Πέντε φορές. Πέντε φορές μου ανέβηκε δάκρυ και έπνιξα λυγμό, βιώνοντας το δεύτερο κεφάλαιο της απέλπιδης και συναμά λαμπρά αγέρωχης απόδρασης των αδελφών Diaz.
Μου φαίνεται αρκετά χαζό να δημοσιεύονται κριτικές για μεμονωμένα επεισόδια τηλεοπτικών σειρών ή αντίστοιχα διαδραστικών φιλμ, μα οι δόλιοι καιροί στους οποίους διαβιούμε, επιβάλλουν ορισμένες συμβάσεις, διόλου ουσιώδεις. Οι ανήσυχοι Γάλλοι της Dontnod, παρέδωσαν το δεύτερο επεισόδιο του μεταφυσικού road movie τους και στάθηκαν αξιότατα στο ύψος των περιστάσεων.
Βρίσκουμε τους Sean και Daniel να κρύβονται στα χιονισμένα δάση του Oregon. Ξεχειμωνιάζουν σε μια έρημη καλύβα, την οποία είχαν την εξαιρετική τύχη να ανακαλύψουν. Όταν δεν πάσχιζουν να χτυπήσουν τίποτε μικρά κυνήγια προκειμένου να σπάσουν την μονοτονία της κονσέρβας, ο Sean προσπαθεί, ψαχτά και μπερδεμένα, να βοηθήσει τον νεαρό Daniel να τιθασεύσει το αλλόκοσμο και επικίνδυνο χάρισμά του. Τα μαθήματα πηγαίνουν περίφημα και η δύναμη του μικρού δείχνει να μεγαλώνει με κάθε ημέρα που περνά. Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και με την ένταση του βήχα που τον συνταράζει. Ο Sean γνωρίζει πως θα πρέπει σύντομα να αναζητήσουν κάποιο πραγματικό καταφύγιο. Το δάσος στάθηκε γενναιόδωρο μαζί τους, μα είναι ουσιαστικά αναγκασμένοι να επιστρέψουν στον αληθινό κόσμο.
Οι παππούδες των παιδιών από την μεριά της μητέρας τους, ζουν στο γειτονικό Beaver’s Creek. Αποτελούν ουσιαστικά την μοναδική τους ελπίδα, μέχρις ότου τουλάχιστον καλυτερεύσει η υγεία του Daniel. Είναι σχεδόν Χριστούγεννα. Τα δυο αδέλφια μαζεύουν τα λιγοστά υπάρχοντά τους και ξεκινάνε για το σπίτικο των παππούδων, τους οποίους έχουν να δουν περισσότερα από οκτώ χρόνια.
Στις τέσσερις ώρες που διαρκεί το επεισόδιο, θα κληθούμε να ισορροπήσουμε την αγάπη για τον αδελφό μας και την παιχνιδιάρικη και φιλομαθή φύση του, με την σκληρή πραγματικότητα ενός κόσμου ολάκερου στο κατόπι μας. Ο Captain Spirit, το σπαρακτικά γλυκό πιτσιρίκι που είχαμε την καλή τύχη να γνωρίσουμε στο δωρεάν πρόλογο της περιπέτειας, εμφανίζεται και πάλι, κυρίως για να σμπαραλιάσει τις τελευταίες μας άμυνες ή αντιστάσεις.
Το Life Is Strange 2 δεν είναι για όλους. Είναι μια βαθύτατα ανθρωπιστική αφήγηση για το άχραντο μυστήριο του αδελφικού δεσμού. Το μεταφυσικό στοιχείο της ιστορίας, αποτελεί το πρόσχημα. Την ‘κόλλα’, αν θέλετε. Η γυμνή ψυχή του παιχνιδιού είναι η αγάπη του μεγαλύτερου αδελφού για τον μικρότερο. Η γραφή της Dontnod είναι από τις καλύτερες που θα έχετε ποτέ την χαρά να βιώσετε σε ηλεκτρονικό παιχνίδι. Ακολουθώντας την παράδοση του πρώτου επεισοδίου, δεν υπάρχει ούτε μισή γραμμή διαλόγου ή κειμένου η οποία δεν είναι απόλυτα πιστευτή ή αληθοφανής. Κάθε φράση που θα ακούσετε ή αράδα που θα διαβάσετε, είναι αληθινή. Έχει ήδη ειπωθεί ή γραφτεί. Περιττά μελοδράματα ή καγκούρικοι ηρωϊσμοί, δεν έχουν θέση στις χιονισμένες ερημιές του Oregon.
Η αφήγηση, είναι αληθινή. Οι καταστάσεις, οι χαρακτήρες, οι δεσμοί, υφίστανται. Ο βδελυρός μικροαστός που διώχνει τους ‘αλήτες’ εφήβους από την Χριστουγενιάτικη αγορά και προσπαθεί να μοιράσει φυλλάδια εθνικιστικής προπαγάνδας σε μικρά παιδιά. Η αστυνομία που ενδιαφέρεται περισσότερο για τις δημόσιες σχέσεις παρά για την προστασία των αδυνάτων. Ο πατέρας που καταρρέει και κρατιέται απεγνωσμένα από τα εύθραστα όνειρα του μικρού του αγοριού.
Ο Sean, αναγκασμένος να αφήσει το σχολείο και να βγάλει φτερά σε μια χώρα που ηδονίζεται με το φρεσκοχυμένο αίμα των αγγέλων. Άγρια, πανέμορφη ποίηση των απέραντων δρόμων. Και στην καρδιά όλων, ένα μυστικό που πρέπει να κρατηθεί πάσει θυσία. Σκληρό αριστούργημα και δεν είναι ακόμη ούτε στα μισά.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 93%
93%
Άγρια, πανέμορφη ποίηση των απέραντων δρόμων. Και στην καρδιά όλων, ένα μυστικό που πρέπει να κρατηθεί πάσει θυσία. Σκληρό αριστούργημα και δεν είναι ακόμη ούτε στα μισά.