπάθειες και πλείστα τα εκτρώματα της πυραυλικής επιστήμης που θα δημιουργήσετε. Γι αυτό υπάρχει και το πολύτιμο revert flight που σας επαναφέρει στο σημείο πριν την εκτόξευση -εκτός αν θέλετε να παίξετε σε hardcore mode.

Δεν του φαίνεται, αλλά είναι θάλασσα. Χαρακτηριστικό δείγμα των προβλημάτων στο rendering του παιχνιδιού.

Χτίζοντας τον κάθε πύραυλο (ή και αεροσκάφος, στο hangar) κάνετε έναν προγραμματισμό για την ενεργοποίηση του κάθε υποσυστήματος. Για παράδειγμα πρώτα θα ανοίξει ο κύριος κινητήρας στην βάση, μετά θα απεμπλακεί και θα ανοίξουν οι δευτερεύοντες και τέλος τα αλεξίπτωτα. Σε πτήση, ενεργοποιείτε το κάθε στάδιο με το space και χειρίζεστε το διαστημόπλοιό σας με τα WASD είτε βλέποντάς το από έξω είτε ως ο πιλότος του μέσα από την καμπίνα. Ο βοηθός σας είναι το κλισιόμετρο που σας υποδεικνύει τον σχετικό προσανατολισμό του σκάφους. Πέρα από το σκάφος μπορείτε να χειριστείτε τα Kerbal σε αποστολές EVA καθώς και μη επανδρωμένα probes και rover.

Πραγματικά η αίσθηση της πρώτης προσσελήνωσης, όταν θα καταφέρετε με τα δικά σας μέσα και υπολογισμούς να βγάλετε έναν πύραυλο από τροχιά, να τον θέσετε σε τροχιά γύρω από το Mun και να το προσσεληνώσετε με ασφάλεια είναι ανεπανάληπτη. Προσωπικά ένιωσα δέος όταν τα κατάφερα, μετά από τις πρώτες μου τραγικές αποτυχίες, καθώς κατάλαβα πλέον ξεκάθαρα την λογική πίσω από το πρόγραμμα Apollo και πως αντίστοιχα η ανθρωπότητα κατάφερε το ίδιο μεγάλο επίτευγμα με βασική τεχνολογία της δεκαετίας του 60. Μύστης της πυραυλικής πλέον, πήρα παραμάσχαλα κάθε σχετικό ντοκιμαντέρ, βλέποντάς το πια με νέα μάτια.

Η βάση για τις διαστημικές μας εξορμήσεις

Στον τεχνικό τομέα η απόδοση είναι ικανοποιητική με μόνο πρόβλημα τα textures και το rendering του εδάφους καθώς εγκαταλείπετε ή πλησιάζετε κάποιο ουράνιο σώμα. Τα bugs που μάστιζαν την beta γνωστά στους fans και ως “Kraken”, έχουν υποχωρήσει και προσωπικά μετά την 1.0 δεν είχα καμία δυσάρεστη εμπειρία σε παιχνίδι χωρίς φορτωμένα mod. Στην τελική έκδοση, η Squad πρόσθεσε features που ζητήθηκαν πολύ, είτε ευθέως είτε μέσω δημοφιλών mod, όπως ρεαλιστικά physics αεροδυναμικής, ανάπτυξη θερμότητας κατά την επανείσοδο στην ατμόσφαιρα, θηλυκά Kerbals , εξόρυξη καυσίμου στο διάστημα και πλήθος από νέα εξαρτήματα. Εάν όλα αυτά δεν σας φτάνουν, υπάρχει μια τεράστια κοινότητα modding με δημιουργίες υψηλού επιπέδου.

Ένα ακόμη πρόβλημα είναι η φύση της Unity που περιορίζει το παιχνίδι στην χρήση ενός πυρήνα της CPU και αυτό της ασταθούς έκδοσης 64bit. Σαν αποτέλεσμα των περιορισμών μνήμης και επεξεργαστικής ισχύος, ακόμη και με ένα κτήνος gaming rig τα FPS πέφτουν δραματικά όταν υπάρχει μεγάλος αριθμός εξαρτημάτων στο σκάφος σας, όπως για παράδειγμα σε έναν μεγάλο διαστημικό σταθμό.

Τίμιο το επάγγελμα του Space Miner

Μουσικά έχουμε μια ουδέτερη, διακριτική παρουσία. Όσο βρισκόμαστε στον Kerbin και το Space Center μας συνοδεύει μια ελαφριά κωμική μελωδία που θυμίζει το Despicable Me και όταν αφήσουμε τον πλανήτη πίσω μας, ένα soundtrack “κοσμικό” με εσάνς Βαγγέλη Παπαθανασίου και της παλιά σειρά Cosmos του Carl Sagan.

Τα physics αποδίδονται άψογα. Όσοι θυμούνται το διαστημικό στάδιο του Spore μπορούν να φανταστούν περίπου την απόδοση των ουρανίων σωμάτων. Ξεκινάμε από την επιφάνεια ενός πλανήτη που είτε έχει ατμόσφαιρα είτε όχι και καθώς φτάνουμε όλο και πιο ψηλά γινόμαστε μάρτυρες της καμπυλότητας και σιγά σιγά βλέπουμε την ουράνια σφαίρα σε όλη της τη μεγαλοπρέπεια. Ανάλογα με την ταχύτητα πρόσκρουσης στο έδαφος υπάρχει ένα damage model. Αν για παράδειγμα πέσουμε στο φεγγάρι του Kerbin με περισσότερα από 12 m/s υπάρχει πιθανότητα να χάσουμε κάποιο πόδι προσεδάφισης ή τη μηχανή μας, αφήνοντας το ατυχές Kerbal Jebediah Kerman να περιμένει διάσωση, γεγονός που θα σας δώσει νέες προκλήσεις και περιθώρια για διασκέδαση.

Παρά την δύσβατη καμπύλη εκμάθησης κρίνεται, εθιστικότατο άπαξ και γίνει η εξοικείωση με την λογική του ακόμα και γι αυτούς που δεν είχαν ποτέ μεγάλη επαφή με φυσική και νευτώνεια μηχανική όπως ο υποφαινόμενος. Το Youtube εξάλλου βρίθει από tutorials της κοινότητας. Η εκπαιδευτική του αξία είναι μεγάλη, προσωπικά κατάλαβα πώς λειτουργεί κάθε μοντέρνα διαστημική αποστολή διασκεδάζοντας ταυτόχρονα. Παρότι έμεινε για καιρό σε status early access οι πωλήσεις ήταν πολύ καλές έχοντας φτάσει ακόμα και στο Top 5 του Steam. Ο εκπαιδευτικός χαρακτήρας τράβηξε μέχρι και την ΝASA που έδωσε βοήθεια στην Squad για την εκπόνηση αποστολής σύλληψης αστεροειδούς, σχέδιο που έχει στην πραγματικότητα στα σκαριά η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία. Ακολούθησε και η ESA, αναγνωρίζοντας έναν πολύ καλό τρόπο να εξοικειωθεί το κοινό με το έργο αυτών των υπηρεσιών και την μαγεία του διαστήματος.

To alter ego της Αφροδίτης

Αν σας σαγηνεύει έστω και λίγο ο κόσμος πέρα από την ατμόσφαιρά μας, δώστε του μια ευκαιρία καθώς είναι σίγουρο πως θα σας κρατήσει πολλές ώρες ανάμεσα σε χαρτιά και post it με σχέδια για τροχιές και orbital rendezvous. Ό,τι πιο τίμιο υπάρχει εκεί έξω προερχόμενο από Εarly Access.

Pros

Cons