εκλεισα τους λογαριασμους μου με το λαστ κινγκντομ και το γκομόρα. καλα, οχι μονο εγω, ολοκληρη η αθρωπότης, αφου ηταν οι τελευταιοι κυκλοι και για τις 2 σειρες.
το λαστ κινγκντομ κρατησε το ιδιο καλο επιπεδο και στην τελευταια σεζον. οκ ο ντρειμον δεν θα λεγα οτι ειναι ηθοποιάρα, αν και το φιζίκ του βοηθαει στο να ειναι ο ιδανικος ουχτρεντ, αλλά ολοι οι υπολοιποι ειναι μια χαρα κι η σειρα ειναι αξιοπρεπεστατη. για τους φανς να ειπωθει οτι εν τω μεταξυ (αντιθετα με τον μαρτιν που αφησε τους δημιουργους του got ξυπολυτους στ αγγουρια, αναγκαζοντας τους να αυτοσχεδιασουν με αποτελεσμα να κραζουν οι παντες ειδικα την τελευταια σεζον) ο Μπέρναρντ Κόρνγουελ, στα βιβλια του οποιου βασιζεται η σειρα, προλαβε κι εγραψε σ αυτες τις 5 σεζον τρια ακομα κι ετσι για να δοθει ενα κλοζουρ στο ολο στόρι, ναι μεν δεν θα υπαρξει εκτη σεζον, αλλά θα γυριστει ταινια με τον επικο τίτλαρο: Seven Kings Must Die.
το μονο προβλημα που ειχα με την σειρα ειναι, και δεν αστειευομαι καθολου, καποια ονοματα. στο ιδιο ταιμφρειμ υπηρχαν και συζητιοντουσαν απ τους αλλους χαρακτηρες οι εξης: εθελφλεντ, εθελσταν, εθελχελμ, ελφλεντ, ελσγουιθ, ελφγουιν και σιγουρα ξεχναω 2-3 ακομα με παραπλησια ονοματα. μιλαγε ο χαρακτηρας για καποιον απ αυτους κι ωσπου να κανεις κονέξο και να πιασεις το νημα της κουβεντας ειχε κανει μονολογο - σεντονι κι ειχε φυγει απ την οθονη κιολας. επαιξε πολυ πωζ (τα καλα του να εισαι δεινοσαυρος και να κατεβαζεις τις σειρες αντι να τις στρημαρεις) κι ετσι δεν εχασα την πλοκή ο τσομπάνης.
τελειωσε κι η γκομορα χωρις εκπληξεις. οπως κι οι υπολοιπες σεζον, ετσι κι η τελευταια: μουντή, βαριά, αγελαστη, υπερσοβαρή. οκ, οταν το θεμα σου ειναι ο φαυλος κυκλος του θανατου και η κινουμενη αμμος της μαφιας, απ οπου δεν μπορει κανεις να ξεφυγει αφοτου μπηκε μεσα, δεν μπορεις να εισαι χαχαχουχα και τσιχλοφουσκοχολυγουντ. ισως τελικα αυτη η στιβαροτητα κι ο ζόφος να ειναι η δυναμη της σειρας. απ την αλλη, εγκωσα με τον γουρουνόμορφο πρωταγωνιστη (που κοβω βασικα σημεια της ανατομιας μου απ την ριζα, οτι παιζει να μην γελασε πανω απο 2 φορες στις 5 σεζον συνολικα) και τα γρυλισματα του. ηθοποιος δεν ειμαι (τουλαχιστον επαγγελματιας) αλλά διαολε, δεν μπορει, θα υπαρχει κι αλλος τροπος να δειξεις σοβαροτητα, θυμο ή συντριβη απο τα μουγκανητά.
αξιζει μια θεαση η σειρα, μονο και μονο γιατι ειναι απολυτα ρεαλιστικη και γι αυτο συγκλονιστικη. απ οτι ξερω ο συγγραφεας του βιβλιου γκομόρα, ο καταπληκτικος Roberto Saviano ακομα ζει ουσιαστικα κρυμμενος αφου ειναι επικηρυγμενος απ την μαφια για το φως που εριξε στον τροπο λειτουργιας της.
μπονους το στοιχειωμενο θεμα της σειρας, που παιζει στις πιο σημαντικες και νυχοφαγωτικες σκηνες της: