Τι Παίζετε Αυτόν τον Καιρό - Part II

[nitro912gr]

ε σταμάτα και εσύ μετα μικομάο και τις πλοκαμοχροντρές, παίξε τίποτα σοβαρό

 

[Borracho]

Παρακαλώ Νίτρε, το Treasure of Nadia, όπως το Lust Epidemic και το επερχόμενο The Genesis Order (Endorsement Link- Support Responsible Pornography And Help Buy Borracho a Case of Πέλφε) έχουν φωτορεαλιστικά γραφικά, σένιο ενιμέησιο και πλοκαμοχοντρές ούτε για δείγμα. Είναι Ορθόδοξα Γερμανική χαρντκορίλα για μεσήλικες. Ξέρουμε πού πάμε στα γεράματα.

 

[soad667]

έχουν φωτορεαλιστικά γραφικά

 

[soad667]

Ξέχασα το σημαντικότερο..

Disney Dreamlight Valley το οποίο είναι ουσιαστικά το GOAT κάθε μικρού και μεγάλου κοριτσιού εκεί έξω

Spoiler

ΠΑΩ ΘΑΛΑΣΣΑ

 

[nitro912gr]

Ξέχασα το σημαντικότερο..

Spoiler

ΠΑΩ ΘΑΛΑΣΣΑ

απίστευτο πόσο τέλεια πάει με τα πυροτεχνήματα του φόρουμ

 

[Borracho]

H εργατική βάση του σάιτ ΑΠΑΙΤΕΙ ο Εύσωμος Κύριος με τις Ευαισθησίες να μονιμοποιηθεί ως φορουμικό εμότζι.

 

[Tony Corvus]

.

Σιγά σιγά ολοκληρώνεται.

No pun intended;

 

[tyrion395]

Τα playthroughs του Ιουνίου. Αν και μπήκε το καλοκαίρι, τα vibes ήταν σκοτεινά.

Vampire The Masquerade - Coteries Of New York: Visual novel στον κόσμο του κλασικού pen & paper RPG. Μπορείς να επιλέξεις μεταξύ τριών χαρακτήρων που ανοίκουν σε διαφορετική σέχτα κι έχεις την ψευδαίσθηση ότι επιλέγεις τον δρόμο σου. Γενικά το απόλαυσα, το βρήκα καλογραμμένο και μου άρεσε κι η εικαστική παρουσίαση. Το codex που περιέχει είναι πολύ καλό στο να εξοικειώσει κόσμο που δεν ξέρει για το World Of Darkness με τις ορολογίες του. Για 20€ που έχει αρχική τιμή δεν αξίζει, αλλά σε γενναία έκπτωση (το είχα πάρει 2€) αξίζει να το δείτε. 7/10

Darkness Within: In Pursuit Of Loath Nolder: Ιδιαίτερο λαβκραφτικό first person adventure που προσπάθησε να πρωτοτυπήσει στο gameplay, άλλα κάπου το έχασε στην υλοποίηση. Η ιδέα να συνδυάζεις σκέψεις, clues κι αντικείμενα για να προωθηθεί η ιστορία είναι μεν πρωτότυπη, αλλά δύσχρηστη και κουραστική όπως εφαρμόζεται, σε αντίθεση π.χ. με το Resonance που κάνει κάτι παρόμοιο σαφώς πιο επιτυχημένα. Το σενάριο κι η ατμόσφαιρα είναι σε υψηλά επίπεδα κι αυτό είναι το μεγάλο συν του παιχνιδιού. 7/10

Gray Dawn: Σύντομο horror παιχνίδι με έντονο το ανατολικό ορθόδοξο στοιχείο στα γραφικά του. Ένας παραστρατημένος ιερέας, ένα μεγάλο μυστικό και μπόλικες σουρεάλ καταστάσεις που μπλέκουν τι είναι αληθινό και τι φανταστικό. Έχει το ενδιαφέρον του, αλλά ως εκεί. Ένα από τα άπειρα low budget παιχνίδια τρόμου που θα προσπαθήσει να σας τρομάξει (είνα αρκετά creepy σε στιγμές είναι η αλήθεια) και θα σας πετάξει και κανά εύκολο παζλ / γρίφο για να μην περπατάτε μόνο. Για τους φανς του είδους που παίζουν ότι βγαίνει. 6/10

Lust For Darkness: Ακριβώς στην ίδια κατηγορία με το Gray Dawn, προσπαθεί να τσιμπήσει κόσμο βάζοντας στο μπλέντερ Λαβκραφτ και σεξ (και πως να αντισταθείς είναι η αλήθεια; ) αλλά το αποτέλεσμα είναι λίγο meeeh τελικά. Έχει stealth, έχει κυνηγητό, έχει παζλάκια, μια ιστορία προβλέψιμη από την αρχή, τα κλασικά. 6/10

Gamedec: Πρωτότυπη ιστορία, όπου είμαστε detectives που επιλύουμε μυστήρια που λαμβάνουν χώρα εντός MMO στο απώτερο μέλλον. Το gameplay, αν και πιο απλοϊκό, θυμίζει έντονα Disco Elysium, όμως ο όγκος κειμένου και τα side quests είναι σαφώς πιο περιορισμένα, όπως και οι επιλογές μας. Ανάλογα με τις πράξεις μας κερδίζουμε XP σε 4 διαφορετικούς τομείς και ξεκλειδώνουμε ανάλογα skills ξοδεύοντας τα. Η ισομετρική απεικόνιση είναι πολύ όμορφη κι έχει φάση η απεικόνιση των διαφορετικών κόσμων - παιχνιδιών. Ευχαριστήθηκα τις 14 ώρες που μου πήρε για να το τελειώσω και με τρίγκαρε να ξεκινήσω δεύτερη φορά το Disco Elysium. Κι αυτή την φορά με το full speech είναι ακόμη πιο έπος! 8/10

Τώρα εκτός από Disco Elysium Final Cut, ασχολούμαι με τα Metro Last Light Redux, Astrologaster, Roguebook και στην χάση και στην φέξη Star Wars: Knights Of The Old Republic.

Κάθε φορά στρεσάρομαι όταν γράφεις πόσα παιχνίδια που παίζεις...

 

[manofsorrows]

@tyrion395 Αν αθροίσεις τις ώρες δεν είναι τόσες πολλές. Περίπου 35 ώρες και τα πέντε μαζί και στην πραγματικότητα είναι σε ένα διάστημα 40 ημερών περίπου, από τέλη Μάη. Θα μπορούσα να είχα τελειώσει το Disco Elysium π.χ. στην ίδια ώρα. Απλά δεν μπορώ να πω ότι θα παίζω ένα παιχνίδι μέχρι να το τελειώσω, που κανονικά έτσι θα έπρεπε. Επειδή είναι πολλά αυτά που θέλω να παίξω, ανυπομονώ και κάπου στο τέλος δεν τα ευχαριστιέμαι όσο θα έπρεπε γιατί δεν τους δίνω τόσο προσοχή. Δεν έχω παίξει ακόμα Baldur's Gate γιατί προτιμώ να δω 4-5 άλλα παιχνίδια 20-30 ωρών στον ίδιο χρόνο, κι έτσι πάει όλο πίσω. Χαίρομαι όταν ένα παιχνίδι με κάνει να μην μπορώ να το αφήσω. Πχ. το Planescape Torment και το Gloomhaven ήταν τα τελευταία που τα πήγα σερί για ώρες. Τουλάχιστον δεν έχω κόλλημα να κάνω όλα τα achievements και να μαζέψω όλα τα collectibles. Δεν τα αγνοώ, αλλά δεν θα κάτσω και να ψάχνω ώρες κάτι.

 

[shredder]

Έτσι. Αυτά τα σεντονάκια 'Εδώ μωρέ, παίζω αυτά τα ταπεινά εφτά παιχνιδάκια' μετά τα παιδιά τα κοιτάς χαχανίζοντας υστερικά. Σαν θανατοποινίτης που τον ρωτάνε τα όνειρά του για το μέλλον.

Με ρυθμούς νεκρής χελώνας εδώ το Vertigo της Pendulo, το οποίο, αν ξεπεράσεις την λίγο ΑΑ 2007 jank εισαγωγή του, σε ανταμοίβει με μια ατμοσφαιρικότατα βραδυφλεγή διασκευή του ομότιτλου φιλμ του Χίτσκοκ.

Η γυναίκα με τα παιδιά ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ στο Disney Dreamlight Valley το οποίο είναι ουσιαστικά το GOAT κάθε μικρού και μεγάλου κοριτσιού εκεί έξω.

Τα βράδια διπλό Χελωνιντζάκα (sic) για ξεχαρμάνιασμα.

Σιγά σιγά ολοκληρώνεται και το κυριολεκτικά ΕΠΙΚΟ Treasure of Nadia. Πέρα από το απίστευτο γέλιο, λειτουργεί και ως εξαιρετικό κοινωνικό πείραμα για την πορεία του γάμου. Ενώ σαν έφηβος ή νέος θα το έκρυβες, πιθανώς ντροπιασμένος για τις ανωμαλίες που σε διασκεδάζουν, έχοντας στηρίξει δύο παιδιά κι ένα σπιτικό, παίζεις μέρα μεσημέρι με το τσίπουρο δίπλα. Μπαίνει η γυναίκα στο δωμάτιο να σε ρωτήσει κάτι σημαντικό για τη μίζα του αμαξιού.

'Κάτσε μωρό μου, περίμενε, έχει σκηνάρα τώρα, έλα να δεις.'

'ΠΑΛΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΑΝΩΜΑΛΙΕΣ ΠΑΙΖΕΙΣ;'

'Τί εννοείς πάλι; Αφού ήξερες ότι έτσι ήμουν πριν με παντρευτείς!'

'Καλά, να σου πω, ο μάστορας θέλει 120 ευρώ για ν'αλλάξει το λάστιχο.'

'Ντάξει μάτια μου, θα τα δώκουμε, ΠΩΠΩΠΩ έλα να δεις τί γίνεται εδώ'.

'Έχεις πρόβλημα.'

Ζμούτς, ζμούτς.

Ο ενήλικος βίος είναι μια κόλαση που σε σκοτώνει σε αργή κίνηση, σε κοινή θέα. Και δεν ανοίγει ρουθούνι.

7? Εγω εχω 5 να τερματισω τωρα
Last of us
Tiny tina wonderlnads
Lost Judghment
Hogwards legacy
Asterigos curse of the stars
Πριν χρονια καποια περιοδο ειχα ξεκινησει 8 παιχνιδια ταυτοχρονα! Αν και αυτες τις μερες παιζω κυριως το ενα απο αυτα το Lost Judghment. Ετσι ειναι. Ως ενηλικες εχουμε και αλλα πραγματα να κανουμε σοτν ελευθερο χρονο μας κχι οχι μονο να παιζουμε στο pc.

 

[soad667]

Kι εγώ από τότε που ανακάλυψα την μλκ έχω ελλατώσει το γκέημινκ αισθητά, απλά δεν υπάρχει χρόνος και για τα δύο. Τρομάζω τι εκπλήξεις μου επιφυλάσσει η ζωή στα πρώτα ήντα.

 

[Tony Corvus]

Πιάσαμε την σειρά Yakuza.

Yakuza 0:
Ωραία κεντρική ιστορία με εξαιρετικούς χαρακτήρες και γουστόζικη γραφή. Σε κάποια σημεία έπιανε HBO vibes και άλλοτε ήταν βέρα στο δεξί.
Ποικίλα side-quests και mini-games που άλλες εταιρίες θα τα πουλούσαν ως ξέχωρα κεημς.
Απλά ικανοποιητικό combat system.
9/10 για την όλη εμπειρία.

Τώρα παίζω το επόμενο της σειράς. Το Yakuza Kiwami. Remake του 1ου Yakuza.
Βρίσκομαι μια ανάσα πριν το εγκεφαλικό, μιας και στο Chapter 9 έχει ένα απαράδεκτο segment.
Αυτά.

 

[Admiral]

Πιάσαμε την σειρά Yakuza.

Yakuza 0:
Ωραία κεντρική ιστορία με εξαιρετικούς χαρακτήρες και γουστόζικη γραφή. Σε κάποια σημεία έπιανε HBO vibes και άλλοτε ήταν βέρα στο δεξί.
Ποικίλα side-quests και mini-games που άλλες εταιρίες θα τα πουλούσαν ως ξέχωρα κεημς.
Απλά ικανοποιητικό combat system.
9/10 για την όλη εμπειρία.

Τώρα παίζω το επόμενο της σειράς. Το Yakuza Kiwami. Remake του 1ου Yakuza.
Βρίσκομαι μια ανάσα πριν το εγκεφαλικό, μιας και στο Chapter 9 έχει ένα απαράδεκτο segment.
Αυτά.

Ωχ, μόλις τώρα μπαίνω στο Chapter 9.

 

[Bathory]

Ωχ, μόλις τώρα μπαίνω στο Chapter 9.

 

[Tony Corvus]

Τέλος με το Kiwami.
Ένα 7,5 το τσιμπάει μόνο και μόνο για την ιστορία.
Πάμε στο Kiwami 2 τώρα...

 

[Borracho]

Πάρα πολύ ευχάριστο διαδραστικό φιλμ το Vertigo της Pendulo. Ξεκινώντας το περιμένεις κάποια τετράωρη ημι-τζάνκι μετριότητα και καταλήγει να σε κρατά δωδεκάωρο με τις διαρκείς και απίστευτες ανατροπές του. Τίποτε δεν θυμάμαι από το έργο του Χίτσκοκ στο οποίο στηρίζεται, αλλά παίζοντας, μου δημιουργήθηκε έντονη διάθεση να ανακαλύψω εκ νέου και το πρωτότυπο.

Σφηνάκια GTAIII Definitive, το οποίο ως τώρα ρολάρει σαν τσάρκα του Σόδα σε τρέντι Γλυφαδιώτικη καφετέρια.

 

[captain kal]

Σφηνάκια GTAIII Definitive, το οποίο ως τώρα ρολάρει σαν τσάρκα του Σόδα σε τρέντι Γλυφαδιώτικη καφετέρια.

Spoiler

GTAIII VC Definitive: Πήγαινε στα κινηματογραφικά πλατό και τσίμπα ένα Μ-16, να κάνεις την ζωή σου πιό εύκολη!! Και δίπλα στο mall έχε και μια katana!!

 

[Sugamoto Panagia]

σε αναμονη του bg3 ξαναπαιζω το outer worlds μιας και το ειχε το humble choice.
diablo 4 εχω βαρεθει λιγο την ζωη μου θα φανει αν θα μπω στην σεζον.

 

[Borracho]

Ρε @Mogrey665 δυό φορές έχω πιάσει το Outer Worlds και τις δύο το έχω αφήσει -δεν βαριόμουν αρκετά βέβαια- γιατί μου θύμιζε υπερβολικά πολύ μετριοκαλό αμάλγαμα πολύ ανώτερων παιχνιδιών. Κάτι με τσιγκλάει να του δώσω άλλη μια ευκαιρία, αλλά δύσκολα φεύγει αυτή η μπόχα της 'υπερμετριότητας' από πάνω του. Μιλώντας ως πάλιουρας πάντοτε. Ένας πιτσιρικάς που νομίζει ότι New Vegas είναι κάποιο προάστιο του Las Vegas, ενδέχεται να τα δει και όλα.

 

[Dim Gian Bot]

Εγώ παίζω Dave the Diver και έχω χορτάσει γαλάζια θάλασσα και σούσι(α). :Ρ

BTW, σούσι μόνο ζωγραφιστά (ή σε παιχνίδι). Μακριά από μένα αυτά τα μιαμιά... :Ρ