Steam Next Fests Official Thread: Εντυπώσεις από demos και προτάσεις

[soad667]

 

[Χειρομαλάχτης]

μπραβο για την ιδεα, μη με βαζεις στην κληρωση.
δεν τα μπορω τα πουρα με τιποτα.

 

[Adhan]

ολο και κατι θα χουν αλλαξει για να γινει ευπεπτο και στο κλιμα της εποχης.... τα ξες αυτα με τα woke κλπ κλπ, αντιλαμβανεσαι.

#kentrikhselidatinafto #oapatsu8ahtananti8etos

Crash Bandicoot N. Sane Trilogy
Resident Evil 12-4
System Shock
Dead Space
Outcast
Final Fantasy VII
Yakuza Kiwami
Black Mesa

μερικά πρόχειρα
εντάξει ο Κρας δεν ξέρω τι προνάουν έχει ζητήσει, αλλά καταλαβαίνεις υποψιάζεσαι πως πάει το πράγμα

 

[soad667]

Castle of Illusion starring Mickey Mouse, one remake to rule them all. Αν και πρέπει να πέρασε καμιά δεκαετία από το ρημέηκ, σηκώνει ξανά ρημέηκ τώρα στο ρημέηκ.

 

[maladroid]

Βάλε και τα Spyro δίπλα στον Κρας.
Επίσης τα Destroy All Humans νομίζω τα σεβάστηκαν στο remake, αν και ο shredder είναι ο εξπέρ.

Πάντως, το πρώτο Resi δεν ξέρω αν πιάνεται για remake. Μάλλον remaster (έτσι το χαρακτηρίζει κι η Steam page).

 

[Adhan]

Remake είναι κατά βάση. Αυτό που βλέπεις στο Steam είναι όντως HD έκδοση του 2002, οπότε αν θέλουμε να είμαστε αυστηροί είναι το παλιότερο remake από όσα αναφέρθηκαν και σίγουρα προέρχεται από μία αγνότερη εποχή.

 

[Borracho]

Αναφερόμουν συγκεκριμένα στον κινηματογραφό.

Στα παιχνίδια λειτουργεί λίγο διαφορετικά η φάση του remake/remaster. Γενικά μου αρέσει να εκσυγχρονίζεται παλαιότεροι τίτλοι, προκειμένου να βιώσουν και οι νεότερες γενιές το συναισθηματικό τους αντίκτυπο. Δεν είναι πως νοσταλγεί κανείς την 320 Χ 240 ανάλυση ή τα tank controls, είναι η ιστορία, η ατμόσφαιρα, όλο το τριπάκι στο οποίο σε έβαζε το παιχνίδι.

Αυτό, από τη στιγμή που μπορεί να εκμοντερνιστεί αποτελεσματικά, είναι win win τόσο για τις εταιρείες όσο και για εμάς τους οπαδούς. Θα μου άρεσε κάποια στιγμή να δω κι ένα φούλ ρημέηκ του RE1 στα πρότυπα του RE2.

 

[Adhan]

Φέτος δοκίμασα λιγότερα από τα "3-4 χεχ" περσινά, πάμε:

Stray Souls: περίμενα γάταις να κάνουν μανιασμένα ρολ για χάδια μέχρι να τους τελειώσει η στάμινα μπαρ, αλλά τελικά πήρα ένα αρκετά janky horror game. Credit εκεί που του αναλογεί, textures και κάποια εφέ (πχ ομίχλη) δείχνουν ότι μας περιμένουν ωραία πράγματα στην UE5. Πάντως θέλει αρκετή δουλειά ακόμα στα animations, hit boxes κ.α. ελπίζω να το αφήσουν να ψηθεί μέχρι το 2025 ή κάπου εκεί. Επίσης, πολύ μικρό demo, μετά βίας άγγιζε τα 18-20 λεπτά.

Ebenezer and the Invisible World: Ωραία animations και εικαστικό, αλλά το level design είναι ψιλοανέμπνευστο, κυρίως μεγάλες ευθείες και διάδρομοι με λίγες διακλαδώσεις. Επίσης το hit detection έμοιαζε λίγο περίεργο. Παραμένει wishlist αλλά προς το παρόν φαίνεται περισσότερο bargain bin παρά Blasphemous 2/ Silksong/The Last Faith league.

Broken Roads: Αρκετές επιρροές από Fallout και κάτι ψιλά από Disco Elysium, με φόντο μια μετα-αποκαλυπτική Αυστραλία. Εντύπωση μου έκανε ότι είχε voice over στις περισσότερες γραμμές διαλόγου, αλλά και το class-less σύστημα χαρακτήρων που για μας που δεν έχουμε χρόνο να κοπανάμε ανελλιπώς τα (ψηφιακά) d20 και να ερεθιζόμαστε με theory crafting το λες και προτέρημα. Δεν έκοψα φλέβα, αλλά μου κράτησε το ενδιαφέρον.

Sea of Stars: Συμφωνώ με @Mogrey665. Προμηνύεται φωτιά, όχι ότι περίμενα κάτι λιγότερο από τους δημιουργούς του The Messenger (αν και άλλο genre εδώ). Μου βγάζει μια αίσθηση από Chrono Trigger. Οι διάλογοι έχουν σπιρτάδα, αν και δεν περιμένω να δω το meta χιούμορ του προηγούμενου τίτλου τους. Καλός ρυθμός γενικά, φανταστικό art και περιοχές που σε τραβάνε να τις εξερευνήσεις, κάποια ευκολάκια puzzles για γαρνιτούρα και ένα σύστημα μάχης - σαφώς επηρεασμένο από The Legend of Dragoon και Paper Mario - που συνδυάζει tb μάχη (stats/rolls) με action prompts για δυνατότερα εφέ, περισσότερες επιθέσεις, μειωμένο damage στην άμυνα κλπ.

Και για κλείσιμο, το μήλο της έριδος που ξεκίνησε το ΜΠΗΦ μεταξύ γερόντων του Μάπετ Σόου και του μεγαλοέφηβου Μπίλια, Laika: Aged Through Blood: Γιεπ, ξεκάθαρα skill issue των πρώτων. The end.
Ρε συ Στέφανε στα 2 λεπτά ειλικρινά τι πρόλαβες να δεις; Το intro και το φύτεμα της μηχανής στον πρώτο αμμόλοφο;;

Οκ σοβαρά, είναι σκληρό το ότι με κάθε στραβοτιμονιά καταλήγεις λες και σε πάτησε νταλίκα, ακόμα κι αν πηγαίνεις με 20 χλμ (παρεμπιπτόντως οι devs εξετάζουν το ενδεχόμενο για πτώσεις από την μηχανή, όταν πήγαινες σιγά να μπορείς να ξανανέβεις). Αλλά ρε παιδιά, άντε να έφαγα τα μούτρα μου στα πρώτα 15-20 λεπτά max. Μόλις κατάλαβα την ευαισθησία της μηχανής στις σούζες και το κατέβασμα, ήταν απόλαυση η οδήγηση στον κόσμο του παιχνιδιού. Μάλιστα η προσγείωση της μηχανής είναι εύκολη υπόθεση γενικά, αφού (συνήθως) προσγειώνεται καλά, χωρίς να χρειάζεται διόρθωση στον αέρα. Disclaimer: δεν έχω παίξει ούτε δευτερόλεπτο από Τράιαλς ή Ρικ Τζο Ντάντζερους.

Αργότερα ήμουν αρκετά άνετα ώστε να κάνω ανάποδες και μπροστινές περιστροφές στον αέρα (για reload του όπλου και ανάκτηση του "deflect" με τη μηχανή, αντίστοιχα). Έμεινα με το πιστόλι και το αναβάθμισα, αντί να πάρω crossbow ή shotgun και γίνεται δουλειά καλή και με αυτό, έβγαλα και 2 bosses τα οποία έχουν μεν απλοϊκά patterns αλλά είναι τέλεια προσαρμοσμένα στο gameplay - πετάγομαι στον αέρα-bullet time-πίου πίου-deflect αν χρειαστεί-περιστροφή για γέμισμα κοκ. Το πιο δύσκολο σημείο ήταν ένα sidequest που μου την έπεσαν 4 γύπες και έπρεπε με μια ανεβασιά να φάω τους 3 και να κρατήσω κάτι για έναν που με περίμενε στην κατεβασιά από την άλλη μεριά, επειδή δεν είχα περιθώριο να φρενάρω και να οπισθοχωρήσω.
Παρουσίαση καλή, μουσική χαστουκίζει, vibe Dark Crystal/Watership Down/Mad Max. Δείχνει ιδιαίτερη περίπτωση, όπως ήταν το "pinballvania", Yoku's Island Express. Από μένα είναι ναι.

 

[Great0ldOne]

Δεν αφιέρωσα πάνω από δύο ώρες σύνολο στο φετινό φεστ, και τα μόνα που μπήκαν wishlist χωρίς να είναι ήδη είναι το Lords of Exile (τίμια ρετροπιξελούμπα) και Sea of Stars (μα κυκλοφορία μαζί με Baldur's Gate 3 και Starfield, μήπως να το ξανασκεφτούν; Βέβαια, εκτός απροόπτου δεν θα κοστίζει 60-70 ευρώ, αλλά και πάλι.)

Ειδική αναφορά στο The Legend of Capa Negra: Εχ, τη στιγμή που μου πέταξε “press U to attack stamina” ή κάπως έτσι, το uninstall ήταν δεδομένο. U, αν έχεις το θεό σου δηλαδή. Και έπαιξα 300 ώρες Red Dead Redemption 2 με mouse+keyboard.

 

[Adhan]

τη στιγμή που μου πέταξε “press U to attack stamina”

Ε κοίτα κάτι τέτοια, press hyphen to unsheathe, F to fap κλπ συντηρούν το meme/urban legend/ποσοστό αναπηρίας σχετικά με την αμπαλοσύνη των δημιουργών που συνοδεύει αρκετά souls-like (και την ανεξήγητη τους δυσκοιλιότητα να καταλήξουν σε μια λίγο-πολύ ευρέως αποδεκτή διαρρύθμιση των πλήκτρων όπως έγινε στα fps ξέρω γω), οπότε από αυτή την άποψη μπορείς να πεις ότι συνάδει με το παιχνίδι.

 

[mruseyourbrain]

Δοκίμασα κάμποσα demo κι εγώ, δεν έχω ιδέα βέβαια αν βγήκαν για το steam next fest ή προυπήρχαν.
Broken Roads: Ότι ειπώθηκε από τους προηγούμενους. Η Αυστραλία πάντα μου έκανε σαν το ιδανικό μέρος για post-apocalyptic setting (βλέπε Mad Max). Παραμένει στο ραντάρ.
This Bed We Made: Adventure μυστηρίου στα 50s, στο οποίο παίζεις μια καμαριέρα που ψαχουλεύει τα πράγματα των πελατών του ξενοδοχείου. Αν και σύντομο, το storytelling και το concept γενικά μου φάνηκε καλό.
Lies of P: Αν και άσχετος από souls like είπα να το δοκιμάσω. Πολύ ωραίο world building, απλά στο θέμα της μάχης άργησα να πάρω χαμπάρι ότι οι developers έδωσαν μεγάλη βάση στο counter στις μάχες. Όταν το κατάλαβα εγκατέλειψα τις προσπάθειες για evasion και μετά από κανά δεκαριά προσπάθειες βγήκε και το τελευταίο boss του demo.
Chronique des Silencieux: Το κατέβασα μόνο και μόνο για το setting. Είσαι ένας πιτσιρικάς ανηψιός ενός νταβατζή σε πορνείο πολυτελείας στην Γαλλία των 70s που η μοίρα σε φέρνει να προσπαθείς να κάνεις τον detective. Αν και είχε κάποια καλά στοιχεία στο συνδυασμό των στοιχείων που βρίσκεις, γενικά ήταν πολύ junky. Skip.
Hammerwatch II: Αγνή κλίκικλίκι, pixel, high fantasy εμπειρία.
Shadow Gambit: The Cursed Crew: Πολύ της μόδας έχουν γίνει οι πειρατές πλέον. Sea of Thieves collaboration incoming. Το demo σου δίνει τη δυνατοτητα τα δοκιμάσεις σε χάρτες δύο χαρακτήρες ουσιαστικά κι έναν σε tutorial. Εμφάνταστα abilities που ταιριάζουν με το fantasy στοιχείο αλλά σε καμία περίπτωση overpowered. Από τον τρόπο που είδα σχεδιασμένους τους χάρτες, φαίνεται να προσφέρεται για πολλά εναλλακτικά playthrough.
The Cosmic Wheel Sisterhood: Λίγο card game, πολύ κείμενο αμπελοφιλοσοφίας να διαβάσεις, ακόμα προσπαθώ να καταλάβω το gameplay ποιο θα είναι.
Jusant: Εξομειωτής σκαρφαλώματος. Απαραίτητο το gamepad. Στην αρχή μου φάνηκε ότι θα στραμπουλίξω τα δάχτυλα μου αλλά η όλη διαδικασία του σκαρφαλώματος είναι πολύ καλοσχεδιασμένη και μετά από λίγο σου βγαίνει αυτόματα. Ωραία τοπία και χρώματα, ωραία μουσική, σίγουρα μπήκε στο ραντάρ.

 

[soad667]

Απαραίτητο το gamepad.

 

[Borracho]

Γρήγορο πέρασμα από το φετινό Νέξτ Φέστ, καθώς είχα να εμφανιστώ σε εκδήλωση για τα 102 Χρόνια Πέλφε στη Σκανδιναβία.

Μοναδικό highlight που δικαίωσε τις προσδοκίες, το πιο-ατμοσφαιρικό-πεθαίνεις The Thaumaturge. Αν και άθλιο από πλευράς optimization και αρκετά ακατέργαστο, στάζει ποιότητα και προ-επαναστατικό Σλαβικό ζόφο. Αναρχία, θάνατος στον Τσάρο, δυνατή γραφή, δαίμονες στον Καύκασο, με έψησε άγρια για αγορά.

Σύντομη σχετικά η λίστα με τις απογοητεύσεις :

-Flashback 2 : Φωνάζει Unity αρπαχτούλα για παππούδια που θέλουν να βαυκαλίζονται πως 'το έχουν ακόμη'. Θα μείνω με τις αναμνήσεις 'ανθρώπινου animation' από τα γλυκά 90'ς.

-Anima Flux : Co-op animo-ειδές Metroidvania. Φοβερή μουσική αλλά η θεματική δεν επιτρέπει σε αρτηριοσκληρωτικούς πρεσβύωπες σαν την αφεντιά μου ν'ασχοληθούν σοβαρά.

-The Inquisitor : Αγνό, early-00's jank, απ'αυτά που ερωτεύτεαι ο Καλλιανιώτης, με πρωταγωνιστή που μοιάζει κακέκτυπο του @Chronomancy. Ίσως αποτελέσει cult διαμάντι για τα γούστα ορισμένων, αλλά θέλει ατσάλινες αντοχές για 2003 jank. Παρουσιάζει μια ενδιαφέρουσα διαστροφή του κυρίαρχου Χριστιανικού αφηγήματος. Δεν είναι για τα καλομαθημένα δόντια μου πια.

 

[Sephir]

-Aeon Flux : Co-op animo-ειδές Metroidvania. Φοβερή μουσική αλλά η θεματική δεν επιτρέπει σε αρτηριοσκληρωτικούς πρεσβύωπες σαν την αφεντιά μου ν'ασχοληθούν σοβαρά.

Aeon Flux.

Anima Flux.

 

[Adhan]

Αυτό ερχόμουν να γράψω. Εδώ Aeon Flux, εκεί Aeon Flux, που 'ναι το Aeon Flux; Στο Steam σίγουρα όχι.
Γεράματα...

 

[maladroid]

αρτηριοσκληρωτικούς πρεσβύωπες σαν την αφεντιά μου

Για να είμαστε δίκαιοι, το παραδέχεται και μόνος του.

