Τι Παίζετε Αυτόν τον Καιρό - Part III
- Thread starter Sephir
- Start date
- Joined
- Nov 26, 2012
- Messages
- 19,165
Red Dead Admiral
- Joined
- Nov 27, 2012
- Messages
- 13,666
Αλήθεια είναι αυτό.
- Joined
- Dec 1, 2012
- Messages
- 9,095
Χέμο δεν ήπια ποτέ, με κέρδισε το άλλο που ήταν το μοναδικό με 11 βιταμίνες και σίδηρο. Μετά νομίζω βγήκε η σούπερ βελτιωμένη έκδοση με.. απίστευτο πραγματικά.. 12 βιταμίνες και σίδηρο. Σας γλεντούσε η ΓΙΩΤΗΣ μλκς.
- Joined
- Nov 26, 2012
- Messages
- 16,120
τι εννοείς; και το ΗΕΜΟ της ΓΙΩΤΗΣ είναι.
bald_killer
Death Knight
- Joined
- Jul 26, 2014
- Messages
- 4,323
Αγόρασα μπαντλ Καπκομ από φανατικαλ με DMC4+5 και MegaMan Collection 1 περισσότερο για να παίξω το 1 το οποίο είχα σε κασέτα για το GameBoy κάποτε. Προς έκπληξή μου διαπίστωσα πως ενώ τα bosses είναι τα ίδια που πρεπει να αντιμετωπίσεις, τα levels είναι αρκετά διαφορετικά κ υπάρχουν διαφορές στους εχθρούς, κάποιοι υφίστανται, άλλοι όχι. Η μουσική είναι ίδια παρα ελαφρώς αλλαγμένη.
Τα bosses για κάποιο λόγο είναι...δύσκολα. Ανάσα δε με αφήνουν να πάρω. Ειδικά το πρώτο μποσσ στο επίπεδο του Dr. Willy απλά με νευρίασε χθες το βράδυ κ έκανα ragequit.
Πάλι καλά που έχει κ κουμπί rewind αλλιώς δε θα την πάλευα...
Τα bosses για κάποιο λόγο είναι...δύσκολα. Ανάσα δε με αφήνουν να πάρω. Ειδικά το πρώτο μποσσ στο επίπεδο του Dr. Willy απλά με νευρίασε χθες το βράδυ κ έκανα ragequit.
Πάλι καλά που έχει κ κουμπί rewind αλλιώς δε θα την πάλευα...
- Joined
- Nov 27, 2012
- Messages
- 15,723
Ναι γιατί τα Mega Man του game boy, είναι ουσιαστικά ένα mix & match πιστών και bosses των παιχνιδιών του NES (προηγούνται χρονολογικά εκείνων του gb).
Εξαιρούνται τα 4 και 5, ειδικά το 5, τα οποία είναι πραγματικά μοναδικά και δεν δανείζονται στοιχεία από τις home console εκδόσεις. Κρίμα που δεν τα συμπεριέλαβαν στη συλλογή.
captain kal
Death Knight
- Joined
- Dec 2, 2012
- Messages
- 3,740
Δίκιο δεν είχα τελικά για τους τάρανδους?
manofsorrows
Hobgoblin Captain
- Joined
- Feb 21, 2013
- Messages
- 352
Τέλος το Clair Obscure: Expedition 33.
Αν κι έφτασα σε κάποιο σημείο να σιχτιρίσω, να κάνω ragequit και να σκεφτώ uninstall, ευτυχώς το συνέχισα και άλλαξα προσέγγιση. Ήταν δικό μου λάθος, απλά το παιχνίδι δεν σε παίρνει και τόσο από το χέρι και πρέπει να ανακαλύψεις λίγο τι παίζει με τα mechanics.
ΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ:
- Α Ψ Ο Γ Ο soundtrack.
- Όμορφα ατμοσφαιρικά γραφικά, ονειρικά, twisted. Οι εκφράσεις στα πρόσωπα πολύ καλές επίσης και παίζει πολύ ρόλο στο συγκεκριμένο παιχνίδι.
- Αρκετά πρωτότυπο σενάριο και setting. Mε έκαψε προς το τέλος. Με έκανε και να δακρύσω το άτιμο!
