Καινούριο Monkey Island από τον Ron Gilbert

[Borracho]

Πέρα από την πλάκα όμως, το Έπος είναι καθαρά οπαδική υπόθεση και μόνο ως τέτοια θεωρώ πως πρέπει να κρίνεται. Είμαι σίγουρος πως ο Γκίλμπερτ δεν είπε 'Για κάτσε ρε φίλε, να ξετινάξω τα πιτσιρίκια του Fortnite'. Περισσότερο ήθελε να γυρίσει σπίτι του ο άνθρωπος. Είδε πως τζίραρε το Thimbleweed, οπότε σου λέει, κομπλέ, το 'χω ακόμα.

Και έφκιασε αυτό που πάντα έφκιανε κι αυτό που γουστάρουμε όλοι.

Αντικειμενικά, ένας άκαρδος γραφειοκράτης, θα έλεγε πως το πανέμορφο (και ΑΑΑ) Syberia: The World Before είναι το adventure της χρονιάς και μπορεί να είχε και δίκιο. Αλλά.

Αλλά Monkey Island πρωτοέπαιξα στον έγχρωμο Mac του πατέρα μου, περίπου 10 χρονών. Η αμηχανία και η τεράστια ΛΑΧΤΑΡΑ του Guybrush να γίνει πειρατής, ήταν η δική μου τεράστια λαχτάρα να γίνω άντρας. Και στο μακρύ νυχτέρι του Melee Island, νομίζω βρήκαμε και οι δύο ακριβώς αυτό που ζητούσαμε.

Και τώρα πια, μεγάλος και καραβοτσακισμένος, τα διηγούμαι στα δικά μου πιθηκάκια, καθισμένος στο παγκάκι του Big Whoop.

#ΌλοςΟΚόσμοςΠεριστρέφεταιΓύρωΑπόΤιςΕμμονέςΤουΠοράτσο #ΓιαΣέναΌλα #ΆκρατοςΕγωκεντρισμός #ΤοξικόςΝαρκισσισμός #ΑλήθειαΌλαΣυνάνθρωπε

ΥΓ Βαθμολογία χαμηλότερη του 103% προφανώς είναι ΛΑΘΟΣ.

 

[Dim Gian Bot]

-Το art style είναι χάρμα ιδέσθαι. Είναι και μεγάλο και χρωματιστά όλα ώστε να με διευκολύνουν με την πρεσβυωπία. #ΤόποΣτοΓήρας.

Αυτό που ανέφερες τώρα έκανε trigger στο μυαλό μου ένα επεισόδιο του House MD, όπου ο ασθενής είχε κάποια εγκεφαλική βλάβη και ενώ νόμιζε ότι ζωγράφιζε αριστουργήματα, στην πραγματικότητα οι ζωγραφιές ήταν εντελώς διαστρεβλωμένες... :Ρ

 

[Borracho]

Όπως είπε και ο σοφός γέροντας : ΜΕ ΠΡΕΣΒΥΩΠΙΑ ΠΑΕΙ.

 

[Northlander]

Το φινάλε του γκεημ ιδωμένο αντικειμενικά ως το φινάλε ενός απλού adventure game, είναι από κακό έως άθλιο. Ιδωμένο ως "το φινάλε των Monkey Island που παίζατε στα νιάτα σας, από τον Ron Gilbert", σε συνδυασμό με ένα εξτραδάκι που εμφανίζεται στο Scrapbook μετά το τέλος του game, πιθανώς θα κάνει τους 30φεύγα-40φεύγα+ να ταυτιστούν έως και να συγκινηθούν.

Bullseye.

Δεν μπορεί να κριθεί αντικειμενικά το παιχνίδι/φινάλε. Και είμαστε περήφανοι για αυτό. Αναλυτικά σε κάποια στιγμή, σύντομα.

 

[Hellion]

Άπειρα spoilers για το φινάλε του game:

The Many Epilogues of Return to Monkey Island | The International House of Mojo

Ron outdid himself on

mixnmojo.com

 

[Northlander]

Βλέποντας τους τερματισμούς, ίσως επέλεξα τον πιο σωστό για τα γούστα μου (maximum emotional damage).

 

[vlad]

Πέρα από την πλάκα όμως, το Έπος είναι καθαρά οπαδική υπόθεση και μόνο ως τέτοια θεωρώ πως πρέπει να κρίνεται. Είμαι σίγουρος πως ο Γκίλμπερτ δεν είπε 'Για κάτσε ρε φίλε, να ξετινάξω τα πιτσιρίκια του Fortnite'. Περισσότερο ήθελε να γυρίσει σπίτι του ο άνθρωπος. Είδε πως τζίραρε το Thimbleweed, οπότε σου λέει, κομπλέ, το 'χω ακόμα.

Και έφκιασε αυτό που πάντα έφκιανε κι αυτό που γουστάρουμε όλοι.

Αντικειμενικά, ένας άκαρδος γραφειοκράτης, θα έλεγε πως το πανέμορφο (και ΑΑΑ) Syberia: The World Before είναι το adventure της χρονιάς και μπορεί να είχε και δίκιο. Αλλά.

Αλλά Monkey Island πρωτοέπαιξα στον έγχρωμο Mac του πατέρα μου, περίπου 10 χρονών. Η αμηχανία και η τεράστια ΛΑΧΤΑΡΑ του Guybrush να γίνει πειρατής, ήταν η δική μου τεράστια λαχτάρα να γίνω άντρας. Και στο μακρύ νυχτέρι του Melee Island, νομίζω βρήκαμε και οι δύο ακριβώς αυτό που ζητούσαμε.

Και τώρα πια, μεγάλος και καραβοτσακισμένος, τα διηγούμαι στα δικά μου πιθηκάκια, καθισμένος στο παγκάκι του Big Whoop.

#ΌλοςΟΚόσμοςΠεριστρέφεταιΓύρωΑπόΤιςΕμμονέςΤουΠοράτσο #ΓιαΣέναΌλα #ΆκρατοςΕγωκεντρισμός #ΤοξικόςΝαρκισσισμός #ΑλήθειαΌλαΣυνάνθρωπε

ΥΓ Βαθμολογία χαμηλότερη του 103% προφανώς είναι ΛΑΘΟΣ.

Spoiler

 

[Borracho]

 

[Borracho]

*σκουπίζοντας την άκρη του ματιού του μετά την τελευταία σελίδα του Scrapbook*

Γαμώτο, σνίφ, τελείωσε.

Όλα τα δυσσαδερά που έγραψε ο οδοστρωτήρας ονείρων Γκουνελιώτης, προφανώς ισχύουν...ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΑΨΥΧΟ ΡΟΜΠΟΤ ΠΟΥ ΕΒΓΑΙΝΕ ΕΞΩ ΜΙΚΡΟ ΑΝΤΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΙ ΔΙΑΒΟΛΟ ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ ΚΑΝΝΙΒΑΛΟΙ ΣΤΟ ΜΑΝΚΙ ΑΪΛΑΝΤ.

Οι γρίφοι του, αν και κορυφώνονταν σε περιπλοκότητα στην τέταρτη πράξη, ούτε ξυστά δεν πέρναγαν τους αντίστοιχους του Thimbleweed Park.

Το φινάλε είναι η ιστορία κάθε ενηλίκου που κάμει παιδάκια, τρώει το βρωμόξυλό του και ξεκινά να καταλαβαίνει λίγα πράγματα μετά τα πρώτα -άντα. Σνίφ σνίφ.

Εκτός συναγωνισμού παιχνίδι, έγινε για μας που το τιμήσαμε. Υπέροχο gaming δώρο και συνάμα σαν να μη βγήκε ποτέ, μόνο να το ονειρευτήκαμε.

 

[Northlander]

Agree. Τα υπόλοιπα στο ρήβιου.

 

[vlad]

Agree. Τα υπόλοιπα στο ρήβιου.

Ηρθε η ωρα να σπασει το 103% του Halflife 2 μηπως;; (ελπιζω να θυμαμαι καλα).

 

[Adhan]

Ηρθε η ωρα να σπασει το 103% του Halflife 2 μηπως;; (ελπιζω να θυμαμαι καλα).

Για αυτό μπορεί να σου απαντήσει ο κύριος 2 posts πιο πάνω από το δικό σου...
102 btw ήταν στο Hl2.

 

[vlad]

102 btw ήταν στο Hl2.

Να κατι τετοια γραφω και γι αυτο δεν εχω παρει ακομα το μπατζ του πισιμαστερα.

 

[Hellion]

Στο Witcher 3 δεν είχαμε βάλει 103%? Πριν το πάμε απλό 100% λόγω του Metacritic βέβαια.

 

[Northlander]

HL2 - 101% για να πάει παραπάνω από το Doom 3 (PCM days)
Witcher 3 - 102% για να πάει παραπάνω από τον μουγγό
MI6 - 103% διότι είναι το μόνο δίκαιο

 

[soad667]

Δε λέω κι εμένα μ' αρέσει ο Τομ Κρουζ, αλλά τόσο καλό ήταν για 103%;

 

[Borracho]

Σωποτεδήποτε γερο Μπίλια.

ΕΛΑ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΟΥ.

ΥΓ ΜΗΝ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΤΡΙΚΕΦΑΛΗ ΜΑΪΜΟΥ ΠΙΣΩ ΣΟΥ.

 

[Borracho]

Τρίτο και τελευταίο πρεζάκικο πλέηθρου για το 100% των τσίβοζ. Ωραίος οδηγός για 'παράξενα' easter eggs τα achievements, αλλά με χαλάνε αυτά τα γκραϊντιάρικα που σε εξαναγκάζουν ουσιαστικά να κάνεις τα ίδια πράγματα διαρκώς. Ιδανικά, σε ένα μερακλίδικο αντβέντσουρ, μπορείς να βαρέσεις 100% σε ένα πλέηθρου, εξερευνώντας/δοκιμάζοντας τα πάντα.

ΥΓ Παραμένει αριστούργημα και εντελώς εκτός συναγωνισμού.

 

[maladroid]

Το ξεκίνησα χθες στο Game Pass. Μετά από 2.5 ώρες παιχνιδιού αισθάνομαι πολύ τυχερός που δεν έδωκα το 23ρι για να ικανοποιήσω την περιέργειά μου.
Όσα είπε ο Hellion ισχύουν στο ακέραιο (εκτός από το φινάλε για το οποίο δεν έχω ακόμα γνώμη).

Το παιχνίδι συνεχώς κλείνει το μάτι στους κωλόγερους που βάζαμε μία-μία τις δισκέτες με τρεμάμενα χέρια, και μετά διαβάζαμε εφτά φορές το manual στην τουαλέτα επειδή "φτάνει για σήμερα, αύριο πάλι θα κάτσεις στο κομπιούτερ".

Ο πρόλογος, που υποτίθεται πιάνει το νήμα από το φινάλε του LeChuck's Revenge, ήταν μια τεράστια απογοήτευση, οριακά θα το έλεγα τρολιά. Ίσως αργότερα ανατραπεί/διορθωθεί σεναριακά αλλά δεν κρατάω και την αναπνοή μου (...10 λεπτά).

Το χιούμορ του παιχνιδιού όταν δεν ανάβει φωτάκια "ΤΟ ΘΥΜΑΣΑΙ ΑΥΤΟ ΠΑΠΠΟΥΛΗ; Ε ΡΕ ΠΛΑΚΕΣ ΠΟΥ ΚΑΝΑΜΕ ΤΟΤΕ ΔΙΚΕ ΜΟΥ" είναι σχεδόν νηπιακού επιπέδου, ή μάλλον καλύτερα ντισνεϊκού. Οι γρίφοι ως τώρα αρκετά απλοί και κάποιες φορές τα hints παραείναι προφανή αλλά αυτό το προσμετράω στα θετικά γιατί δεν ψήνομαι να σπαταλήσω επιπλέον χρόνο κάνοντας ανούσια πέρα-δώθε.

Τα γραφικά περιέργως συνηθίζονται αμέσως και μπορώ να πω ότι σχεδόν μου αρέσουν, αν και δεν μου βγάζουν την Monkey Island ατμόσφαιρα που θα ήθελα. Η μούρη του Guybrush, βέβαια, δεν διορθώνεται με τίποτα, μοιάζει σαν 45χρονος μέθυσος που τη βγάζει κάθε βράδυ στον καναπέ.

That said, υπάρχει μια γοητεία στο να επιστρέφεις στα παλιά σου λημέρια και να συναντάς αγαπημένους χαρακτήρες. Βέβαια, όταν ανοίγουν το στόμα τους η μαγεία εξαφανίζεται σε δευτερόλεπτα. Άχρωμοι και αμήχανοι οι περισσότεροι διάλογοι, ο Gilbert πλέον μπουμερίζει περισσότερο κι από τον Borracho.

 

[nitro912gr]

Η μούρη του Guybrush, βέβαια, δεν διορθώνεται με τίποτα, μοιάζει σαν 45χρονος μέθυσος που τη βγάζει κάθε βράδυ στον καναπέ.

target group?