Σε άλλα νέα, δοκίμασα το The Last Faith, που μοιάζει σαν ξεπατικούρα του Blasphemous αλλά έχει και τη δική του γοητεία. Αρκετά δύσκολο για τις σκουριασμένες μου κλειδώσεις, αν και με ανακούφιση είδα ότι ακόμα και θιασώτες των Souls γκρίνιαζαν στο steam forum για ορισμένους "άδικους" μηχανισμούς που καλό θα ήταν να βελτιωθούν.

Επίσης έπαιξα λίγο τον Θαυματουργό και ακόμα ψάχνω το καλό γράψιμο και την ποιότητα που βρήκε ο Στέφανος. Μετριότατο σε όλα του (εκτός ίσως από setting/σενάριο, που όντως παρουσιάζουν ενδιαφέρον) και με τραγικό optimization. Οι διάλογοι είναι ένα σκαλί κάτω από το πρώτο Witcher σε συνοχή και δραματουργία, σε βαθμό που αναρωτιόμουν αν λείπει ενδιάμεσο κείμενο ή έκαναν τσαπατσουλιά οι μεταφραστές (το αυθεντικό κείμενο προφανώς ήταν στα Πολωνικά). Επίσης μηδέν πάθος ή αληθοφάνεια στις ερμηνείες, μόνο τις σλάβικες προφορές κοίταξαν να πετύχουν. Για το gameplay δεν μπορώ να πω και πολλά, με βάση το demo.
Αν το τελικό παιχνίδι σκοράρει πάνω από 6-7/10 θα είναι έκπληξη.

 

[Borracho]

Mαλαντρουά θες να πεις ότι στην στιχομυθία με τον Ρώσο τηλεγραφητή δε σκίρτησαν μέσα σου αναμνήσεις προηγούμενης ζωής στη λούμπεν Σιβηρική στέπα; Να χαϊδέψεις το μούσι σου αυτάρεσκα και να σκεφτείς 'Περισσότερες αυτοβιογραφίες ΜΟΥ, αυτό είναι που λείπει από τον κόσμο τους'. Ντεν καταλαβαίνω το νέα γκενιά

 

[captain kal]

Robocop: Rogue City

Μέτριο FPS. Στα υπέρ η αναπαράσταση των χώρων και γενικά της ατμόσφαιρας από τις δύο πρώτες ταινίες!!!

Στα κατά:

ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ολόκληρος Robocop, να δέχεται ζημιά από διαμέτρημα 9 mm ?????? Και να μην έχει auto lock στο πιστόλι του όπως τις ταινίες ?!?!?!?!??!?

 

[Hellion]

In their defence, αν είχε autolock δεν θα είχε ιδιαίτερο νόημα να παίζεις το παιχνίδι. Απλά θα περπατούσες και θα κλίκαρες μέχρι να φτάσεις στο φινάλε.

Πέραν τούτου, έπαιξα το demo του Sovereign Syndicate. Είναι σαν το Disco Elysium αλλά με γραφικά του 2001, σε έναν κόσμο που θυμίζει Arcanum. Εφαρμόζει μεταξύ άλλων ένα αρκετά ενδιαφέρον σύστημα στατς: πέρα από τα αρχικά attributes που ορίζεις κατά το character creation, ουσιαστικά κάθε απάντηση που δίνεις στους διαλόγους αυξάνει τα στατιστικά ενός από τους "τέσσερεις χυμούς/4 humors" του ανθρωπίνου σώματος (αίμα, φλέγμα, κίτρινη χολή, μαύρη χολή), και ορισμένες απαντήσεις και/ή μονοπάτια στα quests απαιτούν να έχεις μια συγκεκριμένη ιδιοσυγκρασία με βάση τα ποσοστά από αυτά τα humors. Οπότε ο χαρακτήρας σου κυριολεκτικά καταλήγει να είναι αυτό που απαντάς στους διαλόγους.

 

[Adhan]

Και να μην έχει auto lock

Κάνει highlight τους οχτρούς, που είναι καλός "casual" συμβιβασμός. Οτιδήποτε περισσότερο θα έκανε το παιχνίδι περίπατο, όπως είπε και ο Κώστας.