3f Interactive

Είναι περισσότερο από ευχάριστο να βλέπεις νέες, μικρές, εταιρείες να εισχωρούν στο χώρο της δημιουργίας video –και δη adventure- games και να κάνουν την πρώτη τους απόπειρα να μας προσφέρουν μία αξιόλογη περιπέτεια. Ειδικά δε σε μία περίοδο όπου γνωστοί και άγνωστοι developers έχουν μαζικά καταφύγει στη λύση της χρηματοδότησης από μέρους των παικτών, μέσω του kickstarter ή παρομοίων υπηρεσιών, ο διαφορετικός, πατροπαράδοτος, δρόμος που διάλεξαν να ακολουθήσουν τα στελέχη της Αργεντίνικης 3f Interactive είναι, αν μη τι άλλο, αξιέπαινος και φανερώνει σιγουριά και εμπιστοσύνη στις δυνατότητές τους. Έτσι λοιπόν προέκυψαν το πρώτο και το δεύτερο επεισόδιο του παρθενικού παιχνιδιού τους, ονόματι Reversion, με τις συμπληρωματικές ονομασίες «The escape» και «The meeting» αντίστοιχα. Η ΠΡΩΤΗ ΠΙΝΕΛΙΑ Η ιστορία πρόκειται, σύμφωνα με το πλάνο των δημιουργών του παιχνιδιού, να ολοκληρωθεί σε έξι επεισόδια. Το πρώτο προσφέρεται εντελώς δωρεάν, κυκλοφόρησε αρχικά στην ισπανική γλώσσα και στη συνέχεια μεταφράστηκε και στα αγγλικά, ενώ λίγο αργότερα ακολούθησε το δεύτερο επεισόδιο, σε εμπορική πλέον μορφή και στην τιμή των €5 μέσω του Desura. Αυτό σημαίνει ότι αν ακολουθηθεί η ίδια τιμολογιακή πολιτική και για τα επόμενα επεισόδια, η συνολική τιμή του Reversion θα ανέλθει στα €25, ποσό το οποίο δε κρίνεται ούτε χαμηλό, αλλά ούτε και πολύ υψηλό και σίγουρα μεγάλο ρόλο στην αποτίμηση της σχέσης τιμής-αξίας θα παίξει η συνολική διάρκειά του, μέσα από το σύνολο των έξι επεισοδίων. Στο σημείο αυτό ενδέχεται να κολλήσετε, ουσιαστικά άνευ λόγου Πρωταγωνιστής είναι ένας νεαρός, ο οποίος συνέρχεται εντός του νοσοκομείου Garrahan του Buenos Aires και δε θυμάται τίποτα αναφορικά με το ποιος είναι, πώς ονομάζεται και γιατί βρέθηκε εκεί. Στον διάλογο που έχει με τον γιατρό του νοσοκομείου πληροφορείται ότι μία παραστρατιωτική οργάνωση έχει καταλάβει την πόλη, καταλύοντας την εξουσία και παίρνοντας τον έλεγχο των στρατηγικών σημείων και των δημόσιων οργανισμών της. Αποτέλεσμα αυτού είναι να βρίσκεται η πόλη σε κατάσταση εμφυλίου πολέμου, καθώς μεγάλη μερίδα πολιτών, που είναι στο πλευρό της ανατραπείσας κυβέρνησης, μάχεται ενάντια στη συγκεκριμένη οργάνωση, της οποίας οι σκοποί παραμένουν άγνωστοι. Η μεγαλύτερη έκπληξη για τον ήρωά μας όμως έρχεται όταν, στην απορία του για το πότε προλάβανε να γίνουν όλα αυτά, μαθαίνει ότι δε βρίσκεται στο έτος 2015, όπως μέχρι εκείνη τη στιγμή πιστεύει, αλλά στο 2035, ενώ για κάποιο λόγο η δική του ύπαρξη δείχνει να είναι σημαντική για την οργάνωση. Το μόνο στοιχείο που κουβαλά και μπορεί να τον οδηγήσει σε ορισμένες απαντήσεις είναι το μισό μέρος μίας φωτογραφίας, που απεικονίζει έναν άντρα που φέρνει σε επιστήμονα. Συνεπώς, θα πρέπει αφ' ενός να καταφέρει να βγει από το φρουρούμενο νοσοκομείο (εξ' ου και το Escape), αφ΄ετέρου να συναντηθεί με τα άτομα εκείνα που θα μπορούν να απαντήσουν στα ερωτήματα που έχει (να και το Μeeting του τίτλου). Η κεντρική σεναριακή ιδέα της αμνησίας ενός προσώπου και της αφύπνισής του σε μία μετέπειτα χρονική περίοδο οπωσδήποτε δεν είναι νέα και την έχουμε ξαναδεί πολλάκις. Αυτό όμως δεν είναι απαραίτητα αρνητικό, καθώς έχει αποδειχθεί ότι συχνά μπορεί να οδηγήσει σε ενδιαφέρουσες καταστάσεις και συναρπαστική εξέλιξη της ιστορίας. Αυτό που μένει να φανεί –καθώς στα δύο πρώτα αυτά επεισόδια φυσικά δε καθίσταται ιδιαιτέρως ορατό και σαφές- είναι η υλοποίηση και η κλιμάκωση της ιδέας που έχουν κατά νου να δώσουν οι Αργεντίνοι developers στη δημιουργία τους, που εν τέλει θα κρίνει κιόλας αν έχουμε να κάνουμε με μία έξυπνη σύλληψη ή με ένα τετριμμένο θέμα. Τα τέσσερα επεισόδια που έχουμε ακόμη μπροστά μας να δούμε προϊδεάζουν πάντως για πλούσια πλοκή, αν κρίνουμε από όσα μας παρουσιάζονται στο πρώτο αυτό ζεύγος των μερών της ιστορίας. ΑΚΟΜΗ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ WINTERMUTE Το Reversion είναι ένα κλασσικό 3rd person point ‘n’ click adventure game, δημιουργημένο με τη γνωστή Wintermute engine και τρέχει σε ανάλυση 1280x720. Η απόδοση των διαφόρων χώρων, του περιβάλλοντος αλλά και των χαρακτήρων δεν αφήνει παράπονα, καθώς, ειδικά για τα δεδομένα μίας χαμηλού budget παραγωγής, που χρησιμοποιεί freeware engine, τα hand drawn γραφικά είναι απολύτως ικανοποιητικά και διακρίνονται για την ποικιλία των χρωματισμών και τα υψηλά επίπεδα λεπτομέρειας. Προσωπικά, από όσο μπορώ να θυμηθώ, πλην του Shadows on the Vatican, δεν έχω συναντήσει παιχνίδι που να τα έχει καταφέρει καλύτερα στον εν λόγω τομέα, καθώς τόσο το Alpha Polaris όσο και το, παλαιότερο, The Lost Crown, όπως φυσικά και το πρώτο επεισόδιο του –ανολοκλήρωτου τελικά, δυστυχώς- Miskatonic υστερούσαν έναντι του Reversion. Από την άλλη, το animation χρήζει βελτίωσης, καθώς το περπάτημα των διαφόρων χαρακτήρων φαντάζει ολίγον αφύσικο. Με άλλα λόγια λοιπόν, δε πρέπει να περιμένετε θαύματα, αλλά την ίδια στιγμή μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι δε θα συναντήσετε κάτι που θα ενοχλήσει σοβαρά το μάτι σας. Θα έλεγα ότι οπτικά η απλότητα κυριαρχεί… Η μετάφραση ξέφυγε σε ορισμένα σημεία Κάθε άλλο παρά το ίδιο ισχύει όμως όσον αφορά στη μουσική και στα voice overs των χαρακτήρων. Ξεκινώντας από την πρώτη, επιτέλους ύστερα από καιρό συναντάμε ένα adventure game που δεν είναι “μουγκό” σε καμία απολύτως οθόνη του, αλλά αντιθέτως διαθέτει πολλά και διαφορετικά κομμάτια, καθένα εκ των οποίων ντύνει μία τοποθεσία. Ανάλογο αποτέλεσμα δεν έχουμε δει σε παιχνίδι της κατηγορίας επί μακρό διάστημα (ακόμη και η μεγάλη Daedalic Entertainment εξακολουθεί να υστερεί σε αυτόν τον τομέα), οπότε αξίζουν εύσημα στα στελέχη της 3f Interactive. Από κοντά ακολουθεί και το πολύ καλό voice acting, που δίνει πειστικά ζωή στους διαφόρους χαρακτήρες. Ασφαλώς εκείνος που ξεχωρίζει, άνευ δυσκολίας, είναι ο γνωστός Αργεντίνος ηθοποιός Victor Laplace, που δανείζει τη φωνή του στον γιατρό του νοσοκομείου, δίχως αυτό να σημαίνει ότι οι υπόλοιποι υστερούν ιδιαίτερα ή δε τα καταφέρνουν εξίσου καλά. Αν βαρεθήκατε τα one-click adventure games, δηλαδή εκείνα τα παιχνίδια που το αριστερό κουμπί του mouse αντιστοιχεί απευθείας και εντελώς αυτόματα στην Look / Talk to / Pick up-Use εντολή κατά περίπτωση, το Reversion είναι για εσάς. Βλέπετε οι παραπάνω εντολές πλέον δίνονται από εμάς κατά βούληση, εμφανιζόμενες ταυτόχρονα υπό μορφή στρογγυλών εικονιδίων, αφότου κλικάρουμε πάνω σε ένα hotspot. Τα τελευταία τα προβάλλουμε μέσω ενός εικονιδίου στο άνω αριστερό τμήμα της οθόνης, δίπλα στο οποίο βρίσκεται και το hint icon, αλλά και η επιλογή περί πρόσβασης στο inventory μας, ενέργεια που μπορούμε επίσης να πραγματοποιήσουμε με δεξί κλικ του mouse. Ειδικά όσον αφορά στα hints, ενδιαφέρον έχει το ότι από τη στιγμή που θα καταφύγουμε στη λύση παροχής ενός τέτοιου, θα χρειαστεί να περιμένουμε ένα μικρό διάστημα τριών λεπτών. Φαντάζει σαν η τελευταία ευκαιρία που μας δίνουν οι δημιουργοί να λύσουμε από μόνοι μας έναν γρίφο, προτού ζητήσουμε τη βοήθειά τους. ΣΦΗΝΑΚΙΑ ΔΡΑΣΗΣ Μια και ο λόγος περί γρίφων, πρέπει να αναφερθεί ότι το επίπεδο δυσκολίας του παιχνιδιού κινείται σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Σε κανένα σημείο από τα δύο πρώτα αυτά επεισόδια δε θα συναντήσετε ιδιαίτερη δυσκολία, καθώς οι γρίφοι είναι απολύτως λογικοί από τη μία, ιδιαίτερα απλοί από την άλλη. Εξαίρεση θα αποτελέσουν δύο σημεία, ένα σε κάθε επεισόδιο και για διαφορετικούς λόγους. Δε θα μπω σε λεπτομέρειες, για να μη προβώ σε spoilers, θα περιοριστώ μόνο να αναφέρω ότι το πρώτο αφορά στον τρόπο με τον οποίο θα καταλήξετε να μάθετε τον σωστό κωδικό για να αποσπάσετε το κλειδί για την αποθήκη του νοσοκομείου, ενώ το δεύτερο σχετίζεται με το πανεπιστήμιο, στο τέλος του δεύτερου επεισοδίου, και πιο συγκεκριμένα με την πρόσβασή σας στα χαμηλότερα πατώματά του. Κι αν για τη δεύτερη περίπτωση υφίσταται η -λογική- δικαιολογία της αναγκαιότητας παρατήρησης του περιβάλλοντος, ώστε να καταλήξουμε στην ενέργεια που απαιτείται να κάνουμε, δίχως κατά τα άλλα να έχουμε κάποιο στοιχείο περί αυτής, η πρώτη προκύπτει καθαρά λόγω κακού σχεδιασμού, αφού μπορεί αναίτια κι εντελώς αδικαιολόγητα να οδηγήσει ιον παίκτη σε αδιέξοδο. Εκτός αυτών, τίποτα άλλο δε θα απαιτήσει περισσότερα από λίγα λεπτά για να το σκεφτείτε, με την προϋπόθεση ότι δε θα χάσετε κάποιο από τα –πολλά- αντικείμενα που συλλέγει και κουβαλά ο ήρωάς μας. Εννοείται ότι μεγάλο ποσοστό των γρίφων είναι inventory-based, εξ’ ου και η παρατήρηση και ο συνδυασμός όλων όσων μαζεύετε είναι απαραίτητα στοιχεία για να προχωρήσετε παρακάτω. Έχετε επίσης υπόψη σας ότι μπορεί ένα αντικείμενο που δε χρειάζεται ή δε μπορείτε να πάρετε κατά τη διάρκεια του πρώτου επεισοδίου, να καταστεί χρήσιμο και εκμεταλλεύσιμο στο δεύτερο. Στο εν λόγω σημείο προσέξτε ότι η οθόνη σκρολλάρει προς τα δεξιά, κάτι που δεν είναι απολύτως εμφανές Οι διάφοροι τρίτοι χαρακτήρες που συναντάμε παρουσιάζουν ποικιλία, έχουν ενδιαφέρον και καταφέρνουν να τραβήξουν την προσοχή μας. Ξεχωρίζει ασφαλώς η Victoria, η κοπέλα που βρίσκεται εντός του νοσοκομείου στο ξεκίνημα του πρώτου κεφαλαίου, αλλά είναι ο συνεργάτης της, ο Pablo, εκείνος που κερδίζει με κάτω τα χέρια την πρωτιά για την πιο κωμική, διασκεδαστική και ευχάριστη παρουσία στη μέχρι στιγμής εξέλιξη της ιστορίας. Είναι φανερό ότι ορισμένοι άλλοι θα έχουν σαφώς μεγαλύτερο και πιο ενεργό ρόλο στη συνέχεια, προεξέχοντος του αινιγματικού κοντοπίθαρου που δείχνει να είναι και ο ιθύνων νους-κουμανταδόρος της όλης παραστρατιωτικής οργάνωσης (μία ευθεία ειρωνεία άραγε από μεριάς των δημιουργών προς τους κατά καιρούς εμπνευστές ανάλογων φαινομένων;). Παρά το ότι είναι το μυστήριο το στοιχείο που κυριαρχεί αναφορικά με την έκβαση της πλοκής, καθώς ουσιαστικά το πρώτο μέρος δεν δίνει καμία απάντηση αναφορικά με τα τεκταινόμενα, δε λείπει και το χιούμορ σε ορισμένα σημεία, όπως στον τρόπο με τον οποίο θα καταφέρουμε να εισέλθουμε στο σπίτι που φυλάσσεται από έναν γιγαντόσωμο φρουρό. Η συνολική διάρκεια των “The escape” και “The meeting” είναι μικρή. Το πρώτο διαρκεί ελάχιστα, περί τη 1 ½ ώρα –με την προϋπόθεση ότι θα ξεπεράσετε το αδικαιολόγητο σκόπελο που μπορεί να συναντήσετε λόγω της υλοποίησης του γρίφου που ανέφερα παραπάνω- και ουσιαστικά λειτουργεί περισσότερο ως demo. To “The meeting” υλοποιεί την υπόσχεση των δημιουργών περί πλουσιότερου gameplay, καθώς έχει υπερδιπλάσια διάρκεια και εμφανώς μεγαλύτερη ποικιλία γρίφων. Σε ένα ακόμη παιχνίδι πάντως το παρόν δίνει και η ελληνική γλώσσα, καθώς λίγο πριν το φινάλε καλούμαστε να δώσουμε έναν κωδικό σε ένα πάνελ, χρησιμοποιώντας χαρακτήρες του ελληνικού αλφάβητου. Τέλος, πρέπει να αναφέρω ότι δε λείπουν και κάποια λαθάκια-μικροατέλειες στη μετάφραση από την ισπανική στην αγγλική γλώσσα, όπως π.χ. στο πανεπιστήμιο, όπου η έξοδος αντί για “Exit” αναφέρεται ως “Salir”, στο GPS κατά την επικοινωνία με την Victoria, ενώ και τα credits του “The escape” έχουν επίσης μείνει αμετάφραστα. Φυσικά αυτά είναι λεπτομέρειες και δεν αμαυρώνουν σε καμία περίπτωση τη συνολικά θετική εικόνα του παιχνιδιού. Η Ελλάδα είναι πανταχού παρούσα! 2 ΑΠΟ 6, ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ 4.... Για εμένα τελικά το ξεκίνημα του Reversion υπήρξε μία απρόσμενη έκπληξη. Μπορεί να μη διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας, βραβεία γρίφων και διάρκειας, ούτε και να καταφέρνει να δείξει μέχρι στιγμής ότι είναι σε θέση να μείνει αξέχαστο σε κάποιον, αλλά είναι σίγουρα ένας καλοφτιαγμένος και ευχάριστος τίτλος, προσεγμένος σε όλους τους τεχνικούς τομείς του, μαρτυρά ότι θα έχει πλούσια εξέλιξη, έχοντας μπροστά του τέσσερα ακόμη επεισόδια για να ξετυλίξει την υπόθεσή του και γενικά είναι ικανό να κάνει οποιονδήποτε ασχοληθεί μαζί του να περάσει ευχάριστα κάποιες ώρες. Αν τα στελέχη της πρωτοεμφανιζόμενης 3f Interactive καταφέρουν να προσδώσουν πλουσιότερη διάρκεια και πιο υψηλό δείκτη δυσκολίας στα επόμενα μέρη, διατηρώντας τη χαμηλή τιμή έκαστου εξ’ αυτών, νομίζω ότι η δημιουργία τους έχει όλα τα φόντα να εξελιχθεί σε ένα πολύ αξιόλογο adventure game και μάλιστα από μία χώρα που, πλην του ταλαντούχου Agustin Cordes, δεν είχε την παραμικρή παράδοση μέχρι σήμερα στο χώρο… Pros Όμορφα γραφικά και απλός, λειτουργικός, χειρισμός Καλή η τιμή του δεύτερου επεισοδίου Ενδιαφέρουσα υπόθεση Πολύ αξιόλογη μουσική επένδυση Cons Cons Πολύ μικρή διάρκεια Χαμηλός δείκτης δυσκολίας Κακή υλοποίηση ενός γρίφου στο πρώτο μέρος Μέτριο το animation κατά το βάδισμα των χαρακτήρων Μικροατέλειες στην προσαρμογή από τα ισπανικά στα αγγλικά

REVERSION EPISODES 1 & 2