F1 2015
Είμαι απολύτως βέβαιος ότι αν κάποιος αναλογιστεί πως ένας συγκεκριμένος συντάκτης έχει πραγματοποιήσει reviews των F1 2011, F1 2012 και F1 2014 (δυστυχώς την 2013 έκδοση δε την λάβαμε ποτέ) αυτομάτως θα οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι η κριτική για την επόμενη ενσάρκωση της συγκεκριμένης gaming σειράς είναι πανεύκολη υπόθεση γι’ αυτόν και, λόγω της προηγούμενης εμπειρίας του, δε θα του χρειαστούν παρά λίγες ώρες ενασχόλησης με το παιχνίδι, προκειμένου να είναι σε θέση να γράψει το review.
Ειδικά μάλιστα αν έχει διαβάσει τις κριτικές που έχουν ήδη δημοσιευτεί κι οι οποίες, σχεδόν στο σύνολό τους, συγκλίνουν στ’ ότι έχουμε να κάνουμε με “μία απ’ τα ίδια” κατάσταση και φέτος, η αποστολή φαντάζει ακόμη ευκολότερη. Κοινώς, θα παίξει 3-4 ώρες, θα επιβεβαιώσει και συμφωνήσει μ’ όσα του έχουν ήδη καταλογιστεί από άλλους reviewers και κάπου εκεί… ξεμπέρδεψε. Στην περίπτωση του Ragequit δεν εφαρμόζεται η εν λόγω συνταγή και θεωρώ ότι αυτό έχει καταστεί σαφές κατά τη διάρκεια της τρίχρονης πορείας του site μας.
Προτού συνεχίσω, πρέπει να επισημάνω ότι τη φετινή έκδοση του παιχνιδιού της Codemasters τη λάβαμε με πολύ μεγάλη καθυστέρηση, πιο συγκεκριμένα εντός του μήνα που μας πέρασε, παρόλο που το F1 2015 κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του περασμένου έτους. Οι αιτίες αρκετές, μεταξύ αυτών το αλαλούμ που επικράτησε με τα capital controls στη χώρα μας, καθώς και η έλλειψη ενδιαφέροντος από μεριάς του Βρετανικού studio ν’ αποστείλει review codes στη χώρα μας για την PC version. Η Namco Bandai Entertainment Hellas, αντιπρόσωπος της Codemasters στην Ελλάδα, είχε την ευγενή καλοσύνη να μας παραχωρήσει retail αντίτυπο του τίτλου, για τις ανάγκες πραγματοποίησης του review. Κάλλιο αργά παρά ποτέ λοιπόν, ειδικά μάλιστα απ’ τη στιγμή που, κατόπιν 25+ ωρών αγώνων, διαπίστωσα πως είναι η πρώτη φορά εδώ και 2-3 χρόνια που η δημιουργία της Codemasters έχει δεχθεί πραγματικά αβάσιμες και ελλιπείς αρνητικές κριτικές, που, αν μη τι άλλο, εκθέτουν τους διαφόρους reviewers, θέτοντας εν αμφιβόλω τόσο τις γνώσεις τους γύρω απ’ το συγκεκριμένο μηχανοκίνητο σπορ, όσο και την πρότερη εμπειρία τους με τη σειρά.
Αντιλαμβάνομαι ότι η εισαγωγή μου φαντάζει από αρκετά έως υπέρ του δέοντος επιθετική, δε μπορώ όμως να είμαι επιεικής με κείμενα που αποπνέουν έντονα μία “άντε να τελειώνουμε” αίσθηση, με μηδενική σχεδόν ανάλυση της ουσίας, δηλαδή της εμπειρίας που αποκομίζει κάποιος ασχολούμενος με τη φετινή version. Θυμίζω ότι η τελευταία για πρώτη φορά κυκλοφόρησε μεσούντος του αντιστοίχου πρωταθλήματος και σε πολύ κοντινή χρονική απόσταση με την περσινή, που όντως αποτέλεσε μεγάλη τσαπατσουλιά από μέρους της Codemasters.
ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΙΚΟΝΑ
Άλλες χρονιές, ξεκινώντας να κάνω λόγο για τα γραφικά και menus του παιχνιδιού, κατέληγα στο δυσάρεστο συμπέρασμα ότι υφίσταντο ελάχιστες πινελιές αλλαγών και βελτιώσεων, με τ’ όλο αποτέλεσμα να φαντάζει πολύ γνώριμο κι επαναλαμβανόμενο. Ευτυχώς φέτος δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Αφ’ ενός η νέα έκδοση της EGO engine αποδίδει σαφώς καλύτερα τα 19 σιρκουί του πρωταθλήματος και -κυρίως- τους περιβάλλοντες χώρους αυτών, αφ’ ετέρου έχουμε σκηνές πανηγυρισμών στο βάθρο, αν καταφέρουμε να τερματίσουμε στην πρώτη τριάδα ενός αγώνα, όπως και νέα στιγμιότυπα που προηγούνται αλλά κι έπονται μίας κούρσας. Έτσι λοιπόν θα δούμε σκηνές π.χ. απ’ το pit box της Force India, με τον σχολιασμό να επικεντρώνεται στον Nico Hulkenberg ή εκείνου της Ferrari, με τον Kimi Raikonnen να έχει την τιμητική του. Εξ’ ολοκλήρου νέα είναι κι η παρουσίαση του grid, ακολουθώντας πιστά εκείνη της τηλεοπτικής κάλυψης.
Όλα τα παραπάνω, καθώς κι αρκετά ακόμη στοιχεία, μαρτυρούν ότι οι άνθρωποι της Codemasters δουλέψανε πάνω σ’ ορισμένους τομείς κυριολεκτικά απ’ το μηδέν, δίνοντάς μας επιτέλους την αίσθηση της πολυπόθητης αλλαγής. Ιδιαίτερος σημαντικός κι επιτυχημένος είναι κι ο επανασχεδιασμός ορισμένων πιστών, με τ’ αποτέλεσμα να τις φέρνει πολύ πιο κοντά στην πραγματικότητα. Το έμπειρο μάτι θ’ αντιληφθεί μονομιάς το μειωμένο πλάτος του οδοστρώματος στο Hungaroring κι αντίστοιχα το διευρυμένο στο Monaco, όπως κι ορισμένες ακόμη λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά, σαν τις αντανακλάσεις των φώτων πάνω στο σασί των μονοθεσίων στη Marina Bay και το φανερά εμπλουτισμένο περιβάλλον που εκτείνεται γύρω απ’ το σιρκουί της Σιγκαπούρης. Στα συν ασφαλώς συμπεριλαμβάνεται κι η δυνατότητα ενεργοποίησης όλων των σχετικών διαθέσιμων παραμέτρων απεικόνισης δίχως σημαντική επίπτωση στην ταχύτητα του παιχνιδιού, δείγμα των αυξημένων ικανοτήτων της νέας μηχανής γραφικών. Στον αντίποδα, δύο εμφανή προβλήματα που δεν έχουν να κάνουν μ’ αυτό που μόλις ανέφερα είναι τα αδικαιολόγητα προοδευτικά framedrops κατά τη διάρκεια του αγώνα της Monza, όπως κι η εμφάνιση ενός artifact στην πίστα Gilles Villeneuve του Καναδά, λίγο πριν το “S” του οποίου η έξοδος περνά δίπλα απ’ τον περίφημο “τοίχο των πρωταθλητών”.
Τα ευχάριστα νέα δε σταματούν στα γραφικά, καθώς και η ηχητική κάλυψη περιλαμβάνει αρκετές φρέσκες φράσεις που ακούμε είτε υπό μορφή πληροφόρησης, μέσω της ενδοεπικοινωνίας, είτε ως σχολιασμό πριν ή μετά την ολοκλήρωση ενός αγώνα. Σε συνδυασμό με την αυξημένη αλλαγή που παρατηρείται στον ήχο που ακούμε να προέρχεται απ’ το μονοθέσιο, αναλόγως της κάμερας που επιλέγουμε, καταλήγουμε στην εκτίμηση ότι και σ’ αυτόν τον τομέα η Codemasters έσκυψε πάνω απ’ τον τίτλο της και του έδειξε επιτέλους τη δέουσα προσοχή.
ΚΑΙ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ
Αρκετά όμως με την βαρετή ίσως ανάλυση του οπτικοακουστικού τομέα, καθώς αυτό που μας καίει εδώ και χρόνια έχει να κάνει με το επίπεδο εξομοίωσης των πραγματικών συνθηκών που επικρατούν κατά τη διάρκεια ενός αγώνα της Formula 1. Εδώ τα πράγματα είναι μεικτά, με το συνολικό αποτέλεσμα πάντως να συνιστά, σε κάθε περίπτωση, ολοφάνερη πρόοδο σε σχέση με το F1 2014.
Ξεκινώντας απ’ το πλέον εμφανές, το νέο handling system που διαφημίζει η δημιουργός εταιρεία ακόμη και στο εξώφυλλο του παιχνιδιού, δικαιολογεί πλήρως την αναφορά σ’ αυτό. Από πέρσι είχε διαφανεί η πρόθεση των developers να προσφέρουν πιο ρεαλιστικά επίπεδα οδήγησης, αναγκάζοντας τον παίκτη να κατανοήσει πώς ακριβώς λειτουργεί ένα μονοθέσιο της κορωνίδας του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Απότομο πάτημα του γκαζιού μετά από κλειστή στροφή απαγορεύεται διά ροπάλου αν δε θέλουμε να χάσουμε τον έλεγχο, όπως το ίδιο συμβαίνει και με το πολύ απότομο φρενάρισμα της τελευταίας στιγμής, που θα οδηγήσει σε αυξημένη φθορά των ελαστικών και αποσταθεροποίηση του μονοθεσίου. Κοντά σ’ αυτά, που είχαν κάνει την εμφάνισή τους από πέρσι, έρχονται να προστεθούν επιπλέον στοιχεία που κάνουν τη διαφορά και σχηματίζουν ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μας.
Η πληγή που εδώ και χρόνια ονομαζόταν αγώνας σε μεικτές ή βρόχινες συνθήκες έφτασε η ώρα να κλείσει. Η οδήγηση από μεριάς μας παύει επιτέλους να μοιάζει μ’ ατελείωτη προσπάθεια ισορροπίας σε στρώμα πάγου, κυρίως κατά το φρενάρισμα και το επακόλουθο πάτημα του γκαζιού. Τόσο τα intermediate όσο και τα wet ελαστικά επιτελούν πλέον τον σκοπό τους, επιτρέποντάς μας να ευχαριστιόμαστε έναν αγώνα παρουσία βροχής. Δεν είναι διόλου τυχαίο ότι κατάφερα να τερματίσω τρεις (!) φορές στο πρώτο σκαλί του βάθρου σε grand prix τέτοιων συνθηκών, κάτι που μέχρι πρότινος μου ήταν παντελώς αδύνατο. Σ’ αυτό βέβαια βοηθούν και οι επιδόσεις των υπολοίπων οδηγών, οι οποίες δεν είναι πλέον… εξωγήινες.
Μ’ άλλα λόγια όταν αρχίσει να βρέχει υπάρχει αισθητή πτώση στο γυρολόγιο των υπολοίπων 19 οδηγών που ελέγχει η CPU σε σχέση μ’ εκείνο σε στεγνό οδόστρωμα, όπως ακριβώς θα έπρεπε να συμβαίνει. Ειλικρινά είναι μεγάλη ανακούφιση και κέρδος για την όλη εμπειρία να μην απογοητεύεται ο παίκτης βλέποντας τις πρώτες ψιχάλες να κάνουν την εμφάνισή τους, γνωρίζοντας ότι, με συνετή και προσεκτική οδήγηση, θα εξακολουθήσει να έχει τη δυνατότητα διεκδίκησης εός καλού αποτελέσματος. Μ’ αυτό που μόλις έγραψα θυμήθηκα ανάλογη κατάσταση στο F1 2014 και στο Sochi της Ρωσίας, όπου ήμουν απλά καταδικασμένος να συμμετέχω στην κούρσα παριστάνοντας σχεδόν τον θεατή. Η κατακόρυφη βελτίωση που παρατηρείται στη φετινή έκδοση οφείλεται και στην πολύ ομαλότερη λειτουργία του φρένου, που πλέον -κατόπιν της κυκλοφορίας ενός patch- δεν οδηγεί σε μπλοκάρισμα των εμπρόσθιων τροχών μετά από ένα δυνατό αλλά προοδευτικό πάτημα, ειδικά αν έχουμε επιλέξει την απενεργοποίηση του ABS.
ΣΗΜΑΣΙΑ ΡΥΘΜΙΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΩΝ
Όποιος παρακολουθεί Formula 1 την τελευταία διετία, γνωρίζει πολύ καλά ότι η Mercedes κάνει πάρτυ, όντας πολύ μπροστά του ανταγωνισμού. Η διαφορά αυτή αποτυπώνεται πιστά στη φετινή version, με τη Γερμανική εταιρεία και τους Hamilton-Rosberg να έχουν το πάνω χέρι κατά την εκκίνηση έκαστου grand prix, ακολουθούμενοι απ’ το δίδυμο των οδηγών της Ferrari και μετά εκείνο της Williams. Επιλέγοντας να τρέξω με το νέο, πολλά υποσχόμενο, πουλέν της Formula 1 και μελλοντικό παγκόσμιο πρωταθλητή -περί του Valtteri Bottas ο λόγος φυσικά- συνειδητοποίησα ότι σ’ αρκετές περιπτώσεις η τέλεια οδήγηση από μεριάς μου θα ήταν απλά αρκετή ώστε να με διατηρεί σε κοντινή απόσταση με τους πιλότους της Mercedes. Το εν λόγω χαρακτηριστικό μπορεί να πληγώνει την έννοια του ανταγωνισμού, ακολουθεί όμως πιστά την πραγματικότητα, οπότε μόνο ως θετικό μπορεί να καταγραφεί. Αν θέλετε λοιπόν να δοκιμάσετε τις δυνατότητές σας αλλά και να βελτιωθείτε, μέσω της συνεχούς προσπάθειας τελειοποίησης της οδήγησής σας, επιδιώκοντας να νιώσετε τη χαρά του τερματισμού εντός δεκάδας, δεν έχετε παρά να επιλέξετε ως οδηγό τον δις πρωταθλητή Fernando Alonso, που είχε την ατυχή -τουλάχιστον με τα δεδομένα της χρονιάς που μας πέρασε- έμπνευση να μετακομίσει στο Woking, για λογαριασμό της McLaren Honda.
Θα μου πείτε τώρα «και γιατί να επιλέξουμε κάποιον οδηγό και να μη τρέξουμε με το δικό μας όνομα, σε career mode;» και θα έχετε απόλυτο δίκιο στην ερώτησή σας. Μόνο που η απάντηση είναι απλή κι ακούει στ’ ότι η Codemasters είχε τη φαεινή ιδέα να… απομακρύνει αυτή την επιλογή! Δυστυχώς φέτος δεν υφίσταται η δυνατότητα να τρέξουμε ως ένας νέος και φέρελπις οδηγός, ξεκινώντας από μία μικρή ή μεσαία ομάδα του grid, κι επιδιώκοντας, μέσω των επιδόσεών μας, τη μεταγραφή σε κάποια απ’ τις ομάδες που συγκαταλέγονται στο πάνω ράφι. Αψυχολόγητη και επιπόλαια απόφαση, που έρχεται να προστεθεί σ’ έναν αρκετά μακρύ κατάλογο περιεχομένου που ενώ είχαμε συναντήσει σε προηγούμενες εκδόσεις, πλέον δεν είναι διαθέσιμο και για τ’ οποίο είχα γκρινιάξει και πέρσι. Μετρήστε: Career mode, Racing objectives κατά τις περιόδους Practice και Qualifying, Classic mode (F1 2013), Champions mode (F1 2012), Diamond races και φυσικά τα έξι Grand prix που δεν περιλαμβάνονται στο ετήσιο καλεντάρι της F1 (Hockenheim, Valencia, Nürburgring, India, Korea, Instanbul). Για να μη γίνω υπερβολικός και μιλήσω και για μερικά ακόμη, όπως του San Marino ή του Magny-Cours, που υφίστανται σ’ άλλα racing games, οπότε εύκολα θα μπορούσαν οι Codies να τα ξεπατικώσουν, δημιουργώντας έτσι ένα Retro Championship mode. Είναι ή δεν είναι αυτό πλούσιο υλικό για το F1 2016; Αντί αυτών, αυτό που προσφέρουν φέτος είναι η Pro season, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά η Championship season στο υψηλότερο επίπεδο δυσκολίας και μ’ όλες τις βοήθειες απενεργοποιημένες. Πρόκειται δηλαδή για κάτι που εδώ και χρόνια μπορούμε κι από μόνοι μας, μέσω των σχετικών επιλογών, να “δημιουργήσουμε”! Α, και η επίσης άχρηστη δυνατότητα να παίξουμε τη 2014 σεζόν.
Την πίκρα μας έρχονται ν’ απαλύνουν κάποια in-race χαρακτηριστικά, που παρουσιάζουν ενδιαφέρουν κι ανεβάζουν την ποιότητα του φετινού τίτλου. Η φθορά των ελαστικών έχει ενισχυθεί περαιτέρω, καθιστώντας ακόμη πιο εμφανή τ’ αποτελέσματα του τρόπου οδήγησής μας και δίνοντας τη δυνατότητα να χαράξουμε την ανάλογη στρατηγική, ειδικά αν επιλέξουμε να τρέχουμε το 100% των πραγματικών γύρων ενός αγώνα. Βέβαια δε λείπουν και οι περιπτώσεις όπου εντοπίζεται υπερβολή, όπως στη Yas Marina του Abu-Dhabi, όπου τα pit-stops που θα χρειαστεί να κάνουμε υπερβαίνουν εκείνα του πραγματικού αγώνα. Εκεί όμως που εντοπίζεται σημαντική αλλαγή έχει να κάνει με το setup του μονοθεσίου και τις συνεπαγόμενες επιπτώσεις του. Επιλέγοντας να θυσιάσω την απόλυτη ευστάθεια στις στροφές, προκειμένου ν’ αποκομίσω τη μέγιστη δυνατή τελική ταχύτητα στις ευθείες και γνωρίζοντας ότι οι Mercedes υπερτερούν της Williams σε ισχύ, κατάφερα τόσο στη Monza όσο και στο Abu Dhabi να τις κρατώ πίσω μου σχεδόν στο σύνολο του κάθε αγώνα. Παρομοίως, υπήρξαν περιπτώσεις σ’ άλλα σιρκουί που η ευστάθεια στις στροφές αποδείχθηκε πολύτιμη για επίτευξη καλύτερων γύρων.
Άμεσα αντιληπτή γίνεται στο F1 2015 και η διαφορά ανάμεσα σε δύο γόμες ελαστικού, π.χ. soft και super soft, με τη δεύτερη να δίνει δύο και παραπάνω δευτερόλεπτα λιγότερα ανά γύρο, αλλά να φθείρεται εμφανώς γρηγορότερα. Καταλαβαίνετε ότι αυτό αυτομάτως προσφέρει δυνατότητα να επιλέξουμε το πώς θα συμπεριφερθούμε σ’ έναν αγώνα, ανεβάζοντας τον αριθμό των επισκέψεων στα pits προκειμένου να κερδίζουμε χρόνο σε κάθε γύρο, οδηγώντας στο όριο. Εκτός αυτού, φαίνεται ότι οι developers αντιλήφθηκαν πως η μείωση της απόδοσης του κινητήρα όταν βγαίνουμε εκτός πίστας ήταν μία δική τους, αυθαίρετη και μη ρεαλιστική επιλογή, η οποία και ήρθε η ώρα, μετά από δύο χρόνια, ν’ απαλειφθεί.
Το πακέτο βελτιώσεων συμπληρώνεται από δύο ακόμη στοιχεία. Το πρώτο είναι η θέσπιση της καθαρά manual εκκίνησης ενός αγώνα. Τέρμα στις άριστες εκκινήσεις, τώρα πρέπει να φροντίζουμε ν’ αποφύγουμε το σπινιάρισμα, άρα και το χάσιμο χρόνου και θέσεων. Τέρμα λοιπόν και στο φαινόμενο να ξεκινάμε από την 15η θέση και στην πρώτη στροφή να πλασαριζόμαστε οκτώ και δέκα θέσεις πιο πάνω. Το δεύτερο είναι η καλύτερη συμπεριφορά των αντιπάλων οδηγών, των οποίων η αντίδρασή υπό καθεστώς μπλε σημαίας φαντάζει καλύτερη, ενώ και τη θέση τους προσπαθούν περισσότερο να υπερασπιστούν σε σχέση με το παρελθόν. Οι δε προσπάθειες τους να πραγματοποιήσουν προσπέρασμα είναι πιο επιδέξιες, δίχως πάντως να έχει τελειοποιηθεί το εν λόγω χαρακτηριστικό, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη τ’ ανάλογα αποτελέσματα που επιτυγχάνουν οι modders του RaceDepartment.
ΚΙ ΑΛΛΑ ΣΥΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΛΗΝ
Ακόμη κι εγώ ο ίδιος δε περίμενα, μ’ όσα είχα διαβάσει προ του review μου και λόγω της μεγάλης καθυστέρησης παραλαβής κωδικού για το συγκεκριμένο παιχνίδι, ότι θα ήμουν σε θέση να συνεχίσω σ’ αυτό το σημείο της κριτικής μου ν’ απαριθμώ προτερήματα του F1 2015, έστω δευτερευούσης σημασίας. Κι όμως, υπάρχουν κι άλλα.
Η πληροφόρηση που λαμβάνουμε για το φορτίο καυσίμου που κουβαλάμε είναι πολύ συχνότερη και ακριβής, επιτρέποντάς μας την εναλλαγή μεταξύ πλούσιου, κανονικού και φτωχού, ανάλογα με τις απαιτήσεις σ’ έκαστο σημείο του αγώνα. Αν σ’ έναν αγώνα που έχει ξεκινήσει υπό βροχή βελτιωθούν οι καιρικές συνθήκες, άρα η πίστα αρχίσει σταδιακά να στεγνώνει, μέσω ενδοεπικοινωνίας λαμβάνουμε χρήσιμες και σωστές οδηγίες για το πότε θα μπορούσαμε να επιχειρήσουμε αλλαγή των ελαστικών μας, χωρίς φυσικά να μας αφαιρείται η πρωτοβουλία να ρισκάρουμε, αναλόγως του πόσο καλά τα καταφέρνουμε. Κι αν και όταν έρθει η ώρα μίας σφοδρής σύγκρουσης, τότε θα δούμε μονοθέσια ν’ απογειώνονται και να περιστρέφονται στον αέρα προτού προσγειωθούν στο οδόστρωμα, διαλυόμενα σε πάμπολλα κομμάτια. Αυτό μέχρι πέρσι συνέβαινε σε πολύ πιο περιορισμένη κλίμακα, συνεπώς τα physics και damage models είναι επίσης βελτιωμένα. Μικρή αλλά χρήσιμη προσθήκη αποτελεί και η δυνατότητα που έχουμε να παρακολουθούμε τους γύρους κατάταξης άλλων οδηγών όντας στο pit box της ομάδας μας.
Κάπου εδώ ολοκληρώνονται τα θετικά γνωρίσματα του F1 2015, που μόνο λίγα δεν είναι βέβαια. Το πρόβλημα είναι ότι μοιραία εντοπίζονται και κάποια αρνητικά, που δυστυχώς είναι αρκετά έως πολύ σημαντικά. Πρώτο όλων ο βραχνάς που ονομάζεται safety car και η πιθανή εμφάνιση κόκκινης σημαίας, που θα σημάνει τη διακοπή ενός αγώνα και την επανεκκίνησή του. Δε πάει να γίνεται χαμός στην πίστα, να παρακολουθούμε καραμπόλα τεσσάρων, έξι ή περισσοτέρων μονοθεσίων, αυτοκίνητο ασφαλείας δε θα εμφανιστεί. Αντιθέτως τα διάφορα κομμάτια και θραύσματα θα εξαφανιστούν ύστερα από ελάχιστα δευτερόλεπτα και τα πληγωμένα μονοθέσια θα ξεκινήσουν την πορεία τους προς τα pits. Ενώ δηλαδή στο F1 2014 είχαμε δει βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση, επιστρέψαμε στην πλήρη υστέρηση στο ζήτημα safety car. Αμάν πια μ’ αυτό το μπρος-πίσω της Codemasters! Τουλάχιστον έξοδοι απ’ την πίστα, συγκρούσεις άλλων οδηγών και εγκαταλείψεις συμβαίνουν, δίνοντας μία νότα ύπαρξης τυχαίων περιστατικών, κάτι που δεν ισχύει και με τα μηχανικά προβλήματα ή τα κλαταρίσματα ελαστικού στη δική μας περίπτωση, που κατά τη διάρκεια ενός ολόκληρου πρωταθλήματος δε συνάντησα ούτε μία φορά.
Υστέρηση υφίσταται και στο penalty system, ειδικά όσον αφορά στο corner cutting. Ναι μεν τώρα δε τιμωρούμαστε για λάθη άλλων οδηγών που οδηγούν σε μεταξύ μας σύγκρουση αλλά λαμβάνουν εκείνοι την ποινή, παρ’ όλα αυτά μπορούμε να προβούμε αρκετές φορές σε corner cutting προτού λάβουμε κάποια ποινή. Οι αγωνοδίκες είναι υπέρ του δέοντος επιεικείς, προβαίνοντας σ’ αλλεπάλληλες προειδοποιήσεις και δίνοντάς μας έτσι τα περιθώρια να κερδίσουμε αρκετά δευτερόλεπτα μέχρι να λάβουμε την ποινή των τριών δευτερολέπτων, με τον σχετικό συμψηφισμό ν’ αποδεικνύεται τελικά ευνοϊκός για εμάς. Ένα ακόμη πολύ εκνευριστικό πρόβλημα που αντιμετώπισα έχει να κάνει με τις υπό βροχή κατατακτήριες περιόδους. Αν τύχει και σταματήσει η βροχή προς το τέλος της διαδικασίας δε μπορούμε ν’ αλλάξουμε σε στεγνά ελαστικά, επειδή το παιχνίδι αντιλαμβάνεται την αλλαγή αυτή ως μέρος των park ferme κανόνων, οπότε και την απαγορεύει!
ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΜΙΚΡΟΑΤΕΛΕΙΕΣ ΚΑΙ ΠΛΗΓΩΜΕΝΟ MULTIPLAYER
Ως γνωστόν τα πλήκτρα που καλούμαστε να χρησιμοποιήσουμε κατά τη διάρκεια ενός αγώνα είναι ουκ ολίγα, μ’ αποτέλεσμα να μην αρκούν τα κουμπιά που διαθέτει η τιμονιέρα μας. Αν λοιπόν θελήσουμε να εμφανίσουμε το μενού που μας παρέχει πληροφορίες, οφείλουμε να ενεργούμε πολύ γρήγορα, καθώς έχει την τάση να εξαφανίζεται ταχύτατα. Εκεί που οδηγείς όμως με 300χλμ με την τιμονιέρα σου (φαντάζομαι δε χρειάζεται να ξαναπώ ότι μόνο έτσι απολαμβάνει κάποιος το παιχνίδι) είναι υπερβολικά δύσκολο να πατάς γρήγορα κάποια πλήκτρα στο keyboard, οπότε ή θα καταλήξεις να τρακάρεις ή δε θα μπορείς να δώσεις την εντολή που επιθυμείς. Παρεμφερή δυσλειτουργία αποτελεί και το τυχαίο χάσιμο κάποιων custom ρυθμίσεων για πλήκτρα, μ’ αποτέλεσμα στη θέση εκείνου που ενεργοποιεί το DRS να μπαίνει άλλη λειτουργία, π.χ. του replay.
Μια και ο λόγος περί replays, το κονσολάδικο μενού που μπερδεύεται μ’ εκείνο του PC, μ’ αποτέλεσμα αντί για F1 / F2 κτλ του πληκτρολογίου να εμφανίζονται τα πλήκτρα ενός joypad, καθώς και η συχνή απουσία ανταπόκρισης αρκετών εξ’ αυτών (π.χ. εναλλαγή κάμερας ή οδηγού, fast forward ή rewind) μαρτυρούν ότι χρειάζεται περισσότερη προσοχή στην έκδοση του 2016. Τέλος, κάτι ακόμη για τ’ οποίο φωνάζω χρόνια τώρα είναι η απουσία ενός menu που να περιλαμβάνει τ’ αποτελέσματα έκαστης κούρσας κατά τη διάρκεια μίας χρονιάς.
Όσον αφορά στο multiplayer, είναι ένας τομέας που τα racing games πάσχουν εν γένει κι αυτό οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στους ανόητους παίκτες που μοναδικό σκοπό έχουν να καταστρέφουν την προσπάθεια και εμπειρία των υπολοίπων. Το πρόβλημα για να λυθεί κατά τη γνώμη μου χρήζει αυστηρότατων μέτρων. Το πρώτο είναι η θέσπιση ban system που θα απαγορεύει δια παντός τη συμμετοχή ενός παίκτη σε online αναμετρήσεις αν καταγραφεί και διαπιστωθεί επανειλημμένη προκλητική συμπεριφορά από μέρους του. Το δεύτερο είναι ένα ranking και class system, που θα επιβραβεύει τόσο τις επιδόσεις μας στην κατάταξη κάθε αγώνα, όσο και τη εμπλοκή μας σε συγκρούσεις, με δική μας υπαιτιότητα. Θα δημιουργηθούν έτσι κατηγορίες παικτών στις οποίες θα μπορεί κάποιος σταδιακά να εισέλθει, αποφεύγοντας τους θλιβερούς και μίζερους εκείνους τύπους που βρίσκουν χαρά μέσα απ’ τον εκνευρισμό που προκαλούν στους άλλους.
ΤΟ ΑΔΙΚΗΣΑΝΕ ΚΑΤΑΦΩΡΑ ΟΙ ΚΡΙΤΙΚΟΙ
Αρκεί να κάνει κάποιος έναν κόπο να (ξανα)διαβάσει το review μου για το F1 2014 για να κατανοήσει αν θεωρώ βελτιωμένη τη φετινή έκδοση και πόσο. Τα βήματα που γίνανε προς τη σωστή κατεύθυνση είναι πολλά κι ορισμένα εξ’ αυτών πολύ σημαντικά. Αν η Codemasters δε προβεί σε νέους πειραματισμούς στους τομείς που διόρθωσε, αποφασίσει να λύσει κάποια άλλα προβλήματα που είναι χρόνια και ταυτόχρονα κατανοήσει ότι το έξτρα περιεχόμενο που έχει απ’ την εποχή F1 2010-F1 2014 πρέπει να επιστρέψει στο παιχνίδι, έχει τα φόντα να μας δώσει του χρόνου έναν πλήρη εξομοιωτή F1. Μέχρι τότε το F1 2015 θα συντηρεί τις ελπίδες μας για κάτι τέτοιο, όντας ένα σημαντικά βελτιωμένο κεφάλαιο της σειράς.
Τα reviews των sports τίτλων ετήσιας κυκλοφορίας μπορεί να φαντάζουν εύκολα, πολλές φορές όμως δεν είναι, χώρα που κρύβουν και παγίδες. Για τον γράφοντα η περίπτωση του F1 2015 είναι χαρακτηριστική κι εξέθεσε ανεπανόρθωτα πάμπολλους reviewers ανά τον κόσμο, τόσο εγχώριους όσο κι απ’ τον υπόλοιπο κόσμο και σίγουρα το 60% που έχει ως μεσοσταθμική βαθμολογία στο Metacritic το αδικεί κατάφωρα. Όχι, δεν αρκούν 20-30 γύροι για να γράψουμε μια κριτική, πώς να το κάνουμε…
Όπως προαναφέρθηκε, για τις ανάγκες του παρόντος review μας παραχωρήθηκε retail αντίτυπο του παιχνιδιού απ’ την Namco Bandai Entertainment Hellas, την οποία και ευχαριστούμε θερμά.
Pros
- Εξ’ ολοκλήρου νέα menus, σκηνές πανηγυρισμών στο βάθρο, στιγμιότυπα πριν και μετά τον αγώνα
- Εύστοχος σχολιασμός τηλεοπτικού στυλ
- Βελτιωμένη ενδοεπικοινωνία
- Επανασχεδιασμένα circuits και περιβάλλοντες χώροι
- Φθορά ελαστικών, που συνεπάγεται χάραξη της ανάλογης στρατηγικής
- Νέο physics και damage model
- Ακόμη καλύτερο handling system
- Η οδήγηση και ο συναγωνισμός υπό συνθήκες βροχής επιτέλους είναι εφικτά
- Αυξημένη σημασία του setup του μονοθεσίου
- Manual εκκινήσεις
- Καλύτερη A.I οδηγών
- Αρκετά τυχαία περιστατικά που έχουν να κάνουν με τους άλλους οδηγούς…
Cons
- …αλλά κανένα σε σχέση μ’ εμάς (π.χ. κλατάρισμα ελαστικού, μηχανικές βλάβες)
- Το penalty system θέλει κι άλλη δουλειά
- Απουσία safety car
- Πρόβλημα απόδοσης στην πίστα της Monza
- Απουσία career mode
- Μικροπροβλήματα στα πλήκτρα των menus
- Λιγοστά modes, χρειάζεται επιπλέον περιεχόμενο
- H αδυναμία αλλαγής ελαστικών στις κατατακτήριες περιόδους που εκκινούν υπό βροχή
- Το multiplayer mode εξακολουθεί να πάσχει αισθητά απ’ τους γνωστούς ανόητους gamers
Ωραίο γράψιμο Μάνο. Το παιχνίδι δεν θα το παίξω, αλλά χαίρομαι να διαβάζω κριτικές σου.
