SPECIALS

Τα καλύτερα games του 2020 – Η χρονιά της Μεγάλης Εμπλοκής

STREETS OF RAGE 4

ΓΔ: Σε μια κατηγορία που ούτως ή άλλως θεωρείται “retro”, το Streets of Rage 4 είναι ο αδιαφιλονίκητος βασιλιάς. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό sequel της κλασικής σειράς της Sega, που εντυπωσιάζει τόσο σε οπτικοακουστικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο gameplay. Ειδικά με τη δυνατότητα 4πλου co-op, το παιχνίδι κυριολεκτικά απογειώνεται. Μακάρι να δούμε και ένα νέο Golden Axe από τα μαγικά χεράκια της LizardCube.

Αλέξανδρος Γκέκας: Το έπαιξα για λίγη ώρα μέσω Game Pass αλλά δεν με κράτησε. Είναι ξεκάθαρα καλοφτιαγμένο και μια υπέροχη ωδή στα παιχνίδια που μας μεγάλωσαν αλλά φαίνεται πως με την πάροδο του χρόνου τα γούστα μου άλλαξαν και το είδος των beat ’em ups δεν μου κινεί πια το ενδιαφέρον. Πριν από χρόνια (βασικά, δεκαετίες) θα έτρωγα όλο μου το χαρτζιλίκι στα ηλεκτρονικά/ουφάδικα προσπαθώντας να το τερματίσω. Μελαγχόλησα τώρα.

Παναγιώτης Μητράκης: Αρχικά ήμουν κάπως δύσπιστος απέναντι στο εικαστικό του παιχνιδιού και πως θα διατηρήσει την αίσθηση των προηγούμενων. Βλέποντας το τελικά σε κίνηση, οι όποιοι ενδοιασμοί μου εξανεμίστηκαν, καθώς πρόκειται για δουλειά επιπέδου Wonder Boy. Αναμφίβολα συγκαταλέγεται στα πιο ψυχαγωγικά beat ’em ups των τελευταίων χρόνων.

SUZERAIN

Suzerain Polio

ΚΚ: Το γνωρίσαμε ως demo στο καλοκαιρινό φεστιβάλ του Steam, και κατέληξε ένα από τα indie highlights της χρονιάς. Μπορεί να του λείπει η “γυαλάδα” και τα υψηλά production values που θα είχε μια ΑΑΑ παραγωγή, αλλά ως αφηγηματική εμπειρία, ως political sim και ως ταξίδι αυτογνωσίας, βάζει τα γυαλιά σε πολλούς. Anton Rayne for President!

ΠΓ: Ήδη από το demo του, το Suzerain δείχνει ότι είναι ένας πολύ ιδιαίτερος τίτλος. Πέραν από την απαραίτητη σπουδή που έχει γίνει στην επιστήμη της πολιτικής και της οικονομίας, ενσωματώνει και το ιδιαίτερα δύσκολο στόχο της εξισορρόπησης της προσωπικής ζωής όταν στους ώμους προσπαθείς να στηρίξεις μία ολόκληρη χώρα που παραπαίει. Το αν θα καταφέρεις να το πετύχεις ή θα κάνεις διακοπές με προσωπική σωφεράντζα τα ελικόπτερα των ΕΔ είναι δική σου επιλογή!

YAKUZA: LIKE A DRAGON

ΓΔ: Ανέλπιστα καλό soft reboot της σειράς Yakuza, που ξηλώνει επιτυχημένα το συνηθισμένο beat’ em up style του προς χάρη ενός κλασικού turn-based συστήματος αλά JRPG. Αξιόλογοι χαρακτήρες, δυνατό (για μια ακόμη φορά) σενάριο και απίστευτα πλούσιο περιεχόμενο, δύσκολα θα μπορούσαμε να φανταστούμε ότι η Ryu Ga Gotoku θα τα κατάφερνε τόσο καλά. Ξανά.

ΑΓ: Ένα από τα αξιώματα του gaming, δικής μου επινόησης, είναι το γνωστό “όλα τα παιχνίδια θα ήταν καλύτερα ως turn-based”. Μετά το περυσινό Gears Tactics έχουμε τώρα άλλη μια περίπτωση που ένα action game μεταβαίνει στο ενδοξότερο και πιο ευγενές combat system του gaming και λάμπει όπως ποτέ άλλοτε. Sega, η ώρα έφτασε για turn-based Sonic. Do it you cowards.

VISAGE

ΠΜ: Αν και είχε γίνει κάποιος σχετικός ντόρος γύρω από το όνομα του, τίποτα δε με προετοίμαζε για το σκοτάδι – κυριολεκτικό και μεταφορικό – που έκρυβε μέσα του ο τίτλος της SadSquare Studio. Μπορεί να μην φτάνει τα production values κάποιων άλλων παιχνιδιών της λίστας, αλλά κατάφερνε να είναι όσο υποβλητικό έπρεπε. Το Visage δεν είναι το παιχνίδι που θα βάλεις για fun στιγμές ή εκρήξεις αδρεναλίνης. Από τη στιγμή που ξεκινάς, ετοιμάζεσαι συνειδητά για κατάδυση σε μαύρα, παγωμένα νερά.

DEATH STRANDING

death stranding intro pic

ΑΓ: Ακόμα και τώρα, μετά την πολύχρονη πορεία του Hideo Kojima στον χώρο του gaming, δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα αν ο συμπαθής κατά τα άλλα Hideo είναι ένας πραγματικά ικανός game director ή αν πρόκειται για τον Tommy Wiseau του gaming που με κάποιο τρόπο κατάφερε να πείσει τους πάντες ότι είναι οραματιστής. Ξέρω ότι μπορεί κάποιοι που θα διαβάσετε το παραπάνω να βλαστημάτε το όνομά μου αλλά το έγραψα σκόπιμα με τόσο ακραίο τρόπο για να αναδείξω την σχιζοφρενή φύση όλων σχεδόν των παιχνιδιών που προήλθαν από αυτό το τόσο… ιδιαίτερο μυαλό. Όσον αφορά τον σχεδιασμό του gameplay ο Hideo Kojima είναι ίσως από τους κορυφαίους directors όλων των εποχών. Τα έφερε έτσι η μοίρα ώστε να παρουσιάσω για το site μας τα δύο τελευταία του παιχνίδια (MGS V και Death Stranding) και, ενώ μιλάμε για δύο εντελώς διαφορετικούς τίτλους με βάση το gameplay, είναι σοκαριστικό πόσο μοιάζουν τα συμπεράσματα μεταξύ τους: Ενδιαφέρον και εθιστικό gameplay, εντελώς εξωφρενική επιπέδου B-movie πλοκή. Αυτός είναι ο Hideo και δεν πρόκειται να αλλάξει. Όσοι πιστοί προσέλθετε.

CYBERPUNK 2077

Cyberpunk 2077 Samurai Reunion

ΚΚ: Ο “Ελέφαντας στο Δωμάτιο” του μήνα που μας αφήνει. Η αλήθεια είναι πως πρότεινα την περίληψή του στη λίστα εν μέρει με λίγο… χαιρέκακη διάθεση για να πικάρω τους h8rs του, μιας και το να κοροϊδεύει κανένας το Cyberpunk είναι το Lowest of the Low-Hanging Fruits του ίντερνετ στο λυκόφως του 2020 (όσο δικαιολογημένο κι αν είναι αυτό, ως ένα βαθμό). Όμως η πραγματικότητα είναι πως, κάτω από τα bugs του (τα οποία ούτως ή άλλως είναι κατά 95% ασήμαντα στη Μητέρα Πλατφόρμα, παράλληλα με το γεγονός πως patchάρονται διαρκώς), κάτω από τις όποιες υψηλές προσδοκίες είχε χτίσει υποκειμενικά κάποιος για αυτό, κάτω ακόμα κι από τις ελλείψεις του στον τομέα της ΑΙ και του Open-World εν γένει, βρίσκεται ένα αντικειμενικά εξαιρετικό game. Μακάρι μέσα στο 2021 να γίνει ακόμα εξαιρετικότερο, και να κερδίσει το κοινό που του αξίζει (πέρα από τα 13.000.000 PC Gamers που το απολαμβάνουν ήδη, προφανώς).

ΓΔ: Εν αναμονή της Enhanced Edition (ή έστω μιας σειράς από μεγάλα patches), το Cyberpunk 2077 μοιάζει ως ένα RPG (action/adventure, whatever) που αξίζει να φέρνει τη σφραγίδα της CD Projekt Red. Η κακή κατάσταση στις last-gen κονσόλες ίσως να έχει προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά στην εικόνα της, εντούτοις αν μέσα στους επόμενους μήνες κατορθώσει και “στρώσει” το παιχνίδι όπως του αρμόζει, τότε δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην το συμπεριλάβουμε και στη σχετική λίστα για το 2021.

ΠΓ: Ήδη από την εισαγωγή του (ή καλύτερα τις τρεις διαφορετικές εισαγωγές του) το Cyberpunk σε καθηλώνει και σε εισάγει στο πνεύμα του κόσμου του. Πιστεύω από τις πρώτες ώρες που έχω δοκιμάσει ότι είναι αρτιότατο immersive sim, τόσο από πλευράς πλοκής όσο και των επί μέρους συστημάτων. Μένει να διορθωθούν τα κακώς κείμενα και να κυκλοφορήσουν σε μία ορθή έκδοση για να το γευτούμε όπως θα έπρεπε να ήταν στην αρχή.

FALL GUYS: ULTIMATE KNOCKOUT

ΠΓ: Εντάξει, μας πιάσατε. Όλο το προηγούμενο άρθρο είναι ξεκάρφωμα για να αναδείξουμε το υπέρτατο, ανδροπρεπέστατο και καθολικά Game of the Year 2020. Το Fall Guys είναι μακράν ο καλύτερος τίτλος που έχει εφυήρει ανθρώπινος νους μετά το Rocket League και το Κάστρο του Τακέσι. Μα τι λέμε: είναι το Κάστρο του Τακέσι με τα πιο άθλια physics που μπορεί να υποστεί οποιοδήποτε ζελεδάκι που σέβεται τον εαυτό του. Με το που βγαίνεις πρώτος σε αυτό το χάος, νιώθεις την εκροή ντοπαμίνης σε όλη την επιφάνεια του προμετωπιαίου φλοιού. Ένας οργασμός συναισθημάτων που συγκρίνεται μόνο τεράστια κατανάλωση ζάχαρης ή την απόκτηση χρυσού ολυμπιακού μεταλλίου. Και για το δεύτερο δεν είμαστε και τόσο σίγουροι, αφού δεν είναι τόσο δύσκολο όσο το να είσαι ο ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ FALL GUY.


Συνήθως στον επίλογο αντίστοιχου άρθρου οποιασδήποτε άλλης χρονιάς, θα κάναμε ένα σύντομο σχόλιο ως σύνοψη, ανασκόπηση και αναστοχασμό, απαριθμώντας παράλληλα και 2-3 τίτλους οι οποίοι αναμένονται με ενδιαφέρον μέσα στην επόμενη χρονιά. Δεδομένου, όμως, ότι ο χρόνος που μας αφήνει ήταν… αυτός που ήταν, το μόνο που έχει να σχολιάσει κάποιος είναι, απλά, “να πάει και να μην ξανάρθει”. Μακάρι το 2021 να μας βρει όλους υγιείς και ελεύθερους να επιδιδόμαστε στο αγαπημένο μας χόμπυ από επιλογή, και όχι λόγω υποχρεωτικού εγκλεισμού, καραντίνας και απομόνωσης. Όλα τα υπόλοιπα, θα τα βρούμε.

Previous page 1 2

Παύλος Γεράνιος

A native of Hyperborea, Pavlos has long since experienced interaction with the screen. The first games he remembers playing were Gran Prix, Test Drive, Digger and Flight for DOS at a time when most people now had Windows... This didn't deter him and he loved the Mother Platform from the very first moment. He also dabbled in the barren fringe of consoles (always at friends' houses, never his own), but it was the PC that kept him going. A lover of quality titles from all genres, he believes how the story and what the game as a medium wants to say is the main thing, not the label. There are always the exceptions of course...

One Comment

  1. Kαλά διάβαζα και διάβαζα για όλα αυτά τα τριτοτέταρτης κατηγορίας γκέημς και λέω αν δεν έχουν το ΦΩΛΓΚΑΗΖ μέσα θα τους [S]σπάσω τα γόνατα[/S] χτυπήσω φιλικά στη πλάτη όλους εκεί μέσα. Ευχαριστώ κύριε Βόρειε για την πρωτοβουλία, οι υπόλοιποι ΝΙΩΣΤΕ πριν να είναι πολύ αργά. ΝΙΩΣΤΕ ΛΕΜΕ!

Leave a Reply

Related Articles

Back to top button
en_USEN