Λοιπόν, εντυπώσεις από καταδρομική ντεμοδρομία :
-Stray Gods: The Musical.
Ας πούμε ότι η εμπειρία, απείχε παρασάγγας από την αντίληψή μου για το τί εστί 'rock and roll'. Εκτός wishlist με συνοπτικές διαδικασίες.
-Lies of P
Άγρια νιάτα με μαζοχιστικές τάσεις και γαλαξίες ελεύθερου χρόνου σαν τον Μπίλια Σόδα, ενδέχεται να το λατρέψουν. Αρτιότατη παρουσιάση, άμεση απόκριση του χειρισμού, βάθος στο gameplay των μαχών και μια προβλεπόμενα ανώμαλη ανάγνωση του Πινόκιο από τους πλοκαμομάστορες ντηβέλοπερς. Μακριά κι αγαπημένοι.
-Broken Roads
Φαίνεται τιμιότατη ολντσκουλιά και η 'ηθική πυξίδα' του ενδέχεται να το διαφοροποιεί λίγο ευχάριστα σε σχέση με τον ανταγωνισμό του. Πείτε με μπουχτισμένο καβουροδεινόσαυρο, αλλά δεν κατόρθωσα να με πείσω γιατί πρέπει ν'ασχοληθώ με άλλο ένα post apocalyptic ισομετρικό RPG.
-Laika Bloody Roots Κάτι
Συνδυασμός Trials, Hollow Knight και Φέρι Ονείρωξης. Για νεανίες με ελεύθερο χρόνο ή τον κύριο Ποράτσο προ δεκαπενταετίας. Νο νο νο μίστερ.
-Toxic Avengers
To μόνο παιχνίδι που έμεινε στην wishlist μου αφού δοκίμασα το ντέμο. Αγνή ολντσκουλιά, άψογος χειρισμός, φοβεροί χαρακτήρες, δεν βλέπω την ώρα να λιανίσουμε στις μεταλλαγμένες σφουγγαριστριές και νυχιές ούλους τους κακούς με τη γυναίκα μου.
...και κάπως έτσι κύριοι καταλαβαίνετε πως βρίσκεστε ήδη με το ένα πόδι στον τάφο. Από εκεί που κάποτε ήσουν ανοιχτομάτης αητός, γιομάτος αγωνία να δοκιμάσεις τα πάντα πριν απ' όλους, τώρα ζητάς 'το παλιό, το δικό σου'. Έγραφε σχετικά και ο Δάσκαλος Τσουρινάκης στα τελειώματά του. Sic transit gloria mundi.
