Καιρό έχω να γράψω εδώ μέσα, ώρα για μεσαιωνικό, "αντρίκιο", μισθοφορικό flexάρισμα:
Ένα πραγματικό έπος, σίγουρα χρειάζεται πολλή υπομονή και σίγουρα θα έρθετε πολλές φορές στο όριο του πραγματικού ragequit, ειδικά όταν ο αγαπημένος σας μισθοφόρος με 95% πιθανότητα να πετύχει θα αστοχίσει τελικά με αποτέλεσμα να πεθάνει στο αμέσως επόμενο attack του αντιπάλου, σε ironman lonewolf run.
Μπορεί "απλά να παίζεις παρόμοιες μάχες" ουσιαστικά, αλλά σιγά σιγά αρχίζεις και δένεσαι με τους μισθοφόρους σου, χτίζεις μία δική σου ιστορία για αυτούς. Ιστορία αιματοβαμμένη, γεμάτη από τους gurgling ήχους των άτυχων που το λαρύγγι τους βρέθηκε στο διάβα των σπαθιών της ομάδας σου (don't go swords, swords are mostly for noobs), τον δικό σου πόνο όταν χάνεις μέλη που ήταν με το company 300+ ημέρες, μόνο και μόνο για να κρατήσουν πίσω τις ορδές των εχθρών και να γλιτώσουν οι υπόλοιποι κ.ο.κ.
Τώρα δεν ξέρω αν θέλω/αντέχω να ξαναπιάσω και το Wartales στα καπάκια.
Also: Min-maxers wet dream που έλεγε κάποτε ένας σοφός.