Αξιοσημείωτα Games της Δεκαετίας: 2D Action/Platform

[Adhan]

Κοιτάζοντας προς τα πίσω, εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι τα sidescrolling Action/Platform παιχνίδια βίωσαν μια δεύτερη νιότη. Εκεί που είχαν σχεδόν εκλείψει στα 00’s και λόγω εξελίξεων στην τεχνολογία είχαν αντικατασταθεί από τα 3D αδέρφια τους, επανήλθαν δυνατά στο προσκήνιο τα τελευταία δέκα χρόνια. Η έκρηξη και η αναγνωρισιμότητας της indie σκηνής, με δημιουργίες όπως τα Aquaria και Braid συνέβαλε τα μέγιστα σε αυτό. Σε πρώτη φάση τουλάχιστον, γιατί ο καταιγισμός αξιόλογων κυκλοφοριών ενισχύθηκε αργότερα και από το θεσμό του Kickstarter και του Crowdfunding γενικότερα, το οποίο μας πρόσφερε κάποια πραγματικά κομψοτεχνήματα.



Πολύ σημαντικό στοιχείο για την αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος του κοινού για αυτά τα παιχνίδια ήταν και η λατρεία αρκετών δημιουργών για τα ρέτρο all-time classics, σχεδιαστικές ιδέες των οποίων παρείσφρυαν συχνά στους σύγχρονους τίτλους. Και αν τα platform παιχνίδια ξαναγεννήθηκαν την περασμένη δεκαετία, τα Metroidvania αναζωογονήθηκαν, έγιναν περισσότερο...

Continue reading...

 

[Bathory]

To Unepic σε honorable mention...

 

[Adhan]

Χαχα

 

[Adhan]

Σοβαρά τώρα, @Bathory η τελευταία παράγραφος εξηγεί τι και πως. Κατά τη γνώμη μου π.χ. το Valdis έχει μακράν το καλύτερο σύστημα μάχης που έχει υπάρξει σε metroidvania και ένα από τα κορυφαία leveling χαρακτήρων, με stats για min/max και tree που επιτρέπει διαφορετικά builds στους 4 (ήδη διαφορετικούς εξαρχής) χαρακτήρες. Πέρα όμως από τους backers, λίγοι σχετικά το έπαιξαν ή μιλάνε γι' αυτό, κι ας ήταν και ωραίο οπτικά και pc exclusive, οπότε δεν είναι κάτι που θυμούνται πολλοί όπως άλλα παιχνίδια στη λίστα.

 

[Great0ldOne]

Πού είναι το Dust: An Elysian Tale, ρε κατσαπλιάδες;

 

[Bathory]

Πού είναι το Dust: An Elysian Tale, ρε κατσαπλιάδες;

Παιχνιδάρα!

 

[Northlander]

Το συζητήσαμε και το Dust και η απάντηση ήταν όταν μπροστά στο Ori και άλλα στη λίστα, κρίθηκε αδύναμο ή τουλάχιστον όχι τόσο αξιομνημόνευτο.

Προσωπικά έπαιξα το Dust με μεγάλη ευχαρίστηση (βλέπω 16 ώρες και παρά δύο τσίβος 100%), αλλά δεν θυμάμαι ούτε καν το βασικό σενάριο του, σε αντίθεση με το Ori (ή με το Unepic).

 

[Bathory]

 

[The Nameless One]

To Unepic σε honorable mention...

Αχ....unepic άλλο ένα θύμα της πραγματικής ζωής.
Παιχνιδαρα που ενώ είχα προχωρήσει αρκετά, μια το ότι δεν μου αρέσουν τα platform, μια ότι εκείνη την εποχή δεν είχα χρόνο για gaming μπήκε στο be continued εδώ και χρόνια

 

[Bathory]

Κι εγώ δεν πετάω την σκούφια μου για platform παιχνίδια

Spoiler

καθώς δεν έχουν wall of texts, isometric κάμερα, turn based μάχες και d20 rules

αλλά όσα γίνονται viral εδώ στο ρεηκουί που εμπιστεύομαι, προσπαθώ να τους ρίχνω μια παιξιά. Με είχε πείσει θυμάμαι το ριβιού του Βόρειου και το είχα ξεκινήσει δειλά, και δεν το μετάνιωσα, εξελίχθηκε σε απολαυστικό ~30ωρο. Βέβαια, tbh, περισσότερο μου άρεσαν οι pop culture references που μίλησαν στην μπζυχούλα μου παρά οτιδήποτε άλλο.

Τεσπα, μιλάμε πάντως για παιχνίδι που σε κάποια φάση είχε μονόλογο ο πρωταγωνιστής με 4-5 απανωτά Τσακ Νόρις ανέκδοτα. Αν αυτός δεν είναι λόγος να συμπεριληφθεί στην λίστα, δεν ξέρω τι μπορεί να είναι, πρέπει να επανεξετάσουμε τα κριτήρια.

 

[Sugamoto Panagia]

Α ρε hollow knight. Τεράστια παιχνίδαρα.

 

[Great0ldOne]

Πού είναι το Trine 2, ρε αμπλαούμπλιδες;

 

[The Nameless One]

Spoiler

καθώς δεν έχουν wall of texts, isometric κάμερα, turn based μάχες και d20 rules

.

Spoiler

Εντάξει, είσαι υπερβολικός, για την έλλειψη isometric κάμερας μπορούμε να κάνουμε μια υποχώρηση

 

[steel_havoc]

Αλάτι και καταφύγιο ναι, καλά που μου το θυμίσατε πρέπει να το τσιμπήσω κάποια στιγμή.

 

[Savatar]

Πολύ χάρηκα την δεκαετία που μας πέρασε που η συγκεκριμένη κατηγορία (τα πλάτφορμς σε 2 διαστάσεις ντε!) ξαναμπήκαν για τα καλά στην ζωή μας! Παιχνιδάρες τα περισσότερα που αναφέρει το άρθρο, έτσι για την γκρίνια (χα!) να αναφέρω την απουσία του εξαιρετικού Rogue Legacy (που έκανε πολύ μεγάλο ντόρο και συνέβαλε κατά πολύ σε όλο το ρεύμα του "indie 2d platforms"). Καλά, αν δεν είχε βγει η πλατφορμάρα The Ragequit Effect να παραμιλάν τα ιντερνέτια η σκηνή θα ήταν φτωχότερη(Νομίζατε πως το είχατε θάψει στον κάδο ανακύκλωσης του μυαλού σας? Χα!)

 

[Bathory]

To Rogue Legacy θέλω να ελπίζω ότι θα μπει σε άλλη κατηγορία, κάτι σε roguelikes.

 

[tyrion395]

Παρεμπιπτόντως ο δημιουργός του unepic πριν λίγα χρόνια έφτιαξε και ένα εξαιρετικό metroidvania-esque. Tο ghost 1.0. Δυστυχώς δεν έτυχε της αναγνώρισης που του άξιζε καθώς φαίνεται.

 

[Adhan]

Σχετικά με τo Dust αποφασίσαμε να μη μπει γιατί έτσι γιατί δεν κάνουμε ανακωχή με τα furries λόγω αυτού που είπε ο Παύλος. Πέρασα κι εγώ ωραία αλλά δε θυμάμαι σχεδόν τίποτα από αυτό. Μόνο τα eye candy σκηνικά, άντε και μία-δυο τοποθεσίες. Α, και το ότι ήταν πολύ εύκολο, κυριολεκτικά άρχιζες random combo και juggles και ακόμα και τα bosses δεν έβγαζαν κιχ, περισσότερο πρόκληση θυμάμαι να είχαν κάτι necromancers (απλοί εχθροί) που αιωρούνταν από αυτά... Και imo στη μάχη ξεπεράστηκε εύκολα από το Guacamelee, και στο όλο vibe του Disney/Miyazaki καρτούν από το Ori.

 

[Admiral]

Δεν έχω παίξει ούτε ένα εκτός από το Meat Boy που τελικά παράτησα μετά από μερικά levels.

 

[soad667]

Oκ έπρεπε να κοιτάξω ποιο διάολο είναι το Νταστ Ελύσιαν Τέηλς που συζητάτε εδώ μέσα. Δε μου ερχόταν στο μυαλό με τη καμία, αλλά μετά είδα στο στημ ότι το έχω παίξει κοντά 20 ώρες. Παίζει να το παράτησα πριν το τερματίσω, μιας και τα βίζουαλς ήταν μακράν το πιο ενδιαφέρον σημείο του. Σούπερ Μητ Μπόι, Σπελάνκι και Χόλοου Νάιτ όμως οκ, άγρια καβλωτικές καταστάσεις.

Δεν έχω παίξει σχεδόν τα μισά γκέημς της λίστας, Σελέστ και Σόβελ Νάιτ δεν καίγομαι άμεσα να τα παίξω, Κάπχεντ και Μάνστερ Μπόι τα θέλω πολύ. Αλλά για αυτό που ντρέπομαι πραγματικά και κλαίω ωσάν την Μπέλα στη μπανιέρα είναι το Όρι.

Καλά με το Σπελάνκι 2 θα χυθεί πολύ αίμα..