Avalanche Studios

Δεν μπορώ να πω ότι δεν ενθουσιάστηκα από την περσινή είδηση ότι ετοιμάζεται sequel του RAGE, ενός από τα πιο αδικημένα FPS που έχουν εμφανιστεί ως τώρα, τόσο από εμπορικής πλευράς όσο και από τον ίδιο τους τον εαυτό. Βλέπετε, το RAGE είχε την ατυχία να κυκλοφορήσει μετά το υπέρ-επιτυχημένο Borderlands της 2K και η σύγκριση μαζί του ήταν αναπόφευκτη μα και αμείλικτη, καθώς αμφότερα παρουσίαζαν ενός παρόμοιου στυλ (τύπου Mad Max) μετά-αποκαλυπτικό ανοικτό κόσμο. Κατά τη γνώμη μου κακώς έγινε κάτι τέτοιο, καθώς ναι μεν το RAGE είχε τα προβλήματά του (διεκπεραιωτικός κόσμος και απαράδεκτα βιαστικό τέλος), αλλά επί της ουσίας, στόχευε σε διαφορετικό κοινό από του Borderlands. «Έκλεινε το μάτι» προς τους καθαρόαιμους οπαδούς των FPS και στο κομμάτι αυτό διέθετε συναρπαστικούς μηχανισμούς, κλάσεις ανώτερους από εκείνους του Borderlands (το οποίο εστίαζε περισσότερο στο RPG του πράγματος), που στέκονται άνετα ακόμα και σήμερα. Άλλωστε, η Id Software είναι κυριολεκτικά «μανούλα» στα FPS και γι’ αυτό δεν θα μπορούσε να λείπει η συμμετοχή της στο RAGE 2, ένα παιχνίδι που κατά κύριο λόγο ανέπτυξε η γνωστή για τα open-world games της, Avalanche Studios, μία εταιρία που πραγματικά δεν ξέρεις πού να την κατατάξεις, όσον αφορά την ποιότητα των παραγωγών της. Η Lily που μας συνοδεύει μέσω ασυρμάτου από την αρχή της περιπέτειας. Μη βιαστείτε να την ξαναδείτε... Για όσους δεν αναγνωρίζουν την εν λόγω Σουηδική εταιρία, να σας θυμίσω το πρόσφατο φιάσκο με το Just Cause 4, αλλά ανάμεσα στις ενδιαφέρουσες παραγωγές της, βρίσκεται το Mad Max του 2015. Ένα παιχνίδι που αποτελεί και το εφαλτήριο για τη δημιουργία του RAGE 2, καθώς μοιράζεται μερικά από τα θετικά, αλλά και τα αρνητικά στοιχεία του. Το RAGE 2 διαδραματίζεται τριάντα χρόνια μετά τα γεγονότα του πρώτου παιχνιδιού και αν το είχατε παίξει πρόσφατα ή έχετε εξαιρετικά καλή μνήμη, τότε θα θυμάστε έννοιες και πρόσωπα όπως οι Arks (Κιβωτοί) και ο General Cross. Ύστερα από όλα αυτά τα χρόνια, υποτίθεται ότι ο εναπομείναντας κόσμος έχει αρχίσει να συνέρχεται από τη μαζική καταστροφή που προκάλεσε ο αστεροειδής 99942 και ν’ αναγεννιέται από τις στάχτες του, αλλά ο κύριος Cross έχει διαφορετική άποψη για το μέλλον αυτής της γενιάς ανθρώπων. Ως αρχηγός της στρατιωτικής οργάνωσης Authority και όντας ο ίδιος cyborg, θεωρεί εαυτόν ως υπέρτατο ον και με μια σαρωτική επίθεση, καταστρέφει ολοσχερώς τη ανθίζουσα βάση του Vineland, αφήνοντας εμάς τον Walker (αρχικά έχουμε τη δυνατότητα να επιλέξουμε το φύλο του ήρωα, για πρακτικούς λόγους θα αναφερόμαστε σε αυτόν ως αρσενικό) ως μοναδικό επιζώντα και τελευταίο εν ενεργεία Ranger. Τα οχήματα στο RAGE 2 επιτελούν κυρίως το λόγο για τον οποίο δημιουργήθηκαν: ως μέσο μεταφοράς. Προφανώς, ο στόχος μας δεν είναι άλλος από το να εμποδίσουμε τον General Cross να υλοποιήσει τα σχέδια αφανισμού των homo sapiens, τοποθετώντας τους cyber-μεταλλαγμένους του στο τιμόνι της εκμετάλλευσης του πλανήτη ως ανώτερο είδος. Δηλαδή η τυπική ιστορία του κακού τύπου που καταστρέφει τα πάντα γιατί μπορεί και του καλού τύπου που θυσιάζεται για τη σωτηρία όλης της οικουμένης. Ομολογουμένως, η ιστορία δείχνει να είναι επιτηδευμένα κλισέ, καθώς το χιούμορ και ο αυτοσαρκασμός είναι ευδιάκριτα τόσο στους διαλόγους με τους διάφορους χαρακτήρες που θα συναντήσουμε όσο και σε κάποιες αλλοπρόσαλλες καταστάσεις που θα βρεθούμε. Ένα χιούμορ που βέβαια δεν είναι πάντα εύστοχο και κάποιες φορές αυτά που διαδραματίζονται δεν εκλαμβάνονται καν ως αστεία, τουλάχιστον όπως τα αντιλήφθηκα από την πλευρά μου. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το RAGE 2 δεν στοχεύει στο να πλάσει μια εντυπωσιακή campaign με δεκάδες πρωτότυπες σεναριακές ιδέες και ανατροπές, αλλά να στήσει μία στοιχειωδώς ανεκτή υπόθεση προκειμένου να δώσει αφορμή για το όλο «πανηγύρι» πυροβολισμών.Άλλωστε δεν υπάρχει και ο χρόνος για να συμβεί κάτι διαφορετικό, καθώς η κεντρική campaign του παιχνιδιού αποτελείται από ελάχιστες αποστολές, λιγότερες από τα δάκτυλα των χεριών μας! Είναι απίστευτο και όμως αληθινό, καθώς είναι εφικτό σε λιγότερο από δέκα ώρες παιχνιδιού να παρακολουθήσουμε έκπληκτοι τους τίτλους τέλους, πετώντας στον κάλαθο των αχρήστων οποιαδήποτε προσπάθεια είχε γίνει ως εκείνη τη στιγμή, για σχηματισμό ουσιαστικού ενδιαφέροντος του παίκτη για τα τεκταινόμενα. Got you on sight! Στην ουσία, αυτό που πράττουμε στο RAGE 2 είναι να μεταβαίνουμε στο εκάστοτε σημείο ενδιαφέροντος, να σκοτώνουμε όποιον κακομοίρη (goon, μεταλλαγμένο ή τσιράκι της Authority) βρούμε εκεί, να μαζέψουμε το loot και να φύγουμε σώοι. Χωρίς υπερβολή, το προαναφερθέν μοτίβο επαναλαμβάνεται καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, με μοναδική εξαίρεση λίγες αποστολές της κεντρικής campaign που μας τοποθετούν σε ένα γραμμικού τύπου περιβάλλον, όπου εκεί οι Doom καταβολές της Id λάμπουν πραγματικά, και μια ακόμη που βρισκόμαστε υποχρεωτικά πίσω από το τιμόνι ενός οχήματος. Αν θεωρείτε ότι όλο αυτό ακούγεται λίγο βαρετό, δεν πέφτετε έξω. Το RAGE 2 υποπίπτει στα θανάσιμα αμαρτήματα του grinding και της επανάληψης και γλυτώνει το χασμουρητό μόνο χάρη στις διασκεδαστικές μάχες του. Ομολογουμένως, το FPS στοιχείο αποτελεί το μοναδικό λόγο να ασχοληθεί κανείς σοβαρά με το RAGE 2. Έχοντας ως δάσκαλο το υπέροχο DOOM του 2016, το RAGE 2 προσφέρει υπέρ του δέοντος καλοστημένες μάχες, γεμίζοντας την οθόνη με δεκάδες πολύ επιθετικούς εχθρούς διαφόρων μεγεθών, ενώ απαιτείται συνεχής κίνηση από μέρους μας για να επιζήσουμε. Τα όπλα δε, εννέα στον αριθμό συν τις χειροβομβίδες και τα ειδικού τύπου wingsticks, παρέχουν πολύ ικανοποιητική αίσθηση του βάρους και της δύναμης πυρός που διαθέτουν και σε συνδυασμό με τις έξτρα δυνάμεις του Walker, συντελούν σε ένα απολαυστικό αποτέλεσμα. Όταν το παιχνίδι αποφασίζει να παίξει σε κλειστούς χώρους, τα καταφέρνει αρκετά καλύτερα. Αναφερόμενοι στις έξτρα δυνάμεις, προκειμένου να δημιουργηθεί μία αίσθηση βάθους στο gameplay, το παιχνίδι παρέχει ένα σύστημα αναβαθμίσεων τόσο για τον ίδιο τον ήρωα (Nanotries) όσο και για τον εξοπλισμό του. Πρακτικά, υπάρχει ένα μενού γεμάτο με abilities και upgrades, που ισχυροποιούν σημαντικά τον Walker, σε σημείο μάλιστα που καθιστούν το Normal επίπεδο δυσκολίας περίπατο. Όμως, είναι απορίας άξιο το πόσο πολύπλοκο είναι το σύστημα αυτό, καθώς πέρα από τους κρυστάλλους Fertlite, που είναι το βασικό resource για την αναβάθμιση αλλά και τη θεραπεία του ήρωά μας, υπάρχουν τρία-τέσσερα ακόμα που αφορούν τα όπλα, τις abilities και τα οχήματα, μπλέκοντας τα πράγματα περισσότερο απ’ ότι χρειάζεται. Προσωπικά, δεν θυμάμαι να έχω συναντήσει πιο φλύαρο σύστημα αναβαθμίσεων σε παιχνίδι FPS και πέρασαν αρκετές ώρες μέχρι να γίνουν αντιληπτά κάποια πράγματα. Οι μετεωρίτες αποτελούν μια πολύ καλή πηγή απόκτησης Fertlite. Βέβαια, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ύπαρξη τόσων resources έχει κάποια λογική, καθώς θα έπρεπε να βρεθεί κάποιος τρόπος να δικαιολογηθούν όλες αυτές οι παράπλευρες αποστολές. Υπάρχουν λοιπόν διάφοροι τύποι αποστολών, που ως αποκλειστικό στόχο έχουν τη συλλογή σημαντικών resources για την αναβάθμιση του Walker και των οχημάτων του: από καταστροφή καταυλισμών και καυσίμων μέχρι εκκαθάριση τεράστιων μεταλλαγμένων πλασμάτων και εξόρυξη Fertlite από μετεωρίτες. Οι πιο σημαντικές είναι αυτές που καλούμαστε να ανοίξουμε Κιβωτούς, διότι μεταξύ άλλων ξεκλειδώνουν νέα όπλα και active abilities για τον Walker, όπως το σαρωτικό Slam με το ωστικό κύμα ή Energy Shield που μπλοκάρει τα εχθρικά πυρά. Κοινός παρονομαστής σε όλα αυτά παραμένει βέβαια η ασταμάτητη ανταλλαγή πυροβολισμών, που για ένα FPS αποτελεί την πεμπτουσία του, από την άλλη όμως καθιστά σχεδόν αδιάφορο όλο το υπόλοιπο παιχνίδι. Ο κόσμος που δημιούργησε η Avalanche είναι άχαρος, άνευρος και κοινότυπος, ενώ τα δεκάδες σημεία ενδιαφέροντος του χάρτη γίνονται γρήγορα ευτελή. Ιδιαίτερα αν έχουν καλυφθεί όλα τα προαπαιτούμενα ώστε να προχωρήσουμε στην επόμενη «κανονική» αποστολή, απλώς παύουν να μας απασχολούν και οδεύουμε ολοταχώς προς τον τερματισμό της κεντρικής campaign. Όμορφη πόλη η Wellspring, λίγα πράγματα να κάνει κανείς... Η υπόθεση δε με τα σιδερένια εξαμβλώματα που χαρακτηρίζονται ως οχήματα είναι καμμένο χαρτί: δεν υπάρχει κανένας λόγος να ασχοληθούμε μαζί τους, αφού δεν μας χρησιμεύουν πουθενά πέρα από το να μετακινούμαστε από το ένα σημείο του χάρτη στο άλλο και για το θεαθήναι. Ως και οι αποστολές που πρέπει να καταστρέψουμε ένα convoy (ιδέα αυτούσια παρμένη από το Mad Max) είναι περιττές, αφού το loot που αφήνουν αφορά τα οχήματα, ενώ το γεγονός ότι οι εχθροί μας αδιαφορούν για την ύπαρξή μας όσο κινούμαστε με αυτά (σε αντίθεση δηλαδή με τα Far Cry), δημιουργούν εύλογα ερωτηματικά για το λόγο ύπαρξής τους. Εν ολίγοις, το RAGE 2 θα ήταν κλάσεις ανώτερος σαν τίτλος, αν ξήλωνε εντελώς το open-world στοιχείο και περιοριζόταν σε σχεδιασμό τύπου πρόσφατου DOOM. Όσο το παιχνίδι εστιάζει στο shooting στοιχείο, είναι αναμφισβήτητα από τα κορυφαία του είδους, έχοντας τη σφραγίδα της Id φαρδιά-πλατιά. Μόλις γίνει παύση του πυρός και αρχίσει η συλλογή του loot και η… ψυχαναγκαστική ενασχόληση με τις παράπλευρες αποστολές, τότε το RAGE 2 δείχνει αδύναμο απέναντι σε σύγχρονους open-world τίτλους. Ευτυχώς ή δυστυχώς, ο «καθαρισμός» δεκάδων εικονιδίων του χάρτη έχει πάψει να είναι διασκεδαστικός εδώ και 5-6 χρόνια. Γλυκούλη, για κοίτα το πουλάκι. Όσον αφορά το τεχνικό τομέα, το RAGE 2 χρησιμοποιεί την Apex Engine της Avalanche Studios, η οποία είναι ικανοποιητική στην αναλογία frames per second/ποιότητα γραφικών και δεν απογοητεύει με το οπτικό αποτέλεσμα που βλέπουμε στις οθόνες μας, αλλά η αλήθεια είναι ότι θα θέλαμε ένα πιο καταστρέψιμο περιβάλλον. Όπως και να το κάνουμε, το να πέφτει ένα τανκ πάνω σε ένα δέντρο και αυτό να μην παθαίνει γρατζουνιά, είναι λυπηρό εν έτει 2019. Από την άλλη, τα μουσικά θέματα είναι σαφώς πιο ενδιαφέροντα, συνδυάζοντας ηλεκτρονικούς ήχους και μεταλλικές κιθάρες, συμβάλλοντας έτσι στο απαραίτητο ανέβασμα της αδρεναλίνης. Συνοψίζοντας, το RAGE 2 είναι μια χαμένη ευκαιρία για την Avalanche να επανορθώσει για τις πρόσφατες ατασθαλίες της. Σίγουρα, το παιχνίδι δεν βρίσκεται στα εξοργιστικά χαμηλά επίπεδα των τελευταίων παραγωγών της και είναι ικανό να προσφέρει μερικές συγκινήσεις στους λάτρεις των FPS, αλλά συνολικά ως τίτλος κρίνεται απλώς πάνω του μετρίου. Και σαν sequel ενός παιχνιδιού της Id Software, σαφώς περιμέναμε κάτι ποιοτικότερο. Ευχαριστούμε θερμά την IGE Group για την παροχή του review code.

Avalanche Studios

TheHUNTER: CALL OF THE WILD

JUST CAUSE 3