Connor Ullmann

Το Oblitus με εξέπληξε ευχάριστα πριν καν το εγκαταστήσω στον υπολογιστή μου και ξεκινήσω να ασχολούμαι με δαύτο. Ήδη, από τα πρώτα videos που παρακολούθησα, ο τίτλος με έμπασε για τα καλά στη φιλοσοφία του και στον παράξενό του κόσμο. Φαινόταν εξαρχής πως πρόκειται για ένα ιδιαίτερο παιχνίδι, με υψηλό δείκτη δυσκολίας, τεράστια bosses και στρατηγικές μάχες. Όλα βέβαια μένουν να αποδειχτούν όταν πλέον τα πληκτρολόγια και τα ποντίκια έχουν πάρει φωτιά. Πάμε λοιπόν μαζί να ανακαλύψουμε αν η αρχική και άκρως θετική εντύπωση που είχα για το Oblitus βγήκε εν τέλει αληθινή. Ο τίτλος αποτελεί ένα κλασικό platform game στηριζόμενο κατά βάση στις λογικές ενός metroidvania-style παιχνιδιού. Ο χαρακτήρας μας, ένα παράξενο ανθρωποειδές πλάσμα ονόματι Parvus, κραδαίνει το δόρυ του και μια ασπίδα και καλείται να εξερευνήσει έναν ανοιχτό κόσμο προκειμένου να δώσει απαντήσεις στα ερωτήματα που τον ταλανίζουν. Στο Oblitus υπάρχουν τέσσερις διαφορετικές περιοχές και από το ξεκίνημα είναι όλες ανοιχτές προς εξερεύνηση. Ο Parvus με τη χρήση ελάχιστων πλήκτρων μπορεί να εκτελεί μια πλειάδα επιθετικών κινήσεων, έχει τη δυνατότητα για dodge και τέλος την ύψωση της ασπίδας του για να μπλοκάρει τις εχθρικές επιθέσεις. Στην πορεία μπορείτε να ανακαλύψετε power ups με ποικίλες ιδιότητες όπως την ενδυνάμωση και μεγέθυνση του χαρακτήρα, την δημιουργία προστατευτικής ασπίδας καθώς κάνετε dodge, της ενίσχυση του όπλου σας με στοιχεία της φύσης και πολλά ακόμη. Όλα αυτά βέβαια μέχρι τη στιγμή που ο Corvus θα πέσει νεκρός... game over και ξεκινάτε το παιχνίδι από την αρχή! Όχι αυτός δεν είναι blacksmith που θα σας φτιάξει όπλα... είναι boss που θα σας ξαπλώσει στο αμόνι του και θα σας κοπανάει! Εδώ ακριβώς κάνουν την εμφάνισή τους τα ψήγματα ενός rogue-like παιχνιδιού: όταν στο Oblitus πεθάνετε τότε πολύ απλά δεν υπάρχει συνέχεια. Η πορεία σας δεν αποθηκεύεται, τα power ups που με κόπο αποκτήσατε πάνε στον κάδο των αχρήστων, τα bosses που καταφέρατε με ιδρώτα να σκοτώσετε θα πρέπει να τα συναντήσετε ξανά... η βαρβαρότητα σε όλο της το μεγαλείο! Εκεί όμως βρίσκεται και η μαγεία του Oblitus. Κάθε φορά που ασχολείστε με το παιχνίδι θα γίνεστε και λίγο καλύτεροι. Κάθε θάνατος από ένα νέο είδους εχθρού θα σας έχει δώσει την εμπειρία να τον ξεπαστρέψετε ευκολότερα στο επόμενο run αφού θα γνωρίζετε τις στρατηγικές του. Κάθε φορά που πατάτε το "Start" button θα ξέρετε πως μετά το θάνατό σας έχετε ήδη κάνει ένα μικρό βήμα παραπέρα. Άλλωστε το Oblitus είναι από τη φύση του ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι (από πολλούς χαρακτηρίστηκε σαν το Dark Souls στις δύο διαστάσεις). Σημειώστε εδώ ότι μετά από κάθε run γίνεται randomized η τοποθέτηση των τεράτων, των power ups και των collectible artifacts ενώ, αντίθετα, τα πανίσχυρα bosses θα σας περιμένουν υπομονετικά πάντοτε στα ίδια ακριβώς σημεία. Καλλιτεχνικά το Oblitus στέκεται σε αρκετά υψηλό επίπεδο κυρίως λόγω του εκπληκτικού του soundtrack. Ο κόσμος του αν και δεν είναι σχεδιασμένος με μοναδική λεπτομέρεια -αποτελεί άλλωστε έναν low budget indie τίτλο- αποπνέει μια μαγική αίσθηση. Παρόλο που θα κινηθείτε σε γνώριμα μέρη όπως δάση, βουνά και σπήλαια, εν τούτοις τα πάντα φαντάζουν αλλοπρόσαλλα και απόκοσμα. Είναι άραγε πλατφόρμα στην οποία μπορείτε να περπατήσετε αυτή μπροστά σας ή το κλαδί ενός σαρκοβόρου φυτού έτοιμου να σας κατασπαράξει; Αυτός ο παράξενα λαξευμένος βράχος είναι τμήμα του βουνού ή ένας κοιμισμένος πέτρινος γίγαντας; Το Oblitus καταφέρνει σίγουρα με απλές και έξυπνες πινελιές να μείνει χαραγμένο για πάντα στο μυαλό σας! Η σπηλιά αποτελεί έναν από τους πιο ατμοσφαιρικούς κόσμους του Oblitus... Δυστυχώς ο τίτλος δεν καταφέρνει να λάμψει και να ξεχωρίσει σε όλους τους τομείς. Το collision detection αντιμετωπίζει αρκετά προβλήματα κυρίως κατά τη διάρκεια της μάχης, καθώς πολλές φορές δε θα είστε σίγουροι αν η ασπίδα σας θα προσφέρει την απαιτούμενη προστασία ή αν το dodge που μόλις κάνατε θα έχει επιτυχή κατάληξη. Ο κόσμος, επίσης, του παιχνιδιού είναι αρκετά μικρός. Είναι σίγουρο βέβαια ότι θα ασχοληθείτε με τον τίτλο πολλές ώρες λόγω της δυσκολίας και των συνεχών θανάτων, αλλά όταν αποκτήσετε την εμπειρία των τοποθεσιών και των εχθρικών στρατηγικών τότε μάλλον το achievement για την ολοκλήρωση του τίτλου σε 25 μόλις λεπτά δε θα φαντάζει σαν όνειρο θερινή νυκτός. Προσωπικά, μόλις στο τρίτο μου run κατάφερα να φθάσω στον τελευταίο κόσμο του Oblitus, λίγο πριν το τελικό boss. Τέλος για αρκετό καιρό πριν το launch, αλλά και αργότερα, σε πολλούς χρήστες εμφανίστηκαν δυσκολίες στο τρέξιμο του παιχνιδιού και μπόλικα bugs τα οποία όμως διορθώθηκαν με συνεχή patch από τον δημιουργό. Ελάχιστοι οι NPCs στο Oblitus... αυτός ίσως είναι ο μοναδικός! Το Oblitus αποτελεί ένα ιδιαίτερο παιχνίδι που σίγουρα δεν απευθύνεται σε όλους. Όσοι επιζητούν ένα εύκολο και χαλαρό platform game μάλλον θα πρέπει να κοιτάξουν αλλού. Για αυτούς όμως που χαίρονται την εξερεύνηση σε κάθε τους βήμα και αρέσκονται σε παιχνίδια που δε συγχωρούν βιασύνες και έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης, τότε ίσως βρήκαν ένα μικρό διαμαντάκι να προσθέσουν στη συλλογή τους. Pros Ένας τίτλος που απαιτεί ικανότητα και αυτοσυγκέντρωση Απόκοσμος και ιδιαίτερος κόσμος Εξαιρετικό soundtrack Υψηλός βαθμός δυσκολίας Cons ... που θα αποθαρρύνει σίγουρα κάποιους Ο κόσμος του είναι ιδιαίτερα μικρός Θεματάκια με το collision detection

OBLITUS