ROGUE LEGACY
Μπορώ πλέον άνετα να δηλώσω ότι το Rogue Legacy το μισώ και το λατρεύω ταυτόχρονα. Στις ώρες ενασχόλησης μαζί του έχω χάσει πάνω από 200 φορές, τα νεύρα μου έχουν γίνει κόσκινο, η (μεγάλη όπως αποδεικνύεται) υπομονή μου δοκιμάζεται ολοένα και περισσότερο και πολλά playthroughs ολοκληρώνονται με…ragequit. Παρ’ όλα αυτά, ύστερα από λίγη ώρα ανοίγω πάλι το Steam και ξαναδοκιμάζω. Ξανά και ξανά μήπως μπορέσω και περάσω επιτέλους το καταραμένο εκείνο boss που μου έχει φάει τη ζωή. Και όταν τελικά τα καταφέρνω, το αίσθημα ικανοποίησης απλά δεν έχει προηγούμενο. Αν όλα αυτά σας θυμίζουν ένα παιχνίδι με «Σκοτεινές Ψυχές», τότε δεν απέχετε πολύ από τη περιγραφή του indie παιγνίου της Cellar Door Games. Το Rogue Legacy είναι η platform εκδοχή του Dark Souls.
Η βασική ιδέα πίσω από το παιχνίδι είναι απλή. Δίνοντας σας ελάχιστες πληροφορίες για το τι μέλλει γενέσθαι, εισάγετε το γενναίο πολεμιστή σας σ’ ένα άγνωστο κάστρο γεμάτο δαίμονες και τέρατα. Αρχικά το παιχνίδι θα σας θυμίσει λίγο το Super Wonder Boy, με τη διαφορά ότι είναι δεκάδες φορές δυσκολότερο και με τη κάθε οθόνη συχνά να είναι γεμάτη από παγίδες, επιθετικότατους εχθρούς και μαζικά projectiles. Ετσι λοιπόν, η ήττα σας είναι αναπόφευκτη, σαν το ηλιοβασίλεμα, οπότε ο πρωταγωνιστής πεθαίνει οριστικά και…όχι δεν ήρθε το τέλος, καθώς ένα από τα παιδιά του αναλαμβάνουν να ολοκληρώσουν την αποστολή, ξεκινώντας από την αρχή. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά. Το κάστρο διαθέτει τη διαβολική ικανότητα, ύστερα από κάθε γενεά, να αλλάζει τελείως μορφή, οπότε ο διάδοχος οφείλει να το εξερευνήσει εκ νέου, διατηρώντας όμως την εμπειρία και τις ικανότητες του προγόνου του μέχρις ότου να σκοτωθεί και αυτός, να αναλάβει ο διάδοχος του…και ούτω καθ’ εξής.
Η κύρια διαφορά κάθε διαδόχου σε σχέση με τον εκάστοτε πρόγονο είναι ότι αυτός συνήθως θα διαθέτει εκ γενετής κάποιο trait που είτε θα τον διευκολύνει είτε θα τον δυσκολεύει στην αποστολή του. Το trait αυτό μπορεί να είναι από κάτι εντελώς ακίνδυνο (π.χ. «αερίζεται» συχνά, είναι φαλακρός ή gay – δεν κάνω πλάκα) εώς κάτι που μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες (πολύ ταχύς, νάνος, με αχρωματοψία κλπ). Τα χαρακτηριστικά του απογόνου, καθώς και η κλάση, προκύπτουν εντελώς τυχαία, ενώ κάθε φορά έχετε τη δυνατότητα να επιλέξετε μεταξύ τριών απογόνων, ανάλογα με αυτόν που εξυπηρετεί τους σκοπούς σας καλύτερα.
Οσο βρίσκεστε στο κάστρο και σφάζετε τέρατα με τη χρήση ατσαλιού και μαγείας και ανακαλύπτετε μυστικά, κερδίζετε χρήματα, τα οποία μετά από κάθε θάνατο του ήρωα, μπορείτε να διαθέσετε στο Manor για να ξεκλειδώσετε νέες κλάσεις για τους πιθανούς απογόνους σας (paladin, lich, shinobi, archmage κλπ), να βελτιώσετε τα στατιστικά σας (attack, armor, critical chance κλπ) είτε να αγοράσετε νέο εξοπλισμό και ρούνους από το Blacksmith και την Enchantress αντίστοιχα, που σας δίνουν μόνιμα/σωτήρια buffs, εφόσον πρώτα ανακαλύψετε τα ανάλογα blueprints που βρίσκονται κρυμμένα στο κάστρο. Προσοχή όμως, καθώς είναι απαραίτητο να ξοδεύετε οτιδήποτε έχετε κερδίσει μετά από κάθε αποτυχημένο run, διαφορετικά, πριν την είσοδό σας στο κάστρο, ο Χάρος ζητά ό,τι έχετε και δεν έχετε πάνω σας για να σας αφήσει να μπείτε – ένας έξυπνος τρόπος προκειμένου να μην μαζέψετε πολλά χρήματα υπερβολικά νωρίς στο παιχνίδι.
Γενικότερα θα πρέπει να βάλετε καλά στο μυαλό σας τη λογική του παιχνιδιού, αν θέλετε να φτάσετε κάποτε στο τέλος: κάθε απόγονος δε πρόκειται να ζήσει για πάνω από 10-15 λεπτά και είναι γεννημένος μονάχα για ένα σκοπό. Να αποτελέσει το όχημα προκειμένου να βρείτε όσο περισσότερα χρήματα και μυστικά μπορείτε, για να αποκτήσετε τις «πρώτες ύλες» και να βελτιώσετε τις επόμενες γενεές, μέχρι να εντοπίσετε τη πόρτα που οδηγεί στο boss της περιοχής. Εφόσον το κατορθώσετε και νιώσετε σίγουροι για τον εαυτό σας, τότε μπαίνετε στη πόρτα και τελικά…χάνετε.
Για να αποφευχθεί η δικαιολογημένη καταστροφή πολλών πληκτρολογίων και οθονών, οι ιθύνοντες της Cellar Door φρόντισαν να συμπεριλάβουν στο παιχνίδι τον Architect, έναν τρελό επιστήμονα στην είσοδο του κάστρου. Αν αποδεχθείτε τη πρότασή του, η οποία είναι να σταθεροποιήσει τη κινητικότητα του κάστρου με αντίτιμο ένα ποσοστό επί των χρημάτων που θα βρείτε, τότε μπορείτε πολύ εύκολα να επιστρέψετε στο boss και να ξαναδοκιμάσετε μέχρι να καταφέρετε. Μεγάλη σημασία στην επικράτησή σας έχει η κλάση του ήρωα που διαθέτετε εκείνη τη στιγμή, οπότε ίσως χρειαστεί να πειραματιστείτε λίγο μέχρι να εντοπίσετε την πιο αποδοτική ενάντια στο boss. Αν διαπιστώσετε ότι έχετε κολλήσει, απλά αγνοείτε τον Architect, το κάστρο γίνεται ξανά άνω-κάτω και συνεχίζετε την εξερεύνηση για καινούρια blueprints και περισσότερα χρήματα…
Το Rogue Legacy δεν είναι ένα παιχνίδι για όλους. Είναι μια πρόκληση. Πρόκληση για τις gaming ικανότητές σας και τη ψυχολογική ηρεμία σας. Μην σας ξεγελάει η αθώα “Wonder boy” αισθητική του, καθώς πίσω από αυτή κρύβεται ένα αδυσώπητο παιχνίδι που για κάποιο λόγο καταφέρνει και γίνεται ιδιαίτερα εθιστικό και ο ορισμός του «ακόμα μια παρτίδα και το κλείνω…». Η αίσθηση της εξέλιξης τόσο των χαρακτηριστικών της «γενιάς» σας όσο και των αντανακλαστικών σας μετά από κάθε θάνατο, τα RPG στοιχεία που έχουν τοποθετηθεί σωστά χωρίς να «βαραίνουν» το παιχνίδι, ο στιβαρός χειρισμός (προτείνεται ανεπιφύλακτα gamepad) και τα δεκάδες μυστικά, συνιστούν ένα πραγματικά μοναδικό παιχνίδι που θα σας απασχολήσει για πολλές ώρες.
{youtube}T0DKxOEikTs{/youtube}
Pros
- Δύσκολο, απαιτητικό, σε στιγμές εκνευριστικό αλλά εθιστικότατο rogue action/platform RPG
- Σωστός και στιβαρός χειρισμός
- Δεκάδες ώρες παιχνιδιού
Cons
- Δεν απευθύνεται σε όλους
- Το grinding που απαιτείται ίσως κάποιες φορές γίνει κουραστικό
- Κομματάκι “τσιμπημένη” τιμή
H Lady Henrietta έχει εμφανές πρόβλημα τριχοφυϊας… 🙂
Το παρακολουθούσα από τότε που εμφανίστηκε στο greenlight, φαίνεται καλή περίπτωση.
τελικά μπορεί και να μην είναι απαραίτητο το ατελείωτο grind… http://www.youtube.com/watch?v=B5jL25HgSIs
Ποιόν δουλεύω τώρα, έτσι; 😛
Το είχα βάλει υπό παρακολούθηση το συγκεκριμένο παιχνιδάκι ύστερα από τα πολύ καλά λόγια που είχα ακούσει. Ύστερα και από την ανάγνωση του review μπήκε στην λίστα μου!
Πολύ καλός ο τυπάς, αλλά δυστυχώς κάποια πράγματα με τα τελευταία patches έχουν γίνει nerf όπως π.χ. ο συνδυασμός timestop spell με τη κλάση Shinobi που ήταν must για τις μάχες με τα bosses.
Ζώρζ και ‘γω το γλυκοκοιτάω για κανά προσεχές μερακλίδικο σέηλ!
At your own risk! :p
Πλάτφορμ εκδοχή του Dark Souls; Άμεση αγορά!
Το “δεν απευθύνεται σε όλους”, γιατί είναι στα αρνητικά;
Είναι όπως το αντιλαμβάνεται κανείς. Το έβαλα εκεί περισσότερο για να τονιστεί το γεγονός ότι το συγκεκριμένο παιχνίδι καλό είναι να μην το αποκτήσει κάποιος που δεν έχει την υπομονή ή τη διάθεση να αφιερώσει ώρες επί ωρών πάνω του, στις οποίες θα βλέπει συνεχώς το game over στην οθόνη του.
Σωστά το αναφέρει ο Γιώργος, γιατί μια τέτοια διευκρίνιση χρειάζεται πάντοτε όταν αναφερόμαστε σε ποιοτικά αλλά “περίεργα” games.
Μισό λεπτάκι, αν είναι gay ο διάδοχος, πώς βγάζει απογόνους;
Good point.
Αν παίξω για κάνα 2ωρο και μετά το κλείσω, η πρόοδός μου (λεφτά, αναβαθμίσεις εξοπλισμός κτλ.) αποθηκεύεται ή πρέπει να ξεκινήσω από το μηδέν;
Απ΄οτι κατάλαβα μόνο το καστρό/dungeon κάνει κάθε φορά reset (εκτός αν τα σκάσεις στον architect)…
Αποθηκεύονται κανονικά. Οπως σωστά ανέφερες, σε κάθε playthrough το dungeon γίνεται reset, εκτός αν πληρώσεις τον Architect. Ομως, οι “κρατήσεις” του σε χρήματα είναι πολύ υψηλές (με το τελευταίο patch είναι 40%), οπότε η χρήση του προτείνεται μόνο για να εξασκηθείς ενάντια σε κάποιο boss.