Game of Thrones TV series - MEGA SPOILERS ahead -

[renivid anul]

North ενδιαφέρουσα άποψη. Πρώτη φορά ακούω "ανεκτό" για το 5ο, "εμετός" για το 4ο. Μάλλον ανάποδα θα τα έβαζα εγώ απλά και μόνο κρίνοντας την εξέλιξη της πλοκής.<br>Ο Μάρτιν πάντως πρέπει να είχε φάει χοντρό κόλλημα στο κατέβασμα ιδεών, αν κρίνω από το ότι το 6ο βιβλίο ήταν να βγει πέρσι φθινόπωρο και τελικά παρ&#039; όλες τις παρατάσεις που του έδιναν οι editors ακόμα δεν είμαστε σίγουροι αν θα βγει καν φέτος. <img src="/tongue.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" /> ( Το official apology του Martin ήταν για γέλια και για κλάματα) <br>

 

[Borracho]

Κάπου εδώ θέλω να παραθέσω ένα φοβερό ανέκδοτο που συνέβη προ διμήνου στο τρόλεϊ :<br><br>-Σκάει τύπος, καμιά 30-35αριά χρονών, ΙΔΙΟΣ ο Μάρτιν. Χοντρός, άσχημος, τραγιάσκα, μούσια, πίπα. Απλά ήταν καστανή η καραφλοχαίτη που διακρινόταν κάτω από την τραγιάσκα. Κοιτάει με αυτοκρατορικό ύφος γύρω του (προφανώς κάθεται, στερώντας τη θέση από κούσαλα που την είχαν ανάγκη, γιατί τόσα Big Mac, κάπου πρέπει να ξαποστάσουν), βγάζει από την τσέπη του τετράδιο/ατζέντα, κοιτάει στοχαστικά προς κάτι Σλαβομωράκια που επέστρεφαν στο λόφο της Κυψέλης για να ξαποστάσουν και ξεκινάει να γράφει φουριόζικα.<br><br>Πρέπει να μου έχει βγει το κρασί από τη μύτη από τα γέλια. Ο Χοντρός Ανθυπομάρτιν, συνέχιζε να σκαλίζει αηδίες φουριόζικα στο δεφτέρι του. Σε κάποια φάση, κάνει το τραγικό λάθος να το χαμηλώσει και βλέπω έκπληκτος, πως δεν έγραφε καν, απλά σχεδίαζε καλλικαντζούρες για να φάινεται απασχολημένος. Ακόμη πιο δυνατά χάχανα, ανησύχησαν τα πέριξ μου καθήμενα κούσαλα. Ο τύπος ήταν πραγματικά ΤΡΑΓΙΚΟΣ.<br><br>Όπως η "γραφή" του Martin. Παιδιά τίποτε, αν δεν είχε αγοράσει η HBO τα δικαιώματα για ένα κομμάτι ψωμί και εάν κατόπιν δεν είχε γίνει μια τόσο προσεγμένη δουλειά στη σειρά (κυρίως στο casting, όπου κάποιος μάγκας διάλεξε άγνωστους, αλλά καλούς ηθοποιούς με το θρύλο-Μπόρομιρ για κράχτη των επικομεταλλάδων/φανταζάδων) το Song of Ice & Fire θα παρέμενε C λίστα ανάγνωσμα για επικοτζάνκια που ξύνουν τον πάτο του βαρελίου για λίγο δρακόσπαθο.

 

[jonirenicus13]

Ως συνήθως υπερβάλλεις. Αλλά συμφωνώ, πως η σειρά βοήθησε το βιβλίο να γινει πιο γνωστό. Κάπως έτσι δεν έγινε όμως και με τον Άρχοντα? Την ίδια αναγνωρισημοτητα ειχαν τα βιβλία πριν και μετά την πρώτη ταινία?

 

[Great0ldOne]

Τα βιβλία είχαν τεράστια επιτυχία, κάτι λογικό αν σκεφτείς το χάλι στο οποίο ήταν το είδος στα τέλη του 90 - το πρώτο βγήκε το 1997, όχι το 2015 που όλοι είχαν προλάβει να γίνουν hipsters που θεωρούν το grimdark μπλαζέ. Ο Martin σίγουρα δεν είναι Hemmingway, αλλά εδώ μιλάμε για το genre στο όποιο έχει κάνει καριέρα ο Salvatore, για όνομα του θεού - με αυτό ως δεδομένο, πώς να προκαλέσει εντύπωση το ότι ένας απλά επαρκής συγγραφέας με μερικές καλές ιδέες έγινε φίρμα;

 

[Borracho]

ΚΑΜΙΑ επαφή. Ο Άρχοντας είχε τη θέση του στο λογοτεχνικό πάνθεον και διδασκόταν σε σχολεία και πανεπιστήμεια πριν καν γίνει το κάλτ 70&#039;ς καρτουνάκι. Απλώς με την μεγάλη επιτυχία των κινηματογραφικών ταινιών πέρασε και στην συνείδηση του μέσου Μπραχαμιώτη κάγκουρα ("Είναι ρε φίλε κάτι κοντοί με ένα δαχτυλίδι και θέλουν να το κάψουνε να πούμε, γιατί...ε....εεε...είναι κακό", άξουαλ εξήγηση της πλοκής του πρώτου φιλμ που είχα ακούσει σε κινηματογράφο, τω καιρώ εκείνω, από καγκούρι σπέσιαλ στο θαμπωμένο του μωράκι, το οποίο πρέπει να τον θεωρούσε διδάκτορα του MIT που ήξερε τέτοια), η αξία του ήταν αδιαφιλονίκητη από πολύ πριν.<br><br>Το Song of Ice & Fire αντίθετα ουδέποτε διδάσκετο, ούτε κα πρόκειται να διδαχθεί εκτός φαιδρών σχολών τύπου "Pop & Gothic Culture" στο University of South Caw Caw.

 

[Adhan]

Οκ.<br>Ξέρω πάντως άπειρο κόσμο (φοιτητές τότε ε, όχι καγκούρια) που ήταν χωμένοι μέσα στο fantasy (στις διάφορες εκφάνσεις του) και τα βιβλία τα διάβασαν μόλις ξεκίνησε να παίζει η πρώτη ταινία. Μέχρι τότε τον ήξεραν μόνο ως όνομα (ότι ήταν κάποιος συγγραφέας) από αναφορές του Gygax και του Arneson σε συνεντεύξεις, και στίχους των Blind Guardian... Σε χώρες που δεν διδάσκονταν τα έργα του, απλά δεν η πλειοψηφία...

 

[Borracho]

Τί να πω, εμένα μου είχαν αγοράσει οι δικοί μου τα βιβλία όταν ήμουν 12 χρονών (1994) και είχα αρρωστήσει, πρίζωσα μετά και τον κύκλο μου με τα νερντοπαιδάκια και διαβάσαν και εκείνοι, αργότερα ήρθε το μέταλ και οι Μπλίντ Γκουάρντιαν ("Μμμμμμαλάκα, υπάρχει μουσική που λέει για τον Άραγκοοοοορν...") και έδεσε το γλυκό, ψάξαμε και το καρτούν το 70&#039;ς και κάναμε προβολές για τη γειτονιά στο home-made σινεμά ενός παλλικαριού (μεγάλη διαφορά από το σικ και κυριλλέ home cinema). Κάτι βγάλαμε από εκεί <img src="/smile.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" /><br><br>Μπορεί πάντα βέβαια να ήμασταν φρικτές εξαιρέσεις και γι&#039;αυτό να γίναμε όλοι άγρια τρελοί, γκάου και απροσάρμοστοι στον μετέπειτα βίο, όλα παίζουν <img src="/smile.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" />

 

[ccwr]

Λίγα λόγια για τον Tolkien από τον ίδιο τον Martin. Δεν θα μπορούσα να τα πω καλύτερα. Αλλά εντοπίζει το μεγαλείο του Tolkien άψογα. Ειδικά στην αναλογία με το παγόβουνο.<br><br>[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=q9Pr0uUfVw0[/youtube] 0:50-3:45

 

[jonirenicus13]

Παίδες, μην μπερδεύεστε. Δεν επιχειρουμε σύγκριση RR -  Tolkien. Κανείς μας δεν λέει ότι το asoiaf είναι καλύτερο απ την τριλογία. Απλά η ισοπέδωση, μόνο και μόνο επειδή είναι in να το παίζεις διαφωνουντας με τα πάντα, είναι καπως αστεία, για να το πω κομψά.

 

[Borracho]

Εγώ κυρίως βγάζω δύσσα για τους υπογειοχοντρούς που την βλέπουν μούρες με τη νομιμοποίηση της νερντοκουλτούρας και την δοξολογία του Ωμέγα-Σολιόγκου. Μεγαλώνοντας ως άζωο υπερνέρντ, ένιωθα διακόσιους τόνους το στίγμα του απροσάρμοστου κακομοιράκου και ένιωθα πως έπρεπε να παλαίψω σκληρά για να γίνω ο ήρωας από την αφίσα και όχι ο θλιβέρος τύπος που κοιμάται με αυτή κάτω από το μαξιλάρι του. Πλέον, έχει περάσει το υπουλότατο μήνυμα πως είναι απολύτως ΟΚ να ζεις με χαρτονένια άνιμε φιλενάδα αγκαλιά.<br><br>Η εκστρατεία μου είναι πολιτισμική και ηθοπλαστική, το Μάρτιν τον χρησιμοποιώ μονάχα ως αφορμή. Έχω προβλήματα  :mosh:

 

[Grotenfrod]

Είναι τελείως διαφορετικά πράγματα οι δύο συγγραφείς, προφανώς και επιπλέον από τελείως διαφορετικές εποχές με χαώδεις αντιθέσεις στην κοσμοθεωρία. Ο Τόλκιν έζησε στο λυκόφως της παλιάς βρετανικής αυτοκρατορίας, όπου τους συγγραφείς τους διακατείχε έντονη τελειομανία και το έργο τους ήταν έργο ζωής. Ο Μάρτιν είναι παιδί της εμπορευματοποιημένης Αμερικής όπου όλα λειτουργούν στο πλαίσιο ενός μοτίβου. Τυποποιημένα, με εργαστήρια "συγγραφής" και φόρμες για το που πρέπει να μπει η ένταση και το cliffhanger. Δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει ταλέντο και ενδιαφέρουσες ιστορίες αλλά ο Μάρτιν και να βαράει κάτω τον κώλο του, για εμένα ποτέ δεν θα έχει το στάτους του κλασικού. Τώρα αν μπει στην εξίσωση και ο εκνευρισμός για τις καθυστερήσεις και κυρίως για τα τεχνάσματά του για να βγάλει παραπάνω υλικό (δεν έχω βαρεθεί ποτέ σε βιβλίο περισσότερο από τα κεφάλαια της Μπριέν) τραβάει πολλά πυρά. <br>Η σειρά και το βιβλίο είναι τελείως διαφορετικά μέσα, αλλά σίγουρα κάτι καλύτερο κάνει η σειρά γιατί σε ακριβώς τα ίδια άτομα είχα περιγράψει την πλοκή πριν από 10 χρόνια και μου είπαν τι χαζομάρες διαβάζω και τώρα κόβουν βόλτες με τήσερτ των οίκων του Γουέστερος.

 

[Northlander]

<blockquote><br>έπρεπε να παλαίψω σκληρά για να γίνω ο ήρωας από την αφίσα<br></blockquote><br><br>Ας του το πει κάποιος, για να μην το πω εγώ....  :silly:

 

[Borracho]

*σφίγγει έντονα την χαρτονένια άνιμε ΑΓΑΠΗ της ζωής του κοντά στο στήθος* Εννοείς πως...πως...είμαι όσο ηρωϊκός μου φωνάζει πως είμαι η μαμά μου από την κορυφή του πλατύσκαλου του υπογείου;  :crazynoice:

 

[Hellion]

<img src="https://uploads.disquscdn.com/images/da965a0ba82a5aff91e4c61def46b7bdc2c48996f3e8c3d012bbd4f9320ab5f7.gif" alt="da965a0ba82a5aff91e4c61def46b7bdc2c48996f3e8c3d012bbd4f9320ab5f7.gif" class="bbcode_img" />

 

[jimmy213]

<img src="https://media.giphy.com/media/5aLrlDiJPMPFS/giphy.gif" alt="giphy.gif" class="bbcode_img" />

 

[Chronomancy]

Κι εγώ τον Τόλκιν τον διάβασα τυχαία, ενώ παιζόταν η πρώτη ταινία.<br>Οφφ τόπικ αλλά ωραία ιστορία. <br><span class="bbcode_spoiler">Ήμουν παππαδοπαίδι τω καιρώ εκείνω σε πολύ τρυφερή ηλικία και μεταξύ άλλων αναγνωσμάτων διάβαζα και ένα περιοδικό Προς Τη Νίκην που πρέπει να κυκλοφορεί από την εποχή του Μεταξά (Ο Μποράτσος ξέρει σίγουρα για τι πράγμα μιλάω) μιας και μαζί με το ΣΩΤΗΡ η μάνα μου δεν έχανε τεύχος. Όχι δεν είχα προβλήματα, ή έτσι νόμιζα, απλά από την πρώτη δημοτικού που έμαθα ανάγνωση διάβαζα ότι έβρισκα μέσα στο σπίτι. Για τον Άρχοντα είχα διαβάσει εκεί ότι είναι σατανικό και άλλα τέτοια ωραία, μαζί με το Χάρυ Πόττερ.  Οπότε απεύφεγα τα πάντα γύρω από αυτά τα 2 με φόβο. Στην δανειστική βιβλιοθήκη του σχολείου πέτυχα το Χόμπιτ. Το διάβασα μέσα 2-3 μέρες και πραγματικά ήταν η αρχή της τρέλας, πρώτη φορά λησμόνησα το χωροχρονικό συνεχές διαβάζοντας ένα βιβλίο.<br>Μετά από λίγο καιρό να σου και ο Χάρης στο σπίτι, δώρο από τον νονό. Μου πήρε καιρό να τολμήσω να το ανοίξω και όταν το έκανα άρχισα να παίρνω σερί τα βιβλία της σειράς με τρελές τύψεις και ενοχές. Στο μεταξύ ο Άρχοντας παίζει και να είχε κυκλοφορήσει και δεύτερη ταινία, εγώ σταθερός πολεμιστής του Χριστού δεν πλησίαζα ούτε την αφίσα στο dvd club. Κάπως μετά θυμήθηκα το Χόμπιτ και ζήτησα στο βιβλιοπωλείο μήπως έχουν τίποτε από αυτόν τον παππού με το τσιμπούκι που έχει γράψει το Χόμπιτ. Σκάει η κυρία Μαρία με κάτι βιβλία και μου λέει έχουμε αυτά...Τριλογία του Άρχοντα. Τα κοιτάω, τρώω μια φρίκη, νιώθω τους δαίμονες της κολάσεως να με κυκλώνουν και φεύγω. Το λέω στη μάνα μου και μου λεει ιιιχ πρόσεχε μην μπλέξεις.<br>Όλη νύχτα το ζύγιζα στο κεφάλι μου και σκεφτόμουν ότι τα θέλω, αλλά δεν κάνει. Δεν θυμάμαι πώς αποφάσισα ότι αφού διάβασα τον καΠόττερ και δεν έπαθα κάτι ίσως μπορώ να το κάνω και με αυτά.<br>Μια και δυο λοιπόν κυλίστηκα στην αμαρτία και μέσα σε κάνα μήνα τα είχα διαβάσει και τα 3 κι από κει έπειτα έγινα τίγκα σατανιστής. Όλη μερα μεταλ, rpgs και .<br>fantasy.<br></span><br>Ίσως αν είχα διαβάσει τον Μαρτίνο πιο μικρός να μου άρεσε περισσότερο, όπως πχ ο Σαλβατόρ, τον οποίο προσκυνούσα μέχρι τα 16 και όταν το ξαναδιάβασα φοιτητής γελούσα με τις μαλακίες που διάβαζα αντί να μπαλαμουτιάζω κάνα κοριτσάκι στο σχολείο.

 

[Tony Corvus]

Σαπια βιβλια, ωραια σειρα... Ο "ρικι" μαρτιν ειναι γεννημενος σουβλατζης! Της πλατειας βαθης μαστορας.<br>Παω να δω την ανιμε φιλεναδα μου στο τριτο Χ  :geralt:<br><br>

 

[cercaphus]

<blockquote><br>ένιωθα <b>διακόσιους τόνους το στίγμα</b> <b>του απροσάρμοστου κακομοιράκου</b> και ένιωθα πως <b>έπρεπε να παλαίψω σκληρά για να γίνω ο ήρωας από την αφίσα και όχι ο θλιβέρος τύπος που κοιμάται με αυτή κάτω από το μαξιλάρι του.</b> Πλέον, <br></blockquote><br><br>δεν υπάρχει λόγος του worry, έχεις πλέον πραγματική γκόμενα!!!  To success story του nerdουλα :rofl2: :rofl2: :rofl2:<br><br><br><br><br>P.S. background playing "bed of nails"  :mosh:

 

[Adhan]

Sub στο θρεντ μόνο και μόνο επειδή περιμένω εναγωνίως την ανάλυση του ΠΟΡΑΤΣΟ για το πως συνδέονται τα άνιμε κομενάκια με τη Λίνα Χίντυ!!!<br><br><blockquote>γελούσα με τις μαλακίες που διάβαζα αντί να μπαλαμουτιάζω κάνα κοριτσάκι στο σχολείο</blockquote><br><br>Να τα πεις στο pareaki αυτά...<br><br><blockquote>μου φωνάζει πως είμαι η μαμά μου από την κορυφή του πλατύσκαλου του υπογείου</blockquote><br><br>Obligatory<br><span class="bbcode_spoiler"><img src="http://forgifs.com/gallery/d/222661-2/Anonymous-mom.gif" alt="Anonymous-mom.gif" class="bbcode_img" /></span><br><br><br>O Sapkowski κάνει πλάκα σε όλους ρε. Άντε γεια.<br><br><br><br><br><span style="font-size:6pt">runs away</span>

 

[Northlander]

Guy Gabriel Kay ΡΕΕΕΕΕΕΕ. ΤΟ ΥΦΑΝΤΟ ΤΗΣ ΦΙΟΝΟΒΑΡ ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ. ΜΑΖΙ ΜΕ ΚΑΡΤΕΣ ΜΑΤΖΙΚ ΚΑΙ ΤΟΥΡΝΟΥΑ ΚΡΑΤΣΑΣ ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ.