α, ολα κι ολα, γκου. πρεπει να επικεντρωνομαστε σ αυτο που κανουμε. ποια πληκτρολογηση τωρα?
αντε για χαρη του γκου, ας σεντονιασω. τοσο ποπ κορν πηρε... τ αγορασες ρε η σαμπως το κατεβασες, ανηθικε?
λοιπον, απλα θα τα πω, με παραδειγματικο λογο, δεν ξερω κιολας αυτες τις αγγλικες ορολογιες της κειμινγκ βιομηχανιας που παιζετε στα δαχτυλα δω μεσα. τι διαλο, ολη τη μερα στα ξενα φόρα ειστε, αλλη δουλεια δεν εχετε?
παμε. κανει ενα κειμ 50 ευρω την πρωτη μερα που κυκλοφορει. το παιρνει ο φιλος ο κανενας, ο καποιος κι ο καποιος αλλος και το παιζουνε. καποιος τριτος, δεν το παιζει, περιμενει να φτασει 5 ευρω,το παιρνει και το παιζει τοτε. ερχεται κι ενας περαστικος, το κατεβαζει τορεντ την δευτερη μερα, το παιζει και μετα απο 3 χρονια που παει στα 5 ευρω, το αγοραζει.
παιξανε ολοι το παιγνιδι? ναι.
εχουν ολοι αγορασει το παιγνιδι νομιμα? ναι.
οπότε καταληγουμε σε κατι που εχω ξαναγραψει, οτι το θεμα ειναι προσωπικο και ηθικο σε τελικη αναλυση. αν εισαι ΕΣΥ ενταξει με τον εαυτο σου, φτανει και περισευει. ακομα κι αν εισαι η πιο ακραια περιπτωση, που δεν περιεγραψα καν πιο πανω, δηλ. η κατηγορια των αθρωπων που ρουφανε τα μπομπόλια του αρχιmadrid. δεν μπορει κανεις να σου προσαψει ΤΙΠΟΤΑ. ειναι κατι αναλογο με την μασκα. κι αυτο το χω ξαναγραψει και εκραχθην. δε φοραω τη μασκα, ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να μου πεις να την φοραω, εσυ, ο συνεπιβατης του τρενου, ξερω γω. ειναι νομος του κρατους πια, ας με συλλαβει το κρατος και θα λογοδοτησω εκει. δεν μπορεις να παιρνεις τον νομο στα χερια σου. οχι, ακομα ουτε σ αυτο το θεμα. γιατι ανοιγουν επικινδυνα μονοπατια μετα. πες με ορκ, πες με αντικοινωνικο, πες με αναισθητο. καρφωσε με αν θες στις Αρχες. αυτα μπορεις να κανεις. μπη μαι γκεστ. εδω ειμαι.
το κανω, γιατι μπορω. κι αυτο το χω ξαναπει. θρασόπουστας? ναι. αχά. αμέ. αν βρεθει τροπος να μην μπορω να κλεψω, θα δω τι θα κανω. ισως να γινω καλυτερος αθρωπος τοτε και ν αγορασω. υπαρχει η πιθανοτητα, ετσι δεν ειναι? μπα. παμε ενα παραδειγμα. ντιαμπλο 3. ακριβως η κουπα με τσαι μου. δεν πειρατευεται. το αγορασα? οχι. με βοηθησε να γινω ενσυνειδητος καταναλωτης? οχι. απλα δεν το επαιξα ποτέ.
ειναι σταθερα τα ποιντς μου. θα τα χετε βαρεθει. το τελευταιο ειναι οτι οποιος θελει να δειξει με το δαχτυλο, πρεπει να εχει ΚΑΘΑΡΗ τη φωλιτσα του. οχι μονο στα κειμς. ειναι μια αλυσιδα. σειρες, ταινιες, μουσικες, σοφτγουερ. μην περιοριζομαστε στον μικροκοσμο των γκειμς.
αυτα. ενταξει, μην με μισησετε. τα περιγραφω λιγο πιο υπερβολικα απ οσο ειναι. γιατι νιωθω οτι πρεπει ν ακουστει κι η "αιρετικη", αντιθετη αποψη κι οτι την εκπροσωπω κατα καποιον τροπο, αφου το 99% εδω μεσα, ειναι ευσυνειδητοι αθρωποι, κι οχι μαλαχτες οπως εγω. η αληθεια ειναι πως οτι λατρεψα, το χω πληρωσει. προχειρα: ταιτα κουε, γκρι ντώ, φουμου και το ελιζιο, δηλαδη τα 3 παιγνιδια που δεν φευγουν ποτε απ το σκληρο δισκο και το τελευταιο αριστουργημα που εχω παιξει, ειναι αγορασμενα.