Μήνας: Νοέμβριος 2015

To Hard West είχε τραβήξει την προσοχή και την υποστήριξή μου, από την έναρξη της επιτυχημένης Kickstarter καμπάνιας του. Turn based μεταφυσικό western, στην καλύτερη παράδοση των The Dark Tower και Blueberry. Δαίμονες βαδίζουν στην καμένη, αφιλόξενη γη και υπογράφουν συμφωνίες δίχως γυρισμό με τους πιο απελπισμένους παρανόμους. Τα απομεινάρια της Ιεράς Εξέτασης τριγυρίζουν σαν λύκοι τα άνομα σύνορα δυτικά του Πέκος. Δυο νέοι, ο Warren και η Florence, ερωτεύονται και πιστεύουν πως μπορεί να υπάρξει λίγη ομορφιά στον σκληρό τους κόσμο. Ένα κόκκινο αστέρι καίει υπέρλαμπρο για μέρες στην ανατολή. Ο Αντίχριστος ανάβει τσιγάρο και χαμογελάει. Για το σωστό αντίτιμο, γίνονται τα πάντα. Αυτό, κυρίες και κύριοι, είναι το Hard West. Παρά τις budget καταβολές του, κάθε σπιθαμή του παιχνιδιού φαίνεται δουλεμένη στο χέρι. Αν και η Unity 5 έχει συχνά κατηγορηθεί για τα «φασόν» περιβάλλοντα που δημιουργεί, οι Πολωνοί της CreativeForge σκάρωσαν κάθε ρημαγμένο αγρόκτημα, κάθε απόκοσμο βάλτο και φιλόξενο μπορντέλο με τέτοια προσοχή στην ατμόσφαιρα και την λεπτομέρεια, που ακόμη και σε ένα παιχνίδι όπου η δράση απεικονίζεται σε ισομετρική προοπτική, κάθε επίπεδο κατορθώνει να πείθει για την μοναδικότητά του. Τα πορτραίτα των χαρακτήρων καθώς και τα σκίτσα που αναλαμβάνουν να αφηγούνται την ιστορία του Hard West είναι επίσης πάρα πολύ προσεγμένα και είναι φοβερό το γεγονός πως το μοναδικό voice-over που ακούγεται στην διάρκεια του παιχνιδιού, εκείνου του Θανάτου, ο οποίος ψύχραιμα και γεμάτος απάθεια αφηγείται τα δεινά των καταραμένων ηρώων μας, ακούγεται τόσο ατμοσφαιρικό και «γεμάτο», που δεν συνειδητοποιούμε καν πως οι διάλογοι του παιχνιδιού δίνονται ως περιγραφές, μέσω ενός choose-your-own-adventure interface. Πραγματικά, νομίζω πως το συνειδητοποίησα πλήρως, μόνο αφού έκατσα να γράψω αυτές τις αράδες. Το ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό και ενίοτε μυστηριώδες soundtrack του παιχνιδιού, συμβάλλει και αυτό στην δημιουργία του πολύ ιδιαίτερου κλίματός του. Έχουμε ουσιαστικά δηλαδή ένα τίτλο, του οποίου οι developers έχουν αφιερώσει ιδιαίτερη προσοχή στην παρουσίαση των «μικρών» λεπτομερειών, γνωρίζοντας πως αυτές είναι και εκείνες που θα αιχμαλωτίσουν την φαντασία του παίκτη. Το setup stage σε ένα από τα πιο "παραδοσιακά" επίπεδα του Hard West H διάρκεια του παιχνιδιού είναι πλουσιότατη, καθώς χωρίζεται σε οκτώ κεφάλαια, κάθε ένα εκ των οποίων στέκει μόνο του, αλλά αποτελεί ταυτόχρονα και αναπόσπαστο μέρος της συνολικής αφήγησης. Χρειάστηκα 20 ώρες προσεκτικού παιχνιδιού προκειμένου να φτάσω στο τέλος του. Και γράφω προσεκτικού, γιατί το Hard West, τιμά πραγματικά το όνομά του. Πρόκειται για ένα σκληροπυρηνικό turn based παιχνίδι στρατηγικής, το οποίο δεν υποπίπτει στην γνωστή ανοησία των video-games, όπου βλέπουμε χαρακτήρες να δέχονται εξ ’επαφής headshots και να συνεχίζουν να τρέχουν αμέριμνοι στο χάρτη. Όχι. Στο Hard West, η σωστή τοποθέτηση της ομάδας μας, η διαρκής μετακίνηση και η αποτελεσματική κάλυψη των χαρακτήρων μας, κρίνονται απολύτως απαραίτητα για την επιβίωσή μας. Χωρίς την χρήση ειδικών αντικειμένων, αρκούν μια ή δυο βολές για να μας αποχαιρετίσει οριστικά ένας χαρακτήρας. Ναι μεν δηλαδή υπάρχει κάποιος τυπικός δείκτης Health για κάθε χαρακτήρα, αλλά εάν τον αφήσετε να δεχθεί πυρά ακάλυπτος, θα πέσει νεκρός σχεδόν αμέσως, όπως ακριβώς και στην πραγματική ζωή. Ημέρα, νύχτα και Εφιάλτης. Το κάθε περιβάλλον έχει τους δικούς του κανόνες. Και ο Warren πηγαίνει μονάχα στην Κόλαση. Το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό σε συνδυασμό με το γεγονός πως το παιχνίδι αποθηκεύει αυτόματα στην αρχή και το τέλος κάθε αποστολής αναδεικνύεται σε κορυφαίο παράγοντα εθισμού. Και το γράφω εγώ αυτό, με τα κουρελιασμένα νεύρα και τις μηδενικές αντοχές για εξυπνάδες του τύπου «Α φίλε μου, είναι δύσκολο το παιχνίδι, απευθύνεται μονάχα σε αληθινούς γνώστες της κατηγορίας!». Nαι, το Hard West είναι δύσκολο και το tutorial του μπορεί να χαρακτηριστεί σχεδόν τρολιά από μεριάς των developers, καθώς επεξηγεί μονάχα τα απολύτως απαραίτητα για το παιχνίδι, αφήνοντας τεράστια κενά τα οποία θα πρέπει να συμπληρώσουμε μονάχα μέσα από την πικρή εμπειρία των αρχικών πανωλεθριών μας. Δεν είναι όμως ποτέ και σε καμία περίπτωση άδικο. Εάν παίξουμε έξυπνα και στρατηγικά, είναι σχεδόν μαθηματικά βέβαιο πως θα θριαμβεύουμε κάθε φορά. Εάν μάλιστα αντιληφθούμε πόσο χρήσιμα είναι συγκεκριμένα αντικείμενα και μεταφυσικές ιδιότητες που μπορούμε να προσδώσουμε στους χαρακτήρες μας, το παιχνίδι γίνεται σχεδόν περίπατος. Ένας περίπατος γεμάτος θανάσιμους κινδύνους, καθώς το παραμικρό ξεστράτισμα, η οποιαδήποτε χαλάρωση, ισοδυναμούν με σχεδόν βέβαιη αποτυχία. Ο πυρήνας του gameplay του Hard West δεν πρόκειται να ξενίσει τους βετεράνους της κατηγορίας. Κάθε χαρακτήρας μας έχει δυο Action Points, τα οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει για να κινηθεί, να πυροβολήσει ή να χρησιμοποιήσει κάποιο αντικείμενο ή special ικανότητα. Σημειώστε πως εάν θέλουμε να επιτεθούμε σε κάποιο εχθρό, η σειρά μας τελειώνει άμεσα, οπότε φροντίστε να έχετε κάνει οποιεσδήποτε άλλες κινήσεις επιθυμείτε στην σειρά σας, προτού πυροβολήσετε. Το grid της κίνησης είναι ευδιάκριτο, με ξεκάθαρη σήμανση της κάλυψης που παρέχει κάθε τετράγωνο, στα πρότυπα του πρόσφατου X-COM. Εξυπακούεται πως θα πρέπει κάθε χαρακτήρας μας να βρίσκεται ανά πάσα στιγμή τουλάχιστον σε ημι-κάλυψη. Η AI των αντιπάλων, στο Normal τουλάχιστον επίπεδο δυσκολίας, κρίνεται ανταγωνιστική. Ούτε σαδιστικά δύσκολη, ούτε όμως και χαρίζει κάστανα. Ποτέ δεν είδα κάποιον αντίπαλο να δρα αψυχολόγητα (βγαίνοντας π.χ. στο πεδίο βολής μου ακάλυπτος) και διαρκώς μετακινούνταν και προσπαθούσαν να με πλευροκοπήσουν. Δείγμα του overhead χάρτη μεταξύ των μαχών Σε ορισμένα επίπεδα, έχουμε την δυνατότητα του Setup προτού ξεκινήσει η ανοιχτή μάχη. Ουσιαστικά κινούμαστε μέσα στο επίπεδο αποφεύγοντας τους εχθρούς (ή ακινητοποιώντας τους προσωρινά) με σκοπό είτε να φτάσουμε σε συγκεκριμένα σημεία απαρατήρητοι ή να τοποθετήσουμε την ομάδα μας στην καλύτερη δυνατή τοποθεσία για το επικείμενο μακελειό. Μπορούμε φυσικά να μην ασχοληθούμε καν με τη συγκεκριμένη μηχανική και να προχωρήσουμε απευθείας στη σφαγή, αν και κάτι τέτοιο, χαλάει την μισή χαρά και την ατμόσφαιρα των συγκεκριμένων αποστολών και συνήθως επιφέρει ποικίλα ντεσαβαντάζ στο εκάστοτε επίπεδο. Μόνη παραφωνία το γεγονός πως οι αντίπαλοί μας εκτός μάχης είναι πάντοτε στατικοί, με συγκεκριμένο κώνο όρασης. Παρατηρούμε δηλαδή φαιδρότητες όπου ο χαρακτήρας μας περνάει κυριολεκτικά κάτω από τη μύτη του εχθρού, αλλά επειδή δεν πατάει μέσα στο συγκεκριμένο κώνο όρασης, παραμένει αόρατος. Από τα ατμοσφαιρικότερα επίπεδα του παιχνιδιού, Undertaker εναντίον δαιμόνων. Μια ενδιαφέρουσα μηχανική που εισάγει το Hard West, είναι αυτή της Τύχης. Κάθε χαρακτήρας, έχει μια μπάρα Τύχης, η οποία γεμίζει όσο του συμβαίνουν φρικτά πράγματα (αν δέχεται πυρά ή αν αστοχεί για παράδειγμα) και αντίστοιχα μειώνεται όταν χρησιμοποιεί κάποια ειδική ικανότητα ή γλιτώνει από τις σφαίρες του εχθρού. Κάποιος βιαστικός παίκτης θα παρερμήνευε την σχετική λειτουργία ως τυχαία και ενδεχομένως άδικη, αλλά ουσιαστικά, το σύστημα της Τύχης, είναι ιδιαίτερα καλοκουρδισμένο, διέπεται από άψογο εσωτερικό ρυθμό και η κατανόηση και εκμετάλλευσή του είναι το κλειδί για επιτυχημένο παιχνίδι. Θωράκιση δεν υφίσταται, μόνο ειδικά αντικείμενα που ενδεχομένως αυξάνουν το Health του κάθε χαρακτήρα και το περιβόητο Overwatch, ο φίλος των απανταχού οπαδών των turn based strategies κάνει μονάχα…guest εμφάνιση και πάντα προς όφελος των εχθρών μας. Εάν δηλαδή τρέξουμε απερίσκεπτα κοντά σε κάποιον εχθρό, εκείνος έχει μια «δωρεάν» βολή προς εμάς και μάλιστα με πλήρες damage, κάτι που αρκεί σχεδόν πάντα για τον ακαριαίο θάνατο του άτυχου χαρακτήρα. Ξανά, ρεαλισμός. Δεν είναι δυνατόν να τρέξεις επάνω σε μια οπλισμένη καραμπίνα και να πεις «Εντάξει μωρέ, έχω 25 Hit Points και κάνει maximum damage 12, θα πιώ μετά και ένα healing potion και από ‘δω παν κι οι άλλοι.» Κάνοντας Τους Μπάσταρδους Να Πληρώσουν. Μην παραλείψετε να τηλεγραφήσετε για ενισχύσεις ώστε να σφάξετε ακόμη περισσότερο κόσμο. Οι μάχες του Hard West είναι απλές, έντονες, απερίγραπτα τεταμένες (η λογική του one, άντε two-shot kill λειτουργεί καταπληκτικά στην έκκριση αδρεναλίνης, ειδικά όταν βαράνε οι slide κιθάρες στο background και οι πεντάλφες τριγύρω στάζουν αίμα) και μεταφέρουν άψογα την αίσθηση πως είμαστε desperados στην πιο στενή, ανέλπιδη γωνιά της Δύσης. Το Hard West, σε κάνει να νιώθεις cowboy. Το όνειρο ζει. Η ατμόσφαιρα είναι όλη εκεί. Και μετά είναι οι μαγκιές. Κάθε σενάριο, αφού μας βάλει στο κλίμα μέσω ενός προσεγμένου εισαγωγικού video και μιας πρώτης μάχης, μας τοποθετεί σε έναν overhead χάρτη, εφάμιλλο εκείνου που πρώτο-ερωτευτήκαμε στο Heroes of Might and Magic. Ελέγχουμε διαφορετικό κάθε φορά κεντρικό χαρακτήρα και στον χάρτη κινούμαστε ελεύθερα μεταξύ τοποθεσιών, μέσω ενός ιδιαίτερα λειτουργικού choose-your-own-adventure interface. Κάθε σενάριο μάλιστα, χρησιμοποιεί και μια μοναδική resource management μηχανική στον χάρτη. Μπορεί δηλαδή σε ένα σενάριο να πρέπει να διατηρούμε μια ικανή εργατική δύναμη προκειμένου να κάνουμε τις βρομοδουλειές μας. Θα πρέπει να φροντίζουμε για την υγεία, την τροφή και την στέγασή τους διαρκώς. Αν μας πεθάνουν υπερβολικά πολλοί, θα πρέπει να στρατολογήσουμε νέους εργάτες κ.ο.κ. Παράλληλα, ανακαλύπτουμε μυστηριώδεις εμπόρους, χαμένους θησαυρούς, πιθανά side quests και συντρόφους. Το mini-game του overhead χάρτη, αν και ιδιαίτερα απλό (ακόμη και να αποτύχουμε σε κάποια skill ή resource checks, μπορούμε πάντα απλά να ξαναπροσπαθήσουμε, με ελάχιστες εξαιρέσεις) κερδίζει τις εντυπώσεις με την ποιότητα της γραφής και τον αγνό ζόφο των καταστάσεων που προσφέρει. Τα σενάρια συνδέονται μάλιστα μεταξύ τους, οπότε χαρακτήρες που ενδεχομένως έχουμε ανακαλύψει ή γλιτώσει σε ένα σενάριο, εμφανίζονται για να μας βοηθήσουν ή να μας κάνουν τη ζωή δύσκολη σε κάποιο επόμενο. Όχι τίποτε φοβερό ή απαραίτητο για την ολοκλήρωση της περιπέτειας, αλλά προσθέτει μια όμορφη αίσθηση συνέχειας. Από το έξοχο, Lovecraft-ικό side-story που τρέχει παράλληλα με το παιχνίδι Αν και συνειδητοποιώ πως έχω αρχίσει να γράφω review-εγκυκλοπαίδεια, θα πρέπει να αναφερθώ και στην δυνατότητα παραμετροποίησης των χαρακτήρων μας σε κάθε αποστολή. Ξεκινάμε κάθε φορά ουσιαστικά από το μηδέν. Δεν υφίσταται δηλαδή κάποιο levelling σύστημα και ο εξοπλισμός των χαρακτήρων δεν διατηρείται απαραίτητα μεταξύ σεναρίων. Υπάρχει η ενδιαφέρουσα προαιρετική μηχανική των Combat Injuries, τα οποία και συνιστώ να ενεργοποιήσετε. Ουσιαστικά ενεργοποιούν την πιθανότητα κάποιος χαρακτήρας μας να υποστεί κάποιο φρικτό τραύμα, το οποίο ναι μεν προσωρινά τον καθιστά πιο αδύναμο, αλλά εάν επιβιώσει, του αφήνει κάποιο μόνιμο αβαντάζ. Και πάλι, ρεαλιστικός και σωστά δοσμένος μηχανισμός. Ό,τι δεν σε σκοτώνει και τα σχετικά. Παράλληλα, μετά από κάθε αποστολή κερδίζουμε τραπουλόχαρτα, κάθε ένα από τα οποία προσδίδει εξωπραγματικές και συχνά σατανικές δυνάμεις στους χαρακτήρες μας. Μπορούμε μάλιστα να έχουμε μέχρι πέντε από αυτά ενεργά σε κάθε χαρακτήρα μας. Αν δε, κατορθώσουμε να τα συνδυάσουμε σε κάποιο χέρι του πόκερ, αποκτούμε επιπλέον μπόνους, έτσι, επειδή είμαστε φρικτά χαρτόμουτρα και ο Άρχων Εωσφόρος εγκρίνει τον παραβατικό τρόπο ζωής μας. Η οθόνη εξοπλισμού χαρακτήρα. Προσέξτε το όνομα. Στις είκοσι ώρες του, το Hard West σε κάνει να βιώσεις μια απόκοσμη, αιματοβαμμένη και απίστευτα τεταμένη περιπέτεια. Οι μηχανισμοί λίγη σημασία έχουν μπροστά στο ατόφιο σκοτάδι που αναβλύζει ο τίτλος. Οι φίλοι των turn based strategies θα αγαπήσουν τον τίμιο και ρεαλιστικό βαθμό δυσκολίας του, καθώς και τις «μαγικές» ικανότητες των χαρακτήρων οι οποίες δύνανται να αλλάξουν τις ισορροπίες της μάχης σε μια και μόνο στιγμή. Οι φίλοι των γουέστερν θα το ερωτευτούν από την πρώτη λέξη του Όμορφου Νεκρού Πιστολέρο και το πρώτο δαχτυλίδι καπνού που θα εμφανιστεί στην οθόνη τους. Γρήγορο, βίαιο, σκληρό και ευφυές. Προορισμένο για cult μεγαλείο. Pros Στάζει δηλητηριασμένη, αντρίκια, καταραμένη στην κόλαση ατμόσφαιρα Φοβερή ένταση σε κάθε επίπεδο/μάχη καθώς δεν υφίσταται save ρουτίνα και οι χαρακτήρες μας αντέχουν ελάχιστα χτυπήματα Έξυπνο, βίαιο, γεμάτο συγκινήσεις και καλοκουρδισμένα υποσυστήματα στο gameplay του Ανατριχιαστικά voice-overs και μουσική επένδυση καθώς και ιδιαίτερα προσεγμένος εικαστικός τομέας Cons Πρόκειται για budget παραγωγή με όλους τους περιορισμούς που μια τέτοια συνεπάγεται. Θα θέλαμε περισσότερες συνέπειες στις αποφάσεις μας στον overhead χάρτη κάθε αποστολής Μηδενική σχεδόν επεξήγηση του gameplay. Κάτι που μπορείτε να μετρήσετε και στα πολύ θετικά, αναλόγως υποβόσκουσας χαρντκορίλας.

Μήνας: Νοέμβριος 2015

HARD WEST

THE INCREDIBLE ADVENTURES OF VAN HELSING: FINAL CUT

[UPDATED] XCOM 2, αποκλειστικά για PC

INVISIBLE, INC. CONTINGENCY PLAN

BLUE ESTATE