- Ικανοποιητική απόδοση σε μεσαίο μηχάνημα με i5 9600 - RTX 4060 - 32GB RAM. (1080p, 50-70 FPS με όλα στο φουλ)
- Εντυπωσιακές turn based μάχες με το twist ότι στις επιθέσεις των εχθρών είχε dodge / parry σε real time. Κάτι που υπό νορμάλ συνθήκες σιχαίνομαι, αλλά εδώ μου άρεσε.
- Άπειρα skills / abilities / οπλα.
- Διάρκεια. Μου πήρε 45 ώρες, αλλά κάποιος μπορεί να ασχοληθεί και πολύ παραπάνω. Γκόσαμε με τα 100ωρα παιχνίδια. Έχουμε και backlog κύριοι! Οι devs υποστήριξαν ότι τα παιχνίδια πρέπει να στραφούν προς αυτές τις διάρκειες ίσως και λιγότερο. Thumbs up και με τα 2 χέρια. Εξάλλου εύκολα ξαναπαίζεις άλλες τόσες ώρες με διαφορετικό build αν θες.
ΤΙ ΜΕ ΧΑΛΑΣΕ:
- Μάλλον θα ήθελα ένα fast travel στον χάρτη του κόσμου, γιατί είχα κάνει κάποια quests και βαρέθηκα να γυρίσω πίσω.
- O χειρισμός όποτε απαιτούσε platforming ήταν κάπως meeeh.
Το παιχνίδι δείχνει γιατί τα games είναι και πρέπει να θεωρούνται μορφή τέχνης με τον καλύτερο τρόπο. Θα το ξαναπαίξω σίγουρα με την προσθήκη κάποιου DLC και για να δω κάποια μέρη που δεν ασχολήθηκα (πχ. challenges στα Gestral Beaches ή Painting Workshops).
9,5 / 10
Αν κι έφτασα σε κάποιο σημείο να σιχτιρίσω, να κάνω ragequit και να σκεφτώ uninstall, ευτυχώς το συνέχισα και άλλαξα προσέγγιση. Ήταν δικό μου λάθος, απλά το παιχνίδι δεν σε παίρνει και τόσο από το χέρι και πρέπει να ανακαλύψεις λίγο τι παίζει με τα mechanics.
ΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ:
- Α Ψ Ο Γ Ο soundtrack.
- Όμορφα ατμοσφαιρικά γραφικά, ονειρικά, twisted. Οι εκφράσεις στα πρόσωπα πολύ καλές επίσης και παίζει πολύ ρόλο στο συγκεκριμένο παιχνίδι.
- Αρκετά πρωτότυπο σενάριο και setting. Mε έκαψε προς το τέλος. Με έκανε και να δακρύσω το άτιμο!
- Ικανοποιητική απόδοση σε μεσαίο μηχάνημα με i5 9600 - RTX 4060 - 32GB RAM. (1080p, 50-70 FPS με όλα στο φουλ)
- Εντυπωσιακές turn based μάχες με το twist ότι στις επιθέσεις των εχθρών είχε dodge / parry σε real time. Κάτι που υπό νορμάλ συνθήκες σιχαίνομαι, αλλά εδώ μου άρεσε.
- Άπειρα skills / abilities / οπλα.
- Διάρκεια. Μου πήρε 45 ώρες, αλλά κάποιος μπορεί να ασχοληθεί και πολύ παραπάνω. Γκόσαμε με τα 100ωρα παιχνίδια. Έχουμε και backlog κύριοι! Οι devs υποστήριξαν ότι τα παιχνίδια πρέπει να στραφούν προς αυτές τις διάρκειες ίσως και λιγότερο. Thumbs up και με τα 2 χέρια. Εξάλλου εύκολα ξαναπαίζεις άλλες τόσες ώρες με διαφορετικό build αν θες.
ΤΙ ΜΕ ΧΑΛΑΣΕ:
- Μάλλον θα ήθελα ένα fast travel στον χάρτη του κόσμου, γιατί είχα κάνει κάποια quests και βαρέθηκα να γυρίσω πίσω.
- O χειρισμός όποτε απαιτούσε platforming ήταν κάπως meeeh.
Το παιχνίδι δείχνει γιατί τα games είναι και πρέπει να θεωρούνται μορφή τέχνης με τον καλύτερο τρόπο. Θα το ξαναπαίξω σίγουρα με την προσθήκη κάποιου DLC και για να δω κάποια μέρη που δεν ασχολήθηκα (πχ. challenges στα Gestral Beaches ή Painting Workshops).
9,5 / 10
maladroid
Mind-flayer
- Joined
- Nov 27, 2012
- Messages
- 2,183
Επιτέλους τέλος το Ghost of Tsushima.
Τα έχω πει σε δόσεις, να τα πω κι εδώ πιο συγκεντρωτικά: ένα πολύ καλό παιχνίδι τοποθετημένο σε έναν ψιλο-ανούσιο ανοικτό κόσμο.
Έχει πολλά πράγματα να κάνεις, αλλά τίποτα ν' ανακαλύψεις. Τι εννοώ: πέρα από τα side-quests, υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα collectibles/power ups διάσπαρτα στον -τεράστιο- χάρτη. Αλεπούδες, shrines, bamboo strikes, θερμές πηγές κτλ. Όποτε, λοιπόν, ο παίκτης βλέπει ένα "σκοτεινό" σημείο στο χάρτη και λέει "ας πάω κι εκεί να δω τι υπάρχει", νομοτελειακά θα συναντήσει ένα απ'όλα αυτά και ΠΟΤΕ κάποιο μοναδικό σκηνικό: ένα απρόσμενο boss, μια μυστηριώδη σπηλιά, ένα ιδιαίτερο encounter ή loot, κάτι τέλος πάντων. Απλά καθαρίζεις μέρος της λίστας σου και πας παρακάτω. Ε αυτό δεν είναι εξερεύνηση, αλλά "σκούπισμα" του χάρτη. Στο expansion κάπως προσπάθησαν να το διορθώσουν, αλλά too little too late.
Είναι κρίμα, πάντως, γιατί κατά τα άλλα το παιχνίδι έχει τρομερά στοιχεία: στιβαρή ιστορία με δραματικές τροπές που όντως τις νιώθεις, πανέμορφα τοπία, ωραία μουσική και κορυφαία voice-overs – γενικά είναι ένα ποιοτικότατο AAA με το σχεδόν αναπόφευκτο πλέον "φούσκωμα" του gameplay, που καταλήγει να σε κουράζει και να αποδυναμώνει τη συνολική εμπειρία. Δεν βοηθάνε και οι επαναλαμβανόμενοι εχθροί, που είναι απλά 10 παραλλαγές Μογγόλων μαχητών/bandits με ελαφρώς διαφορετικό οπλισμό και πανοπλία. Meh.
Επειδή απόλαυσα μεγάλα κομμάτια της εμπειρίας, του βάζω ένα τιμιότατο 8/10 αλλά αρκετές από τις ώρες που αφιέρωσα (75+) ήταν στα όρια της αγγαρείας.
Τώρα λιώνω στο Tainted Grail: Conquest, το νέο μου ναρκωτικό.
Αν είστε φίλοι του υπο-είδους (turn-based, deckbuilder roguelite) δύσκολο να απογοητευτείτε. Το -θεοσκότεινο- lore και το storytelling είναι άκρως ικανοποιητικά, υπάρχουν quests που εξελίσσονται όσοτρώτε ξύλο προχωράτε από run σε run, χαρακτήρες που σταδιακά έρχονται στο hub κι έχουν τις δικές τους ιστορίες να πουν, απρόσμενα encounters, γενικά μπόλικο περιεχόμενο να ανακαλύψεις. Όσον αφορά το gameplay, έχω ξεκλειδώσει σχεδόν όλες τις κλάσεις κι ακόμα προσπαθώ να βρω την αγαπημένη μου μπας και ξεπεράσω το τρίτο boss (τέσσερα υποτίθεται πως είναι όλα, αλλά κάτι μου λέει ότι στο βάθος περιμένει και πέμπτο). Γενικά υπάρχουν 3-4 "αρχετυπικές" classes και άλλες τόσες παραλλαγές που χρησιμοποιούν τις ίδες ή παρόμοιες κάρτες/skills, συνεπώς ο συνολικός αριθμός είναι λίιιιγο παραπλανητικός. Όχι ότι με χαλάει, σιγά μην καθόμουν να μάθω 10 εντελώς διαφορετικές κλάσεις. Το σημαντικό είναι ότι το gameplay διαφοροποιείται σημαντικά μεταξύ τους και όλες έχουν δυνατά σημεία και κουσούρια, ανάλογα και με τους εκάστοτε εχθρούς.
Επίσης, πολύ θετικό στοιχείο είναι το εκτενές meta-progression, δηλαδή οι μόνιμες αναβαθμίσεις που "κουβαλάς" μαζί σου σε επόμενα runs, κάτι που δίνει αξία ακόμα και στις πλέον αποτυχημένες απόπειρες.
Ελπίζω να μην απαιτεί τρελά deckbuilding skillz για να τερματιστεί, ως τώρα περνάω υπέροχα αλλά φοβάμαι ότι η ημι-casual προσέγγισή μου ίσως δεν αρκεί για να δω το φινάλε. Send prayers.
Τα έχω πει σε δόσεις, να τα πω κι εδώ πιο συγκεντρωτικά: ένα πολύ καλό παιχνίδι τοποθετημένο σε έναν ψιλο-ανούσιο ανοικτό κόσμο.
Έχει πολλά πράγματα να κάνεις, αλλά τίποτα ν' ανακαλύψεις. Τι εννοώ: πέρα από τα side-quests, υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα collectibles/power ups διάσπαρτα στον -τεράστιο- χάρτη. Αλεπούδες, shrines, bamboo strikes, θερμές πηγές κτλ. Όποτε, λοιπόν, ο παίκτης βλέπει ένα "σκοτεινό" σημείο στο χάρτη και λέει "ας πάω κι εκεί να δω τι υπάρχει", νομοτελειακά θα συναντήσει ένα απ'όλα αυτά και ΠΟΤΕ κάποιο μοναδικό σκηνικό: ένα απρόσμενο boss, μια μυστηριώδη σπηλιά, ένα ιδιαίτερο encounter ή loot, κάτι τέλος πάντων. Απλά καθαρίζεις μέρος της λίστας σου και πας παρακάτω. Ε αυτό δεν είναι εξερεύνηση, αλλά "σκούπισμα" του χάρτη. Στο expansion κάπως προσπάθησαν να το διορθώσουν, αλλά too little too late.
Είναι κρίμα, πάντως, γιατί κατά τα άλλα το παιχνίδι έχει τρομερά στοιχεία: στιβαρή ιστορία με δραματικές τροπές που όντως τις νιώθεις, πανέμορφα τοπία, ωραία μουσική και κορυφαία voice-overs – γενικά είναι ένα ποιοτικότατο AAA με το σχεδόν αναπόφευκτο πλέον "φούσκωμα" του gameplay, που καταλήγει να σε κουράζει και να αποδυναμώνει τη συνολική εμπειρία. Δεν βοηθάνε και οι επαναλαμβανόμενοι εχθροί, που είναι απλά 10 παραλλαγές Μογγόλων μαχητών/bandits με ελαφρώς διαφορετικό οπλισμό και πανοπλία. Meh.
Επειδή απόλαυσα μεγάλα κομμάτια της εμπειρίας, του βάζω ένα τιμιότατο 8/10 αλλά αρκετές από τις ώρες που αφιέρωσα (75+) ήταν στα όρια της αγγαρείας.
Τώρα λιώνω στο Tainted Grail: Conquest, το νέο μου ναρκωτικό.
Αν είστε φίλοι του υπο-είδους (turn-based, deckbuilder roguelite) δύσκολο να απογοητευτείτε. Το -θεοσκότεινο- lore και το storytelling είναι άκρως ικανοποιητικά, υπάρχουν quests που εξελίσσονται όσο
Επίσης, πολύ θετικό στοιχείο είναι το εκτενές meta-progression, δηλαδή οι μόνιμες αναβαθμίσεις που "κουβαλάς" μαζί σου σε επόμενα runs, κάτι που δίνει αξία ακόμα και στις πλέον αποτυχημένες απόπειρες.
Ελπίζω να μην απαιτεί τρελά deckbuilding skillz για να τερματιστεί, ως τώρα περνάω υπέροχα αλλά φοβάμαι ότι η ημι-casual προσέγγισή μου ίσως δεν αρκεί για να δω το φινάλε. Send prayers.