Πολύ καλό και αναλυτικό review αλλά νομίζω οτι αδικείς ελαφρώς και την Codemasters και τους υπόλοιπους reviewers. Την εταιρεία γιατί είναι απόλυτα λογικό όταν φτιάχνεις μια καινούρια engine σχεδόν από το μηδεν, να μην προλαβαίνεις να προσθέσεις όλο το περιεχόμενο που θέλεις. Αν απουσιάζει και στην έκδοση του 2016, θα έχεις καθε δίκιο να τους τα χώσεις.. Τους reviewers τους αδικείς γιατί τον Ιούλιο που έπαιξαν εκείνοι το παιχνίδι ήταν όντως σε άθλια κατάσταση, η οποία βελτιώθηκε μετά από 11(!) patches (σύμφωνα με τη σελίδα του παιχνιδιού στο steam). Τέλος, γιατί τα screenshots που ανεβάζεις είναι τόσο χαμηλής ανάλυσης; Δεν νομίζω να παίζεις το παιχνίδι σε ανάλυση 800×450;
Xωρίς πιθανώς να το αντιλαμβάνεσαι, έγραψες ένα απ’ τα πιο τιμητικά σχόλια που έχω λάβει ever για τα reviews μου!
Βασίλη ευχαριστώ θερμά για το σχόλιό σου, θα μου επιτρέψεις όμως να διαφωνήσω κάθετα μ’ αυτό.
Ξεκινώντας απ’ την Codemasters, μόνος σου ανέφερες ότι χρειάστηκαν 11 patches προκειμένου να στρώσει το F1 2015. Όταν προηγούμενα μέρη της σειράς, π.χ. το F1 2012, έχουν περάσει από ακριβώς αντίστοιχη φάση, μ’ άλλα τόσα patches, εν τέλει κάτι δε πάει καλά. Προφανώς καταλαβαίνεις λοιπόν ότι μετά από 7 χρόνια ενασχόλησης του συγκεκριμένου studio με τη σειρά (υπάρχει και το F1 2009 που δε βγήκε σε PC) έχω απαίτηση να είναι επιτέλους σε θέση να παραδώσει ένα ολοκληρωμένο προϊόν κατά την ημερομηνία κυκλοφορίας του κι όχι μετά από Χ μήνες. Χώρια που οι διορθώσεις που έκανε ως επί το πλείστον δεν έχουν να κάνουν με τ’ αρνητικά που αναφέρω, τα οποία ούτως ή άλλως δεν εξαλείφθηκαν.
Αυτό το τελευταίο λοιπόν μας φέρνει στο θέμα των reviewers. Εκεί πρέπει να σου πω ότι επίσης σφάλεις, ακριβώς διότι οι σφοδρές κριτικές τους δε βασίστηκαν επ’ ουδενί σ’ όλα αυτά που αναφέρω. Κάνε σε παρακαλώ έναν κόπο να διαβάσεις εγχώρια αλλά και διεθνή reviews, δες τι γράφουν ακριβώς και θα συνειδητοποιήσεις το μέγεθος της επιδερμικής κάλυψής που υπήρξε. Δεν έχω κανέναν λόγο να υπερασπιστώ την Codemasters και το F1 franchise, το οποίο έχω κι εγώ επικρίνει κατά το παρελθόν και κυρίως στην περσινή version του, δε μπορώ όμως να διαβάζω κριτικές που μαρτυρούν πλήρη ασχετοσύνη με τ’ αντικείμενο, άγνοια περί του σπορ, κακή αντιγραφή τους ενός απ’ τον άλλον και -πάνω απ’ όλα- δήθεν γνώση του αντικειμένου. Προσωπικά πραγματικά θα ντρεπόμουν να έχω βάλει τ’ όνομά μου στη συντριπτική πλειοψηφία των reviews που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα για το F1 2015 κι έχω πλήρη κι απόλυτη επίγνωση αυτού που λέω.
Η 800×450 ανάλυση των screenshots είναι όντως χαμηλή, προφανώς δεν παίζω το παιχνίδι σε τέτοια ανάλυση, έχει να κάνει με τη σελίδα μας και θέλω να πιστεύω ότι σύντομα θα μπορούμε ν’ ανεβάζουμε screenshots σε πολύ ανώτερη ποιότητα.
Το υποπτευόμουν χρόνια. Ο Μάνος είναι κρυφο-οδηγός Φόρμουλα 1 τα βράδια. Μισό τσιγάρο δρόμος η φάση Αθήνα-Μόνζα, γνωστά πράγματα αυτά 🙂
Πολύ καλό το review σου Μάνο. Πρέπει κάποια στιγμή να ασχοληθώ με την F1 🙂
Και ένα μπράβο ακόμα από μένα για τις δύο πρώτες παραγράφους…
Μάνο με το Ride έχεις ασχοληθεί;
Ωραίο το ριβιού και ομολογώ ότι με έψησε. Με πληκτρολόγιο παίζεται ή θα φάω τα μούτρα μου;
Όχι, τι είν’ τούτο; Για πες!
Ξέχνα το, απλά!
Πρόκειται για παιχνίδι – εξομειωτή μοτοσυκλετών που έχει όλα τα συγχρονα μοντέλα.
σαν ενα grand turismo με μηχανές…:p