<blockquote><br>Έχω ένα χοντρό θέμα με αυτά τα παιχνίδια: βαριέμαι την αριθμολαγνία που τα συνοδεύει για να φτιάξεις το ιδανικό build και gear. Ειδικά όταν σε αφήνει να βάλεις πάνω runes, procs, διαμάντια, ρουμπίνια, λάδια, ξύδια, βαφή από αίμα συγκεκριμένου εχθρού, enchantments, χαϊμαλιά, κτλ και μετά πρέπει να υπολογίσεις ποιο κάνει καλύτερη δουλειά. Ενώ μ'αρέσει αυτή η απλότητα του "τριγυρνάω στα μπουντρούμια / μοιράζω φάπες / βρίσκω μυστικά", με κουράζει η πολυπλοκότητα στο micromanagement των χαρακτηριστικών σου και τη διαχείριση του loot. Πες το και τεμεπελιά αλλά bottom line δεν θεωρώ ότι ως genre απευθύνεται σε μένα.<br><br>ΩΣΤΟΣΟ, κατά διεστραμμένη σύμπτωση, έχω παίξει και τερματίσει τα:<br><br>-Darkstone<br>-Torchlight<br>-Τριλογία Van Helsing (φοβερά)<br>-Deathspank (ψιλοάθλιο gameplay αλλά το γέλιο της αρκούδας - όταν κατασπαράζει τον Hellion)<br><br>Από Diablo είχα τερματίσει 2-3 φορές το demo του πρώτου με τον Butcher και δεν έχω αγγίξει ξανά τη σειρά έκτοτε. Πρόσφατα τσίμπησα Victor Vran και το σκέφτομαι λόγω ομοιότητας με Van Helsing.<br></blockquote><br><br>Εγώ από την άλλη είμαι στο άλλο ακρο. Θυμάμαι 10-12 χρόνια πριν να κάθομαι με τις ώρες με spreadsheet, εργαλεία υπολογισμού DPS,attack rating, critical/deadly strike κλπ ωστε να χτίσω τον ιδανικό fanatic zealot για ΡvΡ και ΡvΜ (όπως λέγαμε το PvE τότε). Αυτό που περιγράφεις το παθαίνω όταν μου ζητήσεις σε beat em up να κάνω πάνω από διπλό combo χρησιμοποιώντας πάνω από τρεις κινήσεις. Το παρατάω επιτόπου. :lol: