DRAGON’S DOGMA 2

Διάβαζα ξανά το review που είχα γράψει για το Dragon’s Dogma: Dark Arisen πριν από οκτώ περίπου χρόνια και παρατήρησα κάτι ενδιαφέρον σε meta επίπεδο. Η μοίρα της σειράς φαίνεται πως είναι συνδεδεμένη με το Dark Souls και τα soulslikes όπως η μοίρα του πρωταγωνιστή στο παιχνίδι συνδέεται άρρηκτα με τον δράκο που τον στοιχειώνει. Ήταν η μεγάλη επιτυχία του port του Dark Souls πριν από πολλά χρόνια που έδωσε στην Capcom το έναυσμα για να μεταφέρει το Dark Arisen στα PCs μας, και τώρα ήταν αναμφίβολα οι τεράστιες πωλήσεις των παιχνιδιών της From Software που “ανάγκασαν” την Capcom να επιστρέψει στην σειρά Dragon’s Dogma χρηματοδοτώντας ένα sequel. Αυτό που μένει λοιπόν είναι να δούμε αν το Dragon’s Dogma 2 είναι αφενός ένα άξιο sequel και αφετέρου αρκετά ποιοτικό ώστε να δώσει στην Capcom μία ακόμη επιτυχημένη franchise.

Ας επιχειρήσουμε να απαντήσουμε αρχικά το πρώτο ερώτημα. Είναι το Dragon’s Dogma 2 ένα άξιο sequel; Η απάντηση εξαρτάται εν μέρει από τις προσδοκίες σας διότι σε γενικές γραμμές το παιχνίδι θα μπορούσε καταχρηστικά να θεωρηθεί και ως… remake του πρώτου! Ο κόσμος και ο χάρτης έχουν βεβαίως αλλάξει, όπως και ο τρόπος που εκτυλίσσεται το στόρι, ωστόσο το ευρύτερο πλαίσιο του σεναρίου και πολύ μεγάλο μέρος του gameplay είναι όμοια με το Dark Arisen. Εάν επομένως σας άρεσε πολύ το πρώτο παιχνίδι και θέλετε περισσότερο, θα βρείτε στο Dragon’s Dogma 2 ακριβώς αυτό που ψάχνατε. Αν πάλι σας είχαν ενοχλήσει κάποια στοιχεία του και περιμένατε το sequel για να δείτε μεγάλες αλλαγές, το DD2 δεν πρόκειται να σας καλύψει.

Για να είμαι βέβαια δίκαιος, οφείλω να επισημάνω ότι η επανάληψη αυτή δικαιολογείται και από το σενάριο, δεδομένου ότι στο σύμπαν του Dragon’s Dogma τα γεγονότα εξελίσσονται κυκλικά: Κάποια στιγμή εμφανίζεται ένας πανίσχυρος δράκος που απειλεί να καταστρέψει τα πάντα και ο ίδιος ο δράκος επιλέγει τον champion που θα τον αντιμετωπίσει, με έναν μάλλον… μακάβριο τρόπο: Του κλέβει την καρδιά και την τρώει! Έπειτα από αυτό το παράξενο τελετουργικό, ο πρωταγωνιστής μας έχει μια προδιαγεγραμμένη μοίρα και αποστολή: Ή θα νικήσει τον δράκο και θα καθίσει στον θρόνο του ως ηγεμόνας του κόσμου του Dragon’s Dogma, ή θα ηττηθεί και ο δράκος θα επιλέξει τον επόμενο. Ο κύκλος αυτών των γεγονότων επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά χωρίς τέλος, κατ’ εντολή μιας Ευρύτερης Θέλησης που ορίζει το πεπρωμένο όλων των πλασμάτων. Αυτό λοιπόν θα γίνει και τώρα καθότι ως γνωστόν το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον… Ή μήπως όχι;

Πριν προχωρήσουμε σε λεπτομερή ανάλυση των επιμέρους στοιχείων του παιχνιδιού, μια σύντομη σύνοψη: Το Dragon’s Dogma 2 ανήκει στο είδος των open-world fantasy action-RPGs. Ο παίκτης αναλαμβάνει τον ρόλο του Arisen, του πολεμιστή που είναι γραφτό του να αντιμετωπίσει τον δράκο. Σε αυτό το δύσκολο quest δεν θα είναι όμως μόνος του: θα έχει την υποστήριξη των λεγόμενων pawns, ανθρωπόμορφων πλασμάτων που εκ γενετής δεν έχουν άλλο σκοπό στην ζωή από το να υποστηρίζουν τον Arisen στην θεία αποστολή του. Στην έναρξη του παιχνιδιού και μέσω του αναλυτικότατου character creator θα δημιουργήσετε τόσο τον δικό σας χαρακτήρα όσο και το main pawn που θα σας συντροφεύσει σε όλο το ταξίδι. Παράλληλα μπορείτε να στρατολογήσετε δύο επιπλέον pawns στο party σας για συνολικό μέγιστο αριθμό τεσσάρων μελών. Ο παίκτης έχει άμεσο έλεγχο μόνο του δικού του χαρακτήρα, ενώ τα pawns ελέγχονται μέσω AI και μάχονται με βάση ορισμένα βασικά στοιχεία της προσωπικότητάς τους και φυσικά την class (ή vocation, όπως αποκαλούνται στο παιχνίδι) στην οποία ανήκουν.

Όπως και στο πρώτο παιχνίδι έτσι και εδώ, τα pawns και ο τρόπος λειτουργίας τους σε μιας μορφής asynchronous multiplayer είναι από τα πιο πρωτότυπα και ενδιαφέροντα στοιχεία του gameplay. Βλέπετε, στο lore του Dragon’s Dogma υπάρχουν πολλαπλά παράλληλα σύμπαντα στα οποία εξελίσσεται η ίδια ιστορία και με τα οποία μπορούμε εν μέρει να αλληλεπιδράσουμε μέσω των Riftstones που βρίσκονται διάσπαρτες στον κόσμο του παιχνιδιού. Αγγίζοντας μία Riftstone μεταφερόμαστε στο Rift, το μέρος που βρίσκεται ανάμεσα στα διάφορα σύμπαντα, και από εκεί κυρίως μπορούμε να στρατολογήσουμε νέα pawns που στην μεγάλη πλειοψηφία τους έχουν δημιουργηθεί από άλλους παίκτες! Επομένως τα δύο επιπλέον pawns που θα συμπληρώσουν την τετραμελή ομάδα μας είναι τα main pawns άλλων παικτών που σύμφωνα με το lore ταξιδεύουν στο δικό μας σύμπαν. Επειδή όμως τα pawns αυτά δεν κάνουν level up όπως ο κύριος χαρακτήρας και το main pawn του, θα πρέπει να φροντίζουμε να ανανεώνουμε το party με ισχυρότερα pawns όταν αυτά μείνουν πίσω σε επίπεδο ισχύος, έχοντας την δυνατότητα να αφήσουμε… like σε pawn άλλου παίκτη που αποφασίσουμε να αποδεσμεύσουμε, στέλνοντας μαζί και ένα ευχαριστήριο in-game δωράκι!

Το δεύτερο πολύ ενδιαφέρον στοιχείο του Dragon’s Dogma 2, και πάλι όπως ακριβώς ίσχυε στο πρώτο παιχνίδι, είναι οι μάχες. Ενώ το combat system δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο βάθος με την έννοια των ατελείωτων επιλογών, είναι τρομερά διασκεδαστικό λόγω της γρήγορης και έντονης δράσης, του θεάματος που παράγεται αλλά και των διάφορων απροόπτων που μπορεί να προκύψουν από την φύση του παιχνιδιού που ενθαρρύνει το emergent gameplay. Η δυνατότητα που παρέχει το παιχνίδι για fast travel είναι σκοπίμως αρκετά περιορισμένη (βοϊδάμαξες μεταξύ συγκεκριμένων προορισμών και τοποθέτηση ενός port crystal σε κάποιο σημείο στο οποίο θέλετε να επιστρέψετε γρήγορα, κάτι σαν το Mark/Recall spell στο Morrowind), επομένως στο 80% και βάλε του gameplay θα κάνετε τον happy traveler στον κόσμο του παιχνιδιού αντιμετωπίζοντας διάφορους εχθρούς στον δρόμο για τον προορισμό στον οποίο συνεχίζεται το εκάστοτε main quest ή side quest.

Αν κρατήσετε ένα και μόνο πράγμα από το review, κρατήστε αυτό γιατί θέλω πραγματικά να το τονίσω: Η ουσία του Dragon’s Dogma 2, το λεγόμενο gameplay loop (ο κύκλος του gameplay τον οποίο θα επαναλαμβάνετε ανά τακτά χρονικά διαστήματα) είναι η περιπλάνηση στα βουνά και λαγκάδια του ανοικτού κόσμου και οι μάχες με μικρούς, μεγάλους και ενίοτε τεράστιους εχθρούς. Τα υπόλοιπα στοιχεία που παραδοσιακά ντύνουν ένα action-RPG όπως οι διάλογοι, τα quests και η πλοκή, είναι απλώς το πλαίσιο που περιβάλλει την δράση και όχι ισότιμα μέλη στο gameplay του Dragon’s Dogma 2. Tα περισσότερα quests θα τα χαρακτήριζα ως μάλλον απλοϊκά, οι interactions με τους NPCs περιορίζονται στα πολύ βασικά, ενώ και το σενάριο και η επιφανειακή πλοκή δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, μάλιστα νομίζω ότι υπάρχει έλλειψη σωστού ρυθμού στην ανάπτυξή της. Το πραγματικό ενδιαφέρον της πλοκής του παιχνιδιού βρίσκεται στο καλά κρυμμένο βάθος της και στις μεταφυσικές/φιλοσοφικές προεκτάσεις που έχει, όμως καταλαβαίνετε ότι δεν μπορώ να επεκταθώ λόγω spoilers.

Μέχρι εδώ δεν θα σας κατηγορούσα εάν έχετε μείνει με μια εντύπωση του στυλ “ενδιαφέρον ακούγεται αλλά όχι κάτι το φοβερό”. Έτσι είναι, αλλά και όχι! Όπως ίσχυε με το πρώτο Dragon’s Dogma που έγινε ενός τύπου cult favorite, η τελική εντύπωση που θα αποκομίσετε από το παιχνίδι εξαρτάται σε σχεδόν αποκλειστικό βαθμό από το αν έχετε την διάθεση να πάτε με τα νερά του και να δεχθείτε τις ιδιοσυγκρασίες του ώστε να απολαύσετε τις αρετές του. Αν το gameplay με όλα τα συν και τα πλην του σας κάνει “κλικ”, όπως έκανε σε μένα από το πρώτο παιχνίδι, τότε δεν θα μπορείτε να σταματήσετε να παίζετε μέχρι να εξερευνήσετε κάθε γωνιά του χάρτη, να δοκιμάσετε όλες τις classes, να βρείτε όλα τα side quests και να δείτε όλα τα εναλλακτικά endings.

Ο εθισμός που προκαλεί το Dragon’s Dogma 2 στηρίζεται στο υπέροχο χάος στο οποίο μπορεί να καταλήξει η οποιαδήποτε μάχη, ειδικά εναντίον των τεράστιων bosses που βρίσκονται παντού. Βρίσκεσαι σε μάχη με goblins και ξαφνικά εμφανίζεται ένας κύκλωπας που αρχίζει να εκσφενδονίζει κόσμο δεξιά και αριστερά με τις ροπαλιές του. Οι μάγοι γεμίζουν την οθόνη με φαντασμαγορικά spells, οι archers βρέχουν βέλη από μακριά, οι warriors στην μέση του χαμού τρώνε το ξύλο, οι thieves σκαρφαλώνουν πάνω στον κύκλωπα για να χτυπήσουν το αδύνατο σημείο, το μάτι του. Και μέσα σε όλον αυτόν τον πανικό, ένα griffin που έτυχε να πετάει από πάνω προσγειώνεται με πάταγο στην μέση της μάχης και αρχίζει να πολεμάει τους πάντες. To θέαμα, η καθαρή διασκέδαση και ο απρόβλεπτος παράγοντας σημαίνουν ότι κάθε μάχη στο παιχνίδι μπορεί να ξεκινήσει από skirmish ρουτίνας και να εξελιχθεί σε ένα φαντασμαγορικό do-or-die έπος που θα διηγείστε σε άλλους παίκτες για καιρό.

Δυστυχώς, και το λέω με όλη την σημασία της λέξης, η αγνή διασκέδαση που προσφέρει το Dragon’s Dogma 2 πλήττεται σε όχι ασήμαντο βαθμό από τα προβλήματα απόδοσής του. Στο launch το παιχνίδι υπέφερε από ασταθές frame pacing και μεγάλες πτώσεις του framerate σε πόλεις, οικισμούς και γενικά σε οποιαδήποτε στιγμή μαζεύονταν επί της οθόνης πολλοί χαρακτήρες. Με το πρώτο patch το πρώτο πρόβλημα διορθώθηκε όμως το δεύτερο παραμένει. Όσο ισχυρό σύστημα και να έχετε δεν πρόκειται να γλιτώσετε την μεγάλη πτώση του framerate στις πόλεις, ενώ ατυχώς η Capcom δεν φρόντισε να ενσωματώσει κάποιες από τις υπάρχουσες επιλογές για frame generation ώστε να λυθεί έτσι το πρόβλημα, επομένως θα πρέπει να καταφύγετε σε mods. Ελπίζω πως οι developers θα αντιμετωπίσουν τα προβλήματα και θα προσθέσουν frame generation μέσω επόμενων patches αλλά φυσικά δεν μπορούμε να ξέρουμε αν όντως θα το πράξουν. Το καλό είναι ότι λόγω της φύσης του παιχνιδιού ( κυρίως περιπλάνηση στην εξοχή και μάχες εκεί) τα προβλήματα στις πόλεις δεν επηρεάζουν κατά κανόνα τις μάχες, αλλά και πάλι η ασταθής απόδοση χαλάει κάπως την γενική εικόνα.

Άντε τώρα να βαθμολογήσεις ένα παιχνίδι στο οποίο εσύ έχεις εθιστεί, σε βαθμό που να ξεκινάς New game αμέσως μόλις τελείωσες το προηγούμενο playthrough, αλλά το προβλήματά του είναι σαφή και εμφανή. Από την μία η πολύ διασκεδαστική μάχη, το ωραίο σύστημα με τα pawns και το κρυμμένο βάθος της ιστορίας και της πλοκής. Από την άλλη τα εντελώς βασικά και μέτρια στοιχεία RPG, ορισμένες αμφιλεγόμενες επιλογές των developers και η μάλλον βαρετή εξέλιξη της (εμφανούς) πλοκής. Θα μπορούσα ορμώμενος από το πώς αισθάνομαι αυτή την στιγμή για το Dragon’s Dogma 2 καθαρά ως gamer να βάλω 90+ στην λογική του γνωστού meme “εμένα μου άρεσε”, ωστόσο δεν πρέπει να το κάνω. Πρέπει να συνυπολογίσω τόσο το υποκειμενικό στοιχείο όσο και τα αντικειμενικά ζητήματα. Η βαθμολογία που βλέπετε στο τέλος του άρθρου βγήκε με αυτή την μέθοδο και πιστεύω ότι εκφράζει αυτό που νιώθω για το παιχνίδι ως παίκτης αλλά και ως reviewer.

Ευχαριστούμε θερμά τη CD Media για την παροχή του review code.

Go to discussion...