REVIEWS

CHRONOLOGY

“Είστε ένας εφευρέτης, ο οποίος ξυπνάει σε έναν μυστηριωδώς κατεστραμμένο κόσμο. Εχει λησμονήσει σχεδόν πλήρως το παρελθόν του και πως έφτασε μέχρι εκεί, αλλά όσο η μνήμη του σιγά σιγά επανέρχεται, θυμάται ότι φέρει ένα μερίδιο ευθύνης γι’ αυτή τη καταστροφή. Μια συσκευή δικής του εφεύρεσης, με τη μοναδική δυνατότητα time travel θα τον βοηθήσει να διορθώσει το μέλλον, αλλάζοντας το παρελθόν…”

Αυτό είναι με λίγα λόγια το σενάριο του Chronology, του παρθενικού παιχνιδιού της Osao Games, μιας μικρής Δανέζικης ομάδας ανάπτυξης, το οποίο αρχικά ξεκίνησε να αναπτύσσεται από μια άλλη προγραμματιστική ομάδα ονόματι Progressive Media, πήρε το “πράσινο φως” του Steam, αλλά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, καθώς η εταιρία έκλεισε τις πόρτες της φέτος το Γενάρη.

Το Chronology είναι ένα side-scrolling puzzle platform παιχνίδι και μάλιστα ένα από τα πιο ευρηματικά που έχουμε παίξει τα τελευταία χρόνια. Το gameplay του βασίζεται στο time-travel και στη διαχείριση του χρόνου, τα οποία αποτελούν τη ραχοκοκαλιά όλων των γρίφων που θα συναντήσετε. Εσείς αρχικά ελέγχετε τον Εφευρέτη που σκοπό έχει να φτάσει στο τέλος της εκάστοτε πίστας, αποφεύγοντας τα φυσικά εμπόδια που του φράζουν το δρόμο. Δεν υφίσταται ίχνος μάχης ή τυχόν εχθρικών οντότητων, με την κλασική gaming έννοια του όρου, οπότε οποιοδήποτε εμπόδιο συναντήσετε στο δρόμο σας, μπορείτε να το ξεπεράσετε μονάχα με τη δύναμη του μυαλού σας.

Ο Εφευρέτης ξυπνώντας στο τέλος του κόσμου. Μπορούν οι πράξεις του να το αλλάξουν;

Οι ικανότητες του Εφευρέτη αρχικά περιορίζονται μόνο στο αρκετά υψηλό (κοτσονάτος για την ηλικία του, δε μπορώ να πω) άλμα του, στη συνέχεια όμως αποκτά μια time-travel συσκευή, η οποία του δίνει τη δυνατότητα να ταξιδεύει μπρος και πίσω στο χρόνο με το πάτημα ενός κουμπιού. Η εναλλαγή του timeline προκαλεί σημαντικές αλλαγές στο περιβάλλον, όπως σύνθεση ή αποσύνθεση πλατφορμών, ενεργοποίηση ή διακοπή λειτουργίας συσκευών, εξαφάνιση ή εμφάνιση αντικειμένων και ούτω καθ’ εξής. Παρατηρώντας τις αλλαγές που εφαρμόζονται στο περιβάλλον και χειριζόμενοι κατάλληλα τη δύναμη του χρόνου, μπορείτε να προσπεράσετε τα περισσότερα εμπόδια, τα οποία βεβαίως γίνονται ολοένα και πιο σύνθετα όσο προοδεύετε. Τα πράγματα περιπλέκονται όταν στο δρόμο σας συναντήσετε ένα ομιλών σαλιγκάρι, που σας γίνεται στενός κορσές και μπορείτε να χειριστείτε εναλλάξ με τον Εφευρέτη, απλά πατώντας το σχετικό κουμπί. Το Σαλιγκάρι, με το εντελώς πρωτότυπο όνομα Snail, έχει τη δυνατότητα να σταματά εντελώς το χρόνο, γεγονός που σας διευκολύνει μεν στο να αποφύγετε τους κινδύνους, αλλά δίνει το έναυσμα στους δημιουργούς να πλάσουν ακόμα δυσκολότερες σπαζοκεφαλιές!

