9 to 5
- Thread starter Χειρομαλάχτης
- Start date
Myrmidonas
Mind-flayer
- Joined
- Dec 1, 2012
- Messages
- 2,111
Μαστορια στην Ευρώπη ανέκαθεν βγάζαν καλά λεφτά, πιστεύω θα οξυνθεί ακόμα περισσότερο λόγω του ότι οι νεαροτεροι έχουν περισσότερα κίνητρα να ασχοληθούν με τον τομέα υπηρεσιών, εντερτειμεντ κτλ
Μάθε τέχνη και αστηνε που λέει και ο σοφός λαός.
Αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω ούτε πανεπιστήμιο θα πήγαινα ούτε τίποτα, ξένες γλώσσες, μια τέχνη και όσο το δυνατόν νωρίτερα έξω
Μάθε τέχνη και αστηνε που λέει και ο σοφός λαός.
Αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω ούτε πανεπιστήμιο θα πήγαινα ούτε τίποτα, ξένες γλώσσες, μια τέχνη και όσο το δυνατόν νωρίτερα έξω
Eaglos
Mind-flayer
- Joined
- Jan 3, 2020
- Messages
- 1,877
fixedΑν γυρνούσα τον χρόνο πίσω ούτε πανεπιστήμιο θα πήγαινα ούτε τίποτα,ξένες γλώσσες, μια τέχνη και όσο το δυνατόν νωρίτερα έξωβουλευτής 2-3 θητείες και τέλος
- Joined
- Nov 26, 2012
- Messages
- 19,105
Συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι "it's always greener on the other side of the fence" όπως λένε οι Άγγλοι. Σπάνε τη μέση τους οι εργάτες εδώ και φυσικά υπάρχει η εργολαβική μαφία (τα έφαγα με το κουτάλι προσωπικά και πόνεσε πολύ - αν δεν παντρέψεις και δεν χτίσεις σπίτι, δεν μαθαίνεις τη ζωή).
Εντούτοις, αν έχεις διορατικότητα το "sunk cost" των πτυχίων δεν είναι τιποτα. Απλώς προχωράς μπροστά.
bald_killer
Death Knight
- Joined
- Jul 26, 2014
- Messages
- 4,295
Στην Δύση όλοι θέλουμε να δουλεύουμε μπροστά σε ένα PC κ να κάνουμε χαρτουρα. Στην Ελλάδα τουλάχιστον έτσι γαλουχήθηκε λίγο πολύ "μπες στο δημόσιο! Γίνε γιατρός/δικηγόρος"
Αλλά κ στην Γερμανία παρομοίως έτσι είναι από αυτά που βλέπω.
EDIT: να συμπληρώσω, πως εδώ στη Γερμανία ο Δημόσιος Τομέας δεν έχει την ίδια επιρροή στην επαγγελματική αποκατάσταση. Εδώ περισσότερο είναι "μπες πανεπιστήμιο να μπεις στην τάδε εταιρεία σε θέση manager/προϊσταμένου στην χειρότερη γραμματέας."
Αλλά κ στην Γερμανία παρομοίως έτσι είναι από αυτά που βλέπω.
EDIT: να συμπληρώσω, πως εδώ στη Γερμανία ο Δημόσιος Τομέας δεν έχει την ίδια επιρροή στην επαγγελματική αποκατάσταση. Εδώ περισσότερο είναι "μπες πανεπιστήμιο να μπεις στην τάδε εταιρεία σε θέση manager/προϊσταμένου στην χειρότερη γραμματέας."
Last edited:
- Joined
- Oct 8, 2013
- Messages
- 10,752
Θέλω να ξεκινήσω να γράφω τα απομνημονεύματά μου εδώ μέσα αλλά ούτε και για αυτό δεν υπάρχει χρόνος.
Θα πω ένα μικρό και σύντομο.
Έφυγα από τα Γιάννενα στο Αννόβερο για δουλειά σε εργοστασιο, διαρκείας μισής βάρδιας, ητοι 6ωρο. Συνολικός χρονος μετακίνησης, αλε ρετουρ, 31 ώρες. Οι δικοί μου Ούγγροι, οι δικοί τους Γερμανοί. Αγγλικά μόνο εγώ. Το συνεννόηση μπουζούκι παραείναι λίγο για να περιγράψει αυτό που συνέβη. Τελικά εντάξει, σφίξαμε τις βίδες για τις οποίες μας έστειλαν εκεί, η μονάδα ξεκίνησε και μετά κόπων και βασάνων φτάσαμε στα σπίτια μας.
Θα πω ένα μικρό και σύντομο.
Έφυγα από τα Γιάννενα στο Αννόβερο για δουλειά σε εργοστασιο, διαρκείας μισής βάρδιας, ητοι 6ωρο. Συνολικός χρονος μετακίνησης, αλε ρετουρ, 31 ώρες. Οι δικοί μου Ούγγροι, οι δικοί τους Γερμανοί. Αγγλικά μόνο εγώ. Το συνεννόηση μπουζούκι παραείναι λίγο για να περιγράψει αυτό που συνέβη. Τελικά εντάξει, σφίξαμε τις βίδες για τις οποίες μας έστειλαν εκεί, η μονάδα ξεκίνησε και μετά κόπων και βασάνων φτάσαμε στα σπίτια μας.
bald_killer
Death Knight
- Joined
- Jul 26, 2014
- Messages
- 4,295
Έλα ρε για πε. Γιατί τόσο σύντομα;
Myrmidonas
Mind-flayer
- Joined
- Dec 1, 2012
- Messages
- 2,111
Αυτά τα λένε νωρίτερα ρε, να κάναμε κάνα meating και εδώ στα βόρεια
- Joined
- Oct 8, 2013
- Messages
- 10,752
Μην μου πεις ότι είσαι εκεί…
Ηταν τόσο γρήγορο το ταξίδι που δεν προλαβα να κάνω και πολλά πράγματα.
Την πρώτη μέρα, Παρασκευή, έπεσα ψόφιος απο το ταξίδι. Την δεύτερη, δουλειά και γήπεδο. Επαιζε φιλικό το Αννόβερο 96 με την Βιγιαρεάλ, με την οποία μέναμε στο ίδιο ξενοδοχείο και ετσι έμαθα για το παιχνίδι. Μοιραστηκα και ένα τραπέζι στο πρωινό με τον μεγάλο Πέπε Ρέινα και δυο ακόμη από το τεχνικό τιμ της ομάδας, με την κουβέντα να ξεκινάει από τα στατιστικά του ποδοσφαίρου και να καταλήγει προφανώς στην πολιτική και τις ισπανικές εκλογές.
Την Κυριακή, πρωινο και καπάκι στο αεροδρόμιο. Όπου έκανα το εξής λάθος.
Πρώτον, δεν έκλεισα νωρίς το εισιτήριο της επιστροφής, μην τυχόν και δεν πάει κάτι καλά στην μονάδα που δούλευα, ώστε να γυρίσω πίσω. Το αποτέλεσμα ήταν να μην βρίσκω θέση σε καμία πτήση απο Αθήνα για Ιωάννινα, για τρεις ημέρες.
Δευτερον, είχα την φαεινή ιδέα να πάω στο αεροδρόμιο με ηλεκτρικό σκούτερ της TIER. Κοιταω τις θέσεις στάθμευσης, λεω οκ, το χούμε. Έλα όμως που τελικα το πιο πάνω όριο, μετακίνησης και στάθμευσης, ήταν μεν δίπλα στο αεροδρόμιο αλλά δεν έδινε καμία πρόσβαση σε αυτό… Όποτε όντας στην μέση του πουθενά και μην μπορώντας να βρω ταξί, αφού δεν με έπαιρνε κανεις από την ουμπερ λόγω της απόστασης που είχα από τον πολιτισμό και του ότι από τον αυτοκινητόδρομο το αεροδρόμιο ήταν ενάμιση χιλιόμετρο, το έκοψα με τα πόδια. Πρώτα μέσα από κάτι χωράφια και μετά ευτυχως από έναν δρομο χωρίς κίνηση, μέχρι να μπω στο αεροδρόμιο όπου είχε πεζοδρόμιο για να φτάσω εκεί που ήθελα.
Η αλήθεια είναι ότι πήγα να επιλύσω ένα ζήτημα που είχαν σε μια μονάδα κυριολεκτικά μέσα στην πόλη, κάτι που δεν έχω δει σε καμία άλλη περιπτωση. Το πιασαμε νωρίς με τους δικούς μου, ήμουν και τυχερός, όποτε το ξεπέταξα τσακ πατ. Πήγα στην enercity για εσάς που ξέρετε και πραγματικά δεν πίστευα στα μάτια μου από το πως εχουν το προσωπικό τους. Μόνο που δεν τους ταΐζουν στο στόμα.
Ηταν τόσο γρήγορο το ταξίδι που δεν προλαβα να κάνω και πολλά πράγματα.
Την πρώτη μέρα, Παρασκευή, έπεσα ψόφιος απο το ταξίδι. Την δεύτερη, δουλειά και γήπεδο. Επαιζε φιλικό το Αννόβερο 96 με την Βιγιαρεάλ, με την οποία μέναμε στο ίδιο ξενοδοχείο και ετσι έμαθα για το παιχνίδι. Μοιραστηκα και ένα τραπέζι στο πρωινό με τον μεγάλο Πέπε Ρέινα και δυο ακόμη από το τεχνικό τιμ της ομάδας, με την κουβέντα να ξεκινάει από τα στατιστικά του ποδοσφαίρου και να καταλήγει προφανώς στην πολιτική και τις ισπανικές εκλογές.
Την Κυριακή, πρωινο και καπάκι στο αεροδρόμιο. Όπου έκανα το εξής λάθος.
Πρώτον, δεν έκλεισα νωρίς το εισιτήριο της επιστροφής, μην τυχόν και δεν πάει κάτι καλά στην μονάδα που δούλευα, ώστε να γυρίσω πίσω. Το αποτέλεσμα ήταν να μην βρίσκω θέση σε καμία πτήση απο Αθήνα για Ιωάννινα, για τρεις ημέρες.
Δευτερον, είχα την φαεινή ιδέα να πάω στο αεροδρόμιο με ηλεκτρικό σκούτερ της TIER. Κοιταω τις θέσεις στάθμευσης, λεω οκ, το χούμε. Έλα όμως που τελικα το πιο πάνω όριο, μετακίνησης και στάθμευσης, ήταν μεν δίπλα στο αεροδρόμιο αλλά δεν έδινε καμία πρόσβαση σε αυτό… Όποτε όντας στην μέση του πουθενά και μην μπορώντας να βρω ταξί, αφού δεν με έπαιρνε κανεις από την ουμπερ λόγω της απόστασης που είχα από τον πολιτισμό και του ότι από τον αυτοκινητόδρομο το αεροδρόμιο ήταν ενάμιση χιλιόμετρο, το έκοψα με τα πόδια. Πρώτα μέσα από κάτι χωράφια και μετά ευτυχως από έναν δρομο χωρίς κίνηση, μέχρι να μπω στο αεροδρόμιο όπου είχε πεζοδρόμιο για να φτάσω εκεί που ήθελα.
Τους ρώτησα που είναι η μαντάμ Μέρκελ και με έδιωξαν από την χώρα
Η αλήθεια είναι ότι πήγα να επιλύσω ένα ζήτημα που είχαν σε μια μονάδα κυριολεκτικά μέσα στην πόλη, κάτι που δεν έχω δει σε καμία άλλη περιπτωση. Το πιασαμε νωρίς με τους δικούς μου, ήμουν και τυχερός, όποτε το ξεπέταξα τσακ πατ. Πήγα στην enercity για εσάς που ξέρετε και πραγματικά δεν πίστευα στα μάτια μου από το πως εχουν το προσωπικό τους. Μόνο που δεν τους ταΐζουν στο στόμα.
Myrmidonas
Mind-flayer
- Joined
- Dec 1, 2012
- Messages
- 2,111
Enercity ρε, κυριολεκτικά δίπλα στο σπίτι μου ούτε 200 μέτρα απόσταση
- Joined
- Aug 3, 2023
- Messages
- 1,999
MS-DOS and Windows 3.11 still run train dashboards at German railway — company listed admin job for 30-year-old operating system
Many with the requisite experience might already have retired.
www.tomshardware.com
Πλερωνουν καλα αρκει να εισαι φλουεντ χρηστης 3.11
lelos kounelos
Tarrasque
- Joined
- Dec 9, 2012
- Messages
- 15,680
Διαβαζω εδω μεσα να πουμε και νομιζω οτι ειμαι απο αλλο κοσμο. Μαλλον τα εχω ξαναπει.
Εσκασα νωρις σε κρατος Αφρικανικο για να δουλεψω, σε επιχειρηση που θα ανοιγε σε 4-5 μηνες. Ολα πληρωμενα και δεν εκανα τιποτα εκτος απο καφεδες, ποτα και γκομενες. Περιμενα να περασουν οι μηνες και το μεροκαματο; πρωτη του μηνου πηγαινα σε western union καταστημα και το τσεπωνα.
Εμφανιστηκε τυπος απο Γκανα που εκανε μια συνεργασια με το αφεντικο. Με εστειλαν στην Γκανα για να κανω τεχνικη εξυπηρετηση. Για να μπω στην Γκανα, ο ανθρωπος απο την Γκανα, εσκασε ενα σωρο λεφτα στο αλλοδαπων για να μπω παρανομα στην χωρα. Ο μπατσος στον ελεγχο, κουβαλησε την βαλιτσα μου μεχρι το αυτοκινητο που με περιμενε εξω.
Στην Γκανα.
Εγω πηγα αλλα ο εξοπλισμος δεν ηταν ετοιμος. καφεδες, μασα, καυλαντισμα διμετρης κινεζας, υπνος, repeat.
Την πρωτη μερα που ο εξοπλισμος ηταν ετοιμος και εγω επρεπε να κανω τα μαγικα μου, ειπα στο αφεντικο να παει να αμηθει. Με εκνευρισε και θα μπορουσα να δωσω τοπο στην οργη αλλα δεν το εκανα. Με απελυσε.
Ο τυπος που εσκασε ενα σωρο φραγκα για μενα και δουλεια δεν εκανα. Δεν ειχε κανενα προβλημα. Μαζεψε τους φιλους του και πηγαμε σε ακριβο εστιατοριο, ολα δωρεαν για μενα. Φαγαμε και ηπιαμε σαν ζωα. 2-3 τους ψαχναμε κατω απο τα τραπεζια. Πηγα να του πω συγνωμη του ανθρωπου, δεν ειμαι ζωο. Κανενα προβλημα ειπε, οι δουλειες δουλειες και οι φιλιες φιλιες. τι φιλος; δυο εβδομαδες τον ηξερα τον ανθρωπο.
Αυτο που με χαλασε ηταν οτι δεν ηθελαν την διμετρη κινεζα να ερθει μαζι μου στην Ελλαδα.
Τωρα που θα κανω λεφτα, θα παω να την παρω την κοπελα.
Γιατι τα ξαναλεω;
Εκανα μια αναδρομη στα τελευταια 10-15 χρονια και πανω κατω, αυτη ειναι η ζωη μου. Με εξαιρεση αυτον που του ειπα να παει να αμηθει, κανενας δεν μου κραταει κακια. Ακομα και αυτος, παρα το στραβωμα του, ξερω οτι που και που βγαινει στην πιατσα και ρωταει αν ειμαι καλα στην υγεια μου.
Ενας αλλος, με εδιωξε αλλα μου εδωσε σπιτι για να μεινω για οσο καιρο γουσταρω και φαγητο, τσαμπα. Οτι ζητουσα μου το εφερναν.
Νομιζω οτι ολα ειναι θεμα δημοσιων σχεσεων. Το 9-5 ειναι κακες δημοσιες σχεσεις και κακιστες διαπραγματευσεις.
Εσκασα νωρις σε κρατος Αφρικανικο για να δουλεψω, σε επιχειρηση που θα ανοιγε σε 4-5 μηνες. Ολα πληρωμενα και δεν εκανα τιποτα εκτος απο καφεδες, ποτα και γκομενες. Περιμενα να περασουν οι μηνες και το μεροκαματο; πρωτη του μηνου πηγαινα σε western union καταστημα και το τσεπωνα.
Εμφανιστηκε τυπος απο Γκανα που εκανε μια συνεργασια με το αφεντικο. Με εστειλαν στην Γκανα για να κανω τεχνικη εξυπηρετηση. Για να μπω στην Γκανα, ο ανθρωπος απο την Γκανα, εσκασε ενα σωρο λεφτα στο αλλοδαπων για να μπω παρανομα στην χωρα. Ο μπατσος στον ελεγχο, κουβαλησε την βαλιτσα μου μεχρι το αυτοκινητο που με περιμενε εξω.
Στην Γκανα.
Εγω πηγα αλλα ο εξοπλισμος δεν ηταν ετοιμος. καφεδες, μασα, καυλαντισμα διμετρης κινεζας, υπνος, repeat.
Την πρωτη μερα που ο εξοπλισμος ηταν ετοιμος και εγω επρεπε να κανω τα μαγικα μου, ειπα στο αφεντικο να παει να αμηθει. Με εκνευρισε και θα μπορουσα να δωσω τοπο στην οργη αλλα δεν το εκανα. Με απελυσε.
Ο τυπος που εσκασε ενα σωρο φραγκα για μενα και δουλεια δεν εκανα. Δεν ειχε κανενα προβλημα. Μαζεψε τους φιλους του και πηγαμε σε ακριβο εστιατοριο, ολα δωρεαν για μενα. Φαγαμε και ηπιαμε σαν ζωα. 2-3 τους ψαχναμε κατω απο τα τραπεζια. Πηγα να του πω συγνωμη του ανθρωπου, δεν ειμαι ζωο. Κανενα προβλημα ειπε, οι δουλειες δουλειες και οι φιλιες φιλιες. τι φιλος; δυο εβδομαδες τον ηξερα τον ανθρωπο.
Αυτο που με χαλασε ηταν οτι δεν ηθελαν την διμετρη κινεζα να ερθει μαζι μου στην Ελλαδα.
Τωρα που θα κανω λεφτα, θα παω να την παρω την κοπελα.
Γιατι τα ξαναλεω;
Εκανα μια αναδρομη στα τελευταια 10-15 χρονια και πανω κατω, αυτη ειναι η ζωη μου. Με εξαιρεση αυτον που του ειπα να παει να αμηθει, κανενας δεν μου κραταει κακια. Ακομα και αυτος, παρα το στραβωμα του, ξερω οτι που και που βγαινει στην πιατσα και ρωταει αν ειμαι καλα στην υγεια μου.
Ενας αλλος, με εδιωξε αλλα μου εδωσε σπιτι για να μεινω για οσο καιρο γουσταρω και φαγητο, τσαμπα. Οτι ζητουσα μου το εφερναν.
Νομιζω οτι ολα ειναι θεμα δημοσιων σχεσεων. Το 9-5 ειναι κακες δημοσιες σχεσεις και κακιστες διαπραγματευσεις.
- Joined
- Nov 26, 2012
- Messages
- 16,008
το 9-5 είναι για τους αδύναμους, ελεύθερος επαγγελματίας φίλε, διαλέγεις εσύ τις 16 από τις 24 ώρες που θα δουλέψεις.
- Joined
- Oct 8, 2013
- Messages
- 10,752
Ξεκινάμε;
Έχω φύγει για μια εβδομάδα σε συνέδριο στην Warsaw και μιας που ήμουν στην «περιοχη» πετάγομαι πέντε ώρες μακριά οδικώς στην Zielona Gora, να δω μια βλάβη. Όλα καλά κι όλα ανθηρά, όποτε την Κυριακή το πρωί, ώρα 7 ξεκινάω οδικώς για το Poznan, από όπου θα πάρω το αεροπλάνο για Warsaw κι από εκεί για την Αθηνα.
Φτάνω κάποια στιγμή στο αεροδρομιο, αφού πρώτα έχω κάνει τον γύρο του Poznan μέχρι να βρω το σωστό πάρκινγκ, πάω να αφήσω το αυτοκίνητο στο πάρκινγκ, δεν άνοιγε η μπάρα. Σκανάρω με το κινητό, out of paper…Πατάω την βοήθεια του κοινού, μου λένε μην αγχώνεσαι, σου ανοίγουμε από τα κεντρικά. Πετυχαίνω και δεύτερη μπάρα, η οποία ήθελε το πρώτο χαρτί για να ανοιξει. Πάταγα από εδώ, πάταγα από εκεί, τίποτα. Φεύγω με τα πόδια, βρίσκω μια αστυνομικό, της λέω τι γίνεται και μου ανοίγουν.
Μπαίνω στο αεροδρομιο, Avis εδώ, Avis εκεί, πουθενά η Avis. Τελικά είναι στην άλλη άκρη. Στο μεταξύ έχω μιάμιση ώρα πριν την απογείωση. Καβαλάω τις βαλίτσες μου και πετάω μέχρι τα γραφεία τους. Εκεί ένα τυράκι μου λέει ότι χωρίς το απόκομμα της εισόδου που δεν πήρα, δεν γίνεται να επιστρέψω το κλειδί. Προσπαθω να του εξηγήσω την κατάσταση κι αυτός εκεί τον χαβά του. Με τα πολλά μου λέει ότι πρέπει να πληρώσω ένα 200αρι ζλότι σε μετρητά να λυθεί το θέμα. Φτύσε τα μπούτια σου ωρε και φιλιά. Παρε το κλειδί, βάλτο εκεί που ξέρεις και γεια χαρά.
Πετάω για δεύτερη φορά και φτάνω στο τσέκ ιν μου. Πάω να περάσω και τον έλεγχο και μου λένε άκυρο φίλε, τεστάκι κάναμε; Τι τεστακι ρε παιδιά; Αυτό με τα χαρτάκια. Ναι, ελα να το κάνουμε. Ε ας το κάνουμε.
Μου περνάει αυτό το χαρτάκι που ανιχνεύει δεν ξέρω κ εγώ τι, από πάνω μου, το βάζει στο μηχάνημα, κοκκινο. Αμάν… δεν ήμουν εγώ κύριε πρόεδρε. Ο Κωστάρης το έκανε.
Με παίρνουν παραπέρα δυο τύποι και με αρχίζουν στις ερωτήσεις. Ποιος είσαι, που πας, γιατί είσαι εδώ, πως πίνεις τον καφέ σου, τα παιδιά του Ζεβεδαιου ποιον είχαν πατέρα;
Με τα πολλά, μάλλον κατάλαβαν ότι είμαι αρκετά φλωρος για να το έκανα εγώ αυτό το οποίο δεν μου λένε κιόλας και καλούν την αστυνομία να με εξετάσει ξανά. Περνάω κάνα μισαωράκι σε ένα γραφείο από όπου έβλεπα τον κόσμο και την ζωή να να περνά από μπροστά μου κι αναλογιζόμουνα το μπορεί να έκανα για να βγω στα κόκκινα.
Τελικά έρχονται δυο άσβερκοι ένστολοι κι εκεί που περιμένω ότι με περιμένει κάποιο υγρό μπουντρούμι ή χειρότερα ένα χέρι ξύλο, σαν το πρώτο UFC, μου λένε με αγγλική προφορά οτι βρήκαν ίχνη από εκρηκτικά στα ρούχα μου και άρχισε ένας νέος γύρος ανακρίσεων όπου εξηγώντας τους την δουλειά μου, θεώρησαν ότι ίσως να είναι κάτι από εκεί. Κάνουμε ένα δεύτερο τεστ το οποίο βγήκε λίγο καλύτερο και αποφάσισαν να με αφήσουν να φύγω.
Φτάνουμε στην Αθήνα κι εκεί που λέω πως τα βάσανα μου τελείωσαν, σκάει το πάρτ θρι.
Η πρώτη χειραποσκευή είναι τελειως σμπαράλια, ενώ η δεύτερη δεν ήρθε ποτέ. Ψάχνω σε όλο το αεροδρόμιο, αλλά τίποτα. Ψάχνω και σε μια στοίβα με πεταμένες βαλίτσες, τίποτα. Με τα πολλά κάνω εκεί μια δήλωση απώλειας, μου δίνουν και μια καινούργια αντί αποζημίωσης της σπασμένης και με στέλνουν σπίτι μου. Εννοείται πως αυτή που χάθηκε είχε μέσα όλα τα σύνεργα της δουλειάς, ενώ αυτή που παρέλαβα είχε μόνο σώβρακα και φανέλες.
Ξυπνάω το πρωί, πάω να ανοίξω τον υπολογιστή να δω αν βρήκε τίποτα η Aegean, δεν ανοίγει. Η μάλλον δίνει ρεύμα για λίγα δευτερόλεπτα στην κεντρική μονάδα, χωρίς τα περιφερειακά και μετά σβήνει. Το αφήνω για την ώρα και πιάνω το κινητό, να δω τι γίνεται με τα μαραφέτια μου,
Η δεύτερη αποσκευή δεν έχει κάνει τσεκ ιν σε κανένα αεροδρομιο…
Συνεχίζεται θα πω, αφού το Σάββατο είναι να πάμε στην γη της ελευθερίας και την πατρίδα των γενναίων.
Έχω φύγει για μια εβδομάδα σε συνέδριο στην Warsaw και μιας που ήμουν στην «περιοχη» πετάγομαι πέντε ώρες μακριά οδικώς στην Zielona Gora, να δω μια βλάβη. Όλα καλά κι όλα ανθηρά, όποτε την Κυριακή το πρωί, ώρα 7 ξεκινάω οδικώς για το Poznan, από όπου θα πάρω το αεροπλάνο για Warsaw κι από εκεί για την Αθηνα.
Φτάνω κάποια στιγμή στο αεροδρομιο, αφού πρώτα έχω κάνει τον γύρο του Poznan μέχρι να βρω το σωστό πάρκινγκ, πάω να αφήσω το αυτοκίνητο στο πάρκινγκ, δεν άνοιγε η μπάρα. Σκανάρω με το κινητό, out of paper…Πατάω την βοήθεια του κοινού, μου λένε μην αγχώνεσαι, σου ανοίγουμε από τα κεντρικά. Πετυχαίνω και δεύτερη μπάρα, η οποία ήθελε το πρώτο χαρτί για να ανοιξει. Πάταγα από εδώ, πάταγα από εκεί, τίποτα. Φεύγω με τα πόδια, βρίσκω μια αστυνομικό, της λέω τι γίνεται και μου ανοίγουν.
Μπαίνω στο αεροδρομιο, Avis εδώ, Avis εκεί, πουθενά η Avis. Τελικά είναι στην άλλη άκρη. Στο μεταξύ έχω μιάμιση ώρα πριν την απογείωση. Καβαλάω τις βαλίτσες μου και πετάω μέχρι τα γραφεία τους. Εκεί ένα τυράκι μου λέει ότι χωρίς το απόκομμα της εισόδου που δεν πήρα, δεν γίνεται να επιστρέψω το κλειδί. Προσπαθω να του εξηγήσω την κατάσταση κι αυτός εκεί τον χαβά του. Με τα πολλά μου λέει ότι πρέπει να πληρώσω ένα 200αρι ζλότι σε μετρητά να λυθεί το θέμα. Φτύσε τα μπούτια σου ωρε και φιλιά. Παρε το κλειδί, βάλτο εκεί που ξέρεις και γεια χαρά.
Πετάω για δεύτερη φορά και φτάνω στο τσέκ ιν μου. Πάω να περάσω και τον έλεγχο και μου λένε άκυρο φίλε, τεστάκι κάναμε; Τι τεστακι ρε παιδιά; Αυτό με τα χαρτάκια. Ναι, ελα να το κάνουμε. Ε ας το κάνουμε.
Μου περνάει αυτό το χαρτάκι που ανιχνεύει δεν ξέρω κ εγώ τι, από πάνω μου, το βάζει στο μηχάνημα, κοκκινο. Αμάν… δεν ήμουν εγώ κύριε πρόεδρε. Ο Κωστάρης το έκανε.
Με παίρνουν παραπέρα δυο τύποι και με αρχίζουν στις ερωτήσεις. Ποιος είσαι, που πας, γιατί είσαι εδώ, πως πίνεις τον καφέ σου, τα παιδιά του Ζεβεδαιου ποιον είχαν πατέρα;
Με τα πολλά, μάλλον κατάλαβαν ότι είμαι αρκετά φλωρος για να το έκανα εγώ αυτό το οποίο δεν μου λένε κιόλας και καλούν την αστυνομία να με εξετάσει ξανά. Περνάω κάνα μισαωράκι σε ένα γραφείο από όπου έβλεπα τον κόσμο και την ζωή να να περνά από μπροστά μου κι αναλογιζόμουνα το μπορεί να έκανα για να βγω στα κόκκινα.
Τελικά έρχονται δυο άσβερκοι ένστολοι κι εκεί που περιμένω ότι με περιμένει κάποιο υγρό μπουντρούμι ή χειρότερα ένα χέρι ξύλο, σαν το πρώτο UFC, μου λένε με αγγλική προφορά οτι βρήκαν ίχνη από εκρηκτικά στα ρούχα μου και άρχισε ένας νέος γύρος ανακρίσεων όπου εξηγώντας τους την δουλειά μου, θεώρησαν ότι ίσως να είναι κάτι από εκεί. Κάνουμε ένα δεύτερο τεστ το οποίο βγήκε λίγο καλύτερο και αποφάσισαν να με αφήσουν να φύγω.
Φτάνουμε στην Αθήνα κι εκεί που λέω πως τα βάσανα μου τελείωσαν, σκάει το πάρτ θρι.
Η πρώτη χειραποσκευή είναι τελειως σμπαράλια, ενώ η δεύτερη δεν ήρθε ποτέ. Ψάχνω σε όλο το αεροδρόμιο, αλλά τίποτα. Ψάχνω και σε μια στοίβα με πεταμένες βαλίτσες, τίποτα. Με τα πολλά κάνω εκεί μια δήλωση απώλειας, μου δίνουν και μια καινούργια αντί αποζημίωσης της σπασμένης και με στέλνουν σπίτι μου. Εννοείται πως αυτή που χάθηκε είχε μέσα όλα τα σύνεργα της δουλειάς, ενώ αυτή που παρέλαβα είχε μόνο σώβρακα και φανέλες.
Ξυπνάω το πρωί, πάω να ανοίξω τον υπολογιστή να δω αν βρήκε τίποτα η Aegean, δεν ανοίγει. Η μάλλον δίνει ρεύμα για λίγα δευτερόλεπτα στην κεντρική μονάδα, χωρίς τα περιφερειακά και μετά σβήνει. Το αφήνω για την ώρα και πιάνω το κινητό, να δω τι γίνεται με τα μαραφέτια μου,
Η δεύτερη αποσκευή δεν έχει κάνει τσεκ ιν σε κανένα αεροδρομιο…
Συνεχίζεται θα πω, αφού το Σάββατο είναι να πάμε στην γη της ελευθερίας και την πατρίδα των γενναίων.
lelos kounelos
Tarrasque
- Joined
- Dec 9, 2012
- Messages
- 15,680
Εβαλες, εσυ ο ιδιος, βενζινη στο αυτοκινητο; Αν πιασεις μανικα, το στοπ στο αεροδρομιο το εχεις σιγουρακι.
Στο θεμα βαλιτσες, η ταλαιπωρια που περνας και η αποζημιωση ειναι θεμα για σπλατερ ταινια.
Καποια στιγμη ειχαν στειλει την βαλιτσα μου στην ρωσια. Τρεις-τεσσερις μερες φορουσα το ιδιο σωβρακο.
- Joined
- Oct 8, 2013
- Messages
- 10,752
Δις μέσα στην ημέρα, αλλά δεν ήταν και η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό, αφού πάντα φουλάρω το νοικιαρικο προτού το παραδώσω.
Η αλήθεια είναι ότι προτιμώ να βάλω το ίδιο σώβρακο για μια εβδομάδα, από το να πρέπει να τρέχω να βρω καινούργια μέσα προστασίας και εργαλεία. Βρακιά στην τελική πουλάνε σε κάθε γωνία, mitutoyo όργανα όμως δύσκολα. Ευτυχώς που αυτά τουλάχιστον θα τα καλυψει ο εργοδότης μου γιατί πονάνε,
Τώρα πρέπει να φτιάξω τον υπολογιστή μου, αν και μυρίζομαι χαλασμένο τροφοδοτικό ή χαλασμένη ψύκτρα επεξεργαστή.
lelos kounelos
Tarrasque
- Joined
- Dec 9, 2012
- Messages
- 15,680
Τωρα ξερεις πως να γλυτωσεις μια αεροδρομιακη ταλαιπωρια.
Αμαν ρε φιλαρακι, αμαν. Δεν πας να αναψεις κανενα κερακι; ποτε δεν ξερεις.
bald_killer
Death Knight
- Joined
- Jul 26, 2014
- Messages
- 4,295
Στη 2η παράγραφο είχα την αίσθηση πως ήσουν Ελλάδα...
Εκεί που σου ζήτησαν τεστάκι, σόρρυ, αλλά γέλασα. Τί έτος έχουμε ρε παιδιά?
Εκεί που σου ζήτησαν τεστάκι, σόρρυ, αλλά γέλασα. Τί έτος έχουμε ρε παιδιά?
- Joined
- Oct 8, 2013
- Messages
- 10,752
Σχεδόν πάντα με περνάνε από τέτοιον έλεγχο, ίσως επειδή ταξιδεύω συχνά πυκνά φορώντας τις μπότες της δουλειάς για ευκολία στο πακετάρισμα.
Με πήραν από το αεροδρομιο και μου είπαν ότι κάποιος που είχε ίδια την πήρε κι έφυγε. Πήγε στο σπίτι του, ανοίγει, βλέπει μέσα κράνη και λοιπά, υποθέτω το όνομα στο αυτοκόλλητο το προσπέρασε εξ αρχής και την επέστρεψε για να πάρει την δικιά του.
Τέλος καλό όλα καλά με αυτό, αύριο θα την φέρει το ΚΤΕΛ.
Να δούμε πως θα πάει τώρα η είσοδος στο Χιούστον διότι τις προάλλες κόντεψα να βγω στο Γκουαντάναμο.
