REVIEWS

DUSTY REVENGE: Co-Op Edition (update)

UPDATE: 

Η PD Design Studios είχε την ευγενή καλοσύνη να μας προμηθεύσει με την ανανεώμενη έκδοση του παιχνιδιού, η οποία είδε το “πράσινο φως” του Steam λίγες ημέρες πριν, φέροντας το προσωνύμιο “Co-Op Edition”. Καθώς η Dusty Revenge: Co-Op Edition περιλαμβάνει αρκετές βελτιώσεις, κρίναμε σωστό να ανανεώσουμε εξίσου το σχετικό review που δημοσιεύθηκε αρχικά στις 24 Ιουλίου 2013.

Τι αλλαγές υφίστανται στη νέα έκδοση του παιχνιδιού; Κατ’ αρχήν, όπως είναι ηλίου φαεινότερο, το μεγαλύτερο νέο χαρακτηριστικό είναι η δυνατότητα συνεργατικού παιχνιδιού. Πέρα από τον “κούνελο” Dusty, υπάρχει ένα ακόμα “ζωάκι”, η Kitsune (κάτι σα νυφίτσα μου μοιάζει), την οποία μπορείτε να χειριστείτε είτε μόνος σας στη κανονική campaign είτε με παρέα σε co-op mode. Σαν στυλ παιχνιδιού, εφόσον επιλέξετε τη Kitsune, δεν θα διαπιστώσετε ιδιαίτερες διαφορές, πέρα από το γεγονός ότι είναι ελαφρώς πιο γρήγορη και πιο αδύναμη από τον Dusty. Σε co-op mode πάντως οι δύο εκπρόσωποι του ζωικού βασιλείου κατορθώνουν να προκαλέσουν μεγάλο σαματά, γεγονός που ανεβάζει αρκετές σκάλες το επίπεδο διασκέδασης των δύο εμπλεκόμενων παίκτων – δυστυχώς όμως μόνο αν βρίσκονται στον ίδιο υπολογιστή, το online ξεχάστε το προς το παρόν.

Dusty Revenge Shot5Το Co-οp mode έχει πολύ γέλιο. Κρίμα που δεν παίζει online.

Εκτός του co-op, το νέο Dusty Revenge έχει βελτιωμένο χειρισμό, καθώς οι χαρακτήρες αντιδρούν πολύ καλύτερα στις εντολές σας χωρίς κωλυσιεργίες, κάτι που κάνει τα platform σημεία του παιχνιδιού λιγότερο εκνευριστικά, ο ρυθμός του παιχνιδιού έχει αυξηθεί ενώ αρκετά bugs που είχαμε αντιμετωπίσει στο πρώτο παιχνίδι έχουν πλέον εξαφανιστεί. Πάντως πολλοί χρήστες ανέφεραν ότι έπεσαν πάνω σε πολλά crashes κατά την ενασχόλησή τους με το τίτλο, προσωπικά δε μου συνέβη κάτι τέτοιο. Τέλος υφίσταται ένα επιπλέον level να σας περιμένει, με το ανάλογο boss βέβαια, ενώ προστέθηκε και ένα Boss Rush mode για όσους θέλουν να τεστάρουν τις ικανότητές τους ενάντια στα (όχι και τόσο ευκαταφρόνητα) bosses του παιχνιδιού.

Σε γενικές γραμμές, η Co-Op Edition αποτελεί τη μορφή που θα έπρεπε να είχε το παιχνίδι εξ’ αρχής, ενώ είναι άξιο αναφοράς το πόσο σοβαρά η PD Design έλαβε υπόψη της το feedback των παικτών για τη βελτίωση του παιχνιδιού της. Παρ’ όλα αυτά, παραμένουν εμφανή τα σημάδια έλλειψης “γυαλάδας” και τα χαμηλά production values: οι tutorial screens συνεχίζουν να είναι πρόχειρες, θα ακούσετε μερικά ξεκάρφωτα voice-overs εδώ και εκεί, κάποια menus που αντιδρούν ανάλογα με το πότε τους καπνίσει, μερικά in-game achievements εμφανίζονται ξανά ενώ ήδη τα έχουμε πετύχει μια φορά, ενώ οι αργοί χρόνοι φορτώματος είναι μάλλον αδικαιολόγητοι για παιχνίδι του είδους. Αυτή η έντονη αίσθηση της “φθηνής παραγωγής” (μαζί με την έλλειψη online co-op φυσικά) είναι που το εμποδίζει να χαρακτηριστεί ως ένα από τα top indie games του είδους του. Σε περίπτωση λοιπόν που σας αρέσουν τα beat’ em up, σίγουρα θα εκτιμήσετε τις χάρες του Dusty Revenge: Co-Op Edition, ιδίως αν το βρείτε σε κάποια καλύτερη τιμή από την υπάρχουσα (πλέον κοστίζει 14 ευρώ σε full price).

Η αρχική βαθμολογία ήταν 67%. Η Co-Op Edition βαθμολογείται πλέον με 78%. Ακολουθεί το αρχικό κείμενο.

——————————————–

Αν συνδυάσεις την καλλιτεχνική άποψη του Shank, με τους ζωόμορφους πρωταγωνιστές του Dust: An Elysian Tail και με λίγες χούφτες ατμόσφαιρας τύπου Tarantino, τι αποτέλεσμα θα έχεις; Η απάντηση βρίσκεται στο Dusty Revenge, το νέο παιχνίδι της PD Design Studio, μιας μικρής ομάδας ανάπτυξης από τη Σιγκαπούρη, η οποία κάνει το πρώτο της άνοιγμα στο χώρο των PC’s, μετά από μια μακρά περίοδο ανάπτυξης τίτλων αποκλειστικά για το iOS της Apple. Το Dusty Revenge, σαν πρώτη προσπάθεια, δεν τα καταφέρνει καθόλου άσχημα, αλλά αν είχαν προσεχθεί κάποια πράγματα, τότε θα μιλούσαμε για κάτι πραγματικά ξεχωριστό στο χώρο των indie games.

Dusty Revenge Shot1Μα κάνεις κάτι ερωτήσεις… Πώς αλλιώς θα πλακώνες όλους αυτούς στο ξύλο;
    
Το παιχνίδι ξεκινά μάλλον κοινότυπα, με τον λαγόμορφο ήρωα Dusty, έναν πρώην πιστολά με «αμαρτωλό» παρελθόν και τίμιο (όπως νόμιζε) μέλλον, ένα φαινομενικά ήσυχο σούρουπο να επιστρέφει στη φάρμα του, όπου μετά λύπης του διαπιστώνει ότι έχει τυλιχθεί στις φλόγες και, ακόμα χειρότερα, η γυναίκα του Daisy να κείτειται νεκρή. Πολύ γρήγορα η λύπη του μετατρέπεται σε υπέρμετρη οργή και αμέσως αποφασίζει να ξεθάψει το τσεκούρι του πολέμου και να κάνει τους υπαίτιους της συμφοράς του να μετανιώσουν την ώρα και τη στιγμή που γεννήθηκαν… Μη περιμένετε συνταρακτικές ανατροπές, η ιστορία κυλάει σε αυτά τα πλαίσια μέχρι το τέλος, με τον Dusty να σκοτώνει το έναν εχθρό μετά τον άλλο μέχρι να φθάσει στον εγκέφαλο της υπόθεσης, ενώ η εξιστόρηση της πλοκής υλοποιείται μέσω μονολόγων του Dusty συνοδευόμενους από μερικές όμορφες στατικές εικόνες – τίποτε το τρομερό αλλά αν υπολογίσει κανείς το χαμηλό μπάτζετ των…Σιγκαπούριων (sic) δε θα μπορούσε να γίνει κάτι καλύτερο.

Dusty Revenge Shot2Ο Dusty είναι πλήρως εξοπλισμένος για να δείρει μέχρις εσχάτων ολόκληρη τη…πανίδα.
    
Περνώντας τώρα στο «ψητό», το Dusty Revenge είναι ένα καταιγιστικό side scrolling beat’ em up στα πρότυπα του Shank, όπου σκοπός μας είναι να φτάσουμε από τη μία άκρη της οθόνης στην άλλη πλακώνοντας στο ξύλο όποιο εκπρόσωπο του ζωικού βασιλείου τολμήσει να υψώσει ανάστημα μπροστά στη σκληροτράχηλη μορφή του λαγού μας. Στη διάθεσή μας έχουμε μια εντυπωσιακή γκάμα κινήσεων που συνδυάζονται αρκετά καλά μεταξύ τους, από τις light και heavy επιθέσεις με τα άκρα και το πανίσχυρο scythe του Dusty, διπλά πιστόλια/shotguns μέχρι special combos που προκαλούν τριψήφιο αριθμό χτυπημάτων. Οσο προοδεύετε στο παιχνίδι ξεκλειδώνετε ακόμα περισσότερα combos, ενώ σχετικά σύντομα στη περιπέτειά σας θα σας συνοδεύσουν δύο μυστηριώδεις σύμμαχοι, ο αρκούδος Rondel και το τσακάλι McCoy, οι οποίοι λειτουργούν σαν «special move» περιορισμένης χρήσης και μπορούν να προκαλέσουν μεγάλη ζημιά με το grenade launcher και το sniper rifle αντίστοιχα. Γενικά, όσον αφορά το σύστημα μάχης, οι άνθρωποι της PD Design έχουν κάνει καλή δουλειά και, εφόσον είστε θιασώτες του είδους, θα απολαύσετε το «ξυλίκι» που διαδραματίζεται στην οθόνη είτε πατώντας τα κουμπιά γνωρίζοντας τι ακριβώς κάνετε (κοινώς, κάνατε το κόπο να ρίξετε μια ματιά στη καρτέλα με τα combos) είτε επιδοθείτε στο ευγενές σπορ του «πατάω ό,τι βρω» που, ως ένα σημείο, έχει και αυτό αποτέλεσμα. Αλλωστε το επίπεδο δυσκολίας δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο (εκτός ίσως από τα τελευταία levels), η ποικιλία των εχθρών αξιοσημείωτη με αρκετούς από αυτούς να απαιτούν ειδική μεταχείριση, ενώ ιδιαίτερη μνεία οφείλει να γίνει στα bosses, τα οποία είναι αρκετά καλοσχεδιασμένα και όσο πρέπει ζόρικα, εώς ότου βέβαια μάθετε το μοτίβο που ακολουθούν που θα σας οδηγήσει εύκολα στην επικράτηση.

Dusty Revenge Shot4Τα bosses είναι το αλατοπίπερο του παιχνιδιού.
    
Εκεί που εκφράζει κανείς τις πρώτες αντιρρήσεις για το gameplay του Dusty Revenge είναι στο platform κομμάτι, το οποίο αποσπά σημαντικό μέρος της πίτας του παιχνιδιού. Δυστυχώς εκεί το παιχνίδι δεν τα καταφέρνει καθόλου καλά, με το σχεδιασμό του περιβάλλοντος να μην βοηθά τη κατάσταση και ενίοτε να μπερδεύει το παίκτη ως προς το που πρέπει να κινηθεί, τη συχνά αναπόφευκτη εκτέλεση των combos πάνω σε πλατφόρμες να οδηγεί σε ανόητες πτώσεις (και επιστροφή στο πλησιέστερο checkpoint) και τον ίδιο το χειρισμό να δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα με τα άλματα. Δεν είναι τυχαίο ότι τις περισσότερες φορές έχανα από κάποια αδέξια πτώση που οφειλόταν σε κακή υλοποίηση του περιβάλλοντος παρά από το combat κομμάτι του παιχνιδιού. Είναι κρίμα που οι δημιουργοί αποφάσισαν να συμπεριλάβουν τόσα platform στοιχεία στο παιχνίδι τους, καθώς είναι πασιφανές ότι δεν τα έχουν δουλέψει αρκετά και προκαλούν κυρίως δυσφορία και εκνευρισμό.

Το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα του Dusty Revenge αποτελούν τα σιχαμένα bugs και τα απαίσια crashes, καθώς κατά την ενασχόληση μου μαζί του συνάντησα ουκ ολίγα. Κάποιες φορές ο ήρωας κολλούσε σε κάποιες γωνίες στην οθόνη, ιδίως στις μάχες με ορισμένα bosses, γεγονός που κατέληγε εύκολα σε game over, ενώ μυστηριωδώς επέμενε σε συνεχή crashes όταν επισκεπτόμουν συγκεκριμένα σημεία σε διάφορες πίστες. Ευτυχώς οι ιθύνοντες είναι ενήμεροι και συχνά κυκλοφορούν patches που διορθώνουν αρκετά από αυτά και αν συνεχίσουν με τον ίδιο ρυθμό, τότε κατά πάσα πιθανότητα όλα τα «ζουζούνια» θα εξαφανιστούν σύντομα.

Dusty Revenge Shot3Σε θέμα γραφικών, το Dusty Revenge δεν τα πάει καθόλου άσχημα.

Συνοψίζοντας, το Dusty Revenge είναι μια αξιόλογη προσπάθεια που χάνει δυστυχώς πολλούς πόντους από το σχεδόν φρικτό platforming και τα τεχνικά προβλήματα που υποφέρει. Μπορεί τα «ζωγραφιστά», καρτουνίστικα γραφικά του να είναι από τα ομορφότερα που έχουμε δει τόσο σε επίπεδο περιβάλλοντος όσο και σε επίπεδο χαρακτήρων (χωρίς βέβαια να φτάνουν τη ποιότητα ενός Dust ή Shank) και το σύστημα μάχης να συγκαταλέγεται ίσως ανάμεσα στα καλύτερα που έχουμε δει σε indie παιχνίδι, αλλά δυστυχώς αυτά δεν αρκούν ώστε να παραβλέψει κανείς τα προαναφερθέντα «αγκάθια», όπως επίσης και τη σοβαρή έλλειψη κάποιου co-op mode. Αξίζει όμως της προσοχής σας, ιδίως από τη στιγμή που έρχεται σε σχετικά χαμηλή τιμή (γύρω στα 7,5 ευρώ η απλή έκδοση), ενώ προσωπικά αναμένω με αρκετό ενδιαφέρον την επόμενη προσπάθεια της εταιρίας.

 

Pros

  • Πολύ όμορφα, καρτουνίστικα γραφικά
  • Δυνατό σύστημα μάχης με καταιγισμό από combos
  • Οι μάχες με τα bosses
  • Co-op και Boss Rush Mode

Cons

     

Cons

  • To platform στοιχείο, αν και βελτιωμένο, υπάρχουν στιγμές που προκαλεί εκνευρισμό
  • Χαμηλά production values που χαλάνε κάπως την εικόνα του
  • Ελλειψη online co-op

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 78%

78%

Γιώργος Δεμπεγιώτης

Συντάκτης-λάτρης των action, shooter, adventure, RPG’s και ενίοτε racing παιχνιδιών, προτιμά κυρίως το single-player gaming. Που και που ξεσπάει σε κανά multi, αλλά δεν το παρακάνει κιόλας.

11 Comments

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL