REVIEWS

VOODOO DETECTIVE

H καταιγίδα των adventures καλά κρατεί. Δεν πέρασαν παρά λίγες ημέρες από την παρουσίαση του πολύ καλού Crowns and Pawns: Kingdom of Deceit και να’ σου το Voodoo Detective της Short Sleeve Studios, σε μια μάλλον ξαφνική κυκλοφορία. Ομολογουμένως, η εταιρία δεν είχε προετοιμάσει αρκετά το έδαφος (είχαμε ακούσει πρώτη φορά γι’ αυτό πέρυσι το φθινόπωρο, παρ’ όλο που βρισκόταν υπό ανάπτυξη αρκετό καιρό), συνεπώς η είδηση ότι το παιχνίδι ήταν έτοιμο, ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Το μόνο που μένει είναι να δούμε κατά πόσο το Voodoo Detective καταφέρνει να πιάσει τον παλμό των adventurers, όντας εμφανώς επηρεασμένο από τους κλασικούς τίτλους του είδους.

Η ιστορία του Voodoo Detective μας μεταφέρει στη δεκαετία του ’30 και στο τροπικό νησί του Zo Wanga. Ένας τροπικός παράδεισος θα λέγαμε, ο οποίος τα τελευταία χρόνια προσελκύει εκατοντάδες τουρίστες, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να αλλοιωθεί ο χαρακτήρας του νησιού, καθώς διάφοροι επενδυτές βρήκαν την ευκαιρία να γεμίσουν την περιοχή με καταστήματα και ξενοδοχεία, αφήνοντας στην άκρη τις παραδόσεις του νησιού, όπως είναι η κουλτούρα του voodoo. Την εν λόγω κατάσταση δε συμμερίζεται ο ήρωάς μας, ο οποίος συστήνεται απλώς ως… Voodoo Detective, ένας ιδιωτικός ερευνητής που χάρη στη βαθιά πίστη του, έχει κατορθώσει στο παρελθόν να λύσει δεκάδες υποθέσεις. Όχι πια όμως.

Στο γραφείο μας, λίγο πριν αρχίσει η καταιγίδα…

Ο κόσμος σε μεγάλο βαθμό έχει αλλάξει, αγαπά μονάχα το χρήμα και τα υλικά αγαθά, με συνέπεια το ενδιαφέρον για τον πνευματικό κόσμο να έχει φτάσει στο ναδίρ. Κανείς πλέον δεν εμπιστεύεται έναν ερευνητή που χρησιμοποιεί το voodoo για να φτάσει στη λύση μιας υπόθεσης, γεγονός που οδηγεί τον ήρωα στα όρια της χρεοκοπίας. Κανείς πλην μιας πανέμορφης κοπέλας που ένα ήσυχο πρωινό, χτυπάει την πόρτα του γραφείου του.

Η εν λόγω κοπέλα συστήνεται ως Mary Fontule, σύζυγος του ισχυρού άντρα του νησιού Victor Fontule, η οποία όμως ισχυρίζεται ότι δε θυμάται τίποτα από το παρελθόν της. Μάλιστα δεν είναι καν σίγουρη ότι είναι παντρεμένη με τον Victor, ούτε ότι το όνομά της είναι πράγματι αυτό και ζητά από τον Voodoo Detective να τη βοηθήσει να βρει ποια είναι. Μια ομολογουμένως περίεργη υπόθεση, την οποία αρχικά ο ερευνητής μας δυσκολεύεται να αποδεχτεί, αλλά από τη στιγμή που δεν υπάρχει σάλιο και η Mary του προσφέρει μια πολύ μεγάλη προκαταβολή σε χρήματα, πείθεται να την αναλάβει. Μόνο που η υπόθεση καταλήγει σε κάτι πολύ πιο σύνθετο και επικίνδυνο απ’ όσο μπορούσε να φανταστεί. Τόσο πολύ που θέτει σε κίνδυνο ακόμα και την ύπαρξη της ίδιας της ανθρωπότητας…

Παίζοντας φυσαρμόνικα με τον πιανίστα αδερφό μας. Μια σημαντική στιγμή που καλό είναι να κρατήσουμε στην άκρη του μυαλού μας.

Η υπόθεση του Voodoo Detective είναι αναμφίβολα από τα δυνατά χαρτιά του παιχνιδιού. Εξελίσσεται πολύ ομαλά, δεν πλατειάζει και διατηρεί έντονο το μυστήριο έως ότου τη μεγάλη αποκάλυψη, η οποία πραγματοποιείται περίπου στη μέση του παιχνιδιού. Μια αποκάλυψη που ίσως φανεί τραβηγμένη, αλλά όσο προοδεύουμε προς το τέλος της περιπέτειας, αντιλαμβανόμαστε ότι τελικά δεν είναι και τόσο, καθώς όντως υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που εξωθούν εαυτούς στα άκρα για να πετύχουν τους στόχους τους, μη υπολογίζοντας τις συνέπειες στον υπόλοιπο κόσμο. Άλλωστε, το βιώνουμε καθημερινά στη ζωή μας και το Voodoo Detective το τονίζει με το δικό του, ιδιαίτερο τρόπο.

Μέσα από το πρίσμα ενός κλασικού point ‘n’ click adventure λοιπόν, το Voodoo Detective κατορθώνει να μας χαρίσει μια σειρά από αξιομνημόνευτους χαρακτήρες, οι οποίοι διαδραματίζουν μικρότερο ή μεγαλύτερο ρόλο στην ιστορία, όπως ο πιανίστας αδελφός του ήρωα Billy και ο κακότροπος επιχειρηματίας Gordon Crumbsford ή χαρακτηριστικές φιγούρες της voodoo κουλτούρας όπως ο Papa Legba και ο Baron Samedi. Και φυσικά, μπόλικους γρίφους που μεταξύ άλλων περιέχουν μια σημαντική εσάνς από (τι άλλο;) voodoo τελετουργίες. Εξάλλου, νωρίς στο παιχνίδι γινόμαστε κάτοχοι ενός βιβλίου που περιγράφει τα συστατικά που πρέπει να συλλέξουμε για να εκτελέσουμε διάφορες συνταγές, οι οποίες παρουσιάζουν ενδιαφέροντα αποτελέσματα. Όπως παραδείγματος χάρη, μια συνταγή που κοιμίζει το θύμα ή που οδηγεί δύο ανθρώπους να ερωτευτούν παράφορα.

Η άποψη του υπόλοιπου κόσμου για το voodoo είναι κάπως έτσι. Ο ήρωάς μας το διαψεύδει.

Ανάλογα λοιπόν με τις απαιτήσεις των περιστάσεων, εκτός από το να συζητάμε με τους διάφορους χαρακτήρες και να συνδυάζουμε αντικείμενα (όπως σε κάθε adventure), ίσως χρειαστεί να εφαρμόσουμε τις γνώσεις μας πάνω στο voodoo. Η αλήθεια όμως είναι ότι είναι προφανές το πότε είναι απαραίτητο να καταφύγουμε σε μια συνταγή για να προχωρήσουμε, απόρροια του σχετικά κλειστού χαρακτήρα του παιχνιδιού. Ο σχεδιασμός της δράσης είναι αρκετά γραμμικός και σε κάθε οθόνη που επισκεπτόμαστε, υπάρχουν λιγοστά hotspots όπου μπορούμε να δράσουμε με κάποιο τρόπο. Συνεπώς, δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο να φτάσουμε στη λύση του γρίφου που μας απασχολεί εκείνη τη στιγμή. Απεναντίας, θα λέγαμε ότι το επίπεδο δυσκολίας κυμαίνεται σε μάλλον χαμηλά επίπεδα για κάποιον έμπειρο adventurer, με λίγους γρίφους μόνο να χρειάζονται παραπάνω σκέψη (όπως εκείνη με το πόμολο στο γιοτ) ή γρήγορα ανακλαστικά, ενώ υφίστανται και αρκετά hints από πλευράς του detective. Αρκεί να κάνουμε κλικ πάνω του και αυτός θα μας υπενθυμίσει ποια είναι η τρέχουσα αποστολή μας, πετώντας ταυτόχρονα και μια ατάκα που πλαισιώνει τον τρόπο που οφείλουμε να κινηθούμε στη συνέχεια. Σημειωτέων όμως, η ατάκα αυτή μπορεί να είναι κάποιο λογοπαίγνιο ή μεταφορά, οπότε επίκειται στη δική μας ιδιοσυγκρασία αν θα το «πιάσουμε» εκείνη τη στιγμή ή αφότου μας έρθει η επιφοίτηση.

Θα λέγαμε ότι η απουσία hotspot indicator δεν ενοχλεί καθόλου, μιας και δεν υφίστανται ανάγκη pixel-hunting, αλλά αν είναι κάτι που μας φάνηκε λιγάκι ασυνήθιστο, αυτός είναι ο χειρισμός γενικότερα. Όχι γιατί ξεφεύγει από τους κανόνες ενός τυπικού point ‘n’ click, αλλά μας έκανε εντύπωση το γεγονός ότι για να κάνουμε examine ένα αντικείμενο στο inventory, θα πρέπει να κρατήσουμε πατημένο το αριστερό κουμπί του mouse. Επίσης η χρήση του use πραγματοποιείται αφού πατήσουμε μια φορά πάνω στο αντικείμενο που επιθυμούμε, αυτό με τη σειρά του μεταφερθεί σε ένα ειδικό εικονίδιο της κεντρικής οθόνης και κατόπιν να κλικάρουμε στο hotspot που μας ενδιαφέρει. Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει επιλογή για save, καθώς το παιχνίδι αποθηκεύει αυτόματα τη θέση μας, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις είναι εφικτό να πεθάνουμε (game over), αλλά χωρίς καμία άλλη συνέπεια, καθώς το load μας επιστρέφει λίγο πριν τη λανθασμένη κίνησή μας.

Ύποπτα πράγματα δείχνουν να συμβαίνουν στην περιοχή.

Υποθέτουμε ότι η υλοποίηση του χειρισμού βασίζεται πρωτίστως στην έκδοση για τα κινητά, η οποία θα εμφανιστεί ταυτόχρονα με την έκδοση για PC, εξ’ ου και αυτές οι παράξενες επιλογές για PC game. Παρ’ όλα αυτά, δεν είναι λίγες οι φορές που μπερδεύτηκα με τον αριθμό των κλικς που έπρεπε να κάνω για ένα απλό use και συνέχιζα να μπερδεύομαι μέχρι το τέλος του παιχνιδιού, το οποίο έρχεται μετά από περίπου πέντε ώρες. Μια διάρκεια που είναι αρκετά μικρή και είναι απογοητευτικό το γεγονός ότι οι τίτλοι τέλους έρχονται τόσο σύντομα σε ένα τόσο όμορφο παιχνίδι.

Ένα παιχνίδι που αναμφισβήτητα αποτελεί προϊόν τεράστιας αγάπης από τους δημιουργούς του και αυτό φαίνεται σε κάθε πτυχή του. Από την έντονη λεπτομέρεια στα ζωγραφιστά backgrounds και στις ζωντανές κινήσεις των ευμεγέθων χαρακτήρων, τους καλογραμμένους διαλόγους που διαθέτουν λεπτεπίλεπτο και έξυπνο χιούμορ, μακριά από slapstick καταστάσεις και easter eggs του σωρού, ενώ το καταπληκτικό soundtrack ανεβάζει τον πήχη ακόμα υψηλότερα.

Αλίμονο, δε θα κάναμε και μια επίσκεψη στον πνευματικό κόσμο;

Πρόκειται για κυρίως jazz συνθέσεις του κυρίου Peter McConnell, ηχογραφημένες από κανονική ορχήστρα, ο οποίος έχει βάλει το χεράκι του σε soundtracks όπως εκείνα του Grim Fandango και το Monkey Island. Τα ηχητικά κύματα που βγαίνουν από τα ηχεία μας είναι τουλάχιστον άψογα και μας μεταφέρουν δίχως κόπο στην εποχή που διαδραματίζεται το παιχνίδι. Σύμμαχος αποτελεί και το εξαιρετικό voice-over, επαγγελματικών προδιαγραφών, όπου ακόμα και ο πιο «ασήμαντος» χαρακτήρας της ιστορίας προσφέρει το δικό του στίγμα στο παιχνίδι.

Εν ολίγοις, το Voodoo Detective είναι ένα αξιόλογο adventure, μοναδικής αισθητικής, το οποίο θα μπορούσε να αποσπάσει ακόμα μεγαλύτερη βαθμολογία, αν είχε λίγο πιο δύσκολους γρίφους και σαφώς μεγαλύτερη διάρκεια. Εντούτοις, επιτυγχάνει να εισάγει έναν συμπαθέστατο νέο ήρωα στο χώρο των adventures, ο οποίος αν όλα πάνε καλά, μπορεί στο μέλλον να πρωταγωνιστήσει σε ακόμα περισσότερες περιπέτειες. Εξάλλου, έχει χρέος στον Baron.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 79%

79%

Voodoo Hoodoo

Μικρό σε διάρκεια, αλλά όμορφο adventure για τους λάτρεις τους είδους και της 30's αισθητικής.

Γιώργος Δεμπεγιώτης

Συντάκτης-λάτρης των action, shooter, adventure, RPG’s και ενίοτε racing παιχνιδιών, προτιμά κυρίως το single-player gaming. Που και που ξεσπάει σε κανά multi, αλλά δεν το παρακάνει κιόλας.

3 Comments

  1. Ζώρζ, εξαιρετική ανακάλυψη, γι’αυτό εξακολουθώ να αγαπώ το Ragequit : τόσα χρόνια μετά, συνεχίζει να με εκπλήσσει ευχάριστα. Αγοράστηκε πάραυτα -ούτε ένα ταπεινό Seagrams δε ζητάνε τα παιδιά- και θα τιμηθεί εκεί, το 2024, όταν πιθανώς μου επιστραφούν τα λογικά μου πίσω.

  2. [QUOTE=”Borracho, post: 598767, member: 102590″]
    Ζώρζ, εξαιρετική ανακάλυψη, γι’αυτό εξακολουθώ να αγαπώ το Ragequit : τόσα χρόνια μετά, συνεχίζει να με εκπλήσσει ευχάριστα. Αγοράστηκε πάραυτα -ούτε ένα ταπεινό Seagrams δε ζητάνε τα παιδιά- και θα τιμηθεί εκεί, το 2024, όταν πιθανώς μου επιστραφούν τα λογικά μου πίσω.
    [/QUOTE]
    Ελπίζω ως τότε τουλάχιστον, να έχει εξαφανιστεί το Seagrams :p

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL