REVIEWS

THE WOLF AMONG US, EPISODE 5: CRY WOLF!

Εδώ τα λόγια περισσεύουν. Απλά και απερίφραστα θα γράψω πως η Telltale, ολοκληρώνοντας την πρώτη (και σε ένα δίκαιο κόσμο, μοναδική) σαιζόν του The Wolf Among Us, παρέδωσε το υπερ-ατμοσφαιρικό αριστούργημά της, το interactive movie βάσει του οποίου θα κρίνονται τα επόμενα παιχνίδια του είδους για αρκετά χρόνια ακόμη. Εκεί που η πρώτη σαιζόν του The Walking Dead ήρθε από το πουθενά και σάρωσε τα πάντα στο διάβα της, παρουσιάζοντας στην ουσία ένα βαθιά ανθρώπινο δράμα, ο Λύκος, με το βουτηγμένο σε neon αντικατοπτρισμούς, βρώμικο ημι-ονειρικό του κόσμο, δημιούργησε ένα από τα πιο ξεχωριστά και αξιομνημόνευτα settings που έχουμε δει ποτέ σε videogame.

TWAU51Μην το βλέπετε έτσι, ο Crooked Man έχει τραβήξει κι αυτός τα ζόρια του…

Η Fabletown με τους βασανισμένους της κατοίκους, δεν μοιάζει πραγματικά με κανέναν από τους κόσμους που γνώρισα, ολ’ αυτά τα χρόνια στους ατέλειωτους δρόμους. Οι χαρακτήρες, η απόγνωση, ο αγώνας τους για λύτρωση ακόμη και στα τελευταία τους, η αμφιλεγόμενη περσόνα του Bigby σε συνδυασμό με την υπέροχη αισθητική που πραγματικά ζωντανεύει το όνειρο του Willingham για τους Μύθους του, συνθέτουν μια από τις δημιουργικότερες πνευματικές μολότοφ που έχει δεχτεί ποτέ η gaming κοινότητα.

Το μόνο που θα γράψω για το φινάλε της πρώτης σαιζόν, είναι πως η μιάμιση ώρα που διαρκεί είναι αριστοτεχνικά μοιρασμένη στα τρία. Οι τελικές ανακρίσεις, η εκρηκτικότερη και μακροσκελέστερη σεκάνς δράσης που έχει γράψει ποτέ η Telltale και ένα καθαρά θεατρικό τρίτο μέρος, όπου καμιά επιλογή δεν είναι σωστή ή καθαρή. Σε αντίθεση δηλαδή με το The Walking Dead που σε άφηνε με ένα αίσθημα ηθικής δικαίωσης, το The Wolf κλείνει με ένα άσχημο σφίξιμο στο στομάχι, ένα συναίσθημα πως έρχονται πολύ χειρότερα και πως δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε απολύτως τίποτε για να τα σταματήσουμε. Οι ενέργειές μας κατά την διάρκεια της σαιζόν επίσης έρχονται να μας «δαγκώσουν» (ή και να μας δικαιώσουν) με ένα τρόπο ο οποίος είναι ο αληθοφανέστερος που έχει καταφέρει να μας δώσει η Telltale μέχρι σήμερα.

TWAU68Επιτέλους αντιμέτωποι με τον υπαίτιο των δεινών της Fabletown…ή μήπως όχι;

Η δε στιγμή όπου αποκαλύπτεται η τελική, πραγματική μορφή του Bigby είναι από τα ανατριχιαστικότερα setpieces που έχω βιώσει σε παιχνίδι εδώ και χρόνια. Προφανώς δεν είναι ιδιαίτερα καθησυχαστικό για την κατάσταση της πνευματικής μου υγείας, αλλά σε όλη την διάρκειά της έχω μια υποψία πως αλυχτούσα στο φεγγάρι, ενώ παράλληλα κοπανούσα το πληκτρολόγιο σαν μανιακός, γιατί η ψευδαίσθηση είχε ολοκληρωθεί, η ζωή μου εξαρτάτο όντως από αυτό.  Η ανατροπή του φινάλε σε συνδυασμό με τις «Όλες λάθος και ζόρικες» επιλογές που μας παρουσιάζονται στο τέλος του επεισοδίου, συνοψίζουν με τον καλύτερο τρόπο τη «νέα» συνταγή της Telltale, επισφραγίζοντας τον εμβαπτισμό του παίκτη στο σκοτεινό της κόσμο.

TWAU59Η θεατρικότατη τελευταία πράξη, βάζει το κερασάκι στην τούρτα του Cry Wolf!

Η τελική ποιότητα του σεναρίου του The Wolf Among Us και ο τρόπος με τον οποίο αυτό ξεδιπλώνεται στον παίκτη και επηρεάζεται (έστω και με μικρότερους και πλάγιους τρόπους) από εμάς, είναι η μεγαλύτερη δύναμή του, εκείνη που του χαρίζει δικαιωματικά μια θέση ανάμεσα στα πιο έντονα συναισθηματικά παιχνίδια με τα οποία έχω ασχοληθεί ποτέ. Σε συνέχεια των εξαιρετικά διατυπωμένων προβληματισμών του Μάνου, θα γράψω πως σίγουρα ο τίτλος δεν απευθύνεται στον παραδοσιακό adventure gamer ο οποίος απολαμβάνει την μεθοδική εξερεύνηση του περιβάλλοντος και γρίφους που απαιτούν αναλυτική και συνδυαστική σκέψη. Έχουμε να κάνουμε με μια εμπειρία καθαρά κινηματογραφική, που μας δίνει την ευκαιρία να ενσαρκώσουμε ένα εξαιρετικά ενδιαφέροντα ρόλο κατά το δοκούν. Για εμένα προσωπικά, αυτή ήταν η γοητεία και το νόημα των video games, απ’ όταν έκατσα μπροστά από το πρασινόμαυρο μόνιτορ του Apple II για να παίξω Karateka και Captain Goodnight. H Τelltale παραδίδει την πιο ώριμη, καλογυαλισμένη και συναισθηματικά φορτισμένη εκδοχή αυτού του ονείρου. Και της λέω ένα γιγάντιο, φανμπόηκο, λυσσασμένο και απόλυτα ειλικρινές, ευχαριστώ.

{youtube}XaiObjkx_OI{/youtube}

 

Pros

  • Εξωπραγματική ατμόσφαιρα, χαρακτήρες, σενάριο
  • Η εκπληκτική σεκάνς της δίκης που δένει σχεδόν όλες τις αποφάσεις που πήραμε κατά την διάρκεια της σαιζόν και τους δίνει επιπλέον νόημα
  • Η Telltale ξεπέρασε τον εαυτό της στο setpiece δράσης στην μέση του επεισοδίου

Cons

  • Έχει τους εγγενείς περιορισμούς ενός interactive movie, τουτέστιν δίδεται μονάχα η ψευδαίσθηση της ελευθερίας επιλογής, αλλά διάβολε, τί ψευδαίσθηση.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 98%

98%

Στέφανος Κουτσούκος

Ο Στέφανος Κουτσούκος ή αλλιώς "The Artist Formerly Known As Borracho", διέπραξε ποικίλα εγκλήματα τα οποία τον οδήγησαν σε μια ριζική επανεκτίμηση των προτεραιοτήτων και αξιών του. Υπηρέτησε περήφανα στην πειρατική αρμάδα του Ragequit.gr από την ίδρυση του ιστοτόπου το 2012 ως το Μάη του '19.

16 Comments

  1. Τελείωσα και εγώ αυτή την παιχνιδάρα.
    Καταρχήν στον τεχνικό τομέα το παιχνίδι είναι άψογο. Με το που βλέπεις τους τίτλους αρχής καταλαβαίνεις ότι το παιχνίδι έχει κάτι το ιδιαίτερο και έχει γίνει εξαιρετική δουλειά. Ο Bigby βαδίζει και δίπλα του περνάνε περαστικοί, τα χρώματα, οι φωτισμοί, γραφικά όλα τέλεια. Προσέξτε το αλλαγή στο πρόσωπό του όταν η καύτρα του τσιγάρου πλησιάζει το πρόσωπο του.
    [spoiler]
    Το gameplay είναι παρόμοιο με το walking dead(δεν έχω παίξει το δεύτερο) αλλά είναι καλύτερο γιατί έχει κάποιες σκηνές μάχης που σου μένουν.
    Η υπεργ@μ@τοσύνη του Wolf δεν έχει όριο. Οι υπόλοιποι χαρακτήρες είναι όλοι ενοχλητικοί εκτός από τη μέγιστη καψούρα Snow White και τον αδελφό Κολιν. Ναι ρε τυπά Κολιν “life becomes easier when you have friends”. Αν δεν προσπαθούσα να κρατήσω γενικά μια ουδέτερη στάση προς όλους, μόνο και μόνο επειδή είχα την αίσθηση ότι θα μου κρύψουν πληροφορίες, θα ήμουν αδίστακτος και αμείλικτος, τους πιο πολλούς θα τους καθάριζα χωρίς πολλά πολλά. Έτσι για να μάθουν να την μπαίνουν στον Big Bad Wolf. Με ποιον νομίζετε ότι μιλάτε ρε τσόλια? [/spoiler]

    Τα αρνητικά:
    Απλά κρίμα που η εταιρία δεν βάζει κανονικούς γρίφους στα παιχνίδια της. Θα μπορούσαν να έχουν ενσωματωθεί πολύ εύκολα στο παιχνίδι αφού ο Bigby είναι ουσιαστικά detective και ο κόσμος των Fables έχει μέσα μαγεία. Θα μιλούσαμε τώρα για το νέο Grim Fandago. Κρίμα και πάλι κρίμα.
    Δεύτερο foul για την εταιρία(για μένα) είναι αυτό το ανέκδοτο με το “episodic gaming”. Εντάξει δοκιμάστηκε αυτό το φρούτο, είναι μάπα, δεν νομίζω να βγάζουν περισσότερα, θα μπορούσαν να κυκλοφορήσουν το παιχνίδι ολόκληρο με μια στάνταρ τιμή.

  2. Από τα ωραιότερα reviews που έχω διαβάσει στο ragequit, και μιλάω για ολόκληρη τη σαιζόν.
    Στέφανε συγχαρητήρια έχεις υποδειγματικό τρόπο γραφής, και δεν διστάζεις, να αποθεώσεις μια καινούρια κατηγορία adventure (που πραγματικά για μένα το αξίζει) που είναι στο στόχαστρο (αρνητικό) τον τελευταίο καιρό.
    Θα ήθελα από δω και στο εξής να αναλάβεις εσύ τα reviews αυτού του είδους παιχνιδιών μιας και τα κρίνεις σωστά για μένα.
    Πραγματικά το παιχνίδι είναι ότι καλύτερο adventure (χωρίς γρίφους) μπορείς να παίξεις αυτή την στιγμή.
    Και μια ερώτηση ρε συ Στέφανε, μετά από αυτό το έπος, ποιο adventure με γρίφους η χωρίς να παίξεις, που δεν μου κάνει αίσθηση κανένα? 🙂

  3. Καταρχήν, χίλια ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!

    Από εκεί και πέρα, πραγματικά είναι υπερβολικά δύσκολο να βρεθεί οποιοδήποτε παιχνίδι που να συγκρίνεται σε συναισθηματικό αντίκτυπο με αυτό που κατόρθωσε το The Wolf Among Us, ειδικά από την στιγμή που μιλάμε για δραματουργία. O Mάνος γράφει τα καλύτερα για το Memento Mori 2 και θέλω να το τσεκάρω και εγώ καθώς διψάω για “σοβαρό” adventure (και οι κωμωδίες έχουν τη φάση τους, αλλά ΟΚ, είναι εντελώς αλλού).

    Από εκεί και πέρα, περιμένουμε καρτερικά το επόμενο “τρύπιο” IP που θα πιάσει αντίστοιχα ύψη, καθώς και το The Walking Dead δείχνει να ξεθυμαίνει με ανησυχητικούς ρυθμούς!

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL