REVIEWS

BEYOND BLUE

Το Beyond Blue είναι το αντι-Subnautica. Αυτός είναι ο πιο σύντομος και περιεκτικός ορισμός που θα μπορούσα να δώσω στο νέο game της Ε-Line Media (“νέο” όσον αφορά τα PC, τουλάχιστον, μιας και έχει ήδη κυκλοφορήσει για iOS εδώ και λίγους μήνες), ορισμός που θα μπορούσε να αποτελέσει ίσως και ένα ολόκληρο review από μόνος του, τώρα που το σκέφτομαι. Σε αντίθεση με το τι συμβαίνει στο Subnautica, το Beyond Blue εστιάζει σε τελείως διαφορετικές επιδιώξεις, τις οποίες αναμενόμενα προσεγγίζει με πλήρως διαφορετικά μέσα. Δεν είναι ένα θαλασσινό survival game (οριακά θα το ταμπελιάζαμε ως “game”, εδώ που τα λέμε, με βάση το περιεχόμενό του), δεν έχει σκοπό να αγχώσει ή να τρομάξει τον παίκτη με τις πλοκαμωτές φρίκες που ξεπετάγονται από την άβυσσο και τον κυνηγάνε, ούτε να τον συνεπάρει με κάποιου είδους γενικότερη sci-fi-fantasy ιστορία που διέπει κάθε πτυχή του. Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με το ότι… δεν το λες και από τα games με τα οποία ασχολούμαι συνήθως στα πλαίσια της συγγραφής κάποιου review, αποτελούν τους κυριότερους λόγους για τους οποίους υπέπεσε αρχικά στην αντίληψή μου και που, συνεπώς, επιδίωξα εν τέλει να ασχοληθώ με τη συγγραφή του παρόντος review.

Beyond Blue Dark Ocean Depths
Παρά την “ακίνδυνη” φύση του game, βέβαια, σκέφτομαι το ενδεχόμενο να αντίκριζα αυτήν την άβυσσο στο Subnautica και με πιάνει ένα σύγκρυο.

Μπορεί να μην υπάρχει κάποια συγκλονιστική sci-fi ιστορία ως υπόβαθρο, αλλά προφανώς υπάρχει έστω πλοκή. Στο Beyond Blue ελέγχουμε την Dr. Mirai Soto, μια επιστήμονα και θαλάσσια εξερευνήτρια (και… Streamer), με ιδιαίτερη αδυναμία στις φάλαινες φυσητήρες. Χρησιμοποιώντας τον τεχνολογικά ανεπτυγμένο εξοπλισμό της, και πάντα με τη βοήθεια της επιστημονικής ομάδας της, η Mirai θα κληθεί να βουτήξει μέχρι τα έγκατα του ωκεανού προκειμένου να μελετήσει τα πλάσματα του βυθού.

Αυτή η μελέτη, σε συνδυασμό με την αλληλεπίδραση της Mirai με την ομάδα της, αποτελεί ουσιαστικά και το σύνολο του gameplay του τίτλου. Σε καθεμιά από τις 8 συνολικά βουτιές που θα κληθούμε να ολοκληρώσουμε, εξερευνούμε διαφορετικά ωκεανικά περιβάλλοντα (“biomes”, με τους όρους του Subnautica) και ολοκληρώνουμε μια σειρά από απλά objectives, που συνήθως αφορούν την αλληλεπίδραση με ένα αντικείμενο ή πλάσμα, προκειμένου να προχωρήσει η “ιστορία”. Παράλληλα, μπορούμε να χρησιμοποιούμε τον υψηλής τεχνολογίας Scanner της Mirai προκειμένου να σκανάρουμε τα πλάσματα του βυθού και να ξεκλειδώνουμε στο “codex” του παιχνιδιού entries που αφορούν τα χαρακτηριστικά τους και τη συμπεριφορά τους. Τέλος, ανάμεσα στις βουτιές, η Mirai επιστρέφει στο βαθυσκάφος της για το ηλεκτρονικό debriefing με την ομάδα της (προσφέροντάς μας μάλιστα και 3 dialogue options που ορίζουν τον τόνο των απαντήσεών μας κατά τη συνομιλία) αλλά και για να συνομιλήσει τηλεφωνικά με την αδερφή της, οι προσωπικές υποθέσεις της οποίας αποτελούν ένα μικρό τρόπον τινά “subplot”.

Beyond Blue Octopus
Όχι και πολύ φυσιοδιφικό εκ μέρους μου, αλλά το σκανάρισμα περιστασιακά μου άνοιγε την όρεξη.

Στα πλαίσια του διδακτικού/ενημερωτικού/φυσιολατρικού χαρακτήρα του game, αναπόφευκτα η πλοκή καταλήγει να εμπλέκει και παράγοντες που απειλούν τη ζωή στους ωκεανούς, όπως η μόλυνση (αρκετά αποκαρδιωτικό να εντοπίζεις σε βάθος 100 μέτρων μες στη μέση του ωκεανού ένα τζούφιο πλαστικό μπαλόνι που γράφει “Happy Birthday”, η αλήθεια είναι) ή η εξόρυξη βαθέων υδάτων, κάτι ιδιαίτερα επίκαιρο και όσον αφορά τη χώρα μας. Η προσοχή που έχει δωθεί στον διδακτικό τομέα πιστοποιείται και από το γεγονός πως το game δημιουργήθηκε σε συνεργασία με το BBC, το οποίο έχει κυκλοφορήσει τις εξαιρετικές σχετικές σειρές ντοκιμαντέρ The Blue Planet και Blue Planet II (με το δεύτερο ειδικά να δηλώνεται ευθέως ως πηγή έμπνευσης για τον τίτλο). Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί επίσης το επαγγελματικών προδιαγραφών, αψεγάδιαστο voice-acting της Mirai και της ομάδας της, με ορισμένα από τα ονόματα του cast να είναι επίσης αρκετά γνωστά, όπως η Mira Furlan (Danielle Rousseau στο Lost) και ο Hakeem Kae-Kazim (Hotel Rwanda, Pirates of the Caribbean, αλλά και voiceovers σε τίτλους σαν τα Halo 3 και Call of Duty: Modern Warfare 3).

Στην πορεία του παιχνιδιού ξεκλειδώνουμε αρκετά αποσπάσματα από το Blue Planet II ή άλλα ντοκιμαντέρ για τις θάλασσες, με ομιλίες καταξιωμένων θαλάσσιων βιολόγων αλλά και με έξτρα πληροφορίες σχετικά με ζητήματα της πλοκής του game.

Καθίσταται σαφές, όπως προαναφέρθηκε, πως ο υπό συζήτησιν τίτλος δεν είναι και ακριβώς ένα τυπικό game. Για το λόγο αυτό ίσως να είναι και κάπως δύσκολο να κριθεί με βάση κριτήρια που θα χρησιμοποιούσαμε για να κρίνουμε ένα οποιοδήποτε άλλο game. Το γεγονός, για παράδειγμα, πως απαιτείται βαριά-βαριά κάνα 2ωρο προκειμένου να ολοκληρώσουμε την ιστορία, άντε και με καμιά ώρα έξτρα για να σκανάρουμε τα πάντα και να ξεκλειδώσουμε όλα τα codex entries, θα ήταν μάλλον καταδικαστικό σε οποιαδήποτε άλλη περίσταση (ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση, η μικρή διάρκεια συνεπάγεται μικρά σχετικά περιθώρια ανάπτυξης της ιστορίας). Αν και υπάρχει, βέβαια, μετά την ολοκλήρωση της ιστορίας, η δυνατότητα να επανέλθουμε σε οποιαδήποτε από τα biomes του παιχνιδιού προκειμένου να σκανάρουμε ή απλά για τη βόλτα.

Το ίδιο ισχύει και για τον αρκετά απλοϊκό πυρήνα του gameplay, ο οποίος συνοψίζεται στη λούπα “κολύμπα ως το Χ σημείο, πάτα το ‘F’, κολύμπα ως το Y σημείο, σκάναρε, κολύμπα ως το Ζ σημείο, πάτα το ‘F’…” μέχρι την ολοκλήρωση της εκάστοτε βουτιάς. Τέλος, η τιμή των 17 περίπου ευρώ που έχει στο Steam είναι μάλλον υψηλή, αντικειμενικά, αν μπει σε μια στυγνή συνάρτηση του κόστους έναντι του τι προσφέρει.

Beyond Blue Giant Squid
“Ηρεμία ρε φίλε, παίζω δύο ώρες και δεν έχω δει ούτε ένα τεράστιο πλοκαμωτό τέρ…”

Τα παραπάνω όμως δεν αναιρούν τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του Beyond Blue ως συνολικό εγχείρημα. Ίσως να μην κάνει αίσθηση σε όσους εστιάζουν πρωτίστως στο εθιστικό gameplay ενός τίτλου και αποζητούν μια φαντασμαγορική υποβρύχια περιπέτεια, αλλά, όπως προείπαμε, δεν είναι ούτως ή άλλως αυτός ο σκοπός του. Ο σκοπός του είναι, ολοφάνερα, πρωτίστως διδακτικός, και εργάζεται προς αυτόν το σκοπό μέσα σε ένα περιβάλλον ηρεμίας, ασφάλειας, αλλά και θαυμασμού για τον βαθύ γαλάζιο κόσμο και τα πλάσματά του.

Ποσοστό αύξησης γνώσεων σχετικά με τους ωκεανούς - 78%

78%

Ποιοτικό Ντοκιμαντέρ

Παρά τη σύντομη διάρκειά του και το αρκετά απλοϊκό gameplay, το Beyond Blue αποτελεί μια άρτια και διδακτική προσπάθεια ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης σχετικά με ζητήματα που αφορούν τον βαθύ γαλάζιο κόσμο και τους κατοίκους του.

Κώστας Καλλιανιώτης

Αρχαιολόγος/Ιστορικός, RPG Player, Οπαδός των Motörhead, Καταναλωτής Προβατίνας.

4 Comments

  1. Μην διαβάζετε τα περί Subnautica σχόλια του αγαπητού ριβιούερ, το παιχνίδι είναι εμπειρία ζωής και δύσκολα συναντάτε τέτοια παιχνίδια με τέτοιες συγκινήσεις.

    Μέχρι να το παίξετε, είναι το καλύτερο παιχνίδι που δεν έχετε παίξει. φακτ.-

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL