REVIEWS
Trending

SCOTT PILGRIM VS THE WORLD: The Game

Προ-δεκαετίας, η Universal Pictures είχε κυκλοφορήσει μια πολύ γουστόζικη ταινία ονόματι Scott Pilgrim VS The World, η οποία ήταν βασισμένη στο ομότιτλο graphic novel του Bryan Lee O’ Mailey. Όσοι δεν έχετε δει την ταινία του Edward Wright, καλό είναι να το πράξετε στο μέλλον, καθώς πρόκειται για μια πιο από τις πρωτότυπες και έξυπνες teen movies που έχουν εμφανιστεί στη μεγάλη οθόνη, ενώ γενικότερα απέσπασε καλές κριτικές τόσο από το κοινό όσο και από τους κριτικούς. Σε μια ασυνήθιστη κίνηση για εκείνη την εποχή, καθώς τα movie tie-ins ήταν στη μόδα στα τέλη ‘80s/αρχές 90’s και πολύ λιγότερο στα ’00s, η Ubisoft κυκλοφόρησε ένα συμπαθέστατο side scrolling beatem up, αποκλειστικά σε Xbox 360 και PS3, το οποίο μάλιστα απέκτησε και ένα cult status, κυρίως από τη στιγμή που σταμάτησε να πωλείται, λόγω της λήξης διαφόρων copyrights.

Η ζήτηση που είχε το Scott Pilgrim από το κοινό μάλλον «θορύβησε» τη Ubisoft, η οποία αποφάσισε να ανανεώσει τα δικαιώματα χρήσης των copyrights και να επανακυκλοφορήσει το παιχνίδι. Αυτή τη φορά όμως σε περισσότερες πλατφόρμες (μεταξύ αυτών και τα PC μας φυσικά) και με ελαφρώς πλουσιότερο περιεχόμενο, υπό την επωνυμία-σιδηρόδρομο Scott Pilgrim VS The World: The Game Complete Edition. Το ερώτημα που εγείρεται είναι κατά πόσο το εν λόγω παιχνίδι μπορεί να σταθεί στα πόδια του εν έτει 2021, ιδίως όταν πρόκειται για μια απλή επανακυκλοφορία του ίδιου παιχνιδιού και όχι κάποιου είδους αναβαθμισμένη έκδοση ή remaster. Η απάντηση είναι ότι μπορεί, δείγμα του πόσο καλή δουλειά είχε γίνει στο πρωτότυπο, αρκεί φυσικά να είστε φιλικά προσκείμενοι στο είδος που εκπροσωπεί.

Μπροστά στα κάλλη της Ramona, τι είναι δυο μέτρα χιόνι;

Το Scott Pilgrim θεωρητικά ακολουθεί την υπόθεση της ταινίας, όπου ο ομώνυμος ήρωας έχει μεγάλη καψούρα με την πρασινομάλλα Ramona, αλλά για να μπορέσει να κερδίσει εξ’ ολοκλήρου την καρδιά της, θα πρέπει να έρθει αντιμέτωπος με τους επτά πρώην της. Συνεπώς, στα επτά levels που διαθέτει το παιχνίδι, θα πρέπει απλώς να… δείρουμε τους ισάριθμους πρώην φίλους της και τα τσιράκια τους, μόνοι μας ή συνεργατικά με άλλους τρεις παίκτες (τοπικά ή διαδικτυακά).

Εκτός του Scott, υπάρχουν αρκετοί ακόμα χαρακτήρες να επιλέξουμε, όπως η Kim, η ίδια η Ramona, ο Stills, η Knives, αλλά και μερικοί ακόμα κρυφοί που ξεκλειδώνονται κατά τη διάρκεια του περιπέτειας, όπως ο Negative Scott (ή NegaScott όπως είναι το nickname του). Οι διαφορές τους στον τρόπο παιξίματος και στις κινήσεις τους δεν είναι αμελητέες, αλλά σίγουρα όχι τόσο συνταρακτικές όπως σε παρόμοιους τίτλους του είδους (βλέπε Streets of Rage 4). Είναι ηλίου φαεινότερο ότι ο σκοπός του παιχνιδιού δεν είναι να περιπλέξει ιδιαίτερα τα πράγματα, αλλά να προσφέρει μια straightforward εμπειρία, σαν τα beat’ em ups που παίζαμε μικροί στα «ουφάδικα». Δεν είναι καθόλου τυχαίες λοιπόν οι αναφορές που γίνονται σε κλασικά παιχνίδια του είδους, όπως το Double Dragon και το Golden Axe  – ιδίως για το πρώτο, ένα ολόκληρο επίπεδο είναι σχεδόν εφάμιλλο της τελευταίας πίστας της arcade έκδοσης.

Ως και ninja έχουν επιστρατεύσει οι “πρώην” για να μας σταματήσουν.

Εντούτοις, το Scott Pilgrim δεν εστιάζει αποκλειστικά στον παράγοντα «νοσταλγία» για να διατηρήσει το ενδιαφέρον μας. Περιλαμβάνει ένα απλό μα συνάμα εθιστικό μηχανισμό μάχης, με τέσσερα βασικά πλήκτρα (γροθιά, κλωτσιά, άμυνα και special) και συνδυασμούς αυτών με τα πλήκτρα κίνησης για την εκτέλεση ακόμα περισσότερων κινήσεων. Παράλληλα, είναι εκπληκτική και η πληθώρα αντικειμένων που μπορούμε να σηκώσουμε από το έδαφος και να χρησιμοποιήσουμε ενάντια στους εχθρούς μας, πολλές φορές με εξαιρετικά αποτελέσματα. Αυτό όμως που εκπλήσσει είναι ο υψηλός βαθμός πρόκλησης, με τους ποικίλους εχθρούς να διαθέτουν με τη σειρά τους αξιοθαύμαστο ρεπερτόριο κινήσεων και ανεβασμένη επιθετικότητα, η οποία μας αναγκάζει να είμαστε συνεχώς σε εγρήγορση.

Σε συνδυασμό με τη εμφανή απουσία πηγών ανανέωσης της ενέργειας του ήρωά μας, η κατάσταση γίνεται αρκετά ζόρικη από το πρώτο κιόλας επίπεδο. Κατά συνέπεια, αυτό που οφείλουμε να κάνουμε είναι να ισχυροποιήσουμε τον εκάστοτε ήρωα, ψωνίζοντας upgrades από τα διάφορα καταστήματα που βρίσκουμε στο δρόμο μας. Το ζήτημα των αναβαθμίσεων είναι λιτό και βασίζεται στη συλλογή νομισμάτων που πέφτουν από τους ηττημένους εχθρούς ή παίζοντας στα σχετικά bonus stages με τα ιπτάμενα γουρουνάκια/κουμπαράδες (!). Μαζεύοντας χρήματα και επισκεπτόμενοι τα σχετικά μαγαζιά, μπορούμε να αγοράσουμε τρόφιμα, βιβλία και αντικείμενα που ανεβάζουν μόνιμα ένα ή περισσότερα από τα τέσσερα βασικά στατιστικά του ήρωά μας (Strength, Defense, Speed και Willpower). Για τα τρία πρώτα είναι προφανές σε τι χρησιμεύουν, ενώ το Willpower συσχετίζεται με τη μπάρα gut που συνοδεύει τη health και είναι υπεύθυνη τόσο για την εκτέλεση των special κινήσεων όσο και για το ποσοστό ενέργειας που θα μας επιστραφεί, στην περίπτωση που αυτή μηδενιστεί.

Τα bosses δείχνουν λίγο υπερβάλλοντα ζήλο.

Το τελευταίο είναι αρκετά σημαντικό ως στοιχείο τακτικής, καθώς αποτελεί ένα ακόμα «μαξιλαράκι» βοηθείας, ώστε να συνεχίσουμε από εκεί που σταματήσαμε (εκτός από τις ζωές/«κανονάκια») και όχι από την αρχή της εκάστοτε πίστας. Συνεπώς, η χρήση των special κινήσεων καλό είναι να γίνεται με φειδώ και όταν είναι πραγματικά αναγκαίο, διαφορετικά υπάρχει η πιθανότητα να μην μπορέσουμε να επανέλθουμε με αρκετή ποσότητα υγείας, αν δεχτούμε πολλή ζημιά σε μια συμπλοκή. Κάτι που μπορεί να συμβεί πολύ εύκολα ακόμα και όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα απλό mob, πόσο μάλλον ενάντια σε κάποιο boss. Ιδιαίτερα απέναντι στα bosses, ίσως βρεθούμε σε μια κατάσταση που δε θα μπορούμε να ανταπεξέλθουμε καθόλου, διότι ο ήρωάς μας δεν είναι αρκετά δυνατός και ανθεκτικός. Αυτό είναι μια σοβαρή πιθανότητα και η λύση εντοπίζεται στην απευκταία τακτική του grinding.

Ομολογουμένως, το Scott Pilgrim εστιάζει αρκετά στο κομμάτι αυτό, καθώς τα χρήματα που συλλέγουμε σε ένα playthrough επ’ ουδενί δεν είναι αρκετά για να ισχυροποιήσουμε ικανοποιητικά τον ήρωά μας μέχρι το τέλος του έβδομου επιπέδου. Αν μάλιστα θελήσουμε να δυναμώσουμε και τους υπόλοιπους χαρακτήρες, πρακτικά θα πρέπει να ξαναπαίξουμε ολόκληρο το παιχνίδι από την αρχή. Επί της ουσίας, είναι ένας αρκετά οκνηρός τρόπος να μακρύνει τεχνηέντως η (μικρή) διάρκεια του τίτλου, σε συνδυασμό με την έλλειψη checkpoints, η οποία μπορεί να γίνει εκνευριστική, ιδίως στο τελευταίο επίπεδο που το παρακάνει σε διάρκεια και απαιτήσεις. Τουλάχιστον αποθηκεύεται η πρόοδος μας μετά το πέρας του κάθε level (μαζί με τα χρήματα που έχουμε μαζέψει) για να ξαναδοκιμάσουμε όσες φορές επιθυμούμε, ενώ η επίσκεψη σε κάποιο προηγούμενο πραγματοποιείται εύκολα μέσω ενός εύχρηστου χάρτη που θυμίζει Super Mario World.

Σαφείς οι επιρροές του χάρτη από το Super Mario World.

Πάντως, παρ’ όλα τα μειονεκτήματά του, το Scott Pilgrim είναι αρκετά ευχάριστο και διασκεδαστικό, κυρίως όταν παίζεται με τετράδα παικτών, όπου προστίθενται και άλλοι μηχανισμοί (όπως για παράδειγμα ο δανεισμός χρημάτων ή όταν κάποιος παίκτης πεθαίνει, γίνεται φάντασμα και αφαιρεί πόντους από την υγεία των άλλων παικτών!), αλλά και ορισμένα ανταγωνιστικά mini games, όπως το Dodgeball, το Battle Royale και το Zombie Hordes, αποκτούν μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το να παίζονται απλώς ενάντια στην ΑΙ – πλην όμως δεν αποτελούν κάτι το ιδιαίτερο. Η αλήθεια είναι όμως ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν αρκετοί παίκτες διαθέσιμοι online, οπότε αν σκοπεύετε να ασχοληθείτε με το multiplayer mode του, είναι προτιμότερο να το πράξετε με φίλους που κατέχουν το παιχνίδι.

Περνώντας στον τεχνικό τομέα, το Scott Pilgrim διατηρεί ανέπαφο τον pixelated χαρακτήρα του πρωτότυπου παιχνιδιού, γεγονός που ίσως αποθαρρύνει αρκετούς υποψήφιους αγοραστές που αλλάζουν πεζοδρόμιο, όταν συναντούν τέτοιου είδους καλλιτεχνική προσέγγιση στα σύγχρονα παιχνίδια. Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για από τις καλύτερες υλοποιήσεις που έχουμε δει ποτέ, παρ’ όλα τα έντεκα χρόνια που κουβαλά στην πλάτη του, ενώ διαθέτει αξιοζήλευτο animation και διάχυτες πινελιές χιούμορ που συνοψίζουν το οπτικό αποτέλεσμα σε πραγματικά άρτιο και μοναδικό. Στα του ήχου, τα πράγματα κυμαίνονται σε ικανοποιητικό επίπεδο (για beat’ em up μιλάμε εξάλλου), αλλά για κάποιο ανεξήγητο λόγο, η μίξη ακούγεται πολύ χαμηλά και τα όμορφα μουσικά θέματα συχνά μπερδεύονται με τα ηχητικά εφφέ, αλλά αυτό να είναι κάτι που πιθανόν μπορεί να λυθεί στο μέλλον.

Για μια γυναίκα γίνονται όλα.

Συμπερασματικά, το Scott Pilgrim VS The World: The Game είναι ένα συμπαθέστατο beat’ em up που οι οπαδοί του είδους θα πρέπει να αποκτήσουν με κλειστά τα μάτια, πόσο μάλλον όταν είναι η πρώτη φορά που εμφανίζεται επίσημα στις οθόνες των PC μας. Όσον αφορά τους υπόλοιπους, το παιχνίδι δύναται να προσφέρει μερικές ώρες ποιοτικού fun με παρέα, αλλά ως εκεί. Το πιθανότερο είναι να ασχοληθείτε μαζί του για ένα απόγευμα και να μην το φορτώσετε ξανά.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 70%

70%

Beat the Exes!

Next time, don't date the girl with seven evil ex-boyfriends

Γιώργος Δεμπεγιώτης

Συντάκτης-λάτρης των action, shooter, adventure, RPG’s και ενίοτε racing παιχνιδιών, προτιμά κυρίως το single-player gaming. Που και που ξεσπάει σε κανά multi, αλλά δεν το παρακάνει κιόλας.

10 Comments

  1. [QUOTE]

    το Scott Pilgrim διατηρεί ανέπαφο τον [B]pixelated[/B] χαρακτήρα του πρωτότυπου παιχνιδιού, γεγονός που ίσως αποθαρρύνει αρκετούς υποψήφιους αγοραστές που αλλάζουν πεζοδρόμιο, όταν συναντούν τέτοιου είδους καλλιτεχνική προσέγγιση στα σύγχρονα παιχνίδια.
    [/QUOTE]

    oh hi! 😛

  2. [QUOTE=”nitro912gr, post: 561119, member: 102594″]
    meanwhile εγώ το είδα φέτος… έπαθα μια κρίση μέσης ηλικίας για μερικές μέρες και είμαι μόνο 37.

    (ρε μλκς… είμαι 37; πότε έγινε αυτό; διαβάζω τι γράφω και σκαλώνω και μονολογώ “ω θεοί είμαι 37 χρονών”)
    [/QUOTE]
    και γω χθες. Την είχα κατεβασμένη πόσα χρόνια και είχα ξεχάσει να τη δω. Που να ξερα ο αμοιρος πως ηταν τέτοιο έπος. God Bless the RQ:solaire:
    [USER=102682]@soad667[/USER] τη πάτησα παρομοίως:ROFLMAO:

    [QUOTE=”kuivamaa, post: 561087, member: 102593″]
    Hello again, friend of a friend…
    [MEDIA=youtube]y69gQtAdHKc[/MEDIA]
    [/QUOTE]
    Αδιανότητο πως είναι αυτή η Brie Larson, aka Captain Marvel. What did go wrong? Just look at her:love:

  3. [QUOTE=”Chosen Undead, post: 561159, member: 103617″]
    και γω χθες. Την είχα κατεβασμένη πόσα χρόνια και είχα ξεχάσει να τη δω. Που να ξερα ο αμοιρος πως ηταν τέτοιο έπος. God Bless the RQ:solaire:
    [USER=102682]@soad667[/USER] τη πάτησα παρομοίως:ROFLMAO:

    Αδιανότητο πως είναι αυτή η Brie Larson, aka Captain Marvel. What did go wrong? Just look at her:love:
    [/QUOTE]
    Τι να σου πω, εγώ περισσότερο της Αννούλας της Κέντρικ φαν ειμαι.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL