Pain wrote:
nitro912gr wrote:
Το πόσα εξαρτάται από το πόσοι άλλοι κάνουν το ίδιο, προσφορά και ζήτηση είναι.</blockquote>
Υπάρχουν βέβαια και άλλοι παράγοντες όπως η κατανόηση των γενικότερων συνθηκών που επικρατούν, η "ανθρωπιά", το ιδεολογικό υπόβαθρο του καθενός κλπ. Για παράδειγμα πριν κάποιο καιρό ένας καθηγητής πολυτεχνείου (άρα θεωρητικά τουλάχιστον σε πολύ καλύτερη οικονομική κατάσταση από εμένα) επικοινώνησε μαζί μου για να μου ζητήσει να μεταφέρω ένα paper προς δημοσίευση σε LaTeX. Μου είπε ο ίδιος πως ήταν έκτακτη ανάγκη, πως είμαι ο μόνος που βρήκε και πως θα με πληρώσει ο,τι και να ζητήσω. Σύμφωνα με τη λογική που περιγράφεις, αυτή τη στιγμή, μην έχοντας να ανταγωνιστώ κανέναν, θα έπρεπε να έχω αγοράσει νέο PC μόνο και μόνο με τα λεφτά από μία εργασία που μου ανέθεσε (ακολούθησαν και άλλες βέβαια γιατί έμεινε ευχαριστημένος): Λεφτά έχει, βρίσκεται σε ανάγκη, άλλον δεν βρίσκει.... ΑΣ ΤΟΝ ΓΔΑΡΩ.
Sry, αλλά αυτά που κράζω, έκραζα και θα κράζω μια ζωή δεν θα τα κάνω. Αρκετά άτομα και κυρίως αριστεροχαρούμενους (δεν απευθύνεται σε κανέναν εδώ μέσα ο χαρακτηρισμός) που με την πρώτη ευκαιρία ξεζουμίζουν τον εκάστοτε συνάνθρωπο που έχει την ανάγκη τους έχω γνωρίσει, δεν χρειάζεται να γίνω και εγώ ένας από αυτούς. Συμφωνώ πως η εργασία πρέπει να αμείβετε, συμφωνώ πως υπάρχει και το άλλο άκρο των τζαμπατζίδων - και κυρίως γνωστών που θέλουν να αφιερώσεις ένα τρίωρο για να φτιάξεις το PC τους for free αλλά όταν πας εσύ στο μαγαζί τους σε χρεώνουν κανονικότατα ΑΛΛΑ το να βασιζόμαστε στο πότε θα βρούμε το θύμα που θα μας έχει ανάγκη είναι εντελώς εκτός των ηθικών "ορίων" που θέτω στη ζωή μου.
Φυσικά, όλα είναι θέμα προσωπικής επιλογής. Πιθανότατα οι δικές μου θα με αφήσουν βραχυπρόθεσμα λίγο πιο "πίσω" από τους υπολοίπους, τουλάχιστον στον οικονομικό τομέα.</blockquote>
Θα μπορούσες να τον γδάρεις, αλλά η λογική σου είπε ότι αν δε το κάνεις μπορεί να πάρεις και άλλες δουλειές στο μέλλον, όπως και πήρες. Ο πελάτης στην ελεύθερη αγορά είναι πολύ σκληρός κριτής και θα τον κοροϊδέψεις μια φορά πριν σε σουτάρει.
Savatar wrote:
<blockquote>το ελληνικό δημόσιο είναι διεφθαρμένο και παρηκμασμένο και θέλει εξυγίανση.</blockquote>
Ενώ ο ιδιωτικός τομέας είναι καθαρός, αξιοκρατικός και δεν θέλει εξυγίανση. Το ότι μιλάμε για συγκοινωνούντα δοχεία δεν έχουμε καταλάβει, κομμάτι στο ίδιο παζλ, πίξελ στο ίδιο game είναι βρε αδερφέ! Όταν ο Χ υπουργός τσέπωνε μίζες από την Υ επιχείρηση γιατί πρέπει να κάνω διαχωρισμό στην "διαφθορά". Όταν ο Χ ΔΥ λαδώθηκε για να βγάλει ποιο "εύκολα" την άδεια λειτουργίας του Υ επιχειρηματία γιατί πρέπει να διαχωρίσω την "απάτη"? Όταν το ανιψάκι του Δημάρχου παίρνει πόστο συμβούλου και το ξύνει, αλλά και το ανιψάκι του μεγαλοεπιχειρηματία παίρνει θέση ceo στην εταιρία και το ξύνει επίσης, ποιο διαχωρισμό να κάνω? Όλη η φάση είναι αν η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα σε αυτήν την βάση, δεν έχει νόημα κατά την γνώμη μου. Τα πάντα ξεκινάν από τα θεμέλια, από την οργάνωση της Οικονομίας μας. Η διαφθορά είναι αποτέλεσμα, όχι αίτιο, δεν είναι υπεύθυνη για τα δεινά μας, απλό φυσιολογικότατο χαρακτηριστικό της οικονομίας μας είναι σε παγκόσμιο επίπεδο.</blockquote>
Η διαφορά βέβαια είναι ότι αν η ιδιωτική εταιρία έχει άχρηστο ceo βύσμα του μπαμπά, αργά ή γρήγορα θα φουντάρει (και φυσικά θα την πληρώσουν οι χαμηλόμισθοι υπάλληλοι, αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα με τα λαμόγια για ceo) και κανείς δεν θέλει να φουντάρει η εταιρία του.
heLLboy wrote:
Ισως να εχεις δικιο. Ξεσπαω στον καπιταλισμο γιατι δε θελω να παραδεχτω τα τραγικα λαθη που εκανα ως εμβρυο ισως και με οδηγησαν να γεννηθω στο Αγρινιο, και οχι να ειμαι ο Τrump πχ και ναμαι να γινω πλανηταρχης επειδη εχω τα φραγκα, ετσι, στη ψυχρα.
Αλλα ναι ξεχασα. Ο καπιταλισμος , σαν καλος θειος, μου προσφερει τις ευκαιριες , με ιδρωτα και προσπαθεια να φταζω και γω μια μερα σε αυτο το επιπεδο.
Δλδ να γινω πλανηταρχης επειδη απλα ο πατερας μου ειχε απειρα φραγκα. oh...wait...</blockquote>
Καλύτερα πτωχός παρά ο Τράμπ <img src="/tongue.gif" width="" height="" alt="
" title="
" class="bbcode_smiley" />
Όσο αγορά τον καπιταλισμό δεν ξέρω γιατί τον αναφέρουν όλοι για τα κακά του σύμπαντος, δεν υπάρχει πραγματικός καπιταλισμός, όπως δεν υπάρχει πραγματικός κομουνισμός κτλ. Ότι υπάρχει γύρο μας είναι μπασταρδέματα διαφόρων ιδεολογιών.
Καπιταλισμός θα ήταν ο κάθε ένας να έχει τις ίδιες ευκαιρίες και όχι το φιλαράκι του υπουργού (σε κάθε κράτος) να τσιμπάει την δουλειά για τους πχ δρόμους.
Προσωπικά πιστεύω ότι θα ήταν καλύτερα να υπήρχε μια σχετικά ελεύθερη αγορά, αλλά και ένας επόπτης να τραβάει κανένα αυτί. Ιδανικά ο επόπτης θα ήταν το κράτος που με την σειρά του θα κρινόταν στις εκλογές για το αν έκανε σωστά την εποπτεία (μεταξύ άλλων βεβαίως), αλλά κάπου εδώ ξυπνάω και το όνειρο χάνεται στη λήθη...