:irenicusds: σεντόνι post :irenicusds:<br><br><br><br>Κατ' αρχάς να ξεκαθαρίσουμε κάτι, επειδή πολλά γράφονται από ''απογοητευμένους'' fans τής σειράς περί δυσκολίας. Το πιο δύσκολο Dark Souls είναι αυτό με το οποίο ξεκινάς. Είναι φυσικό και επόμενο το 3ο μέρος να είναι φαινομενικά πιο βατό από τα προηγούμενα, όπως πιο βατό ήταν το 2ο σε σχέση με το πρώτο.<br><br>Περίμενα αρκετές μέρες πριν γράψω το κατεβατό μου, για το λόγο και μόνο να είμαι όσο πιο αντικειμενικός γίνεται και να μην έχω τον αρχικό ενθουσιασμό που είχα με το που το πρωτοέπαιξα και το τερμάτισα.<br><br>Παρ' όλ' αυτά για άλλη μια φορά μιλάμε για αριστούργημα, το οποίο σταματά ακριβώς τη στιγμή που πρέπει. Στην κορυφή τής δόξας του.<br><br>Θα προσπαθήσω να το συγκρίνω άμεσα με τα δύο προηγούμενα για να δούμε σε τι έχει βελτιωθεί, σε τι έμεινε στάσιμο και τι θα μπορούσε να βελτιώσει. Επίσης, θα είμαι όσο πιο spoiler free γίνεται.<br><br>1) <span style="color
range">LORE</span><br><br>Βρίσκεται στα ίδια υψηλά επίπεδα που ήταν και οι προκάτοχοί του. Αφήνει τον παίχτη να το ανακαλύψει, μέσα από τις περιγραφές των αντικειμένων. Το lore είναι πάντα εκεί και επαφίεται στην όρεξή σου να βρεις για ποιο λόγο γίνονται όσα γίνονται. Όταν όμως ανακαλύπτεις πράγματα, τότε θες να ξαναζήσεις την ιστορία με εντελώς διαφορετική οπτική, κάτι που βοηθάει στο replayability.<br><br>Το gameplay θα το σπάσω στα boss battles και στα fighting mechanics.<br><br>2) <span style="color
range">FIGHTING MECHANICS</span><br><br>Fighting simulator το λένε πολλοί και δεν έχουν άδικο. Ωστόσο εδώ πιστεύω πως έκανε ένα βήμα πίσω σε σχέση με το DS 2 και βρίσκεται στα επίπεδα τού ένα. Το DS 2 είχε σχεδόν τελειοποιήσει τη μάχη -αν και το animation ήταν λίγο χοντροκομμένο, ειδικά στα hitboxes- εξαιτίας τού adaptability, ενός στατιστικού που όσο το ανέβαζες, αύξαναν και τα i-frames, τα frames δλδ στα οποία δεν μπορούσες να χτυπηθείς. Αυτό, παράλληλα με το equip load που είχε 4 ή 5 διαβαθμίσεις, οδηγούσαν σε πολύ στρατηγικά builds, τα οποία ήθελαν μελέτη για να έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Επίσης, η ζημιά των όπλων εξαρτιόταν και από το είδος τού όπλου (προφανώς) και την απόσταση απ' τον αντίπαλο. Με λίγα λόγια ένα halberd, έκανε άλλο damage σε έναν knight όταν χτυπούσε με την άκρη του και άλλο όταν ήσουν ακριβώς μπροστά του.<br><br>Αυτά δυστυχώς εξαφανίστηκαν στο 3. Εδώ πλέον έχουμε τα κλασικά 3 roll (fast, medium, heavy), τα οποία μεταφράζονται σε very fast - fast - heavy, εξαιτίας τής αύξησης τής ταχύτητας τού παιχνιδιού. Καλά είναι κι αυτά, δε διαμαρτύρομαι, μιας και έχω γίνει άσος στα rolls, αλλά θα τα ήθελα στο στυλ τού 2 με τις βελτιώσεις τους.<br><br>3) <span style="color
range">BOSS BATTLES</span><br><br>(Emoticon ''βγάζω το καπέλο'' ). Τι να πεις? Από τα πιο επικά boss battles σε όλη τη σειρά και χωρίς να έχουν βγει ακόμα τα dlc. Δεν θέλω να αναφερθώ περισσότερο γιατί ό, τι και να πω παραπάνω θα είναι spoiler. Απλά να αναφέρω πως σε σχέση με το 2 είναι αιώνες μπροστά (στο 2 δεν έχω παίξει ακόμα τα dlc όμως) και ξεπερνάει και το DS 1.<br><br>4) <span style="color
range">WORLD</span><br><br>Χμμ, δύσκολη σύγκριση. Κάθε παιχνίδι έχει τις στιγμές του. Ίσως το 1 να έχει την καλύτερη παιδική χαρά, επειδή ένα μεγάλο μέρος τού κόσμου ήταν ενωμένο με τα διάφορα shortcuts. Θυμάμαι μπορούσες να χτυπήσεις τη δεύτερη καμπάνα πηγαίνοντας εντελώς "ανορθόδοξα". Αυτό δυστυχώς χάθηκε στο 2 και δεν εμφανίστηκε ούτε τώρα, στα ίδια επίπεδα. Σε αυτό ίσως να οφείλεται όμως το ότι μπορούμε να τηλεμεταφερθούμε όπου θέλουμε απ' την αρχή τού παιχνιδιού. Στο πρώτο DS, το warp το ανακαλύπταμε μετα το 60% τού παιχνιδιού, γι αυτό και μάλλον υπήρχε αυτό το εκπληκτικό interconnectivity μεταξύ των περιοχών. <br><br>Όμως εδώ είναι όλα πιο.. μεγάλα, πιο επιβλητικά. Μπαίνεις στις κατακόμβες και σου κόβεται η ανάσα, βγαίνεις απ' αυτές και το πρώτο που κάνεις είναι να βγάλεις screenshots. Και ας μην υπάρχει "Tomb Of Giants" ή "Shrine of Amanna". Έχει όμως, τις δικές του πολύ δυνατές στιγμές.<br><br>5) <span style="color
range">ΜΟΥΣΙΚΗ</span><br><br>Όπως πρέπει. Ανύπαρκτη κατά τη διάρκεια, με επικά soundtracks στα bosses.<br><br>Αν και σίγουρα κάτι θα έχω ξεχάσει, μιας και γράφω χωρίς προεργασία, απλά ό, τι κατεβάζει η κούτρα μου, τελειώνοντας να πω πως προσπαθεί αρκετές φορές και με επιτυχία, να μας χτυπήσει στο συναίσθημα, βάζοντας πολλά -πως να το πω- πράγματα από τα προηγούμενα 2 παιχνίδια.<br><br>Αυτά προς το παρόν. Θα ακολουθήσει και φωτορεπορτάζ.<br><br>
raisethesun: :thesun: <span style="font-size:18pt"><span style="color:yellow">PRAISE THE SUN</span></span>
raisethesun: :thesun: