Godhood

Λάτρης των θεϊκών εξομοιωτών, μόλις έμαθα ότι υπάρχει στα σκαριά ένας ακόμη τίτλος, τον είχα σε στενό μαρκάρισμα. Θέλετε επειδή από μικρός ονειρευόμουν να δημιουργήσω μία δική μου σέχτα ή επειδή τρελαίνομαι με το πόσα βίτσια θα μπορούσε να βγάλει μία θεότητα επάνω στους τίμιους προσκυνητές της; Το μόνο σίγουρο είναι ότι λατρεύω να φοράω φωτοστέφανο και να παίζω με τα υποχείρια μου! Το Godhood λοιπόν μας έρχεται από την Abbey Games, το Renowned Explorers της οποίας είχαμε παρουσιάσει και μάλιστα είχε αφήσει πολύ καλές εντυπώσεις για την πρωτοτυπία του στην ανάμιξη μηχανισμών. Mε παρόμοια αισθητική, στήσιμο και ανάμικτες ιδέες σχεδιάστηκε και το Godhood. Δημιουργώντας την τέλεια θεότητα Ξεκινάμε ως μία θεότητα η οποία εμφανίστηκε στον τρελό ενός χωριού σε ένα μέρος το οποίο θα μπορούσε να βρίσκεται στην Λατινική Αμερική, κυρίως λόγω ονομάτων και αισθητικής. Αφού απομονωθούμε στο νέο μας χωριό και ιδρυθεί κι επισήμως η σέχτα μας ξεκινάμε την πορεία μας προς την παγκόσμια κυριαρχία, σώματος και πνεύματος. Το χωριό αυτό αποτελεί ουσιαστικά και τον πίνακα ελέγχου μας, αφού από εδώ θα μπορούμε να επιλέξουμε όλες τις μελλοντικές μας ενέργειες. Το πρώτο πράγμα που παρατηρείται από αυτό το σημείο κιόλας, είναι ότι τα κουμπιά επιλογών, θυμίζουν σε μεγάλο βαθμό αντίστοιχα ταμπλετοπαίχνιδα. Το δεύτερο, το οποίο με ενόχλησε μάλιστα, είναι η έλλειψη αλληλεπίδρασης με τους πιστούς μας. Ποιο το νόημα άμα δεν μπορώ να σηκώσω τον μανάβη από το ποδάρι και να τον ρίξω μέσα στα ανθρωποφάγα φυτά για εκδίκηση; Τέλος πάντων, θα αρκεστώ στο να τους κοιτάζω, χτίζοντας τα 3-4 κτίρια που μου επιτρέπει το παιχνίδι. Πανοραμική άποψη του χωριού Το δεύτερο κομμάτι το οποίο θα ζητήσει ευλαβικά κι αυτό λίγο από τον χρόνο μας είναι οι μάχες για την επέκταση των πιστών μας. Η κυριαρχία αυτή επέρχεται μέσα από turn based μάχες, όπου τρεις από τους πιο φανατισμένους εκ των πιστών μας μονομαχούν με τρεις υπερασπιστές του εκάστοτε χωριού, το οποίο επιλέξαμε να προσηλυτίσουμε. Επιλέγουμε λοιπόν το αντίστοιχο party μας και βάση των στατιστικών του εκάστοτε χαρακτήρα αλλά και κάποιων ικανοτήτων που έχουν ξεκινάει, η φάση του Ιερού Πολέμου. Το παιχνίδι μας προβάλλει μία αυτοματοποιημένη μάχη, στην οποία δεν έχουμε καμία απολύτως επιλογή και ως άλλη ουράνια δύναμη, παρακολουθούμε χωρίς να παρεμβαίνουμε. Με κάθε νικηφόρα μάχη, αυξάνουμε τον αριθμό των πιστών μας και παράλληλα οι μαχητές μας, αναλόγως της κλάσης τους, ξεκλειδώνουν κάποιες δυνάμεις. Wololo...! Το πρόβλημα με όλα τα παραπάνω είναι ότι δεν έχουν καμία απολύτως σημασία, αφού δοκιμάζοντας ακόμη και τον χειρότερο δυνατό συνδυασμό κτιρίων, μαχητών και κλάσης, δεν έχασα ούτε μία μάχη. Το μόνο αντίκτυπο που έχουν, είναι στο high score που θα γράψει ο πίνακας του παιχνιδιού μόλις κατακτήσουμε ολόκληρο τον χάρτη. Στον οποίο χάρτη υπάρχουν θρησκευόμενες και μη ομάδες, αλλά ενώ εμείς μπορούμε να επεκταθούμε κατά το δοκούν, αυτοί περιμένουν καρτερικά να νιώσουν την Φλεγόμενη Ρομφαία μας στον αυχένα τους. Και ενώ στην αρχή η επέκτασή μας έχει μία ψευδοαποστολή, να επιστρέψουμε στην πόλη από την οποία εξοριστήκαμε, εντούτοις μετά και την κατάληψή της, απλώς συνεχίζουμε μέχρι να πέσουν στα γόνατα και οι τελευταίοι νησιώτες. Ο χάρτης του παιχνιδιού, ο οποίος δημιουργείται ψιλοτυχαία Εν τέλει το Godhood ξεκινάει την ύπαρξή του παρουσιάζοντας πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία, σε μία κατηγορία όπου το σύνηθες είναι η αντιγραφή των πρώτων τίτλων με τραγικό αποτέλεσμα. Το γεγονός ότι πρόκειται για έμβρυο στην θερμοκοιτίδα των early access τίτλων, σημαίνει ότι αν η ομάδα ανάπτυξής του ασχοληθεί σοβαρά, θα έχουμε να κάνουμε με έναν εξαίρετο indie τίτλο. Παρόλα αυτά, στην παρούσα φάση, το περιεχόμενό του δεν συνάδει σε καμία περίπτωση με την τιμή στην οποία διατίθεται και όλο αυτό μάλλον απορρέει από την μόδα όπου τα παιχνίδια κυκλοφορούν με το που φτάσουν σε μία σταθερή έκδοση, με το επιπλέον υλικό να προστίθεται στην συνέχεια. Θέλω να πιστεύω ότι η παρούσα έκδοση υπάρχει απλώς για να δείξει μέχρι που μπορεί να φτάσει η ομάδα της Abbey Games.

EARLY ACCESS: GODHOOD