Εκεί ακριβώς βρίσκεται το “ψωμί” του παιχνιδιού: οι γρίφοι του είναι πραγματικά πανέξυπνοι, ευρηματικοί, ακονίζουν το μυαλό και σε αρκετούς από αυτούς θα χρειαστεί να δώσετε μια “σφαλιάρα” στα οπίσθια της φαντασίας σας, προκειμένου να αρχίσει να καλπάζει. Ο συνδυασμός των “δυνάμεων” του Εφευρέτη με αυτές του Σαλιγκαριού είναι άκρως απαραίτητος για να προχωρήσετε, ενώ κάποιες φορές θα χρειαστεί να επιστρατεύσετε ως και τις platform ικανότητές σας για να φέρετε την αποστολή εις πέρας. Πάντως, εκτός από τις βασικές δυνάμεις της διαχείρισης του χρόνου των δύο πρωταγωνιστών, που θα εξαντλήσετε μέχρις εσχάτων, το μυστικό για την επίλυση της πλειονότητας των γρίφων βρίσκεται στο γεγονός ότι ο Εφευρέτης, όσο βαστάει κάποιο αντικείμενο, μπορεί να το μεταφέρει μαζί του τη στιγμή της αλλαγής του timeline, ενώ το ότι το Σαλιγκάρι δύναται να “κολλάει” σχεδόν σε όλες τις επιφάνειες, σημαίνει ότι μπορεί να κουβαλήσει τον Εφευρέτη σε μέρη που ο ίδιος δεν θα μπορούσε να φτάσει.

Η συνεργασία Εφευρέτη και Σαλιγκαριού οφείλει να είναι αρμονική για τον απώτερο στόχο. Εστω και αν μερικές φορές, το Σαλιγκάρι σας πρήζει με τα παράπονά του!

Το θετικό στην όλη υπόθεση είναι ότι, αν και τα hints που δίνονται σε κάθε πρόβλημα είναι από ελάχιστα εώς μηδαμινά, ο γραμμικός σχεδιασμός της δράσης δεν επιτρέπει στο παιχνίδι να γίνει ιδιαίτερα πολύπλοκο και εκνευριστικό. Σε κάθε γρίφο έχετε περίπου μια ιδέα πως πρέπει να κινηθείτε, καθώς το παιχνίδι φροντίζει με τα ανάλογα οπτικά ερεθίσματα να το αντιληφθείτε, το όλο θέμα που προκύπτει είναι πως θα κατορθώσετε να συνδυάσετε τις δυνατότητες του αταίριαστου διδύμου για να τον λύσετε. Ομολογώ ότι σε κάποιους γρίφους κόλλησα αρκετή ώρα μέχρι να “πιάσω” τι ακριβώς έπρεπε να κάνω, αλλά ποτέ δεν ένιωσα ότι βρισκόμουν σε κάποια αδιέξοδη κατάσταση. Ως εκ τούτου, αυτή η συνεχής “ροή” με οδήγησε στο να τερματίσω τον τίτλο μόλις σε δύο ώρες!

Δυστυχώς αυτό είναι ίσως το μοναδικό πραγματικό μειονέκτημα του Chronology. Με τόσο μικρή διάρκεια, σε συνδυασμό με την ανυπαρξία replay value (ούτε καν achievements δεν διαθέτει), θα παρομοίαζα το παιχνίδι με σφηνάκι. Δυνατό και εύγεστο μεν, αλλά σφηνάκι. Είναι προφανές ότι η συντομία αυτή προέκυψε από το κλείσιμο της Progressive Media, μιας και ουσιαστικά η Osao Games δεν είναι τίποτε άλλο από ένα λιλιπούτειο κομμάτι της ομάδας εκείνης, που ιδρύθηκε για να σώσει το παιχνίδι από τη λήθη.

Τα λιγοστά hints που σας δίνει το παιχνίδι είναι ορισμένες φορές καλά κρυμμένα.

Εξάλλου είναι ηλίου φαεινότερο το μεράκι των δημιουργών σχεδόν σε κάθε πτυχή του παιχνιδιού: από τον υπέροχο εικαστικό τομέα, με τα έντονα χρώματα, τους καλοφτιαγμένους χαρακτήρες (εμπνευσμένους από τη δουλειά του πασίγνωστου Ιάπωνα δημιουργού Hayao Miyazaki) και τα όμορφα περιβάλλοντα εώς τα καταπληκτικά voice-over και το προσεγμένο soundtrack. Κατά πάσα πιθανότητα λοιπόν, αν η Progressive Media υπήρχε ακόμα και έμμενε στο αρχικό της πλάνο, τότε το Chronology θα ήταν τουλάχιστον διπλάσιο σε διάρκεια, με ίσως ακόμα μεγαλύτερες εκπλήξεις.

Συνέπεια όλων αυτών είναι ότι ναι μεν το Chronology είναι ένας αξιοπρεπέστατος, από κάθε άποψη, indie τίτλος, αλλά με διάρκεια μικρότερη μιας ταινίας, δύσκολα μπορώ να προτείνω σε κάποιον να το αγοράσει σε full-price. Προσθέστε το στη Wishlist σας λοιπόν, χωρίς ενδοιασμούς, και αναμείνατε το επόμενο sale!

Pros

  • Εμπνευσμένοι χαρακτήρες
  • Ομορφο soundtrack και voice-over
  • Καλοσχεδιασμένοι γρίφοι-σπαζοκεφαλιές που δεν εκνευρίζουν τον παίκτη

Cons

  • Διάρκεια-σφηνάκι
  • Κάποιες μικρές, αδικαιολόγητες, πτώσεις στο frame-rate
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 79%

79%

Γιώργος Δεμπεγιώτης

Συντάκτης-λάτρης των action, shooter, adventure, RPG’s και ενίοτε racing παιχνιδιών, προτιμά κυρίως το single-player gaming. Που και που ξεσπάει σε κανά multi, αλλά δεν το παρακάνει κιόλας.

5 Comments

  1. με το που το είδα στο greenlight

    Μιας και ο Admiral παίζει τον τελευταίο καιρό το παιχνίδι με τίτλο ” Ο προσηλυτισμός των κονσολάδων του Νίογκαφ στο μονοπάτι του Γκέιμπεν του Λυτρωτή” (οι φήμες τον θέλουν να παίζει rogue χαρακτήρα που εξειδικεύεται στα σνικ αττάκς και create mirror im… εμμ άβαταρς ήθελα να πω, δες να μαθαίνεις troleplaying Γατάκιους Αμάνικους 🙂 ), προτείνω στο πλήρωμα του rq να σου αναθέσουν τη βρώμικη δουλειά του scouting διαμαντακίων στο greenlight… 🙂
    Btw, ωραίο φαίνεται. Thanks για τη γνωστοποίηση! 😀

  2. Πολύ ωραίο review (λίγο καθυστερημένα το διάβασα – με εσάς παιδιά θα αποκτήσουμε backlog και στα reviews), και πολύ ωραίο παιχνίδι από ότι δείχνει. Μου θύμισε αρκετά το Head Over Heels από τη χρυσή εποχή των οκτάμπιτων, ένα από τα καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών κατ’ εμέ, με πραγματικά εμπνευσμένους γρίφους κάποιοι εκ των οποίων έχουν αποτυπωθεί ανεξίτητλα στη μνήμη μου, και το πρώτο που θυμάμαι να χρειάζεται να επιστατεύσεις τις διαφορετικές ικανότητες των δύο χαρακτήρων καθώς και τον περιβάλλοντα χώρο (και φυσικά να σπάσεις το κεφάλι σου, ή να δεις τη λύση στον ύπνο σου) προκειμένου να τους φέρεις εις πέρας. Κυκλοφορεί εδώ και δέκα χρόνια σε ένα πανέμορφο remake για PC (http://retrospec.sgn.net/game/hoh), το οποίο και συστήνω ανεπιφύλακτα σε όποιον δεν το έχει παίξει παλαιότερα.
    (ως γενικότερη προτροπή, καλά τα νέα indie παιχνίδια, δεν λέω, αλλά που και που δοκιμάστε και κανένα remake κλασικού παιχνιδιού προ της εποχής των PC, υπάρχουν ορισμένα ιδιαίτερα προσεγμένα και free που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τα αντίστοιχα εμπορικά, π.χ. μη μου πείτε ότι αυτό (”http://retrospec.sgn.net/game/atic”) δεν είναι ίδιο με το Binding of Isaac).

  3. Ναι, θυμίζει κάπως το ιστορικό Head Over Heels, αλλά είναι πολύ πιο εύκολο και προσιτό από τη σπαζοκεφαλιά της Ocean. Φλύκταινες είχα βγάλει με αυτό όταν το έπαιζα στον λατρεμένο μου Amstrad.

    Το remake πάντως που αναφέρεις είναι καταπληκτικό, το είχα δοκιμάσει όταν είχε πρωτοβγεί, καθώς και κάποια άλλα ενδιαφέροντα remakes της συγκεκριμένης σελίδας (Cybernoid 2, Exolon, Jet Set Willy), κρίμα μόνο που τα projects υπό ανάπτυξη είναι ελάχιστα σε σχέση με το παρελθόν.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Back to top button
